Renske...mag ik vragen hoe het zit met de tekst in je handtekening? Ik probeer mij er een beeld bij te vormen maar dat lukt niet.
Natuurlijk mag dat Zes jaar geleden wilde ik heel erg graag een kind, maar zat niet een een relatie. Ik wilde (kon?) niet meer op Mr. Right wachten en vroeg een homo-vriend of hij samen met mij een kind zou willen. Samen gingen we dit avontuur aan en we kregen het liefste meisje van de wereld. Daarna ging het bij mij weer kriebelen (ik kom zelf uit een gezin met drie kinderen, terwijl de vader van mijn dochter enig kind is) en ik vroeg hem of hij een tweede zou willen. Dit wilde hij niet meer en daarmee was het voor mij dan ook klaar. Dacht ik... Ik heb heel lang geprobeerd om de grote wens voor een tweede weg te stoppen. Want waarom een tweede, als ik nu al een fantastisch lieve dochter had? Kon ik daar niet gewoon tevreden mee zijn? Ik dacht dat ik het had afgesloten, totdat het gevoel keihard opnieuw binnenkwam. Ik was inmiddels 37 en het was een 'nu-of-nooit' idee. Ik ging alle opties onderzoeken. Voor mij stond vast, dat ik niet een 'anonieme donor' voor mijn kind wilde. Dat wilde ik voor de eerste al niet (ik kon niet naar mijn kind verantwoorden, dat ik de keuze had gemaakt dat het geen vader zou hebben) en voor een tweede was die optie er al helemaal niet. Want een eerste die wel een vader, opa/oma etc heeft, maar het brusje ervan niet? Dat zou ik ook niet kunnen uitleggen. Toen heb ik lang nagedacht over adoptie. Maar door bepaalde verhalen die op mijn pad kwamen, had ik daar geen goed gevoel meer bij. En dat was het dan. Ik was uitgedacht. Geen tweede dus. En ineens... dingen gebeuren niet voor niets, grapte ik met mijn collega (die ik echt niet goed kende) over het samen hebben van een kind. Twee dagen later ging ik naar hem toe. En ik zei: 'Ik moet het gevraagd hebben. Zou je het willen?'. Hij viel bijna flauw en moest het (uiteraard) met zijn man bespreken. Het bleek dat zij zo'n beetje op hetzelfde punt zaten als ik. Ze hadden al een heel traject doorlopen, want ze hadden een sterke kinderwens. Maar ze stonden nog met lege handen en ze waren bezig het af te sluiten... Na 1,5 maand deden we de eerste poging en ik was zwanger. Het was meant to be en ons geluk kon niet op. Dat werd helaas een miskraam en nu een half jaar later, hopen we dan toch nog allemaal op dit bijzondere geschenk. En dat lijkt dan toch te komen. Ik vind het zo'n wonder...
Wat bijzonder Renske!! Fijn dat je het hebt willen toelichten En hebben jullie dan een soort co-ouderschap?
Knap Renske dat je er ook nog een studie bij doet! Zal wel gek voor je zijn Meissie83 als ze straks allemaal naar school gaan. Moet je weer even wennen. Wel lekker genieten inderdaad van die tijd. Ik heb sinds 4 jaar mijn eigen schoonheidssalon en werkte hier ook altijd nog 10 uur in de week naast als schoonheidsspecialist. Sinds kort echt alleen voor mijzelf. Straks wel lekker dat ik zelf de tijd in kan delen
Wat een bijzonder verhaal Renske hoe is dan de omgangsregeling als ik vragen mag? Nieuwe zwangeren gefeliciteerd!! Vandaag gewerkt en net 3 uren was weg gewerkt en nu zo in slaapstand. in het dagelijkse leven werk ik 32 uur als bedrijfsleidster in de detailhandel. Ik vind het leuk om af te spreken met vriendinnen en leuke dingen doen met het gezin.
Deze week 2x mac en 1x pizza!! Ik moet me schamen! Net naar de mc drive geweest!!! Renske heel bijzonder! Ik werk maar 7.5 uur. In de particuliere thuiszorg! Meeste zorg ik voor de kindjes! Nu mijn bed in .. Ik lag eigenlijk al maar je zal maar trek in mc krojgen :s
Hallo Dames, ik kom me ook melden! Dit is mijn derde zwangerschap en dit kindje draag ik voor vrienden voor mij. Dit wordt dus een wat andere zwangerschap dan ik ben gewend. Zelf heb ik een dochter van 4 en een zoon van 2 en werk ik als schoonheidsspecialist.
Wow Juul, wat knap van je dat een baby draagt voor een ander. Lijkt me toch lastig om uiteindelijk iets te moeten afstaan dat zo lang bij je is gebleven.
Bedankt! En inderdaad het zal echt niet makkelijk zijn. Maar gelukkig weten zowel ik als mijn man dat we echt geen kindje meer willen en wat is nou het mooiste kado wat je iemand kunt geven? Iemand die zoveel pijn en verdriet heeft omdat ze nooit een kindje kan krijgen in haar eigen lichaam.Ik ben zo blij met mijn kinderen en kan er zo van ze genieten, dan gun ik hun ook. Hopelijk gaat alles goed!!
Juul wat ontzettend knap en wat mooi dat je dat voor hun kunt doen, heel erg bijzonder. Probeer je hun er zoveel mogelijk bij de zwangerschap te betrekken?
Bedankt voor de leuke reacties allemaal! Lief! Meissie en Rostie, ja we hebben een soort co-ouderschapsregeling. Mijn dochter is 11 nachten bij mij en dan drie bij haar vader (om de week een weekend). Dat werkt tot nu toe prima voor alle partijen. Voor de tweede zal ik met de andere vaders een soortgelijke regeling krijgen. De afstemming zal wel een logistieke uitdaging worden, maar daar heb ik alle vertrouwen in... Juul, ook een bijzonder verhaal bij jullie dus! Ik meende, dat ik eerder gelezen had, dat het kindje biologisch ook van jou is, toch? Dus geen eiceldonatie? Dat moeten wel hele bijzondere vrienden zijn, waarvoor je zo'n geschenk kunt doen. Wonen ze in de buurt? En hoe hebben jullie het uitgelegd aan je oudste? Die is natuurlijk oud genoeg om er ideeën bij te hebben...
Wat lekker zeg, je eigen bedrijf! Knap ook! Heb je ook iemand in dienst die het tijdelijk van je kan overnemen, als je straks bevallen bent?
*komt voorzichtig om het hoekje kijken hier* Had vanochtend een licht streepje Moet nog wel goed kijken... maar mn man ziet hem ook Zou denk ik 7 maart uitgerekend zijn
Hallo allemaal, Ik kan het nog amper geloven maar ik ben zwanger! Ik heb nu 5 testen gedaan om het te controleren en nog voelt het heel onwerkelijk. Het is gepland maar ik had nooit verwacht dat ik zo snel zwanger zou worden! Van de spanning nu al twee nachten amper geslapen. Ik ben heel blij met dit forum om ervaringen uit te wisselen omdat (behalve mijn vriend natuurlijk) nog niemand het weet in mijn omgeving. Ik ben 28 jaar en nu dus zwanger van de eerste, de uitgerekende datum is als ik het goed berekend heb 5-3-2015. Groetjes Roos
@Ils1: ja we proberen ze er zoveel mogelijk bij te betrekken! Vanavond komen ze langs om het te vieren ( en voetbal te kijken uiteraard) en dan bespreken we hoe we alles gaan doen. @ Renske, ja inderdaad ook geen 'normale' manier van zwanger worden. Wat een super mooi verhaal en wat fijn dat er mensen zijn die jou willen helpen. Dit kindje zal genetisch van mij zijn maar dat vindt ik geen enkel probleem. Genetisch materiaal maakt je geen vader of moeder, naar mijn idee is daar meer voor over. We hebben onze dochter wel eens verteld dat we hen gaan helpen met het krijgen van een kindje maar heb nog niet verteld dat ik nu zwanger ben. Hier wachten we nog mee totdat de omgeving is ingelicht. Anders verklapt ze het misschien en ik vindt het niet eerlijk om haar met zo'n groot geheim op te zadelen. Dus dat wordt straks een heel geregel Renske, over wie wanneer waar heen gaat. Spannend hoor! Gelukkig heb je nog even om uit te zoeken hoe dat het handigst is. Gisteren nog als bevestiging een clearblue gedaan en toch altijd fijn als het woordje daar dan echt staat!! Heb wel 10 keer gekeken of het er echt stond haha