Hoi allemaal, Ik wil jullie graag iets voorleggen in de hoop dat sommigen van jullie hier misschien ervaring mee hebben. Ons zoontje is al sinds de geboorte een moeilijke slaper, dat wil zeggen, als hij op zichzelf ligt. Daarom heeft hij de eerste weken op mijn borst geslapen en slaapt sindsdien naast mij in bed. Inslapen doet hij alleen als ik er naast lig, zowel 's avonds en overdag. De enige andere manier waarop hij inslaapt, is in de kinderwagen of in de auto. Als hij eenmaal in diepe slaap is, kan ik er even bij weg, maar punt is dat ik hem niet kan overtillen naar zijn wiegje, want dan is hij weer wakker. In diepe slaap slaapt hij hoogstens 3 kwartier (1 slaapcyclus). Als hij vervolgens wakker wordt en ik ga er naast liggen, doet hij meteen zijn ogen weer dicht. Soms probeer ik hem gewoon in zijn wiegje te leggen, maar dan presteert hij het, zelfs 's nachts (dus maar 1x gedaan), om ruim een uur wakker te blijven en vervolgens te gaan huilen (overstuur). Laten huilen helpt hier echt niet; hij lijkt gewoon geen rust te kunnen vinden op zichzelf. Nu mijn vraag: gaat dit vanzelf over of moet ik er actief mee aan de slag dit te veranderen? Ik hoop het eerste, maar 'vrees' het laatste. En die vrees is er omdat ik echt geen idee heb wat ik kan doen om dit te veranderen. Jullie wel? Bedankt! Want het is best vermoeiend soms... Oh ja, ons zoontje krijgt borstvoeding en ook 's nachts nog 2 voedingen. Ter aanvulling.
Ik snap je situatie, maar denk niet dat het vanzelf over gaat. Jij bent zijn slaapassociatie en hij moet zich veilig leren voelen om in slaap te vallen zonder bij jou in bed. Misschien heb je iets aan Lekker slapen zonder huilen van Elizabeth Pantley (een boek). Denk dat daar in jouw situatie heel veel toepasbare tips in staan. Hij zal vast wel wat protest geven bij het afbouwen van jou als associatie, zeker omdat hij niet anders gewend is. Is wiegen een optie? En dan in hele kleine stapjes steeds korter wiegen, slaperig wiegen, alleen vasthouden en dan in bedje terwijl je hem aait? Heel veel succes iig. Ik weet hoe vermoeied het is...
Hier precies hetzelfde verhaal... En dan heeft hij ook nog vaak de borst nodig om in slaap te komen hij wordt s nachts ook nog vaak wakker... Misschien kan pappa hem proberen in bed te stoppen? Hier geen vader in huis dus dat kan ik niet proberen
Ik had hetzelfde met mijn zoontje. Zowel overdag als 'savonds sliep hij alleen als hij bij ons lag. Met 8 maanden ging hij opeens overdag een uurtje in zijn eigen bed slapen. Totdat hij twee was viel hij bij ons in slaap. Soms konden we hem overleggen, soms sliep hij de hele nacht bij ons. Toen zijn zusje geboren werd was het opeens over en sindsdien slaapt hij perfect.
Hier hetzelfde, ik geef er maar gewoon aan toe Ik moet wel zeggen dat het soms moeilijke tijden waren, zeker toen hij net als jouw kindje, elke 45 minuten wakker werd of zelfs vaker, dat is gelukkig wel over gegaan. Nu wordt hij na 3 a 4 uurtjes wakker voor een voeding en valt dan weer in slaap. Overtillen in zijn eigen bedje was ook een ramp en heb daarom ons matras op de grond gelegd en daar slaapt hij nu ook. Ik vind het zelfs wel fijn om in de ochtend ook een dutje te doen Mensen die zeggen dat het nooit meer vanzelf goed komt: ik verwacht niet dat hij me nog nodig heeft wanneer hij 18 is Tips heb ik dus niet, sorry!
Fijn om van anderen te lezen dat ons zoontje niet de enige is en dat ik niet de enige ben die eraan toegeeft. Leonora: ik geloof dat je het bij het juiste eind hebt dat ik zijn slaapasociatie ben... Ik zal het boek eens aanschaffen. Het boek van Stefanie Lampe heeft helaas geen uitkomst geboden... En een beetje gehuil/gemopper kan ik best wel accepteren, het grootste probleem vind ik echter dat ik al zoveel heb geprobeerd, maar dat hij dan gewoon niet slaapt. Zelfs 's nachts niet. En zelf ben ik vaak ook zo moe dat ik het ook niet kan opbrengen om 's nachts tijden naast zijn wiegje te zitten... Wiegen enzo heeft trouwens wel effect, hij wordt alleen altijd wakker wanneer ik he neerleg. En dan slaapt hij niet meer... Maar ik zal eens kijken naar dat boek. Marpunt: wij hebben elkaar eens eerder 'gesproken' over jouw borstontsteking. Las dat je nog geopereerd bent. Hoe gaat het nu? Wat pittig dat je het in je eentje moet doen, vooral nu je zoontje ook zo'n handenbindertje is. Knap hoor! Tania en Asherah: bedankt voor jullie berichten. Het kan dus toch 'vanzelf' nog overgaan... Dat is in ieder geval iets . Goed idee trouwens de matras op de vloer; ga ik hier ook maar doen. Ik durf er nu nl nauwelijks bij weg. Punt nog wel is dat mijn zoontje ook het liefst op een kussen slaapt (mijn man noemt hem gekscherend wel eens prinses op de erwt ... We blijven de humor er maar van inzien.
Oh grappig had ik niet door! Borst is mooi genezen, wel een litteken maar ja, dat geeft niet. Bv gaat nog goed maar wel grotendeels met mijn andere borst omdat ik voor en na de operatie minder heb aangelegd aan de andere kant, hihi, geeft niet, wel twee cupmaten verschil, maar dat gaat wel weg als ik een keer stop met bv, hopelijk nog lang niet! Tja alleen is wel vermoeiend, maar het gaat. Zl is verder een heel vrolijk mannetje! Lag eerst bij mij in bed aan de kant van de muur, nu aan de andere kant een co-sleeper gebouwd. Stom is dat hij een paar weken vrijwel al zijn slaapjes overdag zelf in slaap kon vallen, maar sinds paar weken wordt gij helemaal overstuur dus lukt het niet meer en gebruik ik de borst weer, tja goed is het misschien niet, maar zo valt hij snel in slaap en krijgen we beide toch nog aardig rust
Door dat ik het alleen doe heb ik ook niet de energie om 'in te grijpen' en laten huilen wil ik ook niet, beetje zeuren is wel okee, maar zl wordt dan helemaal overstuur!
En mijn zoontje is trouwens ook van 7 december . Fijn dat het goed is genezen! En dat je nog steeds borstvoeding kunt geven. Ik heb ook veel problemen gehad met verstoppingen en (beginnende) ontstekingen, maar gelukkig gaat het nu heel goed! Hoop net als jij nog lang door te kunnen gaan. Ligt jouw zoon nog steeds in een cosleeper; wat fijn! Wij hebben een zelf gefabriceerde cosleeper gehad, maar nu weer omgebouwd tot wiegje. Was niet meer vertrouwd; elke keer als ik mijn zoontje erin probeerde te leggen, rolde hij gewoon mijn bed op. Die weet wel waar het beter ligt . De verzorging van ons zoontje komt vrijwel volledig op mij neer. Mijn man werkt wisselende diensten en probeer ik zoveel mogelijk te ontlasten. Bovendien slaapt hij alleen door als ik er ben. Hoe doe jij het eigenlijk met werk? Ik neem gelukkig nog ouderschapsverlof op, dus kan het op die manier volhouden. Maar heel soms ben ik wel eens aan het einde van mijn Latijn, zoals deze week. Ik heb alles over voor mijn zoontje, maar ben nu al een week grieperig. Dan is het zwaar. Plus het feit dat ik sinds eind november geen nacht meer heb doorgeslapen. Vannacht ben ik wel een beetje boos geweest en daar baal ik dan zo van... Maar we sliepen net een uurtje en weer brullen en trappen (we gaan wat door een moeilijke periode...). Toen was ik er even klaar mee en heb hem een tijdje laten huilen in zijn wiegje (naast mij). Niet goed, doe ik anders ook nooit, maar ik ben nu een beetje op .
Het boek van Tracey Hogg, de babyfluisteraar lost alle problemen op (ja ik weet het... Die titel haha). Stonden hele goede tips in om je baby te laten ontwennen aan het inslapen met hulpmiddel. Want dit gaat waarschijnlijk niet meer vanzelf over. Succes!
Mijn moeder en zl's vader passen een dag op, dit jaar werkte ik twee dagen voor de klas, na de vakantie drie dan wisselen oma en pappa de extra dag af. Heel fijn dat zijn vader hem ook zo leuk vindt en wij gaan heel vriendschappelijk met elkaar om Tja ik weet ook van vriendinnen dat de zorg toch vaak bijna voornamelijk op de vrouw aankomt, is denk ik minder frustrerend als je het van te voren weet omdat je alleen bent Hij slaapt pas een maand ofzo in co sleeper, heel stevig bedje waarvan ik 1 kant weg heb gelaten en vast gemaakt in bed. Hij ligt ook wel eenas tegen me aan hoor, vooral als ik heel moe ben en hij moeilijk slaapt. Hij komt nog wel meerdere keren per nacht voor een slokje, dat zou wel wat minder mogen, maar het zal allemaal wel goed komen.. Als hij 16 is zal hij toch wel doorslapen?! Haha... Maar ik hoop dat hij binnenkort ook weer eens zelf in slaasp kan komen en twee rondjes aan elkaar knoopt! We waren erg goed bezig, maar nu weer terug bij af, door tandfjes en zes maanden sprong denk ik. Logisch dat je er af en toe door heen zit! Heb ik ook wel eens! Niet schuldig voelen, je doet het goed! En wie weet komen er nog goede tips hierop! Ik lees mee
Oh en dat boos zijn 's nachts herken ik maar al te goed. Ik hou zielsveel van mijn dochtertje, maar als ze nacht na nacht slecht slaapt en alweer wakker wordt, dan verlies ik ook wel eens mijn geduld. Probeer dan altijd even diep in te ademen en te bedenken dat ze het niet bewust doet of om mij te plagen. Maar zwaar is het wel.
Dank je Lichtroze voor je tip en het hart onder de riem. Zal het boek eens leze . Je beschrijft precied hoe ik het ook voel; ik houd zielsveel van onze zoon, maar het is soms zo zwaar die nachten. Vooral nu ik zelf al ruim een week grieperig ben. Vroeger had ik een erg goede weerstand, maar nu houdt het zolang aan. Ik vermoed ook door de gebroken nachten... Fijn Marpunt dat je goed contact hebt met de vader. Ook voor jullie zoon prettig lijkt me. En ja, ze zullen vanzelf eens doorslapen.... Hier trouwens ook een behoorlijke stap terug gedaan qua slapen; een paar weken geleden sliep hij nog wel eens in zijn wiegje en kwam hij maar 1x per nacht. Heb ook het gevoel dat hij momenteel in een sprong zit. Overdag ook niet altijd even vrolijk. Maar gaat vast weer over .
Zoals ik al in het andere topic schreef, vanavond is er hier een tandje doorgekomen! Ik hoop dat dat verandering oplevert! Maar er zit nog een knobbeltje, dus wie weet moet die ook eerst komen...