ok, het voelt als een belachelijke vraag maar nu in tegen het eind van mijn zwangerschap loop begin ik me zorgen te maken over hoe de baby ooit door mijn vagina naar buiten moet komen. Waarschijnlijk is mijn vagina volkomen normaal, maar toch ben ik benieuwd naar jullie mening en ervaringen. Ik heb bovendien nog nooit een vagina van een andere vrouw onderzocht dus hoe weet je wat normaal/gemiddeld is..? Hopelijk maak ik me zorgen voor niks. Waar ik mee zit: Als ik onder de douche probeer met vinger(s) naar binnen te gaan vind ik de doorgang heel erg smal. Bij 2 vingers is het al echt onprettig. Wat ik ook merk is dat het schaambeen vrij ver naar achteren doorloop. Ik had al snel vaste verkering en heb daarom mijn hele leven alleen seks gehad met mijn man. Hij is niet groot geschapen. Als ik opgewonden ben gaat het goed maar eigenlijk gebruiken we het liefst een condoom omdat dat dan makkelijke glijd. Anders is het soms nog een behoorlijke toestand om hem erin te krijgen. Tijdens de bevalling krijg je ontsluiting bij de baarmoeder, maar de vagina zelf wordt toch niet wijder ofwel?? Ik begin hier best n beetje bang voor te worden. Alleen het toucheren lijkt me al lastig. Ik wil er liever nog niet over beginnen bij mn verloskundigen. Het valt me een beetje tegen met de oprechte interesse van hun kant. Kan goed merken dat ik voor hen de zoveelste ben. Wat natuurlijk zo is, maar toch had ik er wat meer van verwacht. ik voelde me bij andere vragen die ik stelde ook al een beetje een piepert. Dus ik dacht: Laat ik het hier eens in de groep gooien! Ben benieuwd naar jullie reacties!
Het lijkt me niet. Ik denk dat de verloskundigen / gynaecologen dit ook al zouden hebben geconstateerd als het al wel zo zou zijn. Maar eerlijk gezegd denk ik, dat nu niet eens het probleem is dat het zou kunnen zijn, maar meer dat jij dat in je hoofd hebt. Ik zou als ik jou was het toch aankaarten bij de verloskundigen. Alleen het wel op zo'n manier aankaarten dat ze doorhebben dat het echt een issue voor je is. Ook je voorgeschiedenis vertellen... en als er ondanks je inleiding toch lullig op gereageerd wordt, ook dit benoemen. Je hebt het recht om serieus genomen te worden, ook al is het misschien in de ogen van andere mensen een "irreële angst"... ik ben vrij assertief dus ik kaart alles aan en ik benoem alles. Als je dit toch moeilijk vind, zou ik het met je man bespreken en die meenemen de volgende keer. Want die angst gaat niet zomaar uit je hoofd. Sterkte meis en ik hoop dat je toch nog wel van je zwangerschap kan genieten en de angst niet de overhand laat krijgen.
Tijdens de ontsluiting rek je helemaal op, dus ook je schede / vagina die dan geboortekanaal heet . Tijdens het persen drukt het hoofdje op de uitgang en het perineum (stukje huid tussen vagina en anus). Dat stukje huid rekt ook enorm op, wordt heel dun. Uiteindelijk past het hoofdje er dan door. Er zijn vrouwen bij wie het niet lukt om vaginaal te bevallen. De vagina is dan niet te klein, maar het bekken (dus je botten). Die rekken niet mee. Maar dat is heel zeldzaam hoor en daar zou ik me vantevoren niet druk over maken. Over je vk's: ik zou je gevoel over 'de zoveelste zijn' een keer voorzichtig ter sprake proberen te brengen, bijvoorbeeld bij de wat uitgebreidere controle als je het over de bevalling gaat hebben. Niet fijn als je je tijdens je bevalling niet kunt ontspannen omdat je je een nummer voelt voor de vk. En over het vrijen: hoe weet je dat je man klein geschapen is? (je zegt voor jezelf geen vergelijkingsmateriaal te hebben, voor hem wel dan (in stijve toestand)? En: glijmiddel gebruiken! Dat maakt een wereld van verschil.
Ik herken het strakke gevoel, dus was ook wel benieuwd hoe het zou gaan met de bevalling. (Overigens maakte ik me er geen zorgen over.) Wat mij meegevallen is, en dat had ik vooraf niet verwacht, is dat het bij mij allemaal heel rustig ging bij de bevalling. Het laatste gedeelte van het persen was echt beetje bij beetje. Het was steeds 3x persen in een perswee, en dan weer rust en bijkomen. Het hoofdje kwam een heel klein beetje naar buiten bij het persen, en als de perswee weg was, zakte hij weer terug. Zo ging dat steeds een heel klein beetje verder. Alles rekte dus behoorlijk voorzichtig op, en in het ziekenhuis hielpen ze ook een beetje door de huid goed te plooien. Uiteindelijk ben ik helaas toch nog een beetje ingescheurd (blijkbaar was het wel iets te strak), maar dat was met een paar hechtingen goed te herstellen.
De hormonen van je zwangerschap, zorgen er bovendien voor dat alles in je lijf week wordt. Zo kan alles goed 'meegeven' tijdens de bevalling.
Hihi sorry moet een beetje lachen. Je baarmoedermond gaat open en je vagina is zo soepel dus je rekt helemaal op ookal kan je dat niet voelen. Je baby is hard en zet ongelooflijk veel kracht icm persweeën echt een oerkracht en geloof me na de bevalling snap je wel hoe het kan dat je vagina zo oprekt
Ik snap je gevoel en je zorgen. Ik had dat ook een beetje en heb dit ook aangekaart bij de vk. Gelukkig gingen ze daar respectvol mee om. Mijn bevalling ging best snel, 4 uurtjes. Alleen heb ik wel 2 uur liggen persen waardoor het behoorlijk is opgerekt. Ik had ook het idee dat het hoofdje er niet door kon. Daarom ben ik ingeknipt omdat het ook te lang duurde anders. Toen was ze er binnen 2 seconden. Ik zou het gewoon aangeven bij de vk en ik denk idd niet dat je vagina te nauw is want het kan behoorlijk oprekken. Daar stond ik ook wel verbaasd van achteraf... Succes!
In principe rekt het idd enorm mee! Het is ongelofelijk flexibel materiaal gelukkig! Als het goed is voel je ook plooien enzo daarbinnen Ik ben er helaas 1 die steeds niet genoeg rekt bij het laatste stukje Al drie keer bevallen en drie keer gescheurd helaas Maar al zou dat gebeuren, als je zo ver in je bevalling zit boeit dat je totaal niet meer! En het heelt door de goede doorbloeding meestal snel!
Tja past t niet dan scheurt t wel (of je wordt geknipt). Sorry, flauw. Gaat helemaal goed komen Tja in principe is je lijf er voor gemaakt he. En het blijft bijzonder. Ik kon op t laatst alleen nog maar denken: t moet eruit! (mn onderkant stond in de hens)
Wat Pipamoi zegt klopt helemaal. Je vagina rekt echt helemaal uit. Begint al ver voor de bevalling onder invloed van de hormonen. ALS een baby er niet door zou kunnen dan is dat niet omdat je vagina te nauw is maar omdat je bekken, dus je botten, te nauw is. Een baby past echt door je vagina. Ik kon het ook niet geloven dat een kinderkoppie met ongeveer 10 cm doorsnede, ooit door dat kleine gaatje zou kunnen Het rekt allemaal helemaal op en kan de huid niet verder, dan zal het scheuren. Vaak ziet de gyn of vlos dit al aan komen en dan zullen ze de huid op de hoogtepunt van een wee, inknippen. Nou ja, niet allemaal. Er zijn ook gyns en vlosjes die het liever laten scheuren omdat dit sneller geneest dan een knip. Bij mij lag de eerste verkeerd dus die kon de draai niet krijgen en bleef achter mn bekken hangen. Die is er met de vacuumpomp uitgesleurd. Er is toen wel eeen preventieve knip gegeven maar de druk was zo hoog dat alles tot een totaal ruptuur is opengescheurd. Niet leuk maar dat is nou eenmaal zo. Daar kom je ook wel weer overheen hoor
Volgens mij ga je een heel normale bevalling hebben. Bij mij ja het net omgekeerd. Ik krijg met gemak 4 vingers er in. Maar dit is alles behalve prettig
Tip: schaf de epi-no aan. Hiermee mag je vanaf week 37 oefenen. Elke dag kan je dan een cm erbij eruit persen. Voor mij gaf het een ernorme zekerheid dat mijn lichaam het toch wel aankon. Juist dat veryrouwen in je eigen lijf hielp me goed de bevalling door. Het is overigens geen garantie voor een kniplozE bevalling, maar t helpt zeker. Ik ga vandaag voor mijn tweede kindje beginnen met oefenen...
bedankt voor alle reacties! ergens wist ik wel dat mijn angst niet echt reëel was, maar deze bevestigende berichten geven wel weer een rustig gevoel. Een Epi-no?? nooit van gehoord! Ga meteen even googlelen! Bedankt voor de tip!
Ik was daar ook bang voor, bij mij lukte het soms ook niet zonder glijmiddel. Maar tijdens het bevallen rekt het inderdaad steeds meer op. Mijn kindje kon er niet makkelijk uit dus hebben ze een knip gezet en de pomp gebruikt, dit had te maken met de kanteling van mn baarmoeder. Ik zag er heel erg tegenop en vooral toen ze vertelden dat ze na nog 2x persen toch een knip wilden gaan zetten en mn zoon wilden halen was ik echt bang. Maar met de knip was hij er in 1 perswee (met pomp) en door mn ruggenprik voelde ik het niet eens. Ik heb 3 dagen erg last gehad van de knip en erna met de dag minder en na 2 weken deed hij niet eens pijn meer (wel gevoelig).
Hoi, ter vergelijking: Jouw buik was voor je zwangerschap ws. ook veel te klein om een kindje van een paar kilo in te dragen. Het groeit en bloeit allemaal mee tijdens de zwangerschap. Ook de onderkant. Hoop dat je het toch gaat bespreken met jouw vk.
Je vagina kan niet te klein zijn, je bekken wel te smal, dat was bij mij het geval. Of eigenlijk eerder de vraag of mijn kindjes gewoon niet te groot waren (10 pond met grote hoofdjes haha). Bij mijn dochtertje zag je op haar hoofdje precies een rand waar ze klem had gezeten. Maar goed, er zijn ook zat vrouwen die van 10-ponders bevallen zonder moeite. In principe moet het goedkomen!
veel dames zijn net op het allerlaatste stukje te smal, waardoor je een beetje scheurt of geknipt moet worden. maar dat is alleen het buitenste randje en is helemaal niet erg. zoals gezegd: als je zo erg in je weeen zit interesseert het je niks meer. ik was doodsbang een knip te krijgen, maar toen het moment daar was gaf ik er echt niks om. als hadden ze er een bom in gelegd: dat kind moest er uit!!! voelde in de verte een heel klein prikje voor verdoving (als ze het niet hadden gezegd had ik het niet eens gevoeld) en de wee er na hebben ze geknipt en niets van gemerkt. vriendin van me werkt op de verloskamers als verpleegkundige en die hadden laatst iemand met vaginisme die ging bevallen. die had de boel zo strak dat ze niet eens konden toucheren en die zwanger was geworden door zichzelf te insemineren met een spuitje. en die is ook bevallen, zonder verdere problemen. die hormonen en persweeen doen een hoop! succes!
@krist ik ben ook nauw van binnem, met de sex moet het altijd eerst heel.voorzichtig en langzaam om de boel op te rekken, dus in 1 keer erin gaat niet zeg maar. Dus ik was daar ook een beetje bang voor maar ik heb 2 super bevallingen gehad en alleen 2 kleine schaafwondjes dus niet geknipt of gescheurd dus het wil helemaal niks zeggen! Succes!
Het komt goed hoor! Voordat ik zwanger was had ik al moeite met een tampon inbrengen en met sex deed het in het begin ook altijd een beetje pijn. En het is allemaal goed gekomen, wel gescheurd, maar het viel mee.
Moeder natuur heeft haar zaakjes best op orde. Meestal past het. Mijn bevalling ging supersnel en ik ben iets ingescheurd naar links en rechts. Na 5 dagen hechtingen eruit en na 7 dgn geen last meer. Tijdens de bevalling voel je er niets van. Daarnaast zijn alle clichés waar.... Die 7 dagen dat ik er (steeds minder) last van had, was 1 blik op mijn ventje de beste pijnstiller. Het komt echt helemaal goed!!!