Is zeker erg jammer, ik begrijp dat je er ook geen foto's van heb? Lijkt me erg moeilijk ook voor de verwerking. Ik heb heel veel aan die film gehad, keer op keer bekeken.
Van mijn oudste heb ik idd geen foto´s, van mijn tweede gelukkig wel (slechts 3, maar iig foto's). Ik kan het nu wel accepteren allemaal maar heeft lang geduurd. Vooral na de geboorte van mijn zoon is er flink geblunderd (hij lag op nicu, ik op hartbewaking, heb hem pas na 12 uur voor het eerst gezien omdat de verpleging van hartbewaking geen tijd had, om maar een voorbeeld te noemen). Er is een dikke klachtenbrief achteraan gestuurd door mij, ze hebben mij volledig gelijk gegeven maar je kunt er niks mee. Bij mijn dochter was ik gelukkig wat assertiever en is het een stuk beter gegaan, ookal lagen we weer op verschillende afdelingen. Maar hoe goed ik er allemaal ook mee om kan gaan, het blijft raar dat ik nooit dat eerste moment heb gehad na de geboorte. Ik heb hun eerste huiltje niet gehoord, eerste voeding niet gegeven, mijn zoon mocht ik alleen maar aaien, dochter was al door anderen vast gehouden, ze waren allebei schoon toen ik ze voor het eerst zag, etc. Vooral bij mijn zoon heeft het bijna een jaar geduurd voordat de hechting (van mijn kant) goed was.
Hey meiden, Wat een mooie foto's. Ik ben zwanger van een tweeling en krijg over 13 dagen (misschien eerder wegens hoge bloeddruk) een geplande keizersnede omdat de onderste baby in stuit ligt. Nu zie ik jullie prachtige foto's maar ik zou willen vragen of jullie iets over jullie herstel willen vertellen.. Hoe was de eerste nacht/dag na de operatie? Wanneer konden jullie weer een beetje lopen enzo zonder teveel pijn? Ik heb dus dadelijk 2 baby's en nog een drukke peuter van twee..kregen jullie je kindje meteen een tijdje bij jullie of moest je daar lang op wachten? Ik weet dat dit topic hier niet over gaat maar jullie hebben het al achter de rug...
Nijn mijn herstel ging beide keren goed. Ik was binnen 48 uur weer thuis. Na een week ging ik al weer een klein blokje wandelen en na 3 weken was ik compleet hersteld en deed ik alles in en om huis weer. Maar dit is errug snel heb ik van de gynaecoloog begrepen
Herstel 1e ks(spoed): woensdag bevallen, vrijdag ochtend naar huis. 2weken later deed ik al lekker rondje stad en boodschappen doen Herstel 2e ks, geplanned: maandag bevallen, woensdag ochtend naar huis Doen ze niet vaak zo vroeg al naar huis maar t ging super met mij en de kids. Mn schoonma is kraamverzorgster en mn zus is vk met eigen praktijk. Dus áls er iets mis zou gaan, was ik in goeie handen. En t feit dat ik t zkh nog net niet vanuit mn huis kan zien
nou bij mij heeft het er lichamelijk toch wel ingehakt en duurde het minstens 4 weken voordat ik pijnloos was. De eerste keer heb ik 10 dagen in het ziekenhuis gelegen, dus eenmaal thuis kon ik veel zelf weer. De tweede is op woensdagavond geboren en was ik zaterdag thuis. het heeft wel een goede week geduurd voordat ik zelf met de kleine de trap op en af kon of zelf in bad kon doen. Dus ik zou wel hulp inschakelen of gebruik maken van de extra kraamuren. EN je man zal je flink moeten helpen in het huishouden, dus die zou ik maar goed voorbereiden Maar wat ik heb begrepen is dat je van een geplande keizersnee sneller hersteld. Ik heb beide keren eerst weeën gehad.
Nou idd, eerste 2 a 4weken heb je echt hulp nodig van je hubby. Hij zal eerste 2weken eigenlijk alles moeten overnemen. Slimste zou zijn als hij 2weken vakantie opneemt vanaf de geboorte.
Helaas mag mijn partner niet eerder vrij nemen dan de uitgerekende datum. En aangezien de KS toch wat eerder valt..... "gelukkig" Moet ik 3 tot 4 dagen in het ziekenhuis blijven. En daarna nog een aantal dagen zien te overbruggen. En hoop dat het met kraamzorg kan.
Bedankt voor jullie reacties! Mijn man pakt ook een halve week ongeveer vrij en dan na de kraamhulp omdat ik er dan meer aan heb, maar we zien wel hoe het loopt allemaal.. Mag ik vragen hoe jullie ervaring de eerste nacht/dag was, dat moment dat die ruggenprik uitwerkt en je moet je bed uit? Dat is natuurlijk het pijnlijkste moment lijkt me en zie daar het meeste tegenop. Bij mijn dochter heeft het herstel ook lang geduurd, had een flinke knip met inwendige bloeduitstorting en hechtingen die irriteerde dus dat was ook geen pretje.
1e dag was idd niet zo fijn. Van liggen naar zitten gaan is een hele opgave, heb dan ook goed gebruik gemaakt van dat ding boven t bed. Bij mn oudste heb ik t 1e badje gemist. Hubby was er wel bij en heeft alles voor mij gefilmd. Bij de 2e heb ik dat anders aangepakt en gevraagd om een rolstoel zodat ik erbij kon zijn. De eer van het eerste badje geven ging naar mijn man, dat kan je zelf namelijk nog niet
De nacht was echt shit trouwens ik slaap graag op mijn zij maar dat gaat echt niet lukken de 1e nacht. Het gaat dan allemaal wat hangen zeg maar, dat trekt aan je wond. Met pijn en moeite is t mij wel gelukt(deed er ruim half uur over om langzaam op mn zij te gaan liggen) maar ik raad je aan om lekker op je rug te blijven liggen
Nou inderdaad! De eerste dag na de bevalling vond ik echt een hel. Van liggen naar zitten vond ik echt doodeng. Deed er een half uur over en dan je voeten op de grond zetten en staan....auw! Bed op standje laag en bijna kruipend naar de stoel. Bij komen en dan voorzichtig schuifelen naar de wc. Eerste badje heeft mijn dochtertje bij de jongste gedaan, ik stond erbij. Bij de oudste deed de verpleegkundige het met mijn man en stond ik er ook bij.
Zolang je blijft liggen is er niet veel aan de hand maar die eerste keer opstaan ja ik kan het niet mooier voor je maken maar het is echt de hel. Het doet vreselijk pijn en en je vraagt je serieus af hoe dit verder moet de komende dagen. Maar als je die eerste keer gehad hebt en vaker probeert te gaan lopen dan zal het steeds beter gaan Ik zag het eerst niet zitten maar was toch al op dag 3 naar huis ... Dus je denkt dit komt nooit meer goed maar je zal al snel, als het goed is, verbetering merken. Heel veel succes!
Paar uur na spoed kz heel erg na weeen gehad en ik had echt behoorlijk pijn kon bijna niet lopen. Leek wel bejaard. De eerste week echt een ramp de week erna beter alleen erg last van mn rug en gevoelige huid bij de snee, eind van de tweede week liep ik weer voor t eerst achterr mn rollator (kinderwagen) en na 6 weken helemaal nergens meer last van volgende word een geplande kz. Maar ik heb me echt wel aan de 6 weken niet bukken en tillen (behalve kind) gehouden.
Ik vond de eerste dag ook echt hel, keizersnee was om 8.15 en rond 3 uur moest ik van de verzorging al even staan en in een stoel zitten en weer terug op bed. Volgende ochtend nadat de katheter eruit ging zelf gedoucht met hulp van mijn man en de rest van de dag zittend doorgebracht omdat ik het bed helemaal zat was. In de kraamweek kon ik mezelf prima redden, heb dl zelf al in bad gedaan en al veel trap gelopen. Na 10 dagen al even naar het winkelcentrum gelopen en ik kan eerlijk zeggen dat ik na 3 weken echt weer de oude was. Ik merk nu alleen met dweilen en het stofzuigen van het kleed dat ik een operatie heb gehad maar ik doe echt alweer alles in en rond het huis. Aan de andere kant is er een vrouw van zwangerschapsyoga die met 4 weken pas goed eindjes kon lopen en iets in huis kon gaan doen.
Tis echt per persoon verschillend. De persoon in de kamer naast mij had diezelfde nachts kz gehad. Ik kon gewoon niet lopen van de pijn en zij liep vrolijk rond en kon bukken aankleden en schoenen aantrekken. Maxicosi tillen etc. Ongelofelijk ik dacht op dat moment dat ik me aanstelde...
Nou ik ben in ieder geval op het ergste voorbereid.. Maar die eerste nacht en dag lijken me idd een hel! Daarnaast heb ik nu al dat ik amper omhoog kom omdat ik ontzettende last heb van mijn bekken ivm tweelingzwangerschap, en op mijn rug slapen gaat hem ook niet worden ben ik bang haha, ik slaap echt altijd op mijn zij.. Nou ja we zullen zien, als de baby's er eenmaal zijn en die eerste dag is achter de rug kan het alleen maar beter gaan (hopelijk)... Ik kan nu alleen maar de dagen voorbij tellen tot het zover is!