In September 2012 ben ik bevallen van een prachtige zoon na ICSI behandelingen en tig terugplaatsingen. De bevalling ging behoorlijk snel, volgens de verloskundige 2 uur en 41 minuten en alles op eigen kracht gedaan zonder pijnbestrijding. Lichamelijk natuurlijk hartstikke fijn, maar in mijn hoofd heb ik er echt wel even last van gehad. Dit is gelukkig helemaal goed gekomen! In September 2013 bleek ik na de eerste terugplaatsing van een cryo opnieuw zwanger te zijn! Dolgelukkig natuurlijk De zwangerschap vorderde en ik ging steeds meer nadenken over de bevalling. Ik heb er geen moment tegenop gezien, maar vroeg me wel steeds vaker af hoe snel het deze keer zou gaan. Ik heb me ingelezen op internet over wat te doen als de verloskundige er niet op tijd bij zou zijn en heb dit ook besproken met de verloskundige. Het zou allemaal wel loslopen. Ik zou moeten bellen als ik een uur lang om de 5 minuten weeën heb. Zaterdag 7 juni 2014: Rond half 8 's ochtends wordt ik wakker en heb ik een niet zo'n prettig gevoel in mijn onderrug. Alsof ik verkeerd heb gelegen. Ik besluit maar op te staan en te genieten van mijn ochtend. Mijn man was aan het werk en mijn zoontje was uit logeren, dus ik zou lekker een dagje voor mezelf hebben. Ik post een berichtje op een afgeschermd deel van Facebook waar ik met meerdere meiden klets die ook in juni zijn uitgerekend. Ik uit mijn frustraties over de wekenlange voor weeën die me inmiddels toch wel beginnen op te breken. Er komen allerlei reacties en de meiden leven allemaal ontzettend mee en hopen voor me dat het niet lang meer zal duren. Ik ben vandaag 39 weken en 6 dagen zwanger, dus heel lang zal het in elk geval niet meer duren. Rond kwart over 8 wordt ik toch wel een beetje kriegel van dat vervelende zeurende gevoel in mijn rug. Ik besluit om een lekkere warme douche te nemen. Ik bel nog gauw even mijn man op zijn werk om te zeggen van hoe of wat. Hij vraagt of hij naar huis moet komen, maar dit wimpel ik af. Er is tenslotte buiten een zeurend gevoel niets aan de hand. We spreken af dat ik kijk wat een warme douche doet en dat ik hem hierna terug bel. Vlak voordat we ophangen zeg ik dat hij toch maar naar huis moet komen, geen idee waarom ik dit zei. Ik stap onder de douche en rond 5 over half 9 kom ik onder de douche vandaan. Terwijl ik mij aan het afdrogen ben komt mijn man thuis. Ik zeg het gevoel te hebben dat het nu wel echt gaat beginnen. Ik krijg op dat moment een wee, maar niet pijnlijk ofzo. Mijn man gaat naar beneden en nadat ik aangekleed ben ga ik ook naar beneden. Tijdens het tanden poetsen krijg ik opeens een raar gevoel over me heen. Een gevoel dat ik niet goed kan uitleggen, maar ik MOET gewoon de verloskundige bellen, ook al is er nog niet veel aan de hand. Volledig rustig vertel ik haar wat er aan de hand is, dat ik eigenlijk nog niet behoor te bellen maar dat ik zo'n idee heb dat het nog wel eens snel zou kunnen gaan. De verloskundige vraagt of het goed is dat ze haar ontbijt eerst op eet, waarop ik reageer; ''Prima, ik vang haar zelf wel op''. Ze zegt haar ontbijt op te eten en er dan meteen aan te komen. Het is dan kwart voor 9. Nadat ik heb opgehangen wordt ik opeens overspoeld met weeën. 5 minuten later zijn ze bijna niet te houden en krijg ik persdrang. Ik zeg mijn man dat ik op bed ga liggen. Hij komt me achterna en weet niet zo goed wat hij met de situatie aan moet. Op dat moment gaat de telefoon en neemt hij op. De verloskundige. Ze vraagt hoe het gaat en mijn man zegt dat ze echt op moet schieten. Volgens de navigatie is ze over 9 minuten bij ons. Mijn man was toch lichtelijk in paniek, hij zag het echt gebeuren dat ze niet op tijd zou zijn. Rond 5 over 9 komt de verloskundige binnen en geeft mijn man meteen allerlei instructies zoals dingen klaarleggen en de kraamzorg bellen. Zelf legt ze ook van alles klaar. Tussendoor zeg ik nog dat als ze gaat toucheren en ik nog geen 5 centimeter ontsluiting heb, ik naar het ziekenhuis wil voor een ruggenprik. Het was opeens zo ontzettend heftig. 09:18, ik zeg de verloskundige dat ik echt persdrang heb en dat ik het niet meer tegen kan houden. Ze zegt me dat ik mijn benen moet spreiden zodat ze kan checken van hoe of wat. Ik doe wat ze vraagt waarop ze zegt: Geef er maar aan toe, ik zie het hoofdje al. 09:20, ik pers mee en meteen breken mijn vliezen. De verloskundige geeft aanwijzingen en ik doe wat zij zegt. 09:21, nog een keer persen en daar is ze dan: Een prachtige dochter! Ze laat direct van zich horen en wordt lekker bij mij op de borst gelegd. Ze doet het meteen hartstikke goed! Binnen een kwartier komt de placenta en nadat de kleine scheurtjes bij mij zijn gehecht kan ik lekker gaan douchen. Ik voel me hartstikke goed, ben nog onwijs fit en zou zo nog een marathon kunnen lopen. Voor velen zal mijn verhaal klinken als een droombevalling denk ik? Klopt, lichamelijk gezien dan. Echter is het in mijn hoofd 1 grote warboel geweest. De bevalling heeft van begin tot eind nog geen 3 kwartier geduurd. Ik heb niet eens tijd gehad om te beseffen dat het was begonnen. Inmiddels is het allemaal aardig geland en ben ik volop aan het genieten van mijn heerlijke gezinnetje. 1 ding weet ik wel: vertrouw altijd op je gevoel!
Zo, da's best indrukwekkend... Gefeliciteerd in elk geval. Ben wel nieuwsgierig. Je zegt ook al weken voorweeën te hebben gehad? Met mijn 1e had ik meer dan 5 weken voorweeën en ben ik uiteindelijk met 41 weken ingeleid. Nu zit ik al weer bijna 3 weken in de voorweeën. Ik ben d'r wat cynisch van geworden. "Het zal toch wel weer afzakken" is eigenijk mijn eerste antwoord naar mezelf. Heb jij daar geen last van gehad?
Ik kan me voorstellen dat je het als behooijk heftig hebt ervaren. Hopelijk kun je het toch een goed plekjes geven. Wel heel fijn dat je man en de Vk er toch nog op tijd bij waren. Het lijkt me echt verschrikkelijk om het alleen te moeten doen.
Ik kan me goed voorstellen dat dit n heftige bevalling is geweest. Alles gaat zoooo snel je krijgt geen tijd om te acclimatiseren en te beseffen waar je mee bezig bent. Praat er veel over meis om t n plekje te geven. Zelf dmv inleiding binnen 5 uur bevallen en dat vond ik al reuze snel, door n weeenstorm heb ik t ook als heftig er ervaren. Over drie weken weer ingeleid, ben best beetje nerveus
Bedankt allemaal! @Libra, ik was ook nogal sceptisch over de voorweeen. Steeds zwakten ze weer af, maar blijkbaar heeft het me toch wel wat opgeleverd Op het moment zelf waren de voorweeen nogal vermoeiend. Je bent dan toch gefocust op alles wat er in je lijf gebeurd en je bent in je hoofd al bezig met het ''wat als het nu wel doorzet''. En dan telkens weer die teleurstelling.. En ik was inderdaad erg blij dat mijn man en de vk er nog op tijd bij waren. Alhoewel ik wel dusdanig kalm was dat ik het ook alleen wel had gered. Er hing de hele tijd wel een bepaalde kalmte over mij heen. Ik moet zeggen dat ik inmiddels helemaal happy ben. Ons meisje doet het supergoed en het is ook helemaal geland dat ze er is. Het is volop genieten en haar grote broer vind het ook helemaal leuk!
Kan me voorstellen dat je hoofd even "achterloopt" op wat er nou allemaal gebeurd is. Bij m'n eerste duurde het 20 uur en m'n tweede was er binnen 5 uurtjes "even"... Dat was al even schakelen, laat staan een uurtje. Maar, hartelijk gefeliciteerd en geniet van jullie wondertjes
Gefeliciteerd met je dochter!! Ik kan me helemaal voorstellen dat je het nog even moet bevatten.. Bij mijn eerste duurde alles bij elkaar maar 1.5 uur. Ik wilde graag naar het zh, en ik zei tegen de vk die inmiddels was gekomen of dat zeker wel kon omdat ik dacht dat hij al kwam.. nou dat kon niet volgens haar.. We moesten maar naar het zh gaan.. ze is niet eens meegereden..:x Ik was nog geen 5 minuten in de verloskamer en toen is mijn zoon al geboren.. Hij had dus net zo goed in de auto geboren kunnen worden.. en dat was ook nog is 3 weken te vroeg.. dus toen had ik ze ook niet meer allemaal op een rijtje. Maar morgen is het 7 jaar geleden en het komt helemaal goed kan ik je vertellen Ga nu maar lekker genieten van je kinderen en van alle energie die je bespaart hebt!
Woawwww wat een indrukwekkend verhaal zeg! Gefeliciteerd met de geboorte van je dochter! Egt een droombevalling idd
Ik heb ook 2 snelle bevallingen gehad. Ik ben ook zwanger geraakt via de MMM. Bij de 1ste raakte ik zwanger bij de 4e IUI en bij de 2e bij de 3e IVF. Mijn 1ste bevalling duurde in totaal 4 uurtjes en ging eigenlijk volgens het boekje lekker thuis. 2e kerstdag om 00.30 braken mijn vliezen om 01.00 begonnen de weeen die meteen om de 5 minuten kwamen 02.30 kwamen de weeen om de minuut en toen de vk gebeld en die vertelde dat je meestal bij een eerste bevalling 1 cm ontsluiting hebt per uur. Dus toch maar even wachten. om 03.50 kreeg ik het gevoel dat ik moest poepen en toen weer de vk gebeld en ze zou meteen komen. Ze was er binnen 5 minuten. 04.00 volledige ontsluiting en ik mocht persen en om 04.26 is mijn zoon geboren. Alleen wilde de placenta niet goed komen en na veel bloedverlies en een tijd wachten kwam hij gelukkig toch en moesten we voor controle toch wel even naar het ziekenhuis. Alles was goed en we mochten na 2 uurtjes weer naar huis. Mijn 2e bevalling was een heel ander verhaal. Ik moest vanwege het vele bloedverlies bij mijn 1ste bevalling (ruim een liter) in het ziekenhuis bevallen maar dat heb ik niet gehaald en ook de vk was niet op tijd. Mijn bevalling duurde in totaal 54 minuten: om 03.00 uur werd ik wakker omdat ik wat voelde rommelen in mijn buik. Eerst nog naar de wc maar al snel voelde ik dat het weeen waren. 03.10 vriend wakker gemaakt en alles gepakt om naar het ziekenhuis te gaan en schoonzusje gebeld dat ze moest komen om op de oudste te passen. 03.25 schoonzusje komt en inmiddels zijn mijn weeen al erg heftig en bijna niet op te vangen. Ik loop naar de auto en op moment dat ik in wil stappen voel ik al dat ik ziekenhuis niet ga halen. Ik draai mij om en dan breken mijn vliezen en ik krijg bijna meteen persdrang. 03.35 schoonzusje legt mij op de bank en ik maar puffen. Vriend belt de vk dat ze nu moet komen en ook 112 voor de zekerheid. 03.45 ambulance komt en zij hebben nog nooit een bevalling gedaan en ik moet de persweeen weg puffen. Dat ben ik dat moment al 10 minuten aan het doen maar opeens gaat het niet meer en wordt met de volgende perswee mijn 2e zoon geboren om 03.54. om 03.55 komt de VK binnen rennen. Helaas had ik een totaal ruptuur en moest ik naar ziekenhuis voor het hechten. Ik geloof dat ik de tijden wel een beetje goed heb maar dat ik eigenlijk volledig langs mij heen gegaan. Ik heb wel een paniek gevoel gehad dat het niet goed zou komen toen ik op de bank lag met persweeen en er was nog niemand behalve mijn vriend en schoonzusje.Wat was ik blij dat ik de zwaailichten van de ambulance zag. Het is een heel verhaal geworden maar voor mij was het ook erg heftig. Het is al meer dan 2 jaar geleden maar ik denk er nog regelmatig aan en dan voel ik me weer precies hoe me toen ook voelde. Denk niet dat dit overgaat.
Gefeliciteerd!! Wat een verhaal zeg! Kan me voorstellen dat t een warboel was in je hoofd! Fijn dat jullie nu lekker aan t genieten zijn!! Volg je gevoel ben ik compleet met je eens! Onze uk bleek met de 30 weken echo 4 weken voor te liggen met zn romp op de groei. Ikm aakte me zorgen en sprak die uit, was bang dat t iet zou passen! Moest ik niet doen kwam wel goed kreeg ik te horen! Nadat ik zo'n 30 uur bezig was met bevallen dit nog eens uitgesproken en weer werd t weggewimpeld maar mijn gevoel zei anders!! Ik dacht.. Ze zullen t wel weten maak je niet zo druk! Nou achteraf heb ik daar goed spijt van gekregen!! Mn kindje zn hoofdje werd geboren met de vacuum maar daarna bleef hij dus hangen op zn schouders! Hij heeft ong. Min klem en zonder zuurstof gezeten waardoor ie slap en blauw ter wereld kwam! Haalde geen adem! En werd dus ook meteen weggehaald bij me! Gelukkig is t allemaal goedgekomen en mochten we na een week ziekenhuis gelukkig met een gezond ogent mannetje weg! Maar jemig wat heb ik een spijt dat ik niet door heb gezet toen zem e die keizersnee weigerde! Dus.. Top dat je je gevoel gevolgd hebt!! Altijd doen is mijn mening!!! Geniet lekker van jullie meisje!
Jeetje wat verhaal, kan me goed voorstellen dat het nog allemaal moet landen! Fijn dat alles goed is gegaan rn nu ook goed gaat en je rustig kan gaan genieten van jullie gezinnetje! Zelf nu 37 wk zwanger. De eerste duurde 3,5 uur en dat vond ik al pittig en kon niet beseffen wat er gebeurd. Nu een beetje huiverig hoe de tweede bevalling, omdat ik toch graag wil bevallen in zh. Maar ja we zullen en ja intuïtie is heel belangrijk, ik belde mijn man ook op dat ik mij onrustig voelde, geen constante weeën, maar voorweeen... En toen hij thuis was, kort daarna begon het...