Vrouw verbrak relatie met terminaal zieke man

Ik probeer me dan voor te stellen dat ik als terminaal zieke in de steek word gelaten net voordat ik dood ga..

Tuurlijk, je blijft niet bij iemand uit medelijden, maar als je weet dat diegene op z'n einde loopt, zou ik dat dus wel doen.

 

Na het lezen van alleen de OP, was mijn reactie...DAT DOE JE TOCH NIET......!

MAAR na het lezen van het hele verhaal van de link, begrijp ik het wel een beetje. Ze hebben het er samen over gehad, hij begreep het.
Dat ze niet is terug gegaan vlak voor zijn overlijden, had ze ook anders kunnen doen, maar jeetje wat een hel waar ze in heeft beleeft. Lijkt mij ook niks toevoegen als zij eraan onder door was gegaan.
Vindt het dubbel en hoop dat ik zelf nooit in haar schoenen hoef te staan.

 

Alles draait in haar verhaal om ikke, ikke, ikke en vind het walgelijk dat ze nu geld verdient met het boek over de rug van haar overleden ex man. Ik snap wel dat zijn familie boos daarover is.
En dan ook nog zo blij een berichtje plaatsen dat haar boek uit komt.
En een verhaal heeft 2 kanten.

 

Is het egoistisch, ja!

Maar de ziekte van een partner kan dusdanig zijn tol eisen dat je gewoon niet meer kan. Helemaal als de partner niet praat en zich gaat uitleven op de alcohol.

Ik kan het ergens wel begrijpen. Denk niet dat ik hetzelfde gedaan zou hebben. Maar de keus is niet zo schandalig als sommige zich voorstellen. Helemaal niet omdat partner het begreep en het er mee eens was.

Ze is tegen zijn wens in in Hawai gebleven toen het moment daar was. Dat vind ik dan wel weer een verkeerde keuze. Maar buiten dat om begrijp ik het wel.

 

Nu is het al zwaar om samen te leven met of een terminaal zieke of een alcoholist maar en terminaal en aan de drank moet helemaal een hel zijn.

Dat ze niet is teruggekomen daar kan wat over gezegd worden als het moet maar zelfs dat kan ik ergens wel begrijpen. Als jij zo op bent en eindelijk heb je jezelf net weer een beetje bij elkaar geraapt en dan moet je weer terug naar de oorzaak... geen idee of ik dat zou kunnen.

Verder heb ik het boek niet gelezen dus ga ook niet oordelen of het nu echt puur is om geld te verdienen of om haar verhaal te doen.

 

Ik vind het een egoïstische keuze, waarom kan deze vrouw het niet opbrengen nog even bij hem te blijven en hem te begeleiden in plaats van voor zichzelf te kiezen en hem in de moeilijkste tijd die hij nog heeft alleen te laten. Uiteraard is het niet makkelijk als een naaste ongeneeslijk ziek wordt maar je kiest ervoor om wel of niet mee te vechten, als je besluit mee te vechten dan haak je niet op zo'n moment af. Egoïstisch dus en nog erger vind ik dat ze er nu een boek over uitbrengt om een zogenaamde taboe te doorbreken. Onzin en pijnlijk voor zijn familie.

 

Ik zag dit Facebook inderdaad.. puur egoïsme! Een terminale leeft niet lang meer, kun je die paar dagen echt niet meer bij hem blijven?
Zelf zou ik dit nooit doen!

 

als het niet klikt klikt het niet en ja ze is egoïstisch maar alleen blijven omdat iemand ziek is vind ik eerder zielig. zelf houdt k te veel van mijn man om zoiets te doen maar misschien was hun relatie altijd wel slecht en heeft ze gewoon geen zin in dit gedoe. lijkt me erg zwaar om voor iemand intensief te zorgen de zo ziek is en waar je niet van houdt

 

Ik vind haar een grote trut,sorry dat ik het zeg. Maar ze zou eens moeten voelen hoe HIJ zich voelde! En blij zijn dat ze het zelf niet heeft. Dat ze die relatie verbreekt kan ik begrijpen maar dat ze niet eens afscheid wil nemen schiet mij in het verkeerde keelgat.

 

Dat ze uit elkaar zijn gegaan is 1 ding. Maar dat zij niet terug is gegaan toen hij stierf vind ik wel heel erg. Je hebt ooit heel veel van elkaar gehouden en bent jaren samen geweest, dan vind ik het wel heel egoïstisch als je dan niet eens voor hem terug kunt gaan.

Over dat boek, ik zou er denk ik ook niet blij mee zijn als familie zijnde..

 

Walgelijk mens...sorry maar op en top egoistisch...

En..hem dan nog steeds haar grote liefde noemen...merkwaardig. Een grote liefde steun je...altijd. Door dik en dun en ook bij ziekte. Dit vind ik het ergste om te lezen :

"Lideweij laat Sander met zijn diepste angsten achter."

Vreselijk.

 

hier kan niet 1 persoon over oordelen... niemand, je kan je nooit voorstellen hoe het in het echt zal zijn/gaan.

Dus wie wel een oordeel heeft, gij zonder zonde werpe de eerste steen! nobody's perfect, iedereen doet alles naar zijn beste kunnen.

 

Helemaal met je eens.

 

Klopt...mee eens

Maar dit was echt puur voor jezelf gaan...en dat zegt ze ook.

Dat vind ik verwerpelijk.

Misschien moet ze het dan anders omschrijven...

Maar...ik ben het wel met je eens dat je niet eerder echt kunt oordelen als je het zelf hebt meegemaakt

 

Zoals al is gezegd vind ik het wel raar dat ze niet terug wil om afscheid te nemen. Voor de rest vorm ik me geen mening over wat er in een zo intieme relatie tussen 2 mensen speelt. Ik zal haar boek niet lezen.

 

Over het verbreken van de relatie kan ik geen mening hebben. En ook niet over het feit dat ze op het laatst niet terug ging.
Over het publiceren van dit boek en daarvoor reclame maken heb ik wel een mening. Ik vind dat echt een mes in de rug voor de nabestaanden. Die hebben zijn dood nog verwerkt en hebben blijkbaar ook geen vrede met de manier waarop zij vertrokken is. Een beetje respect voor hun verdriet vanwege Sander en voor het extra verdriet dat zij hen heeft aangedaan, was op zijn plaats geweest.

 

Dat de nabestaanden van Sander geen vrede hebben met de manier waarop zij vertrokken is doet er niet veel toe voor mij. Deze vrouw en Sander hadden er vrede mee en dat is waar het om draait.

Mijn ex en ik zijn ook om bepaalde redenen uit elkaar gegaan, niet iedereen (zowel in mijn familie als in zijn familie) hadden daar vrede mee. Maar voor ons was het goed zo en dat was wat toen het belangrijkste was.

 

Ik ken het hele verhaal erachter niet, dus ik heb er geen mening over. Dat die mevrouw er een boek over schrijft, moet ze ook zelf weten. Wellicht is het goed voor haar verwerking. Ik heb het boek niet gelezen, maar hoop wel dat het respectvol naar zijn familie toe is.

 

ik vind het erg dat veel mensen hier het egoistisch noemen. Je kan daar niet over oordelen als je niet in die situatie hebt gestaan.
Reken maar dat het lood maar dan ook lood zwaar is als je partner (dood)ziek is. zeker als er geen lachje meer vanaf kan.
Ik heb een klein beetje in zo'n situatie gezeten.
Mn man had een fikse burn out, kon niksmeer. heb een jaar lang overal alleen voor gestaan en geloof me er is vaak genoeg door mn hoofd geschoten om mn spullen en mn zoontje te pakken en te gaan....
Dus ik kan me wel voorstellen waarom ze het zo heeft gedaan en voor zichzelf heeft gekozen. niemand maar dan ook niemand heeft er wat aan als zei zelf ook in zou storten en dan kunnen we hier wel zeggen van ach die paar weken had ze toch wel eff vol kunnen houden...ja misschien als ze wist hoelang die hel nog ging duren misschien wel maar als je niet weet wanneer het eindigd is elke dag dat het langer duurt te lang.....