Ons zoontje van bijna 3 is panisch voor onweer. Hij wordt er snachts wakker van en is dan echt bang...hebben meer kleintjes dot en wat kan ik hiermee het beste doen? Neem hem nu natuurlijk in bed om hem te troosten en leg hem terug wanneer het voorbij is. Ben benieuwd naar jullie ervaringen
Hier lijkt dochter voor steeds meer dingen bang te zijn. Maar inmiddels is de angst voor onweer, zolang we binnen zijn, een stuk minder geworden gelukkig. Wij deden hetzelfde als jij ongeveer. En ook wel vanaf de bank met de gordijnen open kijken naar het onweer en tellen hoe ver weg het is. Maar goed... Dat kan natuurlijk alleen als je kind niet de boel bij elkaar gilt En ook uitgelegd dat onweer eigenlijk een soort van botsende wolken zijn. (En wolken zijn heel ver weg natuurlijk)
Vannacht was het weer "pret"....trillend van angst bij ons in bed.... lekker geknuffeld en toen het weer wat rustiger was terug in zijn bedje gelegd...
Toen onze zoon nog wat jonger was, ruim 2/2,5, hebben we verteld dat de wolken ook wel eens ruzie hebben. En dat ze dan een beetje gaan schreeuwen naar elkaar. Als het dan weer rustiger werd, benoemden we ook dat de ruzie weer voorbij was. Werkt(e) erg goed, de keren daarna gaf hij zelf steeds aan dat de wolken ruzie hadden, en ging verder met waar hij mee bezig was.
Juist niet on bed nemen en er spelenderwijs een verhaaltje van maken. ons meisje word volgende maand 3 en was al helemaal verhalen aan het vertellen dat onweer en regen en sneeuw mooi zijn. En op vakantie gingen want ze moesten foto's maken. Hier dus geen schrik ga gewoon bij haar op de kamer zittwn de raam open gedaan en kletsen maar.
Succes met een kind dat aan je arm hangt te huilen... Overigens heb je wel een punt... Je bevestigt dat het normaal is om bang te zijn. Hier half uur zitten kletsen vannacht, toen moest ik douchen. Wilde ze natuurlijk niet.. Beloofd nog even te kijken na het douchen. Toen sliep ze weer gelukkig
Ik ben zelf nogal een weer junkie en probeer het idee dat heftig weer speciaal is ook over te brengen op mn dochter. Zodra het begint te rommelen rennen we hier naar de zolder om bliksems te gaan kijken. Ik merk nu dat mn dochter onweer ook leuk gaat vinden, doordat ze het altijd zo gezellig vind om bliksems met mij te spotten. We maken er dan ook echt een spelletje van, waarbij we allebei de mooiste bliksems als eerste willen spotten en "elkaars" bliksems beoordelen. Ik denk dat ze het hierdoor niet zo snel eng zal gaan vinden. Mn punt is dus dat je het best een beetje leuk kan gaan maken als je zelf vrolijk en enthousiast doet.
ik zou hem idd echt niet in bed nemen en troosten. Zou hem uitleggen wat het is, desnoods naar buiten kijken en een verhaal van maken.
Dochter heeft haar momenten dat ze bang is. Wij vertellen haar dat er een feestje is in de lucht met heel harde muziek (donder) en dat er veel foto''s gemaakt worden (de flitsen). En natuurlijk bij het raam even gaan lachen om goed op de foto te komen En we tellen ook, hoe langer het duurt tot de donder komt, hoe verder weg het is.
Nou... Ik ben als kind als de dood voor onweer/harde knallen/vuurwerk geweest. En als je als klein kind bang bent, is er maar 1 ding wat je wil, en dat is bij papa of mama zijn! Bij hele harde onweer zit de schrik er bij mij nog goed in en kruip ik tegen manlief aan.. Hihi.. Mijn kinderen zijn gelukkig totaal niet bang en vinden het prachtig!
Ooit ontstaan uit practische overwegingen. Als ze bij ons ligt slaapt er helemaal niemand Maar werkt heel goed eigenlijk. Kind blij, man blij.. alleen mama slaapt daarna niet meer. Ik heb volgens mij ergens gedurende de afgelopen 6,5 jaar een serieus verstoord slaapritme opgelopen. Goede tips welkom
maar je zegt dat ze van steeds meer dingen bang is Saskia, hoe komt dat dan? Enig idee? het is toch best apart dat een kind van ruim 6,5 zo bang is van onweer.
Geen idee Umm... Geen flauw idee. Ze denkt veel.. Ook over oorzaak en gevolg. En neemt weinig risico's. Toen de bliksem insloeg wilde ze bijv ook meteen weten hoe het met d'r vriendin ging. En als de school maar niet geraakt was want dan kon ze niet meer met d'r vriendinnen spelen.. Overigens ken ik meer 6-jarigen die bang zijn voor onweer hoor Dus dat is niet heel vreemd verder.
Het is niet dat we hem bang houden...hij vertelt zelf ook dat de wolken botsen enzo en blijft dat ook herhalen en wij dus ook....het was eerst ook niet zo heftig maar een paar weken geleden is de bliksem bij mijn schoonouders ingeslagen waar wij niet bij waren en vanaf dat moment is hij echt paniekerig als hij ook maar denkt dat het onweert. Zelfs op het kdv vinden ze zijn reactie erg heftig maar ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen... Hij zegt nu ook elke keer als hij naar bed gaat dat als er een harde knal is wij naar hem toekomen en dat beamen wij natuurlijk ook. Ik laat mijn kind niet zo angstig liggen en we vertellen hem ook rustig hoe en wat en kijken ook naar de bliksem...dat vind hij ooke mooi maar die knallen.... Ik moet wel ook zeggen dat hij ook niet tegen harde geluiden kan en ook het geluid van bijv een boor of stofzuiger erg eng vind. Vind het gewoon lastig hier op een juiste manier mee om te gaan want wil zijn angst niet groter maken dan het is maar wil er ook voor hem zijn en hem laten vertrouwen op ons
Toch is het wel logisch dat het dan enger is dan voorheen.. Hij heeft namelijk zelf gezien wat de gevolgen kunnen zijn. Hier helpt dan vaak wel een gedegen uitleg van welke voorzorgsmaatregelen je kunt nemen. Maar goed, dan is het natuurlijk evengoed niet A la minute over.