Hallo allemaal, Mijn eerste bericht en gelijk een heel verhaal. Komt het! Ik ben momenteel 41 weken en 1 dag zwanger van de 3e. Omdat mijn beide andere kinderen erg klein waren bij de geboorte sta ik al vanaf het begin onder controle van het ziekenhuis. Alles gaat goed, baby groeit super, geen reden tot zorgen. Bij een controle met ruim 35 weken kwamen ze erachter dat baby overdwars lag (niet in stuit maar echt overdwars). Ik heb toen met 36 weken een versie gehad en deze lukte, baby lag weer met het hoofd naar beneden. Vorige week had ik met 40+4 weer een controle en bleek dat de baby weer overdwars was gaan liggen. Dus met 40+5 nog een keer een versie gehad, wederom met succes. Baby heeft nog erg veel ruimte en ik heb nog veel vruchtwater, dus garanties dat de baby goed blijft liggen nu zijn er niet. Dit zorgt bij mij voor veel onzekerheid. Nu is het zo dat ik bij mijn oudste een spoed keizersnede onder algehele narcose heb gehad ivm foetale nood. Bij de tweede ben ik in 6 uurtjes tijd normaal bevallen. Omdat ik bij de oudste een keizersnede heb gehad, mag ik niet ingeleid worden. Als de baby dus nog een tijdje blijft zitten en ik niet voldoende ontsluiting krijg zodat de vliezen gebroken kunnen worden, krijg ik dus een keizersnede. Afgelopen vrijdag had ik weer controle. De baby lag nog keurig met zijn hoofd naar beneden gelukkig. Ze wilden proberen te strippen maar ze kon er niet goed bij. Toen kreeg ik de keuze: nog een week doorlopen of een keizersnede inplannen. Omdat ik op dat moment behoorlijk moe was en er echt een beetje doorheen zat, gaf ik aan dat er wat mij betreft wel een einde aan de zwangerschap gemaakt mocht worden. Ik moest nog een half uurtje aan de CTG en toen ik daar vanaf kwam bleek dat er alleen een keizersnede voor as. maandag ingepland kon worden. Daar overvielen ze mij een beetje mee maar alles ging toen in een stroomversnelling. Ik moest gelijk naar anesthesie en die vrouw stond op het punt om weg te gaan, dus alles moest snel snel snel. Ik heb de hele zwangerschap aangegeven ontzettend graag natuurlijk te willen bevallen. In de auto op weg naar huis, toen we eindelijk de rust kregen om er even goed over na te denken, voelde ik me helemaal niet goed over de keizersnede. Maar toen was het al half 5 geweest en konden we telefonisch niemand meer bereiken. En nu? Nu weet ik echt niet wat ik moet doen. Maandag word ik eerst om 8 uur bij gynaecologie verwacht, gaan ze nogmaals kijken of ik gestript kan worden. Zo niet word ik om 10 uur verwacht op de kraamafdeling voor de geplande keizersnede. En ik weet niet wat ik wil. Een einde maken aan alle onzekerheid en de keizersnede door laten gaan zodat we maandag eindelijk de baby in onze armen kunnen sluiten? Of de keizersnede afzeggen (kan dat überhaupt nog?) en ervoor kiezen om tot 42 weken af te wachten, met het risico dat de baby alsnog niet vanzelf komt of weer overdwars gaat liggen en dat het alsnog een keizersnede wordt? Kortom: Wie heeft er wijze woorden/overwegingen? De baby heeft het trouwens nog erg goed in de buik, CTG was prima, heb nog meer als genoeg vruchtwater dus hij zou nog even kunnen blijven zitten. Sorry voor het lange verhaal!
Ik zou de keizersnede maandagochtend of zodra ze de telefoon opnemen afzeggen en de extra dagen afwachten en kijken of de natuurlijke bevalling op tijd start. Je herstelt dan veel sneller en het is toch prachtig om te doen? Als ze een beetje hun best doen met strippen en vliezen breken heb je best veel kans dat het vanzelf begint toch... De keizersnede kun je alsnog krijgen als het 42 weken wordt, maar dan zit je niet de rest van je leven te denken 'wat als...' En zoals je al zei heb je ook steeds gezegd graag natuurlijk te willen bevallen en je hebt ook niet voor niets al 2x een versie laten doen. Het klinkt voor mij alsof je eigenlijk al weet wat je wilt (afzeggen) maar je bezwaard voelt omdat je nu niemand kunt bereiken en het wel erg kort dag wordt. Snap ik wel, maar daar komen ze in het ziekenhuis wel overheen. Jouw bevalling in goede banen leiden, waar je vrede mee hebt, is veel belangrijker. Ik heb zelf 2 weken geleden slechts 3 dagen van tevoren een geplande keizersnede afgezegd en ben daar zo blij om. Baby heeft lekker verder kunnen groeien en ik wacht nu tot ze zelf komt (2 dagen over tijd nu). (Medische reden voor keizersnede, geen zin om uit leggen, maar ik wilde heel graag natuurlijk bevallen en heb toch een 'uitweg' gevonden).
ik zou nu niet meer durven af te zeggen. Maandag heb je lekker je kindje op schoot. Lekker ontspannen en na maandag geen gedoe meer.
Kijk het morgen en zondag aan, misschien zie je het morgen anders (zeker weten wel die ks of zeker nog niet maandag) en dan weet je in ieder geval zeker wat voor jou/jullie het beste voelt. Mocht je het al zeker weten dan gewoon afbellen.. Er zal toch ook overdag in het weekend wel iemand bereikbaar zijn in het zh? Of is er echt niemand bereikbaar?
Als je dit weekend bevalt gaat de ks ook niet door.. Gewoon afzeggen als het niet goed voelt, dat is echt niet erg. En als iemand het wel erg vindt, zeg je drie keer sorry.. Voortschrijdend inzicht, iedereen kan van gedachten veranderen! En als je tweede bevalling goed is gegaan, in zes uurtjes! Nou ik zou het wel weten hoor! Geen pijn van de ks, geen ks zelf, geen catheter, niet zes weken je jongste niet kunnen optillen..
Ik zou afwachten op een natuurlijk bevalling. Je kan op zondag ook afbellen misschien, ik zou vragen naar de OK gynaecologie, misschien zijn ze wel aan het werk en kan je een gynaecoloog te spreken krijgen. En anders maandagochtend bellen of bij de afspraak afzeggen. Als de bevalling morgen of maandagochtend begint gaat de keizersnede ook niet door, last minute wijzigingen zijn ze wel gewend hoor, echt niet druk om maken!!!
Dankjewel voor jullie reacties! Als ik diep van binnen kijk wil ik inderdaad liever nog een paar dagen afwachten. Alhoewel ik er op dit moment niet in geloof, is de kans natuurlijk erg groot dat de baby de komende dagen alsnog uit zichzelf komt. Het is inderdaad het last minute afzeggen wat me tegenhoudt, maar aan de andere kant is alles ook erg last minute ingepland en zullen ze vast wel wat gewend zijn. Ik heb inderdaad niet voor niets die versies gehad en in mijn dossier staat heel duidelijk dat als de bevalling gaat beginnen ik hem normaal wil voortzetten en geen keizersnede wil. Eens kijken of we vandaag iemand kunnen bereiken. Een keizersnede is niet handig als er nog 2 rondlopen. Overal is een oplossing voor natuurlijk, en als het moet dan moet het, maar nu kan het eventueel nog voorkomen worden en voor mijn gevoel heb ik er nog niet alles aan gedaan...
P.S. In mijn ziekenhuis nemen de poliklinieken inderdaad de telefoon niet op in het weekend, maar ik heb een ander nummer dat dag en nacht bereikbaar is, het nummer van de kraam/bevalafdeling dat ik ook moet bellen bij een spoedvraag of als de bevalling begonnen is. Zo'n nummer zou er bij jou toch ook moeten zijn? Op die afdeling werken ook gyns en hebben ze je dossier als het goed is, dus als je er al uit bent qua afzeggen zou ik het daar vast doorgeven. Kunnen zij kijken of ze er vast iets mee doen of ook pas maandag verdere actie ondernemen.
Ik heb gebeld maar dat had weinig zin, degenen die daar over gaan zijn er in het weekend niet. Kon morgen om half 9 terugbellen, maar aangezien we om 8 uur al de afspraak hebben staan gaan we daar gewoon naartoe en gaan we het bespreken. Ik hou jullie op de hoogte!
Ik zou dan maar gewoon naar de afspraak gaan en de controle laten doen en dan maar weer verder thuis afwachten . Maar ik hoop dat het misschien al wel voor die tijd begint! Wanneer begon de bevalling van je tweede?
De bevalling van de oudste begon met 41 weken en eindigde met 41+2 in de keizersnede. Van de 2e ben ik met 40+1 bevallen. Vandaag ben ik 41+2 dus deze blijft sowieso het langste zitten van de 3! Nu al eigenwijs
Ik zou nog even laten weten hoe het gegaan is. Afgelopen maandag ben ik toch middels de geplande keizersnede bevallen van een gezonde zoon! We hadden eerst een afspraak met de gyn. Hij kon helemaal niets voor ons doen, niet strippen, geen vliezen breken, alles zat nog potdicht en hij kon nergens bij. Toen moesten we kiezen. De nacht ervoor had het gigantisch gerommeld en ik was zo teleurgesteld dat dar weer niets geholpen had, ik zag het echt allemaal niet meer zitten. Na een goed gesprek met mijn man en de gyn besloten om de keizersnede door te laten gaan. En wat is dat een goede keuze geweest! Het was een klein feestje op de ok en het was best wel bijzonder om dat zo mee te maken. Alles ging heel voorspoedig en nadat hij eruit gehaald was mocht hij gewoon bij mij blijven. Mijn herstel gaat erg goed en ik mag morgen lekker naar huis. Kortom: ik ben blij met hoe het gelopen is!