Mijn zoon (4 jaar) gaat binnenkort op schoolreis. Zijn juf vroeg of ik mee wilde als begeleider. Dit leek mij wel leuk voor mijn zoon. Nu vindt hij het nog stoer als mama meegaat. Ik hoorde alleen van een andere ouder dat kinderen niet bij hun eigen ouder in de groep mogen. Eerlijk gezegd heb ik er dan geen zin meer in. Ik moet een dag extra opvang voor mijn dochter regelen. Dat had ik graag over voor mijn zoon maar eerlijk gezegd niet voor 4 andere kinderen. Hebben jullie ervaring als begeleider van schoolreisjes en mocht jouw kind dan gewoon in jouw groepje? Wat zouden jullie doen?
Heel normaal dat je niet bij je eigen kind wordt ingedeeld en logisch ook. Zit zelf in de ouderraad en hier gebeurt het dus ook niet dat ouders bij hun eigen kinderen in het groepje mogen. Je bent dan toch onbewust of bewust meer met je eigen kind bezig en je hebt er meer in je groepje. Dus als je alleen voor je eigen kind mee wil gaan kun je beter thuis blijven.
Nee hoor, zo logisch is dat niet. Hier op school zit juist wel je eigen kind bij jou in het groepje. En dat gaat prima. Als ouder let je er gewoon zelf op dat je iedereen hetzelfde behandeld.
Nou dat leek mij ook. Ik ga echt niet alleen op hem letten. Elke week doe ik ook mee met spelletjes op school en als mijn zoon dan in mijn groepje zit let ik echt niet alleen op hem. Ieder kindje krijgt dan evenveel aandacht. Het voelt voor mij een beetje raar. Ik breng mijn dochter weg om andere kindjes dan mijn zoon te helpen. Daarnaast weet ik zeker dat hij erg teleurgesteld zal zijn als ik mee ga maar hij niet bij mij mag zijn.
Je zoon heeft er wel wat aan als je mee gaat (zonder begeleiders gaat de schoolreis immers niet door), maar ik begrijp wel wat je bedoeld. Ik zou wat je hier schrijft ook met de juf bespreken, wie weet is er toch iets mogelijk? Ik ga deze week met mijn oudste dochter mee op schoolreis en zij zit 'gewoon' bij mij in de groep. Als dat niet zo zou zijn geweest dan had ik dat heel erg jammer gevonden, maar ik denk dat ik toch was meegegaan. Ik denk trouwens dat ik meer op de andere kinderen uit mijn groepje zal letten dan op mijn eigen dochter. Die ken ik immers goed en ik weet wat ze wel en niet doet ed. Van de andere kinderen weet ik dat niet.
Maar meestal blijf je toch wel redelijk met de klas bij elkaar toch? Het is niet zo dat je hem de hele dag niet ziet. Je moet doen wat voor jezelf goed voelt. Je zegt dat je alleen voor je zoontje mee wilt en niet voor anderen. Realiseer je wel dat als alle ouders zo redeneren, dat jouw zoon daar uiteindelijk ook de dupe van wordt. Bij onvoldoende hulp gaan uitjes niet door. Of het beleid wordt verandert, maar dan heb je dus kans dat hij een keer bij een andere moeder en haar kind in een groepje zit waarbij die moeder wel daadwerkelijk meer op haar eigen kind let (dus minder op jouw zoon). Of waarvan het kind heel vervelend wordt als moeder helpt. (Ook niet gezellig voor de andere kinderen in dat groepje.)
Bij ons op school wordt je ook niet ingedeeld bij je kind ook niet met spelletjes of wanneer je computer moeder bent, zelfs bij de luizen controle is het niet de bedoeling dat je je eigen kind controleert. Hierin geef ik ze wel gelijk want onbedoeld reageer je als ouder toch anders op je kind dan anderen dat doen (in mijn geval zou dat betekenen dat ik veel strenger voor mijn eigen kind zou zijn dan bij andere kinderen.)
Ik zeg het nu natuurlijk heel zwart wit. En natuurlijk weet ik dat ik de andere kinderen er ook mee help. Het is ook allemaal nieuw voor me. Ik baal denk ik dubbel omdat ik het anders in mijn hoofd had en ik ook nog eens extra kosten maak bij het kdv voor mijn dochter. (Normaal val ik qua oppas namelijk op mijn ouders terug maar die zijn er niet dan) ,
Hier proberen ze zoveel mogelijk, dat jouw kind in jouw groepje zit. Zeker bij de kleuters. Die vinden dat nog heel belangrijk. Ik zou denk ik ook niet meegaan, als mijn dochter niet bij mij zou zitten. Ik zou dit wel even aan de juf vragen.
Hier kunnen ze het gelukkig als leerkrachten zelf oplossen en zijn er geen ouders nodig bij het schoolreisje, maar mocht het nodig zijn geweest zou ik als eerste gevraagd zijn (stamouder ) en zou ik juist zelf aan hebben gegeven wel mee te willen helpen maar absoluut zoontje niet in mijn groep te willen hebben kinderen van deze leeftijd hebben nogal de neiging om extra aandacht te gaan vragen van mama als die met een ander kindje bezig is leert de ervaring, dus ik zou er juist blij mee zijn .
Ik heb vorig jaar geholpen bij de sportdag, met een groepje kleuters een spelcircuit aflopen. Ik had mijn eigen zoontje in de groep, maar dat was een drama. Ik mocht ook echt niet weer helpen. Hij raakte in de war, omdat hij op school toch iets anders. Is dan bij zijn mama (op school stuk rustiger). En zijn vriendjes gingen muiten, dus ik moest ik nog af en toe wat streng worden.. Dus ik had achteraf ook liever een ander groepje gehad, en dan van verderaf gekeken hoe hij zich vermaakte..
Ik snap je wel ts. Je moet nu een hele dag opvang betalen voor zijn reisje wat je niet van dichtbij mee kan maken zoals je verwacht had.
Hier is dat ook zo. Mijn dochter zit in groep 2 en als ik mee zou gaan als hulpouder zou dat zijn voor een groepje uit de klassen 3 t/m 5. ja sorry, maar daar ga ik geen dag vrij voor opnemen.
1. Ik vind het vreemd dat je niet bij je eigen kind in het groepje zit. Beetje ouderwetse/conservatieve manier van denken. Gelukkig niet zo op school van mijn kinderen. 2. Jouw redenatie vind ik wel wat kort door de bocht. Indirect profiteert ook jouw kind van jouw begeleiding. Als alle ouders zo denken dan is er geen uitstapje.
Hier is het trouwens zo dat ze eerst de moeders/vaders vragen die dat jaar ook het meeste vrijwilligerswerk hebben verzet voor de school. In het verleden zat je dat er moeders en vaders waren die het hele jaar door de vervelende klussen op zich namen (grote schoonmaak, helpen met het bouwen van het nieuwe plein, kozijnen schuren en schilderen etc) dan in eens met het leukste klusje (schoolreisje) achteraan in de rij konden aansluiten omdat er hordes met ouders zich in eens op gingen geven voor het schoolreisje. Nu worden dus eerst deze ouders gevraagd en komt de rest aan bod wanneer er nog plekken in te vullen zijn.
Ik ben klassenmoeder, knutselmoeder en heel vaak hulpmoeder. Ze doen vaak een beroep op me, omdat er weinig animo is of ouders geen tijd hebben. Met activiteiten op school worden de kinderen meestal ingedeeld in het groepje dat de ouder begeleid. En het zijn vaak niet de moeders of vaders die alleen oog hebben voor hun kind, nee, het is juist andersom! Kinderen die aan hun ouder vastgeplakt zitten, niet hun maatje's hand vasthouden, maar die van mama, tijdens eet- of drinkmoment bij mama op schoot zitten, enz. Bij zo'n lange dag als schoolreis, gaat dat dus anders. Die kinderen van de vaste hulpouders die altijd maar aan hun ouder plakken, moeten daar juist van loskomen. Je bent mee omdat je de klas wilt helpen en niet voor je eigen kind. Van 25 kinderen gaat de ouder niet mee, die hebben dat eventuele voordeel ook niet.
Wij hebben afgelopen vrijdag ook een schoolreisje gehad van groep 1 en ik mocht ook niet bij mijn dochter in de groep. Ik vond het eerst ook even wennen maar mijn dochter had er geen problemen mee dus ach. En nee, wij bleven niet als groepjes bij elkaar. Ik had 3 kindjes onder mijn hoede en wij kwamen wel regelmatig andere groepjes van ons tegen maar meer niet (was naar Blijdorp dus is ook erg groot). Bij kleinere uitjes, zoals de kinderboerderij, mag je eigen kind wel bij je in het groepje maar deze grote uitjes dus niet.
Ik help ook wel eens mee op school bij mijn dochter. Maar ik moet zeggen dat ik (vooral met buitenactiviteiten) mijn dochter niet in mijn groepje heb. Ze wordt dan zo vervelend, gaat me uitdagen. Das niet leuk voor mij en ook niet voor haar. Ik zou het dus niet erg vinden als ze niet in mijn groepje zou zitten. Kan het wel begrijpen dat het vervelend is als je zelf ergens op had gerekend wat nu niet zo blijkt te zijn. Ik zou gewoon even overleggen met de juf
Hadden jullie oranje of groene hesjes aan? Ik liep daar als moeder met mijn kleine mannetje. Er was ook een school, zonder hesjes. Dat waren me toch vervelende brutale kinderen (oudere groepen). Maar met de oranje/groene hesjes (2 verschillende scholen) waren echt lieve kinderen die ik niet heb horen schreeuwen.