Jeejte Amber wat een griezelig verhaal. Maar wat heerlijk dat jullie nu wel een gezond kindje krijgen. Vind het ontroerend om jullie verhalen te lezen. Hoop stiekem ook dat mensen er wat aan hebben die nog voor de keus komen te staan.
Tijdens de reguliere 20 weken echo, bleek de navelstreng 2 ipv 3 vaten te bevatten. Volgens protocol werd ik doorgestuurd voor een uitgebreide echo, maar de echoscopist maakte zich geen enkele zorgen. Bij de uitgebreide echo kreeg ik dan ook wel even een klap te verwerken, toen ik te horen kreeg dat ze twee hartafwijkingen zag bij mijn zoontje. Weliswaar niet ernstig, maar in combinatie met die navelstreng liep ik wel een grotere kans op een kindje met een chromosomale afwijking. Een vruchtwaterpunctie werd mij aangeboden, maar de risico's die dit met zich mee kan brengen wilde ik niet nemen. Dit kindje was hoe dan ook welkom, ook met een eventuele afwijking. Natuurlijk was het wel een spannende 2e helft van de zwangerschap. Allerlei scenario's spelen in je hoofd af. Mijn zoontje heeft nu nog 1 hartafwijking, maar de verwachting is dat z'n lichaampje dat zelf op gaat lossen. Verder is hij gezond en heeft hij geen chromosomale afwijking.
Ontroerende verhalen. Voor ons zou down een discussiepunt zijn geweest denk ik. (het kan nog steeds zo zijn dat ze down heeft natuurlijk, ze is er immers nog niet) Aandoeningen die niet verenigbaar zijn met het leven zouden we dan ook niet verder laten groeien, dan zou de zwangerschap beëindigd worden.
Oh ik zie dat je ook een BAM mamma bent. Wat stoer dat je dat hebt aangedurfd en wat fijn dat alles eigenlijk wel goed met hem zit. kan hij later gewoon wat alle kindjes kunnen?
Hier vanwege leeftijd ruimschoots in aanmerking voor combinatietest. Niet voor gekozen. Nekplooi was wel heel smal. Over drie weken heb ik wel de 20-wekenecho. Heb vanwege medische indicatie (betreffende mezelf, niet het kindje) al veel echo's gehad. Zijn medisch niet zo doorslaggevend als de 20-wekenecho, maar er zijn tot nu toe geen bijzonderheden te zien (geen open ruggetje, ontbrekend schedeltje). De echo over drie weken laat ik maar over me heen komen. Tot afbreking ga ik niet over. Persoonlijk vind ik dat die keuze niet aan mij is.
Jij bent ook een aankomende BAM mamma? Leuk! Beste keus in mijn leven ooit, zo trots op mijn twee kinderen. Mijn zoontje heeft een vsd en dat hoeft verder geen problemen te geven. Tot nu toe ontwikkeld hij zich prima en heb nu toch iets opgemerkt waardoor ik extra contact zal hebben met de cardioloog. Dat is dus even afwachten, maar hij zal gewoon kunnen wat alle kindjes kunnen. Misschien voor hem iets vermoeiender, maar daar merk ik tot nu toe nog niets van, maar hij is nog klein natuurlijk.
Ik snap heel goed dat mensen zeggen dat ze niet kiezen voor afbreking. Is echt een persoonlijke keuze, ik ben zelf ook medisch opgeleid en ik heb er dus ook voor gekozen om dat ze op deze manier waardig en complee ter wereld kon komen en iedereen afscheid van haar kon nemen. Ik heb boek vol foto's van mijn kindje, en dat is ZO waardevol. Je wilt zo graag je kind tonen, en eigenlijk al gewoon, niet op een foto. Maar mij heeft dat veel geholpen. Ik kon niet afwachten tot ze zou overlijden in mijn buik, de stress van geen schopjes voelen en er dan achter komen dat ze al 48 uur was overleden... Waardoor je geen foto's meer heb, en erger nog! Dan had ik nooit met haar kunnen knuffelen en der kunnen kussen. Wat ik nu al veel te weinig heb kunnen doen, mis der vreselijke elke ochtend sta je er mee op en ga je ermee naar bed. Maar ik heb wel een beeld ij mijn hoofd van mijn mooie engel. En dat geeft toch troost.
Bij mij mag het bewust er alleen af. ben zwanger van de eerste maar pappa is niet heel erg in the picture al had ik dat wel graag gewild.
Amber, wat een vreselijk verhaal, ik moet er zelf om huilen.. Geen idee wat ik moet zeggen, maar ik wilde je wel even een dikke digitale knuffel geven!
Wat lief 😊 Is niet zo zeer dat ik mensen verdrietig wil maken, is meer dat ik mensen mee wil geven dat ondanks dat het vreselijk is er ook een mooie kant aan zit. Ik heb gebeld met de zus van een vriendin van mij, die was 7 jaar eerder bevallen met 20 weken. Zij heeft mij gerust kunnen stellen, tuurlijk doet een bevalling zeer en het is zeker niet rozegeur en maneschijn maar je krijgt wel een baby en daar eb je maar heel even mee, dus geniet ervan! Ik heb ook lachende foto's van mij met mijn man en haar. Zo waardevol!
Wat een ontroerende verhalen staan hier! Wij kregen met de 20 weken echo ook slecht nieuws. Ons kindje had echodense darmen, wat een softmarker kan zijn voor bv het syndroom van Down. Je krijgt dan de keuze om een vruchtwaterpunctie te laten doen. Ook al zou het heel moeilijk zijn, een kindje met een afwijking zou bij ons ook welkom zijn. Vanuit geloofsovertuiging hebben wij deze keuze ook kunnen maken. God schept het leven en beslist daarover, wij mensen niet. Zo zien mijn man en ik dat. Daarom hebben wij ook geen vruchtwaterpunctie laten doen, ook met het oog op het risico van een miskraam. Nu, een half jaar later zijn wij de trotse ouders van een gezond meisje. Ze doet het goed en met de darmpjes lijkt vooralsnog niets mis. Ze heeft in ieder geval goede spuitluiers!
Wat verdrietig maar mooi omschreven zeg. Het lijkt me echt vreselijk als je je kindje krijgt en direct weer kwijt bent. En je bouwt ql zo'n enorme band op met zo'n kleine uk Maar ik vind het wel heel mooi hoe jullie afscheid hebben kunnen nemen van je kindje. Heel veel sterkte in elk geval.