Dat overal waar je met je kind komt dat er mensen zijn die gaan vergelijken op wie die lijkt? In het begin vond ik het niet zo erg, maar zo langzamerhand vind ik het toch wel irritant worden. Overal waar ik kom: 'o hij lijkt echt sprekend op z'n vader' 'nou hij heeft ook wel wat van jou' ' hij begint steeds meer te lijken' en nog veel meer van dat soort vergelijkingen en dat elke keer! Ben ik een zeur of zijn er meer die het verschrikkelijk vinden?
Ik vind het ook rete-irritant worden; maar dat komt meer omdat ons knappe kind meer op zijn vader lijkt dan op mij en we natuurlijk alleen mijn schoonfamilie hebben (mijn familie is er niet) en zij kunnen alleen maar met trots verkondigen dat hij zo op paps lijkt.
Nou idd. Ik heb dat met m'n oudste die biologisch gezien niet eens op me lan lijken! ' jij lijkt sprekend op je moeder!' Haha
Ugh inderdaad! Krijg altijd te horen dat ze zo op mijn man lijkt... Tot nu toe 1x gehoord dat ze op mij lijkt, maar die vrouwen zeiden ook dat ze een "clan sister" was... Schoonouders zijn hier erg goed in ook... "Ze heeft de kin van een tante van je man uit Indonesië"... ehh... sure? Mijn man komt dan weer met de briljante opmerking "Tsja, alle Aziaten lijken op elkaar"
heel irritant ja... mensen die mijn man niet kennen zeggen dat hij op mij lijkt.. maar als ze hem wel kennen zeggen ze altijd.. precies papa. Maar hij lijkt ook wel op papa, en niet zo echt op mij. Hij is blond en ik donker... er hebben zelfs vreemden gevraagd of het mijn kind was.... :S
Ja ik heb een schoonzus die dat de hele tijd doet! Ook omdat ons zoontje een halfbloedje is. Dan lijkt hij weer op zijn vader, dan vindt ze hem niet hindoestaans eruit zien. Gaat maar door. Natuurlijk vergelijk ik zelf ook weleens maar niet de hele tijd. Ik zeg altijd maar: hij lijkt op zichzelf!
Als ze zoiets tegen mij zeggen, zou ik me er totaal niet aan storen. Ik zou er alleen maar trots op kunnen zijn dat mijn kinderen op mij of op hun papa lijken. Ik merk wel dat ik ook vergelijk, maar ik houd meestal mijn bevindingen voor me. Ik kan me voorstellen dat als een kindje ontzettend veel op zijn of haar papa lijkt en je dit tegen de mama zegt, dat zij dit toch iets minder leuk vind dan wanneer je zegt dat ze op haarzelf lijken.
Irritant inderdaad. Hier is ook iemand in mijn omgeving die bij elke keer dat ze mijn dochter ziet zegt hoeveel ze wel niet op mijn man lijkt. Na 1x weet ik het wel hoor. Net alsof ze niet op mij MAG lijken of zo.
Ik heb trouwens een koppig kind met een hele sterke wil; ik zeg dan altijd dat hij mama's karakter heeft. Dus dat komt wel goed.
Ja dat heb ik ook. Toen ze geboren was kreeg ik alleen maar te horen dat het een kopie van m'n man was. Er werden allemaal foto's van vroeger van hem bijgehouden en letterlijk iedereen zei het. Ik zou toen graag gehoord hebben dat ze ook een beetje op mij leek. Nu is de kleur van haar ogen veranderd, ze heeft nu dezelfde donkerbruine ogen als ik heb dus nu lijkt ze opeens ook een beetje op mij.
En dan heb ik het niet eens over de opmerking: Ik hoop dat ze net zo slim als haar vader wordt. Alsof ik zo mega dom ben. Vind ik echt beledigend.
Ja heel irritant en de familie van mijn man is heeeelll groot en iedereen vind het een echte *achternaam man* die zo op mijn man lijkt. In het begin vond ik het leuk en niet erg, maar hoor het nu zowat dagelijks en begin het best vervelend te vinden. Gelukkig zeggen vreemde mensen in de supermarkt bijv ook wel dat ze op mij lijkt
Als ze 1x zeggen oh hij lijkt op z'n vader vind ik niet erg, maar dat word elk bezoek (maakt niet uit bij wie) gezegd. Ze noemen mijn zoontje vaak zelfs bij mijn man z'n naam. Ja hij lijkt op mijn man en dat vind ik ook leuk maar dat gezoek de hele tijd wat hij van wie heeft vind ik zo irritant. Oh, de ogen van die, oh die mond is precies van die en ga zo maar door. Gelukkiig ben ik niet de enige
Ik vind het wel lollig.. Ik heb twee zoons van twee vaders, de oudste lijkt op mij en de jongste op de vader.. Ik heb een jongetje met pikzwart haar en groen bruine ogen, en een blond jongetje met blauwgroene ogen.. Gegarandeerd vraagtekens.. Mijn duopenotti
O ik vind dat juist leuk Het herkennen van de familie in mijn kinderen. Dochter 2 druppels water uiterlijk van mijn man...karakter komt veel overeen met mijn schoonmoeder en de humor van mijn vader. Mijn zoon...nuchter als zijn oma, oogopslag van zijn vader, mijn humor en mijn vaders en schoonvaders technisch inzicht... Kortom....familie...erg leuk
Het kan echt in 1 keer omslaan. Zo was mijn oudste qua uiterlijk echt een kopie van mijn man toen de oudste nog baby was. Hij werd ook af en toe C2 genoemd. (man zijn voornaam begint met een C) Nu is hij 3,5 en heeft echt een ...... (achternaam van mijn familie) kop. Mijn jongste(net 1 jaar oud) lijkt als baby weer veel op mij toen ik baby was, ik ben benieuwd hoe hij er over 3 jaar uitziet.
Ik heb 2 totaal verschillende kinderen (de 1 donker blond met een enorme krullenbos en bruine ogen en de ander fel blond met iets slag en blauwe ogen) ik bij mij gaan ze ook altijd zeggen dat de 1 op mij lijkt en de ander op papa.. Maar nog erger is dat mensen (ook wild vreemde) gewoon vragen of ze wel zeker weten dezelfde papa hebben! Grr rete irritant!!