Hallo, Ik vraag me af of hier dames zijn die ervaring hebben met alopecia areata alleen onder de zwangerschap. Hier is echt bar weinig over te vinden op Internet, overal kom je uit op je krijgt een volle haardos Door oestrogeen. Maar ik zoek dus juist haaruitval onder de zwangerschap. Even mijn verhaal, bij mijn eerste zwangerschap vanaf een maand of 3 4 begonnen mijn haren uit te vallen, met kale plekken tot gevolg, tegen het einde was mijn hele haarlijn rondom verdwenen. Zo een 10 cm rondom helemaal kaal. Na de bevalling begonnen ze langzaam allemaal terug te komen, ondertussen zijn ze allemaal terug maar nog lang niet bij gegroeid. Nou ben ik dus opnieuw zwanger, en zooooo bang voor herhaling. Ik zoek echt dames die dit ook hebben/gehad. En eventueel of dit dan ook bij elke zwangerschap terug komt. Er is btw onder de zwangerschap helemaal niks tegen te doen, na de bevalling kan je cortisonen injecties krijgen voor de terug groei te versnellen.
Ik heb geen idee of ik dit heb gehad, ik denk het niet. Ik heb geen kale plekken gekregen, maar ik had wel ook heel erg veel haar voor ik zwanger werd. Mijn haar viel wel echt enorm uit. En tijdens deze zwangerschap begint het ook alweer helaas. Waar ik altijd een enorm volle staart in mijn haar had, was daar aan het einde weinig meer van over. Maar dus zeker niet zo ernstig als bij jou! Wat naar zeg, lijkt me echt vervelend joh! Wat zegt je verloskundige er over?
Ik ben met deze zwangerschap nog niet bij de verloskundige geweest. Bij de vorige zwangerschap konden hun dit ook niet plaatsen en ook nog niet eerder mee gemaakt. De dermatoloog kon er zelfs niks mee, hij beloofde me toen wel dat hij stappen ging ondernemen als ik bevallen was. Als ik nu nog foto's zie van de zwangerschap dan krijg ik er al de kriebels van, laat staan de gedachte dat het zich waarschijnlijk gaat herhalen. Mijn geluk was denk ik dat ik van mezelf altijd vrij veel en dik haar heb gehad en half lang dus het was wel te verbloemen. Mensen zeiden wel dat het niet opviel maar zelf zie je dat toch echt wel, echt afschuwelijk! Hihi
Ook buiten de zwangerschap is er weinig aan te doen en na injecties teruggekeerd haar hoeft niet blijvend te zijn. Ik heb er af en toe last van en helaas nu in de zwangerschap speelt het ook op. Ik hoop maar dat het bij 1 plek blijft, kan het niet veranderen.
Veranderen kan zeker niet. Ik heb het voor de zwangerschap nooit gehad, tussen de zwangerschappen ook niet. Het kan geluk zijn, maar toch geloof ik op een of andere manier niet dat ik ooit haar zal verliezen buiten een zwangerschap.
Dat kan, dat het door hormonale veranderingen komt. Ik vind het alleen zo jammer dat het niet gewoon haaruitval op de benen is, dan zou het nog handig zijn
Hey Meid Vervelend dat ej er last van hebt gehad! Ik heb alopecia areata universalis en ben al vanaf jonge leeftijd volledig kaal. Je angst en vragen herken ik dan ook niet. Ik weet niet beter dat ik kaal ben. En heb dit dan ook volledig geaccepteerd. Wat ik wel weet is dat Alopecia ten alle tijden terug kan komen. Zwanger of niet. Het is (in tegenstelling van wat veel mensen denken) niet stressgerelateerd. Hormonen kunnen wel invloed hebben. Momenteel zijn er nog geen medicijnen om het te genezen. Mensen proberen een hoop, maar tot nu toe is niets blijvend helaas. Met Alopecia kan het helaas alle kanten op, daar kan niemand een voorspelling van doen. Ik ken mensen met AA waarbij het haar terug kwam in de zwangerschap, ik ken mensen (waaronder ikzelf) waarbij er niets gebeurde) Afwachten is het enige dat je kan doen. En evt een pruik aanschaffeno m het te verbergen als je dat zou willen. Wist je dat er een alopecia patientenvereniging is (Alopecia Vereniging) zij organiseren diverse dagen waarbij je lotgenoten kan ontmoeten. Er is ook een facebook, waar je dit soort vragen ook kunt stellen, en waar ook andere meiden die al een kindje hebben gehad rondlopen! https://www.facebook.com/alopeciadutch Mocht je nog vragen hebben schroom niet om me een pm te sturen.
Dat heb ik wel, rete handig! Hoef me nooit te scheren! Dat ik ook geen wimpers en wenkbrouwen heb (en dat is wel lastig) laten we dan maar even buiten beschouwing! Echt volledig kaal zijn zoals ik kent ook voordelen hoor! (nooit naar de kapper, geen bad hairday, geen make-up, nooit nadenken of je er wel netjes bij loopt)
Dankjewel voor de tip, en redelijk kalmerende woorden. Wat jij hebt is natuurlijk wel veel heftiger, maar kan me idd wel voorstellen dat daar ook voordelen bij zitten, maar natuurlijk ook nadelen. ik denk dat het bij mij idd aan de hormonen ligt. ik moet er ook wel even bij zeggen dat ik erg veel auto-imuumziektes onder de leden heb, waardoor ook weer de kans op groter word. schildklier problemen (weggehaald), psoriasis, artritis psoriatica en astma. Dat ligt ook allemaal aan elkaar te wijten.
Ik denk dat het voor jou lastiger is als voor mij. Ik ben kaal en daar is niets aan te doen. Doordat ik niet beter weet, dit nooit hoef te verbergen (op mijn 15e de keuze gemaakt geen pruik te willen dragen en doe dit nog steeds niet) en dus ook nooit bang hoef te zijn dat mensen het zien (want ze kennen me niet anders) Dit zal voor jou wel anders zijn! Ik hoop dat rust vind in het geheel, en mocht het weer uitvallen een stukje acceptatie. Makkelijk zal het neit zijn. Vergeet niet dat je hier hulp bij kunt krijgen! Dat kan het misschien wat makkelijker maken zodat je wat meer kunt genieten van je zwangerschap? De huisarts kan je hier evt bij verder helpen! En mocht je een goed adres willen voor een pruik kan de vereniging of de facebook je daarbij helpen! Dikke knuffel! Enneuh, gefeliciteerd met je zwangerschap! Helemaal vergeten te doen net!
Dankjewel! Ik heb best veel respect voor jou! Lekker luchtig hihi Heel knap dat je het allemaal kan accepteren. ook weer bedankt voor deze tips, is heb er zeker wat aan zo word je ook weer wijzer. onwijs bedankt!
Graag gedaan meid! Voel je je al wat prettiger erbij? Echt uiteindelijk komt alles goed. Blijven ademen en bij het begin beginnen!
Fijn! Gooi je vragen en het verloop van je haaruitval/zwangerschap hier gerust in t midden hoor! Lees het graag en deel graag ervaringen!
Mocht het de ellende opnieuw beginnen, zal je het zeker horen! Tot nu toe plakken ze nog vast, ik ben wel echt iedere ochtend Door me haren aan het strijken om te kijken of ik abnormaal veel haren in me handen heb.
Helaas de grootste angst word weer werkelijkheid. Mijn haren beginnen weer uit te vallen en heb alweer een flinke kale plek acht bij de nek. Ik heb meteen de huisarts gebeld, kon meteen langskomen. Kreeg alleen te horen dat ze nu niks kunnen doen, even wachten tot na de 12 weken, dan wil ze overleggen met de dermatoloog om te kijken wat ze kunnen doen. Daar gaat mijn trouwfeest, ben zo intens verdrietig! Mijn hele dag verpest!
Getver meis! Dat is balen! Wat hoop je dat de dokter/dermatoloog gaat doen? Wat hebben ze vorige keer gedaan? Ik wil je geen moed/hoop ontnemen maar ik vrees dat er aan alopecia (ook alleen tijdens de zwangerschap) weinig te doen is. Denk sowieso wel dat het verstandig is als ze je mentaal gaan ondersteunen. Zodat je niet nog verder in het putje terecht komt! Want dat is echt niet nodig! Vergeet niet dat je mooi bent zoals je bent, je man en je familie houden van je zoals je bent! Ook met kaal plekje! Hoe groot is je kale plek nu? En wordt je haar vooral dun of heb je echt plekken? Is het misschien een idee om eens te gaan kijken voor een haarwerk? Zodat je je wat zekerder voelt en je je niet druk hoeft te maken of iemand je hoofdhuid ziet? Wanneer ga je trouwen? Als je vragen hebt vuur ze gerust op me af! Blijft rot zo al met al! Liefs
Het zijn echt plekken, zal even een foto posten. Ik heb al vanalles opgezocht over haarwerken en denk dat ik dat ook ga doen vooral met de bruiloft begin oktober. Ik ben ook bang dat ze niet veel kunnen doen, vorige zwangerschap ook niks kunnen doen. Ik ben nu weer een stuk relaxter gelukkig vooral omdat ik een stuk wijzer ben op het gebied van haarwerken.
Hallo dames, Wat een nare verhalen zeg... Ik heb dit probleem zelf ook sinds een paar jaar (niet zwanger). Op het moment dat de diagnose wordt gesteld, zakt de grond onder je voeten vandaan. Doemdenken, huilen, boos, alles komt bij elkaar. Zelf heb ik de kracht gevonden door mijzelf te vergelijken met mensen die er erger aan toe zijn. (bijvoorbeeld mensen die strijden tegen kanker, en waarbij het haarverlies het minst grote probleem is). Daarnaast wat vrijwilligerswerk gedaan en geld ingezameld voor pruiken Als je er over wil praten dan ben ik er!!
Bel anders even naar je zorgverzekering... haarwerken worden tot een bepaald budget uit de basisverzekering vergoed (als het gaat om een medische indicatie, met een aanvullend budget heb je misschien wel recht op nog meer!!!