Onze zoon is nu 13 maanden en loopt sinds 1 week.... Het is ook meteen van BAM ik kan goed lopen en gaat dus ook overal heen... Hij is nergens bang voor en echt een wereldverkenner... Gister met ml ijsje wezen eten en de kleine lekker laten lopen in het mom van hij zou toch wel bij ons blijven.... Niet dus! Hij loopt gewoon overal heen, naar andere mensen toe....echt een heel stuk bij ons weg ( houden hem natuurlijk goed in de gaten ) maar kijkt ook niet om of wij er nog zijn... Als wij hem niet ophalen dan ging hij gewoon verder en verder... Nu maken wij ons een beetje zorgen van tja....zou dit nog komen dat hij ons beter in de gaten gaat houden of hebben wij echt zo'n wereldverkenner?
wat schattig, kleine kereltjes die net kunnen lopen Ik herken het tot op zekere hoogte. toen mijn zoontje vond hij het prachtig in de tuin en in huis, maar voor op straat durfde hij helemaal niet te lopen, daar vond hij de wereld toch iets te groot. Als we dan naar een klein speeltuintje, naar familie of een restaurant gingen ofzo (een afgerasterd gebied zeg maar) dan waren we hem altijd kwijt... daar ging hij gewoon zijn eigen gang en boeide het hem absoluut niet of wij wel of niet achter hem aan kwamen. Als de omgeving maar 'vertrouwd' genoeg was durfde hij alles, maar als het net iets te wijds was, dan zat hij aan ons geplakt. Wel grappig vond ik. Nu is ie 17 maanden en is er van bang zijn helemaal geen sprake meer haha. Wel merk ik dat hij ons toch wel iets beter in de gaten blijft houden, in restaurants als hij lekker aan het keuvelen is tussen de tafeltjes draait hij zich toch altijd even om om te zien of wij er nog zijn. Maar dan nog, zodra hij ergens een beest ziet lopen, of kinderen, of mensen die hem aan opa of oma doen denken trekt ie een sprintje en is ie weg... dan gaat ie even een babbeltje maken. Ik zou me niet al te veel zorgen maken hoor. Er is zoveel te ontdekken als kleine dreumes, vooral als je net kan lopen. Gewoon goed in de gaten houden en lekker zn gangetje laten gaan. Over een tijdje kan je hem waarschijnlijk wel duidelijk maken dat ie een beetje in de buurt moet blijven, maar nu is dat nog soort van een hopeloze zaak haha.
Hahaha, ja is prachtig om te zien Gister ook 2 keer op aangesproken hoe leuk dat eruit ziet als ze net kunnen lopen Nee hij is dus buiten ons huis net zo vrij als in ons huis Hou hem zeker in de gaten maar even hopen dat hij dus straks begrijpt dat hij toch wel bij papa en mama in de buurt moet blijven hahahaha
Hier ook sinds 11 mnd loopt ze overaal heen ze wil niet vastgepakt worden of met handje. Gaat driften. Ze gaat gewoon absoluut vergeten over ons. Soms roep ik haar ze kijkt lacht en gaat verder. In winkel ook drama want in karretje gaat hij uit dus loopt ze en als ze per se wil bloemkool dragen dan wil ze dat en kan haar niet stoppen. Laatst dus heeft ze bloemkol hele winkel rondgedragen haha zo schattig baby die hoofd kleiner dan bloemkool zelf haha Dus heb geen tips want enige wat helpt hier is gewoon laten gaan Ik zorg dat omgeving veilig is en dat ik zie waar ze gaat. In strandtent laatst verzammelde ze alle zout en peper stelletjes van elk tafel en bracht het aan bedinning achter de bar
@ts: dit deed mijn dochter ook. Overal heen lopen en ook niet omkijken. Nu is ze anderhalf en begrijpt nu wat meer. Als we haar roepen komt ze ook gewoon. Ze loopt ook niet meer weg en loopt ook geen behoorlijke afstand voor ons. Ze heeft veel energie en moet dit ook kwijt. Laatst naar de dierentuin geweest en we hebben haar behoorlijk laten lopen. En ik moet zeggen dat ze ook echt goed geluisterd heeft, terwijl ik er echt een hard hoofd in had. Ze deed nl ook precies wat ts haar kind deed.
Hier is het (tot nu toe, is nu 21mnd) zo gebleven. In de winkel loopt hij door alle gangen, tijdens het wandelen, dwaalt hij van het pad af, in de speeltuin loopt hij zo het hek uit. Gewoon erg nieuwsgierig en enthousiast Moeten hem altijd in de gaten houden en vaak er achteraan gaan. Gelukkig luistert hij verder goed, dus als we zeggen/roepen terug te komen of ergens af te blijven, doet hij dat ook Maar als je hem vraagt om bij je te blijven dan is hij "oost indisch doof" positieve kant: -Betekent dat hij ook genoeg zelfvertrouwen heeft om zelf te onderzoeken en te ondernemen. -Dat hij niet bang is om papa/mama kwijt te raken of niet meer te zien omdat hij weet dat wij "altijd terug komen". -Nieuwsgierig is en niet bang voor nieuwe dingen/situaties.
Helemaal dit. Dochter is nu 20 maand, loopt los sinds ze 11 maand is, maar ze trekt er nog steeds op haar eentje op uit. Ooit een keer getest op een behoorlijk leeg strand, zodat we haar in het oog konden houden. Ze was al een paar honderd meter ver voor ik het zelf genoeg geweest vond en achter haar aan ging. Geen angsten, dat kind
Komt wel hoor, dochter was precies hetzelfde maar blijft nu (sinds ze een maand of 25 is) goed bij me in de buurt. Soms ziet ze iets super interessants en is ze er toch nog even vandoor Heb haar wel soms streng moeten toespreken bv met oversteken etc, dan moet ze gewoon m'n hand vasthouden. Inmiddels geeft ze zelf haar hand al. En als het bv in een winkel te gek wordt met spullen uit rellen pakken en niet luisteren, dan moest ze gewoon in de kinderwagen. Snapt ze nu ook prima; laatst zag ze Kinder Surprise eieren, maar ze liet ze netjes liggen
Leuk juist dat ze zelf op ontdekking gaan! Ik zou niet teveel "angst" aanjagen en op zich nieuwe dingen wel stimuleren, natuurlijk wel met een continu waakzaam oog. Ons zoontje was ongeveer 19 maanden toen we op vakantie naar Noorwegen gingen en liep ook gewoon overal op af. Ivm de boottocht en het onbekende gebied daar vond ik dat wel eng, ook omdat hij vaak geen handje wilde vasthouden. Oplossing: een tuigje. Dat klinkt zo heel zielig, maar het is zieliger om je kind van de boot te zien vallen of in een ravijn of onder een auto of een arm uit de kom of pijn aan de schouder van het continu handje omhoog... Zoek op Goldbug, er zijn een paar webwinkels die het verkopen, hier is er eentje: Goldbug Buddy, kindertuigje looptuigje lees de positieve ervaringen! | presentjesmv Voordeel: als je dan toch je kindje plotseling moet terugtrekken voor gevaar valt hij op de knuffel met het hoofdje. (Want natuurlijk vallen ze om als je trekt, moet ook alleen een noodmiddel zijn, het is geen hond die strak naast je moet lopen). Vaak hadden we ook gewoon de lijn achter in het rugzakje zitten, zo dat we het heel snel konden grijpen. zo'n knuffeltuigje levert positieve reacties op, mensen op de boot vonden het schattig. Ze zagen dat hij heel ondernemen was en gewoon zijn eigen kant op ging, op deze manier raakten wij hem niet kwijt. Verder nog als tip (wel weer oorspronkelijk vanuit een hondenbezitters verleden): wanneer het veilig is, ren ze dan niet de hele tijd achterna. De kinderen moeten leren dat ze zelf opletten waar zij zijn, of waar jij bent, en er niet van uitgaan dat jij maar altijd achter ze aankomt. (Goed, dit is meer advies voor 3 jarigen die ook ondernemend zijn en een stuk zelfstandiger, maar toch...) Veel plezier en succes ermee!
Hahah thanx blij dat ik niet de enige ben Ken het idd ook van mijn hond niet steeds achterna rennen mits het niet nodig is En tuigje komt deze week ook in huis bij situaties waar hij even niet op ontdekking kan ( qua veiligheid ) en vind ik ook echt niet zielig Heeft ook zeker positieve kanten maar moeten er ook om lachen hoor Alleen zag het al helemaal schuiven straks...hond, baby en dreumes die alle kanten op gaat Er is nog hoop
Hoe kijken jullie tegen ern tuigje aan? Heb altijd het idee dat ik dan een hondje aan het uitlaten ben Heb m nog niet nodig hoor, maar ben benieuwd. Ik denk, mocht ik m ooit aanschaffen dat ik bang ben voor negatieve reacties.
Ik heb nog geen enkele negatieve reactie op dat knuffeltuigje gehad, omdat het er waarschijnlijk ook schattig uitziet. En wat dan nog, het gaat om de veiligheid van jouw kind. Tuurlijk, als jij te pas en te onpas aan het tuigje trekt om je kind jouw kant op te krijgen (ipv geduldig te wachten tot hij meekomt of het alleen in noodsituaties gebruikt) dan zou ik ook even fronsen. (Natuurlijk gebeurt het af en toe per ongeluk, maar omdat ze snel omvallen let je daar wel op!) Bij mijn eerste had ik het echt nodig, bij de tweede niet trouwens. Ik geloof dat we het haar een paar keer aangedaan hebben, maar ze vindt het meestal wel prima in de buggy, en we zijn nu nog niet zo vaak met haar op "onveilige" plekken geweest of met te weinig ogen om haar in de gaten te houden.
Hier liep ze iets later met 15 maanden, maar ook gelijk goed. In het begin liep ze overal heen, rende weg, kwam niet en het was dodelijk vermoeiend om ergens heen te gaan. Na een paar weken was ik het wel een beetje zat, dus toen heb ik met haar 'afgesproken' dat als ze bij mij mama bleef dat ze dan mocht lopen maar als ze weg zou lopen dat ze dan in de kinderwagen moest. Het heeft was oefening gekost maar al vrij snel hield ze de kinderwagen vast als we ergens heenliepen. Nu is ze 21 maanden en over het algemeen gaat het goed en dwaalt ze niet zomaar meer af behalve als er wel iets heeeeel leuks is
Wat hier helpt is riempje van hond haar geven hond immers luistert beter dan ze haha dus als we lopen en ze wil per se lopen dan geef ik haar riempje en als hond stopt/loopt op commando doet dochter dan ook hihi Ik heb westie dus het gaat erg goed qua grotte. Met grotere hond of drukke hond is niet leuk indd