Hoi meiden, Weet me even geen raad en hoop op jullie wijsheid Even situatie schets : Ik ben sinds iets langer als een jaar uit elkaar met mijn ex, de vader van mijn 2 kindjes Ik heb nu ongeveer een half jaar een nieuwe vriend met ook een dochtertje. We wonen gewoon apart en zien elkaar in de weekenden en ook als de kinderen er het weekend zijn. Dit gaat eigenlijk allemaal prima, heus wel eens wat aan de hand dat bv mijn kindjes samen spannen ( 4 en mijn jongste 2,5) tegen zijn dochtertje wat echt niet leuk is, maar weet niet goed wat ik er aan kan doen dan hun er op aan te spreken. Maar nu dus het volgende; Mijn zoontje 2,5 zeurt de hele dag door als hij thuis met mij is, en ook als mijn vriend en dochtertje er zijn, daar in is dus geen verschil Op de dagen dat hij naar t kdv gaat doet hij dit bij hun niet. Hij zeurt dus echt de hele dag om bv snoep, ijs of zeggen dat hij honger heeft, en dit dan eigenlijk bijna non stop Ik word hier helemaal niet goed van want hij keijgt niet veel snoep of ijs of wat dan ook, en het is ook niet dat hij honger heeft want hij eet juist erg weinig en op de etend tijden wilt hij haast bijna nooit wat eten. Ik probeer gewoon het schema/ ritme van het kdv aan te houden ongeveer qua eten en drinken, al krijgen ze hier wel vaker drinken en tussendoor ook nog wel iets vaker iets maar niet de hele tijd Ik heb het idee dat het gewoon een soort van aandacht vragen is, maar Hoe ga ik hier mee om, ik blijf maar zeggen nee je keijgt nu niets en boos worden en hem even op de mat zetten als ik zeg van niet meer zeuren nu, werkt ook niet Waarom doet hij dit, en hoe los ik dit op ? Ik hoop op goede tips Alvast bedankt
Haha, wat een uitgebreide inleiding geef je bij dit vrij simpele vraagje . Hier werkt het bij zeuren het beste om er gewoon niet te veel op in te gaan. Dus het zeuren negeren en over wat anders beginnen. Een grapje er van maken heeft meestal ook wel effect (met een overdreven zeurderig toontje terug gaan praten of zo).
Haha ja die inleiding was omdat ik dacht dat het misschien daar mee te maken had oid Maar het is niet zomaar even zeuren maar echt non stop, dat afleiden doe ik ook wel maar omdat t zo non stop is word je er haast gek van, ook omdat ik meerendeel alleen ben zal dit misschien eerder het geval zijn denk ik
Hmm ik vind het herkenbaar gedrag, mijn zoontje van ruim 2,5 doet dit ook. Ik word er soms ook horendol van! Wat ik doe: consequent zijn, hij kan zeuren tot hij een ons weegt, maar hij krijgt er echt geen extra snoep of koek door. En ik geef hem, als ik het echt zat ben en negeren niet helpt, ook weleens de keuze: of nu stoppen met zeuren, of je gaat als straf maar even op je kamer zitten. Dan is het meestal wel even klaar met zeuren. En wat hier ook erg goed helpt: lekker naar buiten gaan! Succes, het is vast een fase
Lootje, Oke misschien dus toch gewoon een fase, ik heb ook het idee dat ik misschien vaste drink/ snoep tijden moet hebben ofzo omdat dat het dan duidelijk maakt ofzo, of misschien ook pictogrammen ofzo net als op het kinderdagverblijf Maarja dan word thuis wel erg schools, maar misschien wel duidelijk voor hem wat we aan het doen zijn en wanneer we iets eten en drinken mogen, Maarja niet elke dag is thuis ook hetzelfde natuurlijk dus of dat werkt? Ow en ook naar buiten gaan of zelfs vandaag naar t strand gaan maakt bij hem en t zeuren niets uit helaas
Voor mij helpt het al om dit niet als zeuren te benoemen (lukt goed om 9u en heel wat minder om 17u ). Is denk ik ook een ontwikkelingsfase, door hebben dat je kunt vragen vragen vragen en jaaaaaah heel soms werkt het. Dat het dan toevallig ook snoepjestijd is... ja dát snapt een peuter dan weer niet. Zoiets. Wat ik wel eens doe: 1. Zeggen wat wel mag ipv nee verkopen. 'Oh heb je trek, wil je een lekker stuk komkommer?'. 2. Samen fantaseren/overdrijven. Maar dat werkt misschien nog niet bij zo jong (bij T wel... die vindt het meestal heel grappig om over snoepjesbergen waar je je doorheen moet eten te praten). Ik heb wel ergens een Engelstalig artikel over 'zeuren'.
Hey Salapio leuk dat je op m'n topic reageert, alles goed bij jullie? Het zeuren gaat ook niet alleen over snoep, maar ook over eten, ookal is het een appel, stuk komkommer, plakje kaas waar ik dan natuurlijk een stuk minder moeilijk in ben, maar geen halve kaas of hele komkommer achter elkaar net voor t eten zegmaar Het gaat gewoon alleen maar door en door en door, ik zal je stuk eens even doorlezen thnx!
Goed stuk zeg Salapio Ik had al wel het vermoeden dat er meer achter zat bij hem dan alleen maar zeuren, en vind t eigenlijk erg en zielig dat hij zich zo niet verbonden voelt met mij Ik ga zeker de tips proberen uit het stuk, thnx!
Mijn dochter (4, maar een lichte verstandelijke beperking, dus qua gedrag etc. jonger) heeft daar ook een handje van. Echt gruwelijk irritant. Constant zeggen dat ze honger heeft en om van alles en nog wat te eten vragen. Ik zeg een paar keer nee en daarna ga ik (met moeite!) op de negeerstand. Ze kan het echt tot in den treuren volhouden en uitleggen is tegen dovemansoren, dus vandaar dat ik op een gegeven moment gewoon maar niet meer reageer.
Amethist je zou dat stuk van Salapio ook eens moeten lezen, misschien heb je er ook wat aan, ik heb er echt goede hoop van gekregen
Echt heel strikt aan vaste tijden houden zou dat nog helpen ? Dus echt alleen om 10u en 15u ofzo wat tussendoor verder gewoon niet maar dan dus ook echt niet ?
Hier hetzelfde probleem gehad. Toen heb ik plaatjes uitgeprint van een boterham, fruit, weer een boterham, snoep, avondeten en een slapend kindje. Die heb ik opgehangen. als ze dan ging zeuren gingen we samen even naar de plaatjes kijken en dan legde ik uit dat het nog geen tijd was voor een snoepje omdat we eerst nog fruit en een boterham moesten eten. Het is natuurlijk wel belangrijk dat je je er dan ook aan blijft houden. alleen als ze zwemles heeft gehad of tijdens de vakantie ofzo wijken we er weleens vanaf. Hier heeft het supergoed gewerkt!
dat doen alle kinderen. zeker 2,5 jarigen met heftige fases. wat salapio zegt inderdaad, alternatief aanbieden. en ook wat belangrijk is dat je weet dat zo een kindje helemaal geen idee heeft dat hij aan het zeuren is en dat irritant kan zijn voor anderen. als jij een manier vindt om dit uit te leggen? of een code afspreken zodat je het kindje het snapt dat hij van netjes vragen naar zeuren over gegaan is? als niks helpt dan maar negeren. ik negerde niet meer wanneer hij heel creatief was ipv zeuren om iets te vragen. of onderhandelen. (hij kreeg toch zijn zin echt niet hoor maar wel mijn aandacht)
Fijn artikel he Mupet. En dat niet in verbinding staan moet je niey te hard opvatten, dat hoort er ook gewoon bij (kan al ontstaan als je moet koken bijvoorbeeld). Hier gaat het allemaal goed. Druk maar ook ultiem genieten
Ik denk dat het ook een vorm is van aandacht vragen. Helpt het om eroverheen te praten, zo van: Nee, je krijgt nu geen snoep, maar we gaan wel op de fiets naar de bakker, of zoiets. Of blijft hij dan doorzeuren? Hier werkt afleiden nog wel al kan mijn dochter (2 jaar 1 maand) ook wel erg dwingend worden als ze iets in haar hoofd heeft.
Herkenbaar Hoort blijkbaar dus echt bij de leeftijd. Als het dan vervolgens etenstijd is, doet ze ook overal moeilijk over af en toe. Klap ik haar boterham dubbel, wil mevrouw het in stukjes. Maak ik stukjes, wil ze het dubbelgeklapt... Geef ik haar water te drinken, wil ze roosvicee. Geef ik roosvicee, wil mevrouw water... slaat dus nergens op Ik zeg haar dat het nog geen etenstijd is als ze om een broodje vraagt bijv. En ik vraag haar vaak hoe ze haar broodje wil. Als ze dan zegt 'in stukjes', dan zeg ik dat ze zelf gekozen heeft voor stukjes, als ze daarna toch weer een dubbelgeklapte boterham wenst. Dit accepteert ze prima gelukkig. Thank God heeft ze eigenlijk nooit driftbuien (*klopt gauw af*).
Herkenbaar! Hier krijgen ze maar heel af en toe iets te snoepen, ze krijgen 's morgens en 's middags fruit tussendoor. Als ze erom zeuren, bied ik ze een alternatief. Ze mogen dat een stuk fruit uit de fruitmand pakken, soms een plak ontbijtkoek of een crackertje. Na iedere keer zeuren, gewoon het alternatief blijven herhalen en over het algemeen is het zeuren dan gauw over. Ze weten dat snoepen maar af en toe mag en hoor ze er eigenlijk alleen over als ze een dag bij oma geweest zijn (daar krijgen ze een hoop zoetigheid toegestopt geloof ik).
Hey meiden, Thnx voor al jullie reacties, goede tips ook, ik ga die plaatjes ook eens uitzoeken en ophangen kijken of dat werkt. En een alternatief bieden kan soms wel bij snoep of koek Maar mogen jullie kindjes ongelimiteerd fruit en plakjes kaas stukjes komkommer e.d eten? Want hier zeurt hij ook on eindig over, en echt hij eet qua avond eten en ontbijt en middag eten gewoon normaal, avond eten zelfs vrij weinig Maar van mij mag hij dus niet oneindig fruit e.d omdat ik wil dat hij ook nog wat eet op de gewone eet tijden. Hij zou t liefst de hele dag kleine tussendoortjes eten en de maaltijden (vooral avond eten) overslaan Maar afleiden lukt ook nog niet echt heel super, hij blijft best lang volhouden namelijk, maar eerder ging ik wel eens overstag als ik al nee had gezegd dat wil ik eigenlijk echt niet meer doen en anders gewoon ja zeggen als ik toch weet dat ik toe ga geven zeGmaar want zo word de betekenis van t woord nee ook helemaal niet duidelijk Dit weet ik allemaal wel, maar is soms moeilijk om ook in de praktijk uit te voeren
Misschien met de niet al te ongezonde dingen gewoon eens proberen om gewoon overal "ja" op te zeggen? Eens kijken wat er dan gebeurd. Gaat hij door met zeuren (dan is het idd aandacht vragen / niet verbonden voelen) Of is het dan inderdaad 'goed' (dan is het misschien wel echte trek.) Ik heb met interesse dat artikel van Salapio gelezen. Herkenbaar ook wel. Sinds een paar maanden hebben we er een baby bij. We merken weinig aan onze zoon qua jaloezie ofzo. Slaapt prima. Zindelijkheid: paar kleine ongelukjes gehad maar niet extreem ofzo. Maar hij zeurt wel enorm veel de laatste tijd. Vooral om cadeautjes. Nu heeft hij in die periode ook veel gehad (sinterklaastijd & voor hem ook kraamcadeautjes). En hij vraagt echt constant of we bij andere mensen op visite gaan (daar krijgt hij natuurlijk ook meer aandacht.) Ik heb me voorgenomen hem de komende dagen eens flink te verwennen met aandacht. Een kijken of dat effect heeft op het zeuren om cadeautjes.