N.a.v. een ander topic. Hoe leer je je kind netjes iets te vragen? Mijn zoon weet prima hoe het hoort maar reageert snel impulsief op iets en zijn eerste reactie is vrijwel altijd een schreeuw of een bevel. Negeren lijkt niet te werken want dan komt het niet in hem op hoe het dan wel moet. Als ik zeg "Mama...?" dan komt de beleefde vraag vanzelf maar kan ik nog wat anders doen om het "automatischer" te laten gaan of komt dat uiteindelijk wel? Hoe het hier ondertussen gaat: "Ik heb snoo-ooot!!" "Ik niet, maar kan ik wat voor je doen?" "Ja, wil je alsjeblieft een zakdoekje voor me pakken?" "Drinken!!!" "Wat zeg je? Zo begrijp ik je niet." "Ik wil graag wat drinken"
Zo heb ik het ook ongeveer aangepakt. Op sommige momenten reageer ik gewoon pas als me iets wordt gevraagd. Op 'bevelen' reageer ik niet, en dan corrigeren de kinderen zichzelf meestal al. En inderdaad met een opmerking of herinnering aangeven dat je eerst een vraag verwacht.
Ik denk ook dat je het prima doet en idd niet reageren bij een bevel. Pas reageren als het ook gevraagd word. Ze snappen dat uiteindelijk echt wel. Consequent vol blijven houden denk ik.
Wij doen het ook al bij onze bijna 2-jarige peuter. "Mehem, dinkuh!!!" Ik: mem, MAG ik...... En dan zegt ze zoiets als: mag....DINKUH!!! Maar goed, het begin is er..
Herkenbaar probleem. Ik doe net alsof ik het niet hoor en vraag dan verbaasd: "Wil je iets vragen aan mama?" Dan weten ze heus hoe het moet . Ik ben al een paar jaar zo bezig en langzaam beklijft het steeds beter (doen ze het steeds vaker spontaan goed), dus ik ga maar stug door... (alleen bij mijn zoon is het nog best weerbarstig, maar vermoed dat dit te maken heeft met autisme )
Haha wij doen het ook zo, zoon zegt hier idd, drinken!!! Ik wil drinken!! Ik wil brood! Ik zeg dan altijd, hoe vraag je dat dan? Dan begint hij al, mag, ik, drinken?
Hier viel ergens tussen 3 en 4 jaar het kwartje na vergelijkbare aanpak. Nu hoef ik zelden te helpen bij de juiste formulering
Hier gaat hetbij dochter van 2,5 eigenlijk super goed. Mocht het er toch uitkomen als bevel, dan zeg ik dat ik geen vraag hoorde . Binnen 10 seconde komt er dan een nette mag ik.....vraag uit. Ze roepen op deze leeftijd gewoon nog wat er in ze op komt. Volgens mij komt het vanzelf goed.
Idd blijven corrigeren, en op een gegeven moment valt het kwartje wel. Bij mijn dochter is het nu ineens blijven hangen, zegt netjes 'alsjeblieft' en 'dank je wel'. Krijg regelmatig complimenten over haar goede manieren, en ze is 3.5j
Ik zeg altijd meteen: hoe vragen we dat netjes?? en hoe ze dat netjes vragen dat heb ik ze al geleerd. Namelijk: mama, mag ik wat drinken? In plaat van: ik wil... Opeens gaat het steeds vaker goed.
Hier momenteel de ik wil fase!! Bah! Ik vervang dit door mag ik... En anders negeer ik haar en komt ze me wel vragen. Heb nogal eens mijn voeten op een kussen op de tafel liggen.. Gaat ze er tegenaan staan en zegt; LANGES Mijn antwoord daarop; mag ik?? Vaak probeert ze het dan nog een keer met ; langes Negeren en dan; mama mag ik langes? Ja schat dat mag
Mijn zoon is wat ouder en heeft daar na een lange dag school ook last van. Ik vraag gewoon of hij het even anders kan formuleren.
Dat geeft hoop Als D. klaar is op de wc riep hij eerst altijd KLAAR!!! Nu is dat vervangen door "Tringelingeling!" (Even mam de butler bellen ) Ik moet zeggen, het is al minder storend dan dat geschreeuw..
Mijn dochter doet (bijna 2,5) doet het ook (IK WIL.....). Ik zet verschillende bakjes fruit op tafel waarvan ik weet dat ze het erg lekker vindt (aardbeien, watermeloen etc). I.p.v. dat iedereen een eigen bakje met gemengt fruit krijgt. Iedereen aan tafel krijgt een vork. Als ze dan iets wil en ze vraagt het op de juiste manier mag ze "prikken". Eerst was het AARDBEI!!!!!. En toen Aardbei? Klinkt al veel beter. En nu mag aardbei? We komen er wel We leren haar op die manier ook dat ze eerst haar mond moet leegeten voordat ze weer iets nieuws mag en de namen van het fruit. We hebben altijd veel fruit op tafelen zo kan ze goed oeffenen. Daarnaast probeer ik dat ze het ook netjes vraagt aan juffen e.d. Dus dat ze wil schommelen of verven e.d. Dat is nog wat lastiger. Maar we blijven proberen.
Mika zei ook altijd ik wil of kom spelen.we hebben hem constant gecorigeerd.vaak zeiden we mag ik .... ja tuurlijk.nu zegt hij mag ik wat lekkers,mag ik vellenblaas.wil je met me spelen. En ineens ook de link met dank je wel en alsjeblieft.
Hier was het een hele poos, mama jij moet... Ik zei standaard, ik moet niks, wat wil je van mama? Nu zegt de oudste het tegen de jongste Ik moet niks hoor, Annabel!
haha, nog geen problemen mee, mijn zoontje van 26 maanden zegt echt bijna niets. Als we hem iets geven zegt hij vaak: dank en zwaait met zijn armpje. Prima. Als hij het vergeet, zeggen we: wat zeg je dan? en dan komt het ook vanzelf. Maar de commando's zullen vast vanzelf komen. Ik zie er naar uit!
Het kan ook gewoon heel erg fun zijn! Als zoon eens lekker een commandantje wil zijn, dan gaan wij als slaafjes alles aanreiken. Wil je een kussen? Iets te drinken? Chipjes, blokjes kaas, u zegt het maar commandant! Heeft u het wel warm genoeg, dekentje erbij? Uw knuffel nog, jazeker. Lievelingsfilm, ja moment. En ik en mijn man dan door ons huisje rennen, zie je het voor je? Zoon in een stuip, gewoon lol, maar hij vat de boodschap echt wel hoor! Opvoeden is óók leuk!