Mijn dochtertje is bijna 1. En altijd bij het eten is het drama. Vooral bij de boterhammen, want die vind ze super lekker. Het liefst propt ze haar hele mond vol, waardoor ze vaak stikt. Zelf eten gaat dus niet. Als wij haar voeren (vorkje met stukje brood) dan begint ze al te huilen als het stukje brood 2 sec in haar mond zit. Ze wil dan al een nieuw stukje. Wij blijven heel consequent, ze krijgt pas een nieuw stukje als haar mond leeg is. Maar ze raakt dan zo ontzettend overstuur dat het eten echt niet leuk meer is. Als ze huilt negeren we haar totaal. Ik ga dan meestal even een folder lezen of op mn telefoon. Als ze dan iets rustiger wordt beloon ik haar gelijk door een stukje brood te geven en gezellig tegen haar te praten. Maar dit gaat nu echt al weken zo. De ene dag denk ik dat het werkt, de andere dag is het weer alleen maar huilen. Heeft iemand een tip?
Was hier ook altijd zo! Wat hier hielp is twee bordjes. Een voor haar en één uit het zicht. Degene uit het zicht leg je het brood op in stukjes, en op het bordje voor haar leg je steeds één of twee stukjes brood, zodat ze die zelf kan pakken. Is haar bordje leeg, leg je er een nieuw stukje brood op. Maar dus een beetje gecontroleerd geven.
Eh ja...: laat haar gewoon proppen en het zelf doen. Zo leert ze het nooit, en pak je haar zelfstandigheid af waar ze steeds meer behoefte aan heeft. Vind dit eigenlijk een beetje sneu om te lezen.
Inderdaad. Zelf laten doen dochter wil ook niet meer gevoerd worden. Ze wordt er zo boos van. Zelf doen is het devies dus.
Sneu? Ik vind het sneu dat m'n kind elke keer stikt en daardoor nog meer overstuur raakt. Het is niet 1x gebeurd dat ze stikte ofzo, maar dat gebeurd altijd als ze zelf eet Maar bedankt voor je tip..
Zelf laten doen en leren doseren. Hier ook een propper en ze leeft nog steeds... Niet druk maken om kokhalzen.
Ik heb echt al vaker geprobeerd haar zelf te laten eten. Maar ze propt alles in dr mond, de hele tijd. Tot ze dus begint te kokhalzen en nog meer overstuur raakt... Ze kauwt ook niet. Het is echt hap, slik weg..
Dan zelf laten doen dmv elke keer een paar stukjes die jij op haar bordje doet. Ik snap dat het eng is, rottig om te zien als ze zo kokhalzen.
Als jij dit niet prettig vindt dan niet doen! Het is altijd gemakkelijk om te zeggen, "gewoon laten proppen". Vaak zijn dit ouders van kindjes die dit waarschijnlijk niet doen en waarvan de kindjes niet dagelijks bijna in hun brood stikken. Mijn dochter deed dit dus ook altijd, en moest haar soms zelf verschrikkelijk op de rug kloppen of bijna op de kop houden. En iedereen zei altijd maar "gewoon laten doen!" Nou daaag, altijd geholpen met eten totdat ik het vertrouwt vond om haar het zelf te laten doen, en dat is nu zo. Echt ze leert het wel, zolang je het zelf niet vertouwt, niet laten doen.
Dank je wel Arian! Nu vertrouw ik het zeker nog niet nee, ze wordt soms helemaal paars. Schrik me lam. Wil het wel gaan proberen door inderdaad elke keer 1 of 2 stukjes op haar bord te leggen wat ze dan zelf kan pakken. Maar weet bijna zeker dat als die 2 stukjes in haar mond zitten dat het dan weer krijsen wordt omdat er dan niks meer op haar bord ligt. En als ik er dan weer een stukje op haar bord ligt, propt ze die er gelijk weer bij. Maar goed, als ze 18 is zal ze vast wel zelfstandig kunnen eten
Haha, ja nou hou het eerst maar op 18 maanden. Dan kan ze het vast zelf wel! Hier was het rond 15/16 maanden dat ik het echt vertrouwde. Misschien kleinere stukjes doen zodat wanneer ze wel propt, ze niet direct een volle mond heeft. Ook deed ik nooit "droog" beleg zoals pindakaas Haha, maar echt jam, of smeerkaas, sandwichspread enzovoort, dan is het wat vochtiger en glijdt wat beter..
Ik vind het idee van het doseren en toch zelf laten doen wel heel goed; zij een bordje voor zich waar jij de stukjes op legt. En dan dus kijken welke dosering werkt om proppen en verslikken te voorkomen. Dan heeft zij wel de autonomie van het zelf pakken en in de mond stoppen én ze heeft een eigen bordje. Hier werkte een vork ook goed tegen geprop; ze wilde dolgraag prikken, maar dat ging nog niet zo rap, dus in de tijd dat ze zat te prikken, had ze haar mond ook weer leeg. Maar ja, op een gegeven moment treedt de frustratie op en dan gaat zo'n vork gewoon aan de kant natuurlijk
Nu weet ik het weer, dit soort reacties is precies de reden dat ik hier niet zo vaak meer kom! We kennen iemand niet en we denken het wel even te weten. Dit toont a) geen respect naar een "nieuwe" moeder (want je lijkt het veeeel beter te weten) en b) je kent het hele kind en de situatie niet, daarbij geen kind/ouder is hetzelfde. Ok, misschien heb je het uit een boekje maar mag een moeder niet zelf bepalen wat en hoe ze het doet met haar eigen kind, gewoon op moederinstinct? Pff, m'n maag keert om van het oordeel 'sneu'. Deze reacties vind ik sneu! Zo, de storthoop heeft gesproken en ik ben er weer vandoor!
hihi tnx dames. Die reactie kwam ook heel hard aan bij mij. Ik wil het allerbeste voor m'n meisje en als iemand dan reageert met dat het sneu is... pffff :x Maar ik ga het doserend zelf laten eten proberen!! Kleine stukjes op een apart bordje. Bedankt allemaal!
Ach ja zeurpieten hou je altijd. Mijn dochter was en is ook een propper. Ik moest ook een rem erop houden. Niet alleen vanwege het kokhalzen (hoewel dat hier redelijk meeviel) maar ook vanwege haar gewicht en het maat houden. Wat dat betreft kent ze ook geen rem. Dat is een reëel gevaar bij kindjes die juist goed eten. Ze zit altijd boven de curve dus ik probeer het toch een klein beetje in de hand te houden. Tsja, daar hebben mensen misschien ook weer een mening over. Dat komt omdat je het voor haar regelt. Dat is niet zo. Er is genoeg wat ze zelf eet maar bij brood en avondeten gaat de rem erop. Fruit en joghurt gaat prima bv. Is niet uit te leggen, je moet erbij zijn. Geduld is iets wat kinderen ook moeten leren is mijn mening. Ze leert dat ook steeds beter merk ik nu ze naar het kinderdagverblijf gaat. Het sleutelwoord is denk ik toch echt 'geduld'.
Zo herkenbaar! Hier hebben we dit drama iedere avond bij de warme maaltijd. Vanalles geprobeerd maar het is de gulzigheid en ongeduld waardoor meneer volledig over de kling gaat en inderdaad lijkt te stikken! Hierdoor is de sfeer in het gezin drama rond etenstijd. Soms zetten we hem gewoon even op de gang waardoor wij rustig kunnen eten met andere zoon, want als meneertje ons ziet eten, wordt hij ook boos. Zelfs als hij zijn buikje vol heeft!! Mijn man en ik zien beiden nu erg op tegen het eten geven.... Typisch is wel dat het met brood eten prima gaat hier. Nu gaan we proberen om de warme maaltijd een keer tussen de middag aan te bieden, wellicht dat het op een ander tijdstip beter gaat...verder is hij heel lief en rustig, maar het wordt echt een monstertje bij net avondeten! Indien iemand nog tips heeft: graag! Indien iemand negatief commentaar heeft wat niets toevoegt: zit ik niet op te wachten.....
Goed, even iets uitgebreider; élk kind kokhalst en verslikt zich. Mijn kinderen zijn ook regelmatig rood/paars aangelopen of dat ik ze al bijna op de kop had. Maar die kokhalsreflex zal hoe ouder ze worden, meer en meer afnemen. Dus ik zou niet lang wachten met het haar zelf laten doen, want het zal dan alleen maar lastiger worden. Daarbij vind ik het voeren van kleine stukjes brood meer bij een kind van 6-7 maanden passen, niet bij een kind van een jaar. Datgene wat ik een beetje sneu vind, is dat tijdens etenstijd, waarbij je kind duidelijk aangeeft dat ze het zelf wil doen/meer wil (ook al is dat niet op de manier waarop jij dat wilt), je folders gaat lezen als ze gaat huilen, en je haar en haar behoeftes totaal negeert. Nu is het zeker niet zo dat je maar moet toegeven omdat ze huilt, máár; eten vind ik niet iets waar je, zeker zo jong nog, al zo'n strijd om moet voeren. Laat staan weken lang. En ja, ook mijn oudste kon proppen, nog steeds als hij zin heeft om te klieren of iets te lekker vindt. Hij is nu drie, en nog steeds elke week/twee weken komt hij er wel weer een keer achter dat proppen niet handig is. Ik vind echt dat je het haar zelf moet laten doen. Wat haar zou kunnen helpen, is als je het niet meer in baby porties geeft; kleine stukjes brood zijn makkelijk te proppen. Ik zou je willen adviseren om een paar stappen over te slaan, en gewoon een boterham te smeren en die dubbel te slaan. Die aan haar geven (of twee boterhammen op elkaar en in 4-en snijden). Dat kan ze niet in 1x in haar mond stoppen, ze heeft zelf controle, en doordat ze happen moeten nemen, is de kans groter dat ze na het bijten doorgaat met kauwen. Wat wij ook deden was er tegenover gaan zitten met een boterham en heel overdreven met mond open gaan kauwen. Waarbij we dus ook zeiden dat hij moest kauwen. Na een tijdje snapte hij het woordje kauwen en hoefden we het alleen maar te zeggen en niet meer voor te doen. Mijn excuus dat mijn eerdere reactie zo hard aankwam. Iets uitgebreider had wel gemogen. Hoe doen jullie het eigenlijk met avondeten? Voeren jullie haar dan ook? En hoe gaat dat?