Ooh meiden ik zit met mn handen in het haar.. Mn dochter breng ik elke avond tegen half 8 naar bed, lexen een boekje, kusje en knuffeltje en dan moet ze van me slapen.. Maar dat gebeurd niet Ze gaat stiekem spelen. En zodra ik het hoor loop ik naar boven en dan rent ze snel in haar bed.. Dit is elke avond het geval,uisteren doet ze echt niet! Dit kan doorgaan tot 11 uur in de avond... Hoe kan ik haar het beste aanpakken in deze situatie?
Nou dat vind ik nog al een foute instelling. Ze komt ook 100 keer na beneden en laat mij geen moment met rust. Ik wil in de avonden ook genieten van mn rust en me weer opladen volgende volgende dag. Ze vraagt de hele enorm veel aandacht
Heel herkenbaar! Wat je nog zou kunnen proberen is haar uit te leggen dat ze nog wel even op haar kamer mag spelen, maar niet naar beneden nag komen. En eventueel iets van een beloningssysteem. Hier gaat het de ene dag beter dan de andere en ik weet dat je er op een gegeven moment echt moe van wordt.
Vind het geen foute instelling hoor. Mijn dochter deed het met 18 mnd. Ik liet dr maar gaan. Ze is er zelf mee gestopt. Ik ging gewoon tussendoor proberen of ze in bed wilde gaan liggen. ik zou je dochter heel duidelijk uitleggen dat ze mag spelen maar op haar kamer moet blijven en dat je anders al haar speelgoed weghaald. Ze raakt van zelf te vermoeid dat ze het niet meer doet, want ja 23u slapen en half 9 weer op school wezen.
Mijn oudste dochter ging dit ook opeens doen. Spelen, roepen dat ze niet moe was, continu naar beneden komen en dan was het huis te klein als we haar weer naar boven brachten. Doodvermoeiend en idd, 's avonds wil je jezelf ook graag even opladen.. Ik heb op een avond een stickerboekje gemaakt met haar naam erop en leuke bloemetjes en hartjes en haar uitgelegd dat ze 's morgens een sticker mag plakken als ze de avond ervoor lief is gaan slapen. Is het boekje vol, dan mag ze een klein cadeautje uitzoeken. Tot mijn verbazing werkte het! Nu al een week inmiddels. Dus misschien is het een idee? Succes!
op deze leeftijd snappen ze echt al wel dat ze de volgende ochtend op tijd op moeten en het niet handig is als ze moe op school zitten. Althans mijn dochter wel. Ik leg dat dan dus uit. Overigens spookt ze dan nog wel eens, maar ik ben zeer duidelijk. Dwing haar niet om te gaan slapen want dat kan ik niet, maar de eerste keer leg ik haar dus uit dat het tijd is om te slapen omdat ze morgen naar school moet. Geef haar ook nog tips: ga maar aan iets leuks denken zoals spelen in de speeltuin vanmiddag of .. meestal verzint ze dan zelf iets. Als ze er dan nog uit komt ( wat overigens al zeldzaam is ) waarschuw ik 1 x. En daarna ben ik echt niet meer zo aardig. Terug je bed in en wel gauw en ik wil je niet meer horen/ zien. Hier werkt dat Als dat niet zou werken zou ik denk ik ook onderhandelen.. of dingen proberen als; als je eerst perse nog een uur wil spelen moet je morgen maar een uur eerder naar bed of iets in die richting. Hopelijk vind je snel de juister aanpak want het lijkt me behoorlijk frustrerend..
Dit gaat al maanden zo. Ze raakt uitgeput maar daar zet ze zich overheen en de volgende dag begint ze weer. Ze speelt in haar kamer, zit in de vensterbank, trekt de gordijnen kapot. Laatst had ze stiekem zwart zand uit de tuin mee naar boven genomen en haar gordijnen en ramen onder gesmeert. Als ze gaat spelen is ze enorm luidruchtig, kan haar beneden nog horen. Haar zusje ligt een kamer naast haar die regelmatig wakker word door haar. Ik kan er wat van zeggen maar luisteren doet ze niet. Ik word er echt heel erg moe van Ze heeft ook eczeem vooral in haar gezicht. En als ze zo spookt savonds en zo moe is, beinvloed dat haar eczeen ook waardoor ze op schopl zwaar geirriteerd is en ik het weer op mn kop krijg van de juf. Ik kom gewoon niet aan mn rust toe terwijl ik die ook nodig heb.
denk dat je toch duidelijker moet zijn hoor als ik het zo lees. Nee is nee. Kom nou ze is 4 jaar, ze moet gewoon luisteren. Dat wordt ongetwijfeld een avond afzien maar denk dat het wel werkt. Iedere keer zonder pardon of al te veel poespas terug in bed leggen en zeggen dat ze moet gaan slapen. Verder geen aandacht. Oppakken en terug in bed. mededelen: je moet stil zijn en blijven liggen. Eruit? onmiddelijk oppakken en terug leggen. W.s. moet je dit wel een aantal keer doen, maar hopelijk valt het kwartje..
Kan de jongste niet 1 of 2 nachten uit logeren? En dan zou ik haar inderdaad gewoon elke keer er terug inleggen met de boodschap dat het bedtijd is als ze eruit komt. Desnoods dus 20 keer of meer op een avond.
Ik zou inderdaad gewoon eisen dat ze in bed blijft. Boekje erbij of 1-2 knuffels en meer niet. En ja, dat kan prima werken. Je moet alleen wel "afdwingen" dat ze echt in bed blijft. Inmiddels is het hier half 8 naar bed, 9 uur slapen. En dan liefst half 7 vrijwillig weer op. Vind IK nog steeds te weinig maar ik heb wel m'n avonden terig en ze is ook echt niet moe meer dus we doen het er maar mee. Ze zegt altijd dat ze niet kan "gaan dlapen". Als ik naar bed ga.. Ga ik liggen, ogen dicht en vlak daarna slaap ik. Zij gaat naar bed, doet d'r ogen dicht... En uren later slaapt ze nog niet (in werkelijkheid js dat vast veel korter maar het voelt als uren) Dus ging ze lekker spelen. Tot ze wel moe was, On bed ging liggen.. Ogen dicht en tja... Je raadt het al Nu ligt ze in bed, ogen open... Boek mee... Wordt vanzelf slaperig en laat d'r boek los en slaapt. Duurt ook lang... (Zeker als het spannend is) maar gaat wel stuk beter. En voordat ze kon lezen speelde ze complete rollenspellen, doordacht ze de dag van gister en morgen en in groep 3 maakte ze 's avonds sommen. Het hoofdje kan gewoon niet uit.
Onze zoon van bijna 4 doet dit ook...en ik ben dan heel kort. Je blijft op je kamer anders pak ik een knuffel mee ( dat vindt hij niet leuk) Op zijn kamer mag hij wakker blijven zo lang hij zelf wil. Maar ook niet lawaai maken want onze oudste moet slapen en naar school. Tot nu toe werkt dit heel goed. Ze proberen je uit en je moet kort blijven. Dus steeds terug leggen en zeggen lekker slapen...desnoods blijf je een hele avond boven ( lastig en vermoeiend...ik weet het maar als het goed is hoeft dit maar een paar keer)
Dat is geen foute instelling. Jij gaf aan dat ze stiekem gaat spelen. Ik zie dan een rustig spelend meisje voor me. In je volgende posts geef je pas aan dat ze haar kamer uitkomt, haar zusje wakker maakt enzovoort. Dat kan ik niet ruiken. In dat geval zou ik strenger zijn. Desnoods achter haar deur blijven staan en meteen aks je hoort dat ze uit bed komt naar binnen gaan en haar terug in bed laten gaan. En volhouden! Het lijkt hopeloos in het begin maar op een gegeven moment zul je zien dat ze het begrijpt. Wel geen hele monologen tegen haar voeren maar kort en bondig zijn. De militairen manier noem ik dat altijd
Mijn twee jongens van tweeëneneenhalf en bijna vier slapen bij elkaar op de kamer en dan is het natuurlijk helemaal leuk nog lekker samen te gaan spelen als je eigenlijk zou moeten slapen. Of samen weer naar beneden te gaan (oudste maakt het traphekje open). Wat hier heeft geholpen is zelf boven blijven en zodra ik (of mijn man) hoorde dat er eentje uit bed kwam meteen naar hun kamer gaan en zeggen dat het tijd is om te gaan slapen en dat ze weer in bed moeten gaan liggen. Kwamen ze er dan weer uit, dan werd ik strenger en was het alleen "terug in bed jij". En dat moet je dan nog wel een paar keer doen.. Zoals hierboven al is gezegd is het een zaak van volhouden. Ik hoop voor je dat je snel de oplossing hebt gevonden en dat je je avonden terug hebt.
Mijn oudste is 3, en ik zeg niet tegen hem dat hij Moet Slapen. Nee, hij moet gewoon in bed liggen. Hij mag best wakker zijn in bed, en boekje lezen, of zachtjes liedjes zingen, maar hij mag er niet uit. Hij wil graag dat een van ons erbij blijft - het helpt om in de buurt te rommelen, maar pappa geeft helaas vaak toe en gaat naast hem op de grond liggen. Zelf was ik vroeger best een spookje, ik weet niet hoe oud ik was hoor maar ik ben altijd een nachtmens geweest. Mijn zus van 2 jaar ouder sliep binnen 5 minuten, en ik was nog uren aan het spoken. Slaap kan je niet dwingen, maar ander afspraken maken (zoals niet uit bed mogen komen) wel. Misschien helpt omgekeerde psychologie wel? In bedje liggen, en NIET gaan slapen! Wakker blijven tot mamma weer komt kijken over 1 minuut! en daarna over 2 minuten! Dan 5... Onze zoon gaat nu pas om 21:30u slapen, ook laat, hij slaapt ook nog overdag. Hij is om 13:00u dan echt moe. Misschien toch maar eens overslaan. Laatst ben ik wel erg boos geworden, ik had hem naar bed gebracht, hij ging lief mee, we hebben een boekje gelezen en even de dag doorgenomen terwijl hij in bed lag. En toen sprong hij uit bed. Het eindigde met hem in tranen en ik op de gang op een krukje. Ik deed de deur van zijn kamer dicht zodra hij uit bed kwam, en zelfs toen hij erin kwam, zei ik dat ik niet terug de kamer op kwam. Morgen weer. Hij was gewaarschuwd. En ondanks dat hij zei dat hij nu lief was en in bed lag, kwam ik niet - hij is nu oud genoeg om te weten wat mag. (Want vaak genoeg toegegeven en dan komt hij toch weer uit bed). Hij flink huilen, drama, ik op de gang gezeten met de deur op een kier, zo dat ik hem niet kon zien maar wel wanneer hij uit bed kwam. Uiteindelijk dacht ik dat hij sliep, dus toch even naar binnen gegaan. Hij was nog wakker maar sliep rustig. Even handje vastgehouden, kusje gegeven, 1 minuutje op bed gezeten en toen gegaan, zonder iets te zeggen. Hij bleef liggen. Hij heeft vaak "drama" nodig voordat hij zich over kan geven aan zijn moeheid, alhoewel dit wel weer een uiterste was. (en het uiteindelijk alsnog laat was). Vind je eigen manier hierin, maar probeer een aantal avonden consequent een tactiek uit, en hou je aan je woord (ook al bedenk je dat je "dreigement" niet zo handig was, zoals zeggen dat ze niet meer in haar eigen bed mag slapen als ze er nog 1 keer uit komt. Dat ze dan in jullie bed moet.) Woord houden. En zorgen dat je partner (als die er is) de tactiek begrijpt en achter je staat.
Is er iets geweest wat dit heeft veroorzaakt? Op een neutraal moment (overdag dus) een gesprekje aangaan en vragen wat ze er zelf van vindt. Uitleggen wat jij vindt. Haar oplossingen laten bedenken. Jij oplossingen aandragen. Samen een geschikte oplossing uitkiezen. M is ook een moeilijke inslaper. Kan de dag geen gedag zeggen maar heeft ook heel veel behoefte aan direct contact met een van ons (kan dus ook geen dag zeggen tegen ons ). Ze heeft wel eens verteld dat ze bang is dat we dood gaan... Haar gedrag kan ik in een vermoeide bui best bestempelen als stierlijk maar slopen en herrie maken doet ze niet. Wat bij haar werkt: autonomie geven. Ik ga naast haar liggen na het bedritueel en zeg dat ik blijf tot ze me naar beneden stuurt. Dat duurt soms max een kwartier en dan slaapt ze binnen een zucht. Meestal . Maar goed. Wat bij M werkt hoeft niet bij jullie te werken, is zo kindafhankelijk.
Als hier niks meer helpt helpt er nog maar een ding en dat is dat ik ontplof van jij blijft in je bed je blijft liggen en gaat NU slapen wil je niet meer zien en tot morgen welterusten. Met boos bedoel ik een boze harden stem dan weet ze dat ze moet in binden. Gaat hier ook niet altijd goed hoor. wel lees ik een extra verhaaltje praat even met haar. en ik blijf bij haar liggen als ze naar bed gaat. daar zijn sommige het denk niet mee eens maar het werkt hier vaak wel.( ook niet altijd) Het is nu niet donker in de avond daar kan het ook mee te maken hebben waarom moet ik naar bed/// het is nog licht. daar zou ik het met haar wel over hebben van het is slaaptijd en geen speeltijd meer. Het beste werkt hier dus nu is het Klaar en nu is het verhaaltje uit er is een tijd van komen er is een tijd van gaan de tijd is gekomen dat jij nu moet gaan( slapen dus). adjuse parapluse.
Yep Hier dochter van 4 die altijd heel snel in slaap viel. 1 minuut en weg was ze. Momenteel wil ze graag boekjes lezen in bed. En liedjes zingen. Dus slapen is er het eerste uur niet bij. Broer van bijna 3 hetzelfde verhaal. Voor mij is belangrijk dat ze wel op tijd in bed liggen. Eenmaal in bed, prima hoor. Er uit komen, dat mag natuurlijk niet. Dat is wel iets wat je streng zal moeten aanpakken. Niet makkelijk inderdaad! Consequent zijn, afwisselen met papa. Gelukkig weet ik van oudste dochter: het is echt een fase. Op een gegeven moment gaan ze gewoon weer slapen als ze in bed liggen.
Oef dat is niet echt normaal meer. Hier ook weleens tijden dat ze maar blijft kletsen enzo, maar uit bed mag ze niet. makkelijk praten als ze het ook niet doen dan, dat snap ik. Maar vind dat van die knuffel meenemen een heel goed idee! Of lampje uit as ze die heeft. Ze moet begrijpen dat dit niet kan. Kun je niet meteen slapen, blijf je toch lekker liggen en komt de slaap vanzelf. Hij komt niet bij spelende kinderen zeg ik altijd. Sterkte hoor!