Ik zit op mijn studie ingedeeld met een meisje in een groepje van drie mensen... Ik moet voordat ik naar school ga mijn baby naar de gastouder brengen en daarna weer ophalen (mijn partner werkt fulltime). Bij de gastouder moet ik 1x per zoveel tijd het rooster doorgeven dat afgestemd wordt op mijn schoolrooster en daar kan dan +- een week van tevoren nog wel wat aangepast worden en anders in overleg - maar soms kan het dus niet; want zij heeft natuurlijk ook een eigen schema waar ze rekening mee houdt. Dus nou ja, als ik van tevoren weet dat persoon X volgende week donderdag wil afspreken, dan zorg ik dat de baby eerder/langer naar de gastouder kan. Zo simpel is dat. Wanneer je mij tijdig van tevoren verteld wat je wilt doen, zorg ik ervoor dat het geregeld gaat worden. Zegt dat meisje uit mijn groepje dat we 'overmorgen' om 11:15 op school aan dat project gaan zitten werken. Dus ik zeg: nou nee, sorry, dan kan ik niet. Ik kan wel 's middags na de les (nu dus) en noem nog twee alternatieve tijdstippen, maar dat kon allemaal niet want dan zou het haar teveel tijd gaan kosten en ze had wel meer te doen (ik niet schijnbaar? ). Ik kon het uitzoeken en ze sprak het dan wel af alleen met het andere teamlid om aan het project te werken. Nu zit ik dit verhaal te tikken (op school overigens, de les liep eerder af en ik heb even tijd over) en zit ze gewoon tegenover mij te geinen en zich te vervelen met de andere persoon uit het groepje. Ik heb echt zin om haar over het bureau heen te trekken en een ultra-bitchfight te creeëren, maar ik doe het natuurlijk niet want ik probeer verstandig te blijven en dit op een volwassen manier op te lossen Mijn bloed kookt namelijk wel, want ik hoor de halve dag al rotopmerkingen over dat ik er vanochtend niet bij was en zij samen het zo zwaar hebben gehad met het maken van 4 a4-tjes en ik daar niks aan bijgedragen heb - maar ik mag natuurlijk wel in mijn uppie de andere 4 a4-tjes in mijn eentje maken. Zelfde persoon, ander voorbeeld; wij hebben volgende week een toetsing met hetzelfde groepje die niet in de reguliere schooltijd past. Dit kwam de leraar met ons bespreken waarbij ik aangaf dat dit niet kan in verband met de baby. Ik vertelde hem dat ik niet zomaar de tijden wbt de opvang kan schuiven. Hij had hier alle begrip voor en informeerde naar andere tijdstippen (de dag ervoor, de dag erna) begint dat meisje te steigeren dat zij het perse op woensdag wilde zodat ze zich nog goed kon voorbereiden en dat ze het niet op donderdag wilde, omdat ze er gewoon van af wilde zijn. Ze zit mij voor mijn gevoel echt gewoon continu te dwarsbomen. Ook wil ze nou die toetsing gaan oefenen (fijn! ik ben helemaal voor) maar uiteraard weer exact op de momenten dat ik met de tijden van de gastouder zit. Ik weet even niet goed meer wat ik hiermee aan moet. Ik heb haar hier al een aantal keer op aan proberen te spreken, maar het enige wat zij doet is haar standpunt herhalen 'ik wil het op dat tijdstip, ik wil niet na school gaan zitten, ik wil het maar vast gehad hebben en ik wil...' etc. Voor de rest doet ze net alsof ze mij niet hoort en luistert ze ook echt totaal niet. Behalve als zij vragen aan mij heeft - want daar wil ze dan wel per direct. Ik heb nu ook zin om haar gewoon te negeren; maar volgens mij schiet ik daar weinig mee op. Hoe zouden jullie in deze situatie handelen?
Wat vervelend! Leuk voor haar dat ze zoveel vrije tijd heeft maar jij hebt andere dingen om rekening mee te moeten houden. Ze komt behoorlijk egoistisch over. Weet niet of het mogelijk is maar kun je niet vragen of je niet meer met haar samen hoeft te werken of dat je naar een ander groepje mag gaan?
Als ik dit zo lees ben ik zo blij dat ik vorig jaar m'n hbo diploma gehaald heb..pff project groepen.. Wat een frustratie! Sorry je hebt niks aan m'n reactie maar oke.
Als het met haar niet lukt naar de leraar stappen, zou ik doen in ieder geval. Klinkt misschien kinderachtig maar als ze niet wil luisteren naar je kun je ook niet zo veel meer doen, misschien dat je in een ander groepje kan of dat de leraar eens met haar kan praten. Ik snap ook niet waarom ze zo doet (je situatie is toch niet zo raar, want heel veel studenten hebben een bijbaan waardoor ze ook niet zomaar op korte termijn op een onverwacht tijdstip kunnen afspreken ) maar je hebt van die mensen
Die houdt haar mond en zegt er niks over, maar komt dan wel op de voor mij onmogelijke tijdstippen. Ik heb de leraar nog niets verteld. Ik wilde in eerste instantie geen gedoe. Ook omdat ik zijn hulp nodig heb om die toetsing te plannen tijdens een ander vak en hij met de docent moet overleggen. Dan heb ik zoiets van: ik ga hem daar niet mee lastig vallen.
Kan je het niet bij je thuis organiseren, op een moment dat je kleintje ook thuis is? Daar heb je ook internet en een computer. Of is dat te ver voor mevrouw? Of een beetje afhankelijk van de leeftijd hem gewoon meenemen? Veel kans dat ze er dan de volgende keer eindelijk wel rekening mee houdt dat niet iedereen zich (last-minute) naar haar agenda kan schikken
Herkenbaar, gelukkig heb ik tot nu toe alleen maar met mensen te maken gehad die wel begrip hadden voor mijn situatie. Wat ik altijd doe wanneer het lastig wordt om overdag af te spreken is hen savonds bij mij thuis uitnodigen wanneer mijn zoontje slaapt. Ik vind het niet echt een succes om iedereen maar over de vloer te hebben maar op die manier laat je wel zien dat je bereid bent mee te denken en je eventueel aan te passen. Lukt het echt niet om eruit te komen dan gewoon naar de docent stappen lijkt mij. Erg irritant, succes!
En als je je kleintje dan gewoon eens meeneemt als jullie samenwerken? Oke, op school wat lastig. En hij moet net een jengeldag hebben natuurlijk. Dat is een must. Wat een zeikerd zeg, egoïstisch en onvolwassen.
tjee op mij komt het over alsof ze eigenlijk jaloers is en jou expres probeert dwars te bomen heb je al geprobeerd haar gewoon in de volle klas aan te spreken met de vraag "wat wil je nou eigenlijk" waarschijnlijk zal ze er geen goed antwoord op kunnen geven.
Ik heb wel ervaring met werken in projectgroepen tijdens de studie. Ik heb inmiddels ook voldoende ervaring met hoe het in het daadwerkelijke bedrijfsleven gaat... Hieronder mijn gedachten: Who died and made her queen? Als je in een dergelijke groep zit, moet alles in overleg gaan. Volgens mij heeft zij dit niet door. Dit mag je best aangeven. Onvolwassen en onprofessioneel. Kun je in jouw voordeel draaien. Jij doet op deze manier 50% van het werk en zij ieder maar 25%. Jij doet dus 2x zoveel, dus wie gooit er nou met de pet naar? Als je dat zegt, op normale toon, zonder dat stukje van met de pet ernaar gooien dan heb je haar precies waar je haar hebben wil. Zij wil jou namelijk in een kwaad daglicht zetten bij de rest. Maar met één opmerking, heel rustig geplaatst, weet iedereen gelijk hoe de vork in de steel zit. Je kunt er nog aan toevoegen, dat JIJ er geen probleem mee hebt, want JIJ wil gewoon het vak halen. En er verder ook geen woorden aan vuil maken. Want als je er over door gaat, ben je net zo bezig als zij en dan is je sterke argument weg. Lijkt mij ook. Hoe reageerde de leraar hierop? Wat is er nu afgesproken? Ik weet niet om wat voor toetsing het gaat, maar moet je die samen oefenen? Als het individueel kan, dan lekker alleen doen. Moet het wel samen, geef dat rustig en kalm aan, dat het in het belang van iedereen is, als het op een tijdstip is, dat iedereen kan. Het enige wat jij kunt blijven herhalen, is dat je heel flexibel kunt zijn, zolang het maar op tijd is aangegeven. Volgens mij kan zij heel goed voor volgende week aangeven, hoe ze het wil hebben.
Poeh, wat kinderachtig zeg! Neem je kiddo lekker mee naar school en laat haar zich maar ergeren aan het feit dat je dan niet optimaal functioneert omdat je hem in de gaten houdt...
Klinkt allemaal super kinderachtig van haar, maar ik denk toch dat je misschien nog eens met haar moet praten. Neem haar eens apart en probeer uit te vinden waarom ze zo doet. Ze heeft misschien geen baby, maar misschien andere dingen waar ze rekening mee moet houden? Projectwerk betekend toch dat je het samen moet doen en ik denk dat escaleren naar een leraar niet altijd werkt en misschien op lange termijn al helemaal niet in je voordeel, want je moet toch samen verder. Mijn advies is echt om toch nog eens met haar 1 op 1 te praten. Escaleren kan altijd daarna nog. Ook haar uit proberen te leggen hoe het is om een baby te hebben, dat is niet altijd voor iederreen makkelijk voor te stellen, en al helemaal niet als je nog een studie doet en nog in die vrijheid leeft. Nou succes! Ik hoop dat je er uit komt!
Ik ben het helemaal met je eens (vooral het gequote stukje). Ze is alleen niet aanspreekbaar op haar gedrag. Ze gedraagt zich als een topmodel en doet best wel arrogant met handgebaren enzo alsof ze ook inderdaad de queen is. Daarom vind ik het ook lastig om haar aan te spreken op haar gedrag. Ze doet Naomi Campbell na ofzo maar dan 4x zo naar Ik vind het moeilijk, want zodra ik haar erop aanspreek negeert ze mij. Of ze doet kortaf/b*tcherig. En naar de leraar gaan lijkt inderdaad ook best wel weer kinderachtig. Daarom ook dit topic, want ik weet echt even niet meer hoe ik hier normaal tegen kan doen zonder agressief te worden of mezelf te overschreeuwen.
Ik zou haar gedrag spiegelen. Dus niet meer de redelijke volwassenen zijn, maar ik wil. Ik wil! Ik WIL! Succes!
Mijn zoontje is trouwens 9 maanden en ga ik niet meenemen naar een HBO-opleiding waarbij ik ook nog gewoon hoorcolleges heb Bovendien heb ik een uur reistijd van/naar de gastouder/huis dus kan ik hem niet even snel meenemen en weer afzetten etc. Vandaar dat ik aan een strakke planning verbonden ben. Bij mij thuis uitnodigen zou ik met alle plezier willen doen; echter denk ik niet dat beide dames dat uurtje reistijd zien zitten MAAR, ik zal het in ieder geval wel aankaarten want als ik het niet heb geprobeerd, weet ik het ook niet. We hebben volgende week een tussenuur waarbij we een UUR dus niks hebben. In dat uur kunnen wij prima gaan zitten voor dat project want dit project draait om 'een kwartier' een adviesgesprek houden. Dan zou je denken dat dit het ideale moment is waarbij we alle drie sowieso aanwezig zijn zonder dat er moeite is met de planning - maar nee, de dame in kwestie had geen zin en wilde perse pauze houden en dan ook echt het volledige uur daar aan besteden. Als die dag nou 10 uur ofzo had geduurd; oké, maar het gaat zo: anderhalf uur les. Een uur pauze. Anderhalf uur les. Roostervrij! Maar ze heeft dringend dat uur nodig (ik word er echt hels van)
En kan je dat project niet uitwerken met die tweede? Die moet toch ook stapelgek worden van die klasgenoot? Ik zou mijn pijlen op haar gaan richten en haar proberen mee te krijgen. Met 2 sta je sterker tegen miss "ik denk dat de hele aarde rond mij draait".
Oh de zin "Ik wil....." Zo irritant! Ik zeg dan altijd: "Ja, en ik wil graag een gouden wc-bril en die krijg ik ook niet." Prima dat zij iets wil, maar ze zal zich ook wel eens moeten schikken naar jou. Zij wil op die dag? Prima, dan op n tijd die jou uitkomt. Ik zou haar ook een vragen waarom zij het moeilijk lijkt te vinden om rekening met jou te houden. Misschien dat er een reden is. Zo niet, dan kun je ook aangeven dat alles leuk en aardig is, maar dat de wereld niet om haar draait en je op n hbo opleiding toch een meer volwassen houding mag verwachten. Gtrrrrrr!