Ons zoontje is geen moeilijk kind overdag (slaapt goed en is meestal rustig als hij wakker is), maar naar bed gaan is redelijk vermoeiend voor ons/mij. Voor het slapen verschonen we hem en geven de vitamines. Op ons bed krijgt hij dan borstvoeding. Hij valt dan meestal al in slaap. Ik laat hem dan nog even rechtop om te boeren (opnieuw valt hij dan vaak in slaap) en dan leg ik hem in de co-sleeper. Hij wordt wakker door het verplaatsen en gaat na een paar minuten huilen. Dan maar weer aanleggen en hij drinkt dan goed. Zelfde procedure. Weer huilen na een paar minuten in zijn eigen bedje. Weer aanleggen etc, tot wel 3-4x opnieuw. Het lijkt erop dat hij (ook)wakker wordt/gaat huilen als we het licht uitdoen, zelfs nadat hij al 10 minuten eindelijk sliep. Wat zou ik kunnen doen dat hij wel (meteen) blijft slapen? Bedje voorverwarmen helpt iig niet. En op zijn eigen kamer leggen wil ik niet. De laatste dagen laat ik hem na de 3e keer aanleggen bij ons in bed liggen na liggend te hebben gevoed. Dan blijft hij wel slapen, al moet ik hem dan niet verplaatsen of nog even rechtop houden. Ik vind het in principe geen probleem dat hij bij ons in bed slaapt, maar aangezien ik hem niet hoger in bed kan leggen (opdat hij niet onder het dekbed kan komen), kan ik het dekbed niet zo hoog optrekken als voor mij prettig is, dus slaap ik minder fijn. Tips voor comfortabel samen slapen zijn dus ook welkom (de veiligheidsadviezen voor samen slapen ken ik al )
Wat heerlijk, een co-sleeper! Ik heb een poos de voeding half in de co-sleeper gegeven zodat ik hem daar neer kon leggen en niet in ons bed. En anders een badjas voor jouw bovenlichaam in verband met de kou van het missen van het dekbed? Onze zoon had heel erg behoefte aan licaamscontact en wilde echt enkel tegen mij aan liggen (of op me liggen).
Ik sla het dekbed terug tot aan mijn heupen en draag van boven een dik fleecevest en soms 2. Het samen slapen gaat steeds beter. Je bent het niet gewend, maar als je het een tijdje doet ga je beter slapen. Tenmiste, als je kindje niet te vaak wakker wordt. Nu reageer ik juist instinctief op een kreuntje oid, wat vaak het begin is van een huilbui en zo kan ik supersnel die huilbui in de kiem smoren. Je geeft borstvoeding dat is sowieso een pre met samen slapen. Mijn zoontje ligt dan in een dikke slaapzak in de cosleeper met voor de vorm een dun dekentje om hem toch in te kunnen stoppen. Als hij erg onrustig is dan liggen we buik tegen buik en met zijn hoofdje op mijn arm. Ik kan dan soms op mijn rug gaan liggen als ik even anders wil liggen. Ook leg ik hem wel eens op zijn buikje en dan lig ik ook op mijn buik met onze gezichten naar elkaar toe en 1 arm om hem heen. En dan te bedenken dat ik eerder niet eens in de armen van manlief kon slapen. Als je hem alleen wilt laten als hij in slaap is gevallen kun je er een camera-babyfoon bij zetten. En wij hebben voor hem een eigen ledikantje waarin hij begin van de avond gek genoeg wel rustig in slaapt. Als de onrust begint, ligt hij dus pas in de co. Wat een fijne keuze dat jullie ook kiezen om deze belangrijke behoefte van je kindje te volgen!
Ik leg dochterlief ook al gewoon op dr eigen plekje in de co-sleeper, en ga daar dan liggend voeden. Dan lig ik dus ook half in haar bedje, net als Danielle. Als ze dan in slaap is gevallen schuif ik terug naar mn eigen bed. (Waar ik lekker helemaal onder mn eigen dekbed kruip )
Mijn baby is nu 5,5 week oud en slaapt in zijn eigen bedje. Eerst bij ons op de kamer, nu in de babykamer. Hij heeft altijd gehad dat hij in slaap viel direct na de borstvoeding, tegen mij aan. Maar ik moet nog best een tijd omhoog houden tegen het spugen. Als ik hem dan in zn bedje leg, wordt hij wakker en begint hij te huilen. Inmiddels ben ik er achter dat hij, als ik niets doe, binnen een paar minuutjes zelf inslaap valt. Als ik hem oppak om te troosten, begint het cirkeltje gewoon weer opnieuw. Dus nu laat ik hem rustig even liggen, houd in de gaten dat het niet te lang duurt. En anders ga ik hem nog even troosten (zonder hem uit zn bedje te pakken). Dat werkt nu best goed.
Micera, ik wil even zeggen dat het voor iedereen een eigen keuze is hoe je het aanpakt. Of je er voor kiest om het alleen slapen aan te leren of dat je ervoor kiest dat niet eens te proberen omdat je weet dat samen slapen voor je kindje het beste werkt. Ik heb tijden actief getroost (hupsen, wiegen, rondlopen, kontje klop). Dat werkte het beste. Nu zijn we weer in een fase waarin hij het wel pikt om in zn bedje te worden getroost en zelfs af en toe zonder huilen zelf in slaap valt. Voor de duidelijkheid: eigen bedje vind ik ook het meest praktische. Maar als het niet lukt, is het steeds maar proberen alleen maar energievretend. Dan is dat lieve babylijfje in mijn armen en daar gewoon van kunnen genieten de beste keuze. Maar dit is geheel off topic. Sorry daarvoor!
Bedankt voor de reacties en tips. In de co-sleeper voeden ga ik (weer) proberen. Dan moet ik wel zorgen dat ik iets meer ruimte heb. Hij ligt nu nl. redelijk hoog en ik heb 2x hem daar gevoed, maar dan moest ik half over hem hangen. Oncomfortabel en ik voelde me net een koe die met hangende uiers boven haar kalfje voed
ik moet wel een beetje grinniken om het beeld... hihi Ik vond het samenslapen fijner worden naarmate onze zoon ouder werd. Hij kan nu (al een hele poos uiteraard) goed draaien, bewegen en ik ben minder bang dat hij onder het dekbed komt. Hij ligt ook vaak tussen ons in en ik half in de co-sleeper (ergens gaat er iets fout ) en dan ligt hij in zijn slaapzak bovenop ons dekbed in onze armen. Niets heerlijker dan met zijn drieën wakker worden. En wanneer hij een beetje onrustig is kan ik hem gelijk troosten en geruststellen. Zo fijn. Hopelijk wordt het bij jullie ook weer fijner en vind je een manier om te voeden en te slapen die werkt!
@samarinde: Het lijkt me ook goed dat iedereen zijn eigen manier zoekt in hoe om te gaan met de (pasgeboren) baby. Mijn post is ook niet geschreven met het idee dat "mijn manier" de beste is. Ik schrijf nergens dat iemand anders het ook zo moet doen. Het is wel het delen van mijn eigen ervaring. Door het delen van alternatieven, kan een moeder zelf een afweging maken wat zij wil doen. Mogelijk komen er zo zaken voorbij waar ze zelf nog niet bij stil had gestaan. Dat is mijn inziens de meerwaarde van het forum. Overigens betekent het ook niet dat ik mijn zoontje een uur huilend in zn bedje laat liggen. Wel ben ik erachter gekomen dat meteen troosten en hem uit zijn bed tillen, als bij begint te huilen wanneer ik hem slapend wegleg, averechts werkt. Daardoor wordt hij steeds vermoeider, en wordt het steeds lastiger rustig in te slapen. Als hij echt langer doorhuilt, en troosten in bed werkt niet, dan is er vaak "iets" aan de hand. Krampjes, een boertje, of in ieder geval voelt hij zich niet goed. Dan pak ik hem er wel uit, en ga hem troosten of nog een keer aanleggen.
lol. Charmant beeld inderdaad. ik pas mijn kind ook aan mijn positie aan... want ik heb zelf natuurlijk veel minder speling. wat ik doe is helemaal bovenin het bedje een "campingkussentje" (half formaat van gewoon kussen) leggen. Daar leg ik mn hoofd op. Als ik dan op mn zij lig, met mn benen opgetrokken (foetushouding) pas ik precies in het ledikantje. En dan leg ik baby precies ter hoogte van mn borst. (half op haar zij, half op haar rug) (En dat is dusdanig comfortabel dat ik altijd een tablet meeneem om niet zelf in slaap te vallen, hahaha)
hier valt mnr ook nog altijd aan de borst in slaap, maar laat nooit boeren dan en wacht ik 3min voor ik hem overleg dan lukt het wel. anders idd in de cosleeper voeden.