Volgens mij is het een herhaling, maar toch; Moeder worden is voor veel vrouwen het mooiste wat er is, maar voor de 24-jarige Lindsay ligt dat net even anders. Lindsay heeft een erfelijk kankergen dat borstkanker veroorzaakt. Embryoselectie zou een oplossing kunnen zijn, maar dat is een zwaar traject. Daarom gaat Lindsay op een driedaagse reis door Nederland om haar dilemma voor te leggen aan mensen die ze niet kent, maar die haar elk op hun eigen manier kunnen adviseren. Zal Lindsay kiezen voor een natuurlijke zwangerschap of voor de ingewikkelde embryoselectie? Het is nu op NL3. Ik heb 'm net naar het begin gezet (kan gratis als je KPN hebt, met KPN Begin Gemist, tot 21:24 ), maar ik vind het nu al best indrukwekkend.. Wat een dilemma! En dan zo'n stomme vent die beweert dat je door positief te zijn en door 'de kracht van je geest' geen kanker zult krijgen en het gen ook niet door zult geven aan je kind Ben benieuwd naar de rest..
Lijkt me idd Eem heftige beslissing. Een vriendin van mijn heeft dit gen ook en de gok genomen en kreeg een zoon. Nu is ze bezig met nr 2 en hoopt weer op een zoon. Als het een dochter wordt kan ze alleen maar hopen dat er over een paar jaar een medicijn gevonden wordt. Ze kiest mede voor deze optie omdat ze nu 33 is. Traject voor embryo selectie is erg lang, wachtlijsten etc. Die tijd heeft ze niet. Op haar 35 word haar baarmoeder en borsten verwijderd in de hoop dat ze de kanker kan voorkomen
Sjezus, die bergbeklimmervent wat een e#kel! Ik ben geen fan van (zelf)censuur, maar er zijn gewoon dingen die je voor je moet houden. Complete onzin, waarvoor ab-so-luut 0.0 wetenschappelijk bewijs voor is en dat ook nog eens mega kwetsend is, valt daar wat mij betreft onder . Wat een ontzettende BS! Waarom heeft hij met z'n positieve gedachten z'n tenen dan niet kunnen herstellen- dan had hij ze ook niet hoeven laten amputeren . Ennuh... kan hij dan ook voorkomen dat hij ooit een keer doodgaat? Sukkel! @Tempusfugit: het was een herhaling en niet van gisteren. Hij staat gewoon in het lijstje met uitzendingen op de site.
Lastig dilemma idd. Ik ben draagster en heb zonder embryoselectie een dochter en zoon gekregen. Ik sta er redelijk nuchter in gelukkig, soms bekruipt me weleens de vraag of ik het goed heb gedaan en niet toch voor ivf had moeten gaan, maar het is wat het is. Ik heb een prachtige dochter en til zelf ook niet heel zwaar aan het dragerschap....uiteraard hoop ik wel dat het het haar bespaard blijft.
LoveWinnie Als je drager bent van het BRCA-gen kun je het wel doorgeven aan een zoon. Mannen kunnen ook borstkanker krijgen, de kans is alleen heel klein. Als een man drager is van het gen, kan hij het doorgeven aan zijn dochter. Haar zoon kan het later dus aan zijn dochter doorgeven, zij dus indirect aan haar kleindochter. Dus het is niet zo dat wanneer je een zoon krijgt, dat de ketting van de doorgave van het gen dan stopt. Als je het gen hebt, heb je 80% kans op borstkanker en 40% kans op eierstokkanker. Om ervan uit te gaan dat er over een 20 jaar een medicijn is wat borstkanker kan voorkomen, vind ik een beetje naief. Als je het gen hebt, is daar sowieso geen medicijn tegen. Borstkanker zit zo ingewikkeld in elkaar, elke tumor is uniek. Het verloop bij elke patiënt is anders. Ze moet er dus vanuit gaan dat de kans groot is dat haar eventuele dochter het gen ook krijgt, wat betekent dat ze later onder strenge controle komt te staan en/of preventieve maatregelen moet nemen. Ik vind dat wel iets waar je niet te lichtzinnig over moet denken. Hier helaas ervaring met borstkanker. Ik heb genetisch onderzoek laten doen en ik ben geen drager van het gen. Het komt ook helemaal niet in onze familie voor, ik ben de eerste en enige. Onze meid komt later echter wel onder strenge controle te staan. Als ik het gen had gehad en ik had dat van tevoren geweten, dan hadden we embryo-selectie laten doen (IVF/ICSI met PGD). De dame uit het programma, Lyndsey, ken ik toevallig persoonlijk van een lotgenotengroep. Leuke meid!
Noukie1805 Je schrijft dat je niet zwaar tilt aan het dragerschap van het BRCA-gen. Betekent dat dat je er niks mee doet? Geen extra controles en geen preventieve maatregelen?
Idd ze blijven het wel doorgeven maar over 20/30 jaar kan haar zoon er zelf voor kiezen of hij aan embryo selectie wil doen ja of nee met zijn huidige vriendin. De beslissing heeft ze eigenlijk gewoon doorgeschoven in de hoop dat er ooit wat aan gedaan kan worden. Ze laat baarmoeder/eierstokken en borsten verwijderen om kanker te voorkomen. Haar moeder kreeg borstkanker op haar 41 wat ze overleeft heeft en haar tante is gestorven met 43 jaar aan eierstokkanker. Daarna heeft ze gezegd ik laat alles verwijderen om mijn gezin op te zie groeien . Beter voorkomen dan genezen. Beste een heftige beslissing . Toch heeft ze gekozen weer te gaan om geen embryo selectie te doen . Haar zus heeft wel gekozen voor embryo selectie en laat zich zelf elk half jaar onderzoeken en kiest weer niet voor preventief alles te verwijderen. Zo gaat iedereen er anders mee om. Ik zelf kan alleen vanuit haar praten want heb gelukkig dit heb niet in de familie zitten
Jazeker wel, mijn verantwoordelijkheid neem ik. Half jaarlijkse controles, scan en mammo en hoop binnen 2 jr mijn borsten preventief te amputeren en voor mijn 40ste eierstokken eruit. That's it. Het beïnvloed mijn leven verder niet en dat wil ik ook niet. Het is zo. De vooruitzichten in zowel de opsporing van als genezing van zijn wel degelijk zeer positief. Mocht mijn dochter draagster zijn lijkt het mij zeer onwaarschijnlijk dat de keuze tot preventie dan nog noodzakelijk is. Er lopen gerichte en zeer positieve onderzoeke voor het opsporen van kanker via adem of ontlasting. Daar deze onderzoeken zowel financieel als lichamelijk minder belastend zijn kunnen ze desgewenst iedere maand uitgevoerd worden. Ook ter genezing van geloof ik dat er over 20 jaar zeer veel n positieve ontwikkelingen zullen zijn, maar mssn ben ik gewoon te positief Ik senk dat ik er anders in sta dan 'gemiddeld'. Ben ook bij lotgenoten bijeenkomsten geweest, maar voelde me daar ook totaal niet op mijn plek. Twijfel echt weleens of het de juiste keuze is geweest en of ik toch niet.... Waarom zou je eigenlijk niet? Maar het is goed zo en als ik de traditie van het 'overlijden aan' kan doorbreken zijn we al heel ver. Dat oa een reden geweest om het niet te doen. Aangezien het in je hoogste risico jaren niet verstandig is ook nog zwanger te zijn heb ik ervoor gekozen relatief jong zwanger te zijn en me jong preventief te laten opereren. Ik ben mijn moeder erg jong verloren en voor mij weegt het zwaarder om een moeder voor mijn kinderen te kunnen zijn dan haar mij gen niet mee te geven
Idd dat zijn zo'n beetje de afwegingen. Ik wilde graag kinderen maar omdat ik zelf opgegroeid ben zonder moeder en draagster ben weet ik dat voor mij persoonlijk het verliezen van mijn moeder op zo'n jonge leeftijd 100x zwaarder weegt dan draagster zijn, daar is mijn keus ook weer op gebaseerd.