Jouw negatieve gevoel gaat het kindje niet vermoorden als ik het zo rechtuit mag zeggen! Komt dus echt wel goed. Ik weet nog dat ik bij zowel mijn 7 als 11 weken echo in de wachtkamer tegen mijn vriend zei "gaan we niet gewoon weer naar huis? er gaat toch niets te zien zijn". Dus negatieve gevoelens waren er hier zeker ook! Ook bij de echo op 13 weken had ik het idee dat het vruchtje (dat op 11 weken toch al 4cm was) zomaar ineens verdwenen zou zijn... Wat ik mezelf nu wel een beetje begin kwalijk te nemen is dat ik niets heb bijgehouden. Ik heb bv. geen idee hoe mijn buikomtrek voor de zwangerschap was, heb geen positieve test gehouden, mis mijn notities met kwaaltjes, ... Allemaal dingen die ik de vorige drie zwangerschappen (toen het uiteindelijk wel mis ging) wel met veel plezier deed. Dus negatieve gevoelens kunnen geen kwaad voor je kindje!
Je hebt al veel reacties ontvangen! Hier duurde het gevoel zelfs tot aan de 29 weken.. Eerst tot 9 weken onzeker geweest ivm vorige termijn MA, daarna kwam dit gevoel weer boven met 12 weken, toen weer met 20 weken, om vervolgens met 23 weken pijnlijke harde buiken te krijgen en angst om het kleine ventje te verliezen.. Gelukkig bleef hij goed zitten en na 29 weken kon ik eindelijk wat rustiger worden... Ik heb ook met 6,5 week de eerste echo gekregen ivm bloedverlies, toen met 7,4/8,5 en 9.3.. Veel echo's dus.. Het enige waar ik mij aan vast kon houden, was het feit dat ik ondanks de onzekerheid en angst, een goed gevoel had (en nog steeds heb) over deze zwangerschap. Dit had ik niet toen ik mijn MA kreeg.. Dat heeft mij op hele onzekere en angstige tijden op de been gehouden.. Vertrouw op je gevoel en intuitie.. Dat is heel sterk! Succes!
Pas na 29 weken zeg (!!) wat moet dat moeilijk voor je geweest zijn. Hopelijk komt bij mij het vertrouwen wat eerder , maar ja, daar heb ik niet veel over te zeggen denk ik... haha Weet je, ik voel me ook gewoon niet echt zwanger. Ja, heb wel wat kwaaltjes zoals gespannen borsten en tepels, als zelfs een klein buikje (denk door de darmen) en zo nu en dan een beetje misselijk en hoofdpijn maar omdat we toen zoveel hebben meegemaakt tussen sept en dec 2013 lijkt het wel alsof ik niet meer weet hoe het zou moeten voelen. Maar ja, die testen kunnen niet liegen toch? Ga voor de zekerheid nog een eentje halen vandaag en kijken of die oploopt (al wil dat natuurlijk ook niets zeggen. vorige keer waren beiden mijn streepjes even duidelijk vanaf mijn NOD en is het alsnog fout gegaan.. dusss) argh!!! getting crazy here
Ik heb 6 mei een miskraam gehad bij ruim 8 weken zwangerschap. Het vruchtje leefde niet meer. Ik ben nu direct (zonder na de mk ongesteld te worden) weer zwanger geworden, maar hoewel ik me wel zwanger voel, durf/geloof ik het niet ofzo. Ik vind het zo jammer dat ik/we nu niet meer gewoon blij kunnen zijn. We zijn wel blij, ook dat het direct weer gelukt is, maar het gevoel 'nou eerst maar eens afwachten' overheerst. En dat is zo jammer! Ik ben benieuwd wanneer ik wel onbezorgd/blij kan zijn, of dat ik nu steeds dat onzekere gevoel zal houden. Maandag maar eens de vk bellen voor een afspraak, heb ik me ook nog niet toe kunnen zetten, omdat ik de vorige keer niet tot die afspraak gekomen ben en een paar dagen ervoor de miskraam kreeg....
Nog een kort vraagje: Hadden/hebben jullie ondanks de onzekerheid door vorige ma/mk, wel oplopende (knal)testen? Ik heb nu 3keer gestest en behalve de eerste zijn mijn testen van 15dpo en 19dpo (vandaag dus) hetzelfde. Duidelijk streepje maar niet echt knal of zo. Mijn borsten voel ik vandaag ook niet echt opgezet meer...maak ik mezelf nou gek?
Ik denk dat die angst wel even blijft. Dat is ook logisch, je weet immers wat er kan gebeuren. Probeer te bedenken dat het vaker goed gaat dan mis, en je hebt het totaal niet in de hand. Niks wat jij doet kan het voorkomen en ook niks kan het veroorzaken. Gefeliciteerd
Heel herkenbaar. Ik heb in maart ook een missed abortion gehad, we ontdekten pas bij 11 weken dat het hartje bij 8,5 week gestopt was. Nu ben ik weer zwanger en ik ben heel bang dat wij weer bij die 10% horen waarbij het mis gaat. Ik doe zo mijn best te genieten en ik wil er wel in geloven, maar het is zo moeilijk! Ik let enorm op alle symptomen, maar die heb ik eigenlijk nauwelijks dus dat geeft zo weinig houvast. Ik zou a.s. Vrijdag een echo hebben maar omdat ik gisteren 1x een millimeter bruinverlies (daarna niks meer gezien) had hebben we afgesproken dat ik dinsdag mag langskomen. Maar echt geruststellend is het niet terwijl ik wéét dat ik gewoon moet afwachten en er nog geen reden tot paniek is. Ik ga maar eens proberen te ontspannen en ik hoop dat dat het jou ook lukt, nog een paar weken en dan zijn we de 12 weken hopelijk voorbij. Het gaat vaker goed dan fout hè! In de tussentijd maar proberen om veel afleiding te zoeken, en gewoon bellen met je vk als je je echt zorgen maakt. Maar je bent dus zeker niet de enige en ik leef met je mee!
Ik zie nu je vraag over de knaltesten. Mijn testen liepen op tot een bepaald punt en werden toen niet donkerder meer (maar waren toen wel redelijk 'knal'). Maar volgens mij zegt dit niet zo veel, ik heb ook een vriendin waarbij de streepjes nooit echt heel donker zijn geworden en zij heeft nu toch echt een gezond kindje nu. Het lijkt me anders als ze ineens veel lichter worden (maar zelfs dat kan als de concentratie van de urine anders is!). Tja en spanning op je borsten dat is ook zoiets.. Het wisselt door de dag heen en daarmee kan je jezelf helemaal gek maken (en ook dat herken ik hoor). Ik zou geen conclusies trekken als je even wat minder gespannen borsten hebt. Het is helaas echt afwachten..
Bedankt voor je lieve reactie Rainbouw84. En jij ook proficiat dat je weer zwanger bent Je bent net iets verder dan ik spannend hoor. En dat sliertje bloed kan van alles zijn en lijkt mij sterk dat het ook maar iets slechts kan betekenen. Vooral als het oud bloed was. Komt goed meid! Ik duim voor je laat maar weten hoe het gegaan is ok? Ik heb de vk nog niet gebeld omdat ik bang ben om weer teveel naar die eerste echo toe te leven terwijl het ook eerder fout kan gaan. Begin juli ga ik n weekje op vakantie met een vriendin en ben zo bang dat ik dan opeens daar of zo een mk krijg , dus zou het fijn vinden als ik wat duidelijkheid ervaar krijg. Maar ja, dat wordt lastig met 6weken. Ik ga misschien morgen ochtend nog een test doen (want die heb ik nog liggen) en als die iig niet lichter is dan stop ik ermee ook Een fijne zondag verder en fingers crossed for us all
Het lijkt me juist fijn om op vakantie te gaan! lekker even afleiding! probeer ervan te genieten meis.. ookal is dat moeilijk. Ik heb vandaag voor het eerst een gevoel gekregen van jeetje ik ben zwanger wat ben ik trots! Ik liep door de stad en heb nogal een opgezet darmenbuikje en was er erg trots op haha en een paar minuten daarna spreeek ik mezelf weer toe: wees nou maar niet zo blij want dadelijk gaat het mis! zo vervelend dat ik mezelf tegenhoud om ervan te genieten. ik ga morgen nog een pakje testen kopen gewoon even voor de geruststelling en heb nog een cb digital daarmee wacht ik tot volgende week om hopelijk 3+ te zien! Ik kan je niet echt gerust stellen of tips geven want zit in hetzelfde schuitje maar je bent iniedergeval niet de enige die zich zo voelt!!☺☺
Ik vind het ook moeilijk om er helemaal van te genieten. Dat is denk ik toch wel heel normaal na een MA/MK, je hebt immers al heel wat meegemaakt. Er zit niets anders op dan wachten. Na wat ik hier zo lees op dit forum komt het later wel, de blijheid. Als je ergens na de 20 weken bent. Dus helaas afwachten en hopen... En proberen je niet gek te maken...