voor alle alleenstaande moeders. Die na dagen zelf te zorgen en beslissingen te nemen, ook alle avonden alleen doen. Ik ben zelf thuis maar ben zo onwijs blij dat mijn vriend om 18 uur thuis komt. Dat hij veel helpt met koken, opruimen, kinderen in pyjama krijgen, tanden poetsen en in bed stoppen. Zeker ook de nachten die soms moeizaam gaan, kinderen die ziek zijn. Ik heb na een lange dag alleen vandaag, echt nog dieper respect gekregen voor iedereen die er alleen voor staat. Het vergt echt veel.
Hier een vriend die maar heel soms er is. Werkt ook in ploegen. Dus doe het meeste ook alleen. 4 kids hier (bijna 11, 8, 5 en bijna 3) en zwanger van nr 5. Het ks behoorlijk zwaar ja. Maar heb het jaar alleen gedaan met m'n 2 kids (5 en bijna 3)
Ik ga ook op zo'n situatie af. Heb gelukkig(?) geen vergelijkingsmateriaal dus we maken er maar het beste van, ukje en ik.
Ik weet ook wat het is alleenstaande mama van kindje van 3 en zwanger .. Tot mijn 2e 3 maanden was mijn huidige vriend leren kennen... Makkelijk was het niet.. Maar het was wel intens genieten .. Wel moeilijk was de zwangerschap niet te kunnen delen.. Nu niet meer alleenstaande en 4 Kids nu
Weet ook hoe het is maar ik ken ook de voordelen. De afstandbediening lekker voor je zelf. Voor de rest is het vaak bikkelen en dan heb ik nog niet te klagen met een ( lat) relatie. Maar de tijden zijn ook anders geweest, en toch is het soms wel zwaar maar je krijgt er ook een hoop voor terug. ( ik beschouw mij zelf als nu een half alleenstaande moeder). Ik moet wel eerlijk zijn de meeste lasten komen te kosten van mijn schouders maar ik ben het gewent soms heb ik wel eens zin om te schreeuwen hoor van hallo ik wil het niet allemaal alleen doen en ik ben niet alleen verantwoordelijk, Maar ja zo werkt het niet.
Ook ik ben 10 jaar alleenstaande moeder geweest, met eerst 1 kind en later nog een pleegkind erbij. Inmiddels ben ik weer getrouwd en hebben we er 2 kinderen bij gekregen. Ik weet wat het is, en ben iedere dag weer blij dat ik niet overal meer alleen voor sta.
Ik heb afgelopen weken echt continu met een ziek kind gezeten, en als papa dan in de nacht alle kots weg aan t spoelen was, heb ik hier ook wel eens aan gedacht. Ben enorm trots op mijn lieve man, en besefte me pas afgelopen weken hoe enorm zwaar t voor alleenstaande moeders kan zijn. Dus ook van mij, een diepe buiging!
Helemaal mee eens! Ben zelf de jongste uit een gezin van 3 en mijn moeder heeft het vanaf dat ik een paar maanden oud was allemaal alleen gedaan. Heel knap en ik heb er onwijs veel respect voor, voor alle alleenstaande moeders
Wat een lief berichtje! Ik doe het sinds een jaar alleen. In het begin dacht ik nog, ik doe het nu ook al alleen dus wat maakt het verschil... Nou ik ben er in een jaar achter gekomen dat dat toch een heel verschil nog is! Hier ziet vader haar alleen een paar uurtjes overdag, dus draagt geen zorg meer. En de verantwoordelijkheid ligt nu ook helemaal bij mij, officieel misschien niet (maar dat zegt in de praktijk niets...) Maar zoals al eerder genoemd werd, het heeft ook zo zijn voordelen
Helemaal mee eens. Ik moet er ook geregeld aan denken als ik het even zat ben en mijn man neemt het over
Wat ik zelf altijd het moeilijkste vond, was dat je de verantwoording helemaal alleen draagt, je beslissingen alleen moet nemen en je niet eens gewoon kan overleggen met de ander......Ook al is de expartner in beeld, die bel je ook niet voor ieder wissewasje om te overleggen. Ook het 's avonds alleen zijn vond ik best wel zwaar, lagen de kinderen in bed, zat ik daar weer alleen te kijken, want weg kun je niet. Ook al had ik best regelmatig visite, dit waren toch wel dingen waar ik af en toe tegen aan liep. En tuurlijk had het ook best wat voordelen, maar ik vond in de praktijd de nadelen groter dan de voordelen.
Ook mee eens maar ja ik bedenk dan positieve dingen omdat het zo makkelijk lijkt het alleen ouderschap of alleen de beslissingen nemen. Ook als is het hier nu beter geregeld dan het was. Toch heb ik nog dagelijks het gevoel dat ik bepaalde dingen niet kan delen. Schoolkeuze.s, sport halen brengen naar school altijd aanwezig moeten zijn. Altijd de hoofd verantwoordelijkheid moeten nemen. Het is hier nog steeds niet van zelf sprekend om bijvoorbeeld dochter naar school te brengen of te halen altijd de gene zijn die oppas moet regel, Kleding moet verzorgen kopen ouderavonden alleen heen gaan. en dan heb ik nog een lat met mijn Lat Ervaar het vaak nog als van wel de lusten van je kinderen hebben maar niet de lasten en pff soms tja.
Dat is dus ook wat ik bedoel. Ik weet nog dat ik voor de allereerste keer op vakantie ging met mijn zoon, toen 4 jaar. De avond voor vertrek vond ik het zo beangstigend dat ik aan het huilen was dat ik niet durfde Want wat als dit...of wat als ik de weg kwijtraakte...In mijn eigen huis en mijn eigen buurt was ik bekend, maar ik had echt het gevoel alsof ik naar het einde van de wereld ging, terwijl ik gewoon een huisje op een bungalowpark in Nederland had gehuurd. Uiteraard gingen we en hebben we het samen superleuk gehad, maar toch. Je moet het wel helemaal alleen doen!
Ja idd. ga ook niet graag alleen de stad uit met de kinderen doe het wel maar blijf het liefst gewoon in mijn omgeving en ik ging ook wel weg met zoon toen en loste het op door mijn moeder mee te vragen.Hihi.
Inderdaad. Wat ben ik blij dat ik sinds 10 maanden iemand heb. Ik doe nog steeds heel veel dingen alleen, maar zo fijn dat hij ook heel af en toe opstaat met mijn dochter (om 5 uur) zodat ik nog even kan blijven liggen. Of mee kan denken met bepaalde dingen. Echt heel fijn.