Hier de eerste super makkelijk!! Huilde bijna niet en is altijd makkelijk geweest en goed luister, ze is nu 7. Je jongste eerste 4 maanden verschrikkelijk!! Na 4 maanden een heerlijke baby!!
Ja, hier een ongelofelijke makkelijke baby. Hij is eigenlijk alleen maar blij, lacht de hele dag door en ligt op zijn gemakje zo een uur te spelen in de box of op het speelkleed. 's Nachts slaapt hij lekker door en hij drinkt goed. Darmkrampjes zijn te verwaarlozen geweest. Mijn oudste was ook niet moeilijk, maar wel wat ongeduldiger, die was de meeste dingen na een minuutje of 20 max wel zat. Hij had ook hele erge buikkrampen.
Finley was (hij is sinds vandaag een dreumes ) ook een gemakkelijke baby. Sliep dan wel niet snel door, maar is altijd snel tevreden, vrolijk, kan zichzelf ook prima vermaken, slaapt overalgemakkelijk en slaapt door alle leefgeluiden heen en is een zeer gemakkelijke eter en drinker.
Aan onze eerste hadden we (en nog wel ooit) onze handen vol! Slecht slapen, voorkeurshouding, veel huilen, erg onrustig, heel ongeduldig etc. Nu is hij bijna 2, een stuk makkelijker maar vraagt nog steeds veel aandacht en energie van ons. De 2e, nu 6wk oud, is echt compleet anders! Erg rustig, tevreden, eet goed, slaapt goed. Heeft nu 2x doorgeslapen, maar komt doorgaans 1x in de nacht om daarna lekker verder te slapen. Huilt alleen bij honger, maar een speentje is al voldoende om dat te sussen terwijl ik de fles maak. Kan een hele tijd in de box liggen kijken naar zn mobiel. Slaapt door alle geluiden (en herrie) heen. Spuugt nauwelijks. Echt zo anders dan de oudste! Nu dus echt genieten en een gevoel van "zo kan het dus ook "
Mijn oudste dochter van 2,5 was een erg makkelijke baby. Ze sliep heel veel en huilde bijna nooit. Ze was wat later met haar ontwikkeling, maar daar merk je nu niks meer van. Als baby vond ze alles wel prima.. M'n jongste van 7,5 mnd daarentegen... De eerste twee maanden heeft ze heel erg veel gehuild en ze slaapt nu pas een maandje aardig door. Ze is wat sneller met haar ontwikkeling en het frustreert haar enorm dat ze bepaalde dingen nog niet kan of als het haar niet lukt. Ik vind het met haar een stuk zwaarder, omdat ik een super makkelijk kindje gewend ben.. En nu je er nog een bij hebt lopen, scheelt natuurlijk ook wel..
Onze dochter was een hele makkelijke baby. Ze huilde alleen de eerste 4 weken als ze neergelegd werd omdat ze gewoon liever bij ons was maar dat zie ik niet als moeilijk maar gewoon als normaal babygedrag. Na 9 maanden in een warm klein holletje is de buitenwereld gewoon heel groot, koud en beangstigend dus logisch dat ze even 4 weken nodig had om daaraan te wennen. Daarna ging het hartstikke goed. Heeft ze nooit gehuild. Geen krampjes, geen reflux, geen huiluurtjes en met 8 weken sliep ze door van 23:00 tot 7:00. Met 4 maanden van 20:00 tot 8:00 en met een maand of 7 van 20:00 tot 8:30. Ze is nu nog steeds heel makkelijk. Morgen is ze 13 maanden en ze slaapt nu 's nachts zonder onderbreking van 20:00 tot 8:45 à 9:00 de laatste tijd. Overdag vermaakt ze zichzelf heel goed en als ik haar voor haar middagslaapje in bed wil leggen is het geen enkel probleem. Ik leg haar neer en ze zegt "da mama" en ik kan meteen weer weglopen. Ook als ik haar te slapen leg bij anderen thuis (als ik daar aan het werk ben of op bezoek ben). Ze is ook vrij goed met luisteren en als ik nee tegen haar zeg als ze iets doet wat niet mag dan stopt ze meteen. Ze heeft alleen wel een karaktertje dus ze kan soms gillen en wat driftig uit de hoek komen maar dat is altijd maar van hele korte duur als iets van ons niet mag of als iets niet kan of lukt. Verder is ze altijd vrolijk en makkelijk. En dan moet ik steeds weer denken aan die heks van het cb die ons bij het bezoek met 4 weken vertelde dat ze nooit zelfstandig zou worden, nooit zonder ons zou willen zijn, nooit goed zou leren slapen en dat we haar verwenden en te afhankelijk van ons maakten. Het tegenovergestelde is waar geworden.
Nou, ik had wel gedacht dat de overgang van 1 naar 2 kinderen makkelijker zou zijn dan van 0 naar 1. Maar ik vond niets minder waar . Mijn 2e huilde heel veel en ineens moest ik mijn aandacht verdelen tussen 2 kinderen. Ik vond het echt zo zwaar. Ik had me er, heel naïef, I know, ook echt niet op ingesteld dat de 2e weleens helemaal niet zo makkelijk zou kunnen zijn als de 1e.
Tsja makkelijke baby, hij wilde in het begin veel bij ons zijn en had wel eens krampjes. Ook slaapt hij niet door. Maar toch vind ik dat wij een makkelijke baby hebben. Hij is een heerlijk ventje en mensen verwonderen zich over hoe weinig hij huilt. Wij maken het onszelf zo makkelijk mogelijk en sommige dingen horen gewoon erbij, dat hij niet doorslaapt zie ik niet als probleem. Hij kan zich zo een uur vermaken in de box nu en is (bijna) altijd vrolijk. Als dit hetgeen is waarvoor iedereen me tijdens mijn zwangerschap heeft bang gepraat (Geniet maar van je rust want straks is het over), doe mij dan nog maar 3 van zulke baby's
Mijn oudste was een makkelijke baby. De eerste 4 weken heeft hij alleen maar geslapen. Daarna heeft hij 3 weken bijna nonstop gehuild, toen leerde hij lachen en vanaf dat moment was het goed. Hij sliep met 6 maanden helemaal door, tot die tijd 1 nachtvoeding, waarna hij gelijk weer verder sliep tot de ochtend. Overdag 2 lange slaapjes en we konden hem overal mee naar toe nemen, hij sliep toch wel en zo niet, dan was hij net zo vrolijk. De tweede was heel anders, heel bozig en gefrustreerd, sliep vreselijk slecht, was overdag ook boos en sliep overdag ook niet. Pas toen hij net na een jaar leerde lopen ging het eindelijk wat beter. De jongste zit er tussenin. Hij heeft ook heel slecht geslapen, het gaat nu net iets beter, hoewel hij nog regelmatig de nachten spookt. Overdag slaapt hij pas sinds hij ongeveer 1 is een beetje behoorlijk. Maar gelukkig is hij wel heel vrolijk, dat maakt het allemaal wat makkelijker te handelen dan bij de middelste die bijna nooit lachte en altijd boos keek en gilde.
Haha, nou zou leuk zijn als ik je binnenkort mag feliciteren! Mijn dochter is pas 4.5 maand, dus wij gaan eerst even een jaartje 'oefenen' en daarna hoop ik dat ons nog een kindje gegund is.
Mijn dochtertje is zoooooo extreem makkelijk. Huilt nauwelijks, eet d'r hapje, wacht geduldig op d'r flesje, lacht de hele dag en is altijd vrolijk, kan uuuuuuuren naast me in bed liggen en met me mee dutten 's ochtends. Ze is zo makkelijk dat ik me soms afvraag of het wel normaal is.
Hier ook een hele makkelijke tevreden baby en hield mezelf steeds voor dat 'het' nog wel kwam als er bijvoorbeeld tandjes/kiesjes door zouden komen maar nee, zelfs dan was ie makkelijk. Hij is inmiddels bijna 2.5 en ja hij heeft een eigen willetje en echte peuterstreken maar is nog steeds wel makkelijk als ik zo om me heen kijk/lees...
Beide zijn makkelijke baby's (geweest). Gauw tevreden en makkelijk in de omgang. Nu is mn zoontje flink aan het peuterpuberen dus heb mn handen vol aan hem. Ben blij dat mn dochter nu nog zo lekker makkelijk is hihi