wat gebeurt er dan? Hier werd ik na 5 uur slaap opgevrolijkt door een bonzende hoofdpijn, koorts, en een hongerige baby. De baby heeft inmiddels geen honger meer en mijn oudste ligt nog te slapen.. maar wat doen jullie normaal gesproken als ze naar de kinderopvang/peuterspeelzaal/basisschool moeten straks. Ik kan op dit moment niet fietsen, het is 45 minuten lopen heen en terug en dat was voor mij vanochtend niet mogelijk - heb haar heel eerlijk om die reden thuis gelaten van de peuterspeelzaal. Straks als ze naar de basisschool moet kan dit natuurlijk niet.. Wat gebeurt er bij jullie als mama ziek is?
Mama's kunnen niet ziek zijn . Er is maar 1 optie: doorbijten. En nee dat is niet makkelijk praten, ik heb tijdens de zwangerschap van m'n zoon mijn been verbrijzeld. Had ook nog een peutertje door het huis wandelen. 3 maanden volledig uitgeschakeld. Hulptroepen inschakelen en voor de dagen dat er geen hulp is doorbijten en bidden dat je m'n geen overwerk heeft .
Misschien ken je tegen die tijd wat moeders die hun kinderen op dezelfde school hebben en bij je in de wijk wonen, kun je vragen of die je kind bij ziekte mee kunnen nemen. Het is nooit handig, ik gooi mezelf meestal maar vol met paracetamol en doe alleen het hoognodige, het komt gewoon nooit goed uit. Als je te ziek bent om wakker te blijven/op te letten, dan toch wat hulp vragen van familie/vrienden/buren.
idd doorbijten, gewoon doorgaan paracetamol ibu en alles op een wat rustiger tempo, ik heb vaak als ik dan eenmaal buiten ben gaat het wel eventjes... en de rest doe ik op het gemakje, en evnetueel als hetmogelijk is als kind naar school is ff een dutje doen.. s'avonds vroeg naar bed en volgende dag hetzelfde, en heeeel veel vitamientjes eten
In dat geval brengt mijn man haar naar de opvang. Is hij er die dag niet (werkt wel eens in het buitenland) dan zou ik familie of vrienden inschakelen. Als moeder moet je snel kunnen schakelen dus als ik me echt so beroerd zou voelen dan zou ik meteen rond bellen. Kindje komt dan misschien wat later maar goed dat is dan zo. Een kleine thuis houden terwijl je ziek bent is namelijk nog vervelender en kun je nog niet uitzieken..
Beste is denk ik om aan tafel te zitten met mijn man over wat de mogelijkheden zijn - normaal ben ik met ziekte niet compleet uitgeschakeld maar ziekte en weinig slaap kan ik echt niks meer. Hopelijk kunnen we tot een overeenkomst komen dat hij wat later werkt, later thuis is en de oudste naar school brengt, want dat is het enigste dilemma, later in de middag voel je je vaak beter met meer slaap en ingewerkte paracetemol.
Hulp vragen. Is er geen hulp? Roeien met de riemen die je hebt. Ik ben ook echt 1x helemaal uitgeschakeld geweest. Boven de 40 graden koorts en niet meer op mijn benen kunnen staan (3 dagen lang). Een paracetamolletje en doorgaan was er niet bij want ik zat tegen opname aan. Toen is familie bijgesprongen. Ik kon namelijk niet eens zelf naar het toilet.
Mijn man brengt de kinderen weg en in het meest extreme geval werkt hij één of twee dagen thuis of ik vraag één van mijn (schoon)ouders om op de kinderen te passen...
Ik heb het geluk dat mijn man altijd 14.00 thuis is, tot die tijd is het even doorbijten en gewoon doorgaan. Mama's kunnen niet ziek zijn helaas.
Het klinkt alsof er geen man meer in beeld is? In dat geval is het inderdaad gewoon doorbijten en waar mogelijk hulp inroepen. Gaan de buurtkinderen bijvoorbeeld naar dezelfde school? Dan kan de buurvrouw een keer jouw kids meenemen bijvoorbeeld. Als moeder moet je ervoor zorgen dat je een goed netwerk hebt waar je op terug kunt vallen. Buren, vrienden en ouders van klasgenootjes. Zodat je hun kunt inschakelen. Ik ben zelf vorig jaar langdurig ziek geweest en kon hierdoor niet voor mijn zoon zorgen (lag voornamelijk in het ziekenhuis). Wij hebben toen 2 vaste dagen opvang bij (schoon)ouders geregeld, 1 extra dag crèche en mijn man schipperde wat met zijn werk. Bij 'gewone' verkoudheidjes e.d. zorg ik wel gewoon zelf voor de kids. Ik doe dan alleen het hoognodige, dus: kids eten en drinken en in de kleren. Verder laat ik alles de boel de boel tot ik me weer wat beter voel.
Man lief heeft gisteren vrijgenomen, vanmiddag gaat ze naar de opvang. Ik heb wel een man alleen hij is zzper en werkt in amsterdam, dat is gewoon 2 uur heen 2 uur terug. Als hij later begint is hij ontzettend laat thuis. Dat mama's niet ziek zijn is ontzettend leuk in theorie, maar als je 39 graden koorts hebt, hoofdpijn hebt wat met 4000mg paracetemol niet weggaat dan is mama niet aanwezig. Ik ken niemand in mijn omgeving die al om 8 uur wakker gebeld wilt worden om de kids weg te brengen.. 9 uur is het vroegst dat ik ze kan bereiken helaas. Was het maar zo dat mama's nooit ziek zijn. Nadeel is dat je nooit "van te voren" weet wanneer je ziek bent, het komt ineens op en dan ben je al te laat met regelen.
2 paracetamol nemen direct ( voordat je gaat douchen) en gaan.... Ik breng ze ook gewoon als ik migraine heb. Helaas kun je niet ziek zijn als moeder. Als ik echt zou spugen et cetera...dan zou ik de buren vragen. Maar dat is hier mogelijk omdat de kindren van de buren op dezelfde school zitten en het maar 5 minuten lopen is naar school. Is nog niet voorgekomen trouwens...
Hier een alleenstaande mama, en ook ziek. Daarbij mijn zoontje ook nog de waterpokken. Tja wat kun je doen, proberen nog te gaan rusten als je kind ook rust. Of proberen dat hij/ zij even bij je wil rusten.
Nou met migraine kom ik mn bed niet uit hoor. Gelukkig heb ik n moeder die dichtbij woont anders zou ik t ook niet weten moeilijk.
Ik heb de kinderen op laten halen toen ik buikgriep had - toen ik wakker werd en me misselijk voelde worden direct mn ouders gebeld, zodra ze in de auto zaten brak het los bij me. Verder met veel vervelendheid wel zelf door moeten bijten, tijdens mn zwangerschap was ik vaak wel bij mn ouders zodat die de oudste wat konden entertainen. Maar juist 'even' doorbijten en wegbrengen heb je daarna even rust. Ik had ook een fijne buurvrouw die ik wel kon vragen even op de kids te passen of de oudste te brengen als de jongste ziek was oid.
Tja doorbijten is mooi en aardig maar als je echt heel ziek bent gaat dat gewoon niet. Ik heb laatst een week behoorlijke griep gehad, kan niet op mijn benen staan, hoge koorts, kon niet praten door keelontsteking, viel constant in slaap. Ja dan kan ik echt niet verantwoord voor mijn peuter zorgen en moet er hulp komen. Gelukkig was die er ook. Misschien toch eens met naaste hulptroepen afspreken dat je ook eerder mag bellen. Mijn ouders, zusjes en buurvrouw weten dat als ik bel het menes is en dat mag dan ook op ieder tijd stip.
Als ik echt ziek ben, en niet in staat ben om de kinderen naar school te brengen, dan doet een vriendin/buurvrouw het wel. Maar soms heb ik ook meer dood dan levend in de auto gezeten, haha. En dan dat heen en weer gevlieg, pfffft. Ik heb de oudste ook wel eens over laten blijven, of dat hij bij een vriendin van mij ging eten.
Wij hebben ook geen enorm vangnet met buurvrouwen enzo.... Ik heb weleens overgegeven in de bosjes naast het kdv en ik ben ook een keer door een juf in een hoekje op een stoel gezet met PCM en een glas water omdat ik onderuit dreigde te gaan Verder maar hopen dat het niet te vaak gebeurt en als het dan die ene keer wel gebeurt dat je ineens door hevige ziekte wordt overvallen dan heeft een juf/meester daar misschien wel begrip voor... Je zou ook een ongeluk kunnen krijgen op weg naar school en dan ben je ook niet op tijd
Als ik echt heel ziek ben, dan neemt mijn man het over. Hij kan redelijk makkelijk thuiswerken gelukkig. Voor de rest paracetamol of ibuprofen erin en doorgaan.....
Ik zal als man (man? ja man!) eens mijn twee cent hier neerleggen. Purified is mijn fantastische vrouw, hobbelt door weer en wind (weliswaar binnen) om de twee kids gelukkig te houden. Soms lukt het niet. We zijn recentelijk allemaal om elkaar ziek geweest. Het lukt mij niet altijd om vrij te krijgen of flexibel te zijn in thuis werken ondanks dat ik eigen baas ben. De klanten waar ik voor werk zijn grote partijen met strakke deadlines. Ze kunnen niet zomaar uitzending op TV verplaatsen omdat mijn meis ziek is, uiteindelijk. Het is dus lastig om als man zomaar thuis te blijven, of later te beginnen. Het is niet altijd dat er kant-en-klare antwoorden klaar liggen, maar tot op heden toe leven we nog en staan we nog bij iedereen in een goed boekje .