hier had iemand toch echt wel mogen vertellen over al die scheten die je daarna laat... damn zeg en dan kraamvisite langs je bed. das echt genant. en de naweeen ook zo een fijn iets... dus met de tweede was ik voorbereid haha en dat het lang duurt voordat je ontlasting weer komt en serieus daar kwam volgens mij wel 5 kg uit toen het eenmaal liep. heb daar echt een 40 minuten op de wc gezeten. verpleegkundige kwam zelfs even kijken wat ik aan het doen was. haha
Hier bij de 1e mega pijnlijke naweeën en bij de 2e amper last van gehad. Geen gekots en gepoep tijdens bevalling.
Ik vind het zeer prettig dat jullie deze ervaringen willen delen, ik zelf sta rond het punt om te gaan bevallen maar het is zo fijn om te weten dat ik van aardig veel dingen niet gelijk dood zal gaan en dat bespaard denk ik best wel wat energie Daarnaast word ik ook wat ' geduldiger ' als ik deze verhalen lees en heb ik opeens niet meer zo'n super haast om te bevallen.. (voor zo'n 5 min. )
Waar ik zo ontzettend van geschrokken ben en zelfs van in paniek raakte waren de persweeën!! Niemand maar dan ook niemand die me daar wat over gezegd had! Ze waren zo ontzettend sterk, toen de verloskundige zei even wegpuffen heb ik haar voor gek verklaard. Dat was onmogelijk! Ik had werkelijk het gevoel dat ik onbeheersbaar moest braken, maar dan van de onderkant.. Zo kan ik het t beste beschrijven. Ben eens benieuwd of dat bij de 2e die ook zo gaat worden
Ik heb me plat laten spuiten (ruggenprik) dus helemaal niet overgegeven. Ik wist niet dat je na de bevalling door de adrenaline niet kon slapen en je baby wel en een dag na de bevalling dat jij op en bent en dat je kleintje de hele nacht wakker is. Mij mochten ze wel vertellen dat je baby na de geboorte extreem prikkelbaar is
Ik ben trouwens heel blij dat ik een ruggenprik kreeg en daarom alles bewust meemaakte. Mijn grootste angst was dat alles in een roes aan me voorbij zou gaan. Nu heb ik elke seconde meegemaakt. En persweeën? Geen idee hoe dat voelt. Ik had een monitor waarop ik kon zien hoe heftig te weeën waren en ik vond het heeeeeel prettig dat m'n kindje een schedelelctrode kreeg op d'r hoofd zodat ze haar in de gaten konden houden. Ik kreeg in m'n zwangerschap veel te veel negatieve verhalen dat baby's zijn overleden bij de geboorte (schoonmoeder, buurvrouw, dochter van moeders vriendin) Dus ja, ik wilde daarom persé met hulp van een gynaecoloog bevallen. Gelukkig is dat nu de normale procedure als je 41 weken zwanger bent. Ik ben met 41.1 weken bevallen
Die informatie klopt helaas niet. Dat zal per regio/ziekenhuis/verloskundigepraktijk verschillen. Ik ben gewoon onder verloskundige hulp mogen bevallen bij 41.3. Ik had zelf gevraagd om een controle bij de gynaecoloog en zelfs dat werd niet geregeld, want ik was nog niet te ver overtijd.
Klopt, de verloskundigen staan er op dat zij je bevalling doen (werkverschaffing?) Maar toen ik vanwege bekkeninstabiliteit eiste om een doorverwijzing gaf de gynaecoloog aan dat ze tegenwoordig, al dan niet met behulp van een ballonkather, met 41 weken al inleiden omdat dan de placenta niet meer goed werkt. Ik ben dus met 41.1 weken bevallen met hulp van de gynaecoloog
Het klinkt misschien gestoord, maar ik krijg van dit topic enorm zin om het weer mee te mogen maken . dat komt ook door het afgelopen jaar, als het elke keer of niet lukt of misgaat dan ga je uitkijken naar lange zwangerschappen, inclusief opgezwollen enkels, ringen die met geen mogelijkheid meer om je vingers passen, 's nachts enorm pijnlijke polsen (carpaal tunnel), wriemelde baby in je buik, weeën, ohja, zelfs de minder leuke aspecten zoals weenstorm, enooooorme stolsels (goed ik verloor ook 5.5 liter bloed, dus niet helemaal representatief voor normale situatie) - oh alles, kom maar op! Het is het me allemaal waard
oh ja die bloedstolsels oh en het haar verlies, tijdens de hele zwangerschap last van gehad. Maar het werd nog een fractie erger na de bevalling. Er lag gewoon een bever op het doucheputje Dat ze soms een naaldje in het hoofd van de baby zetten, om te kijken naar de hartslag van baby. Dat je soms gewoon vergeet te vragen om pijnstilling. En dat je rare dingen kunt zeggen "Ik heb er genoeg van, ik ga naar mama"
Ik voelde na de bevalling echt een tijd niet wanneer ik moest poepen!! Dan ging ik maar weer s zitten want het was weer zo lang geleden en dan kwam er een hoop waar een boer blij mee zou zijn om z'n velden te bemesten. Herkenbaar? Hm.. Nog 8 weken
Ik weet niet of het al genoemd is, maar ik wist dus niet dat je tijdens de zwangerschap haargroei kon krijgen op plekken waar normaal gesproken geen haartje te vinden is Weet iemand misschien ook of dit weer weggaat na de bevalling?
Sommige dingen wil ik eigenlijk liever vergeten, maar nu ik het hier lees denk ik o ja.. - Dat je onderkant voelt alsof je bent overreden door een stoomwals. En dat je gewoon niet meer normaal kunt zitten. - Dat het heel raar is om een buik zonder baby te hebben. Als je darmen rommelen, die in het begin nog op een rare plek zitten, je gelijk je hand erop legt omdat je denkt dat het de baby is - Dat je poept tijdens de bevalling - Dat je in een soort trance raakt en achteraf echt dingen vergeet. Ik weet dus niet of ik een onderbroek aan had ik de auto van de verloskundige en toen ik het ziekenhuis in ging. - Dat het normaal is dat je niet gelijk een moederinstinct hebt. Dat duurde bij mij echt wel even.
Ik wist niet dat mijn bevalling niet ophield toen de kleine er was. Placenta wou niet loskomen dus mijn weeenopwekkers werden op max gezet. Al vrij snel werd Sem bij me weggehaald, omdat ik zoveel pijn had. Na een tijd kwam gyn er weer bij en ging zij wat harder trekken waardoor ik ontzettend veel persdrang kreeg en de placenta gelukkig uitperste. Anders hadden ze me naar de ok gebracht. Ik vind het nog steeds heel erg dat Sem zo snel en lang niet bij me kon zijn. Gelukkig lag hij op de blote borst bij mijn man. Ik wist ook niet dat de kraamtijd enorm wordt geromantiseerd. Roze wolk? Niet hier. Ik was heel bang dat er wat ergs ging gebeuren. Complete paniekaanvallen. Het sterke gevoel naar Sem beangstigde me enorm. Had ik (voor mijn gevoel) net gevoed. Was het alweer 3 uur geleden en mocht hij weer... Ongelooflijk hoe snel de tijd ging. Maar... Ik zou wel graag een 2e willen.
dat je die laatste weken heel slecht tot amper slaapt... pppfff dat je dan bijna niet kan omdraaien in bed, zo dik ben je... de kilo's die er maar bij blijven komen de frustraties die je normaal niet hebt, of veel beter mee om kan gaan