Hier geen problemen .. Zowel ik niet met mijn schoonouders als mijn vriend met zijn schoonouders.. Mijn schoonouders vonden het eerst niet leuk dat mijn vriend een uur rijden verderop ging wonen (woonde 5 minuten bij zijn ouders vandaan) maar al snel waren ze er blij mee.. Ze hebben het nooit laten merken hoor.. Wel zijn zus.. Die hoorde we helemaal niet meer en kon het niet hebben dat haar broer verder weg ging wonen.. Inmiddels is dat ook verandert.. Onze families kunnen het goed met elkaar vinden.. Dus ook ik heb het getroffen.. Schoonmoeder bemoeid zich nooit met de kindjes opvoeding enzo .. Ze is gewoon oma.. Schoonvader voelt zich weer kind als de Kids er zijn.. En verwend de Kids ook echt.. Maar ach zo vaak zien ze de Kids niet..mijn ouders bemoeien zich ook niet met de opvoeding .. Maar hun zien de Kids wel vaker.. Wonen 15 minuten hier vandaan .. Dus ik heb niks te klagen..
De vader van mijn vriend heb ik jammer genoeg niet leren kennen, dat lijkt me een hele leuke lieve man. De moeder van mijn vriend is een ander verhaal en daar hebben we zo weinig mogelijk contact mee. Ze is alleen maar negatief en ikke ikke ikke.
Wij hebben ook geen contact met mijn schoonouders. De broer van mijn man en zijn gezin ook niet. Wij (de schoondochters) zijn volgens mijn schoonouders niet goed genoeg. Onze opleiding is te laag (wij hebben beide hbo en een goede baan)en wij zijn slecht voor hun zoons. Er is heel veel gebeurd. 3 jaar geleden hebben mijn man en zijn broer het contact verbroken
ja daar ben ik het ook wel mee eens. Zoiets moet van 2 kanten komen om het goed te laten werken. Je kan heel eigenwijs wachten tot de ander wat doet, maar als je echt heel graag een band op wilt bouwen, zou je ook je trots opzij kunnen zetten, de verstandigste zijn en die eerste stap zetten. Zoals ik al eerder zei, praten is het toverwoord! Praat met haar en vraag gewoon waarom ze ineens zo is omgeslagen.
Die van ons hebben we nu al een ruim jaar niet gezien. En ja.... Heeeeeel veel tijd, aandacht, energie in gestoken, maar we doen niets goed. Natuurlijk is het waar twee vechten hebben er twee schuld. Maar ondertussen is dat niet meer in verhouding. Deze mensen, en vooral schoonmoeder is echt enorm ziek. Oja, de broer van mijn man heeft hetzelfde, en misschien nog wel erger. Hun zusje houd haar ouders met alles de hand boven het hoofd.
Ik heb hele lieve schoonouders. heb eigenlijk nog nooit een ruzie ofzo met ze gehad. ze hebben ook nog nooit commentaar ofzo gehad. de kinderen zijn ook gek op ze. Ze wonen ook wat verder weg, en we gaan 1x in de maand een dagje erheen. Ze zijn wel een stuk ouder dan mijn eigen ouders en heb soms een beetje het gevoel of ik bij mijn opa en oma ben maar tis altijd gezellig en leuk daar
Hier gaat het op en af.. Sinds de kleine er is is het contact helaas niet meer zo goed. We zijn sowieso heel verschillend maar dat hoeft natuurlijk geen probleem te zijn. Maar waar ik me aan erger is dat ze haar mening over de opvoeding echt aan me opdringt en als ik aangeef dat ik het 'zus' wil dan doet ze het express 'zo'. Daarnaast heeft ze in de periode dat mn man depressief was tegen hem gezegd dat het vast allemaal mijn schuld was en nog meer van die aardige dingen. Maar ze is en blijft de moeder van mijn man en de oma van ons meisje dus diep ademhalen en doorgaan
Hier leuke schoonouders maar wel sprake van cultuurverschil en dat kan soms wel irritant zijn. Ze kan claimerig zijn en vindt dat haar zoon veel voor haar moet doen soms.... Maar ach als dat alles is voor de kinderen is ze een hele lieve oma! Mijn ouders hebben we geen contact meer mee.... En dat kan soms jammer zijn maar voor onze kinderen is het zeker beter zo En ik vindt nu niet perse dat je man alleen een goede kerel kan zijn omdat hij opgevoed is door een goede moeder zeg maar. Je kan ook een heel goed persoon worden ondanks slechte ouders.
ik heb helaas geen schoonmoeder meer. De moeder van mijn man is overleden toen hij 7 was. Mijn schoonvader is hertrouwd maar inmiddels zijn hun beide ook overleden, 2 jaar na elkaar. Ik ben jaloers op mensen die een schoonmoeder hebben, ik had er dolgraag nog een gehad! Met mijn ex-man inderdaad een schoonmoeder gehad, lief mens. Heeft een hoop voor haar kiezen gehad. Mijn eigen ouders heb ik wel, ik ga er ook regelmatig naar toe. Ik heb zelfs ook nog 2 oma's. Mijn dochter heeft dus nog 2 overgrootmoeders! Ik heb geen echt contact met mijn moeder, in die zin dat ze al 30 jaar naar de psycholoog gaat voor haar problemen. Echt contact krijg ik niet met haar, ze zondert zich vaak af, ook in groepsverband. Ze zegt vaak alleen maar 'ja' of 'ja dat is zo'. Echt hele verhalen heeft ze nooit. Ik ben het min of meer gewend maar ik ben ook jaloers op mensen die een close relatie hebben met hun moeder! Ik mis toch wel een hoop, vind ik zelf.
Tja ik mag de mijne niet en zij mij niet. Dat heeft ze al heel vroeg duidelijk gemaakt.. Opmerkingen als; - Goh F. Marietje is weer vrijgezel, komt uit de buurt en os wel van de kerk veel beter! (Ik woonde 1,5 uur verder op en niks met de kerk) - tja brabanders zijn nou eenmaal niet zo fatsoenlijk Etc etc etc Met 1 opmerking heeft ze mij zo gekwetst, ze wist dat wij niet gingen trouwen voordat we kinderen zouden krijgen.. Dit hebben we vaker gezegd, nog geen 10 min later gaf zij de opmerking; tja als jullie een kind krijgen en zijn niet getrouwt, zie ik het niet als mijn kleinkind is schande! Toen E. Geboren was duurde t ruim een weel voor ze hier waren.. Als mijn dochter daar minder om is, kan ze de allerhoogste boom in. Ik ga niet uit mezelf daar heen en zie ze gelukkig maar 1x in de 3 mnd, heerlijk.. Rust.. Ik zou mijn kind nooit zo behandelen en haar respecteren in haar keuze voor iets..
Tja ik zou echt willen dat ik een goede band met m'n schoonmoeder heb maar ik vind haar gewoon heel onaardig. We,hebben echt geprobeerd om haar te betrekken bij hoogtepunten uit om haar bij ons leven op een positieve te betrekken maar het is niet echt gelukt. Trouwjurk uitzieken had ze geen zin in, wieg bekleden vond ze teveel werk, vond het stom dat we al een kinderwagen hebben besteld voordat de baby er was. Gaf regelmatig aan dat het een rotwagen was terwijl ik er zo blij mee ben. Toen ik een beschadiging in m'n hoofd bleek te hebben en redelijk heftige bekkenklachten had en na twee uur rijden naar hen toe best stijf was kreeg ik van haar te horen dat ik nu maar weer gewoon normaal moest gaan lopen. Twee jaar terug,was,ik opgenomen ivm een ernstige depressie en heeft ze m'n ouders,eens goed verteld wat ik allemaal fout doe. Ik geef teveel geld uit aan kleertjes voor de meiden maak een puinhoop van m'n huishouden en het zou vast niet meer goed met me komen. Ook ja toen ik haar sprak naar een miskraam werd ze boos op me omdat ik loog over het feit dat m'n Man chemotherapie heeft gehad voor ziekte van Hodgekin en dat ze het erg vond dat ik het allemaal erger maakte toen ik aangaf dat het wel spannend was of m'n man daardoor vermindert vruchtbaar zou zijn. We gaan af en toe naar hen toe en ik zou nooit de meiden van hen weghouden. Gelukkig heeft m'n man ook niet veel zin om er regelmatig naar toe te gaan omdat zn moeder hem nog steeds als een klein kind behandelt.
Oja, en of ik zelf een schoonloeder zou zijn..? Dat mag ik toch hopen van niet. Als er van beide kanten respect is en je ziet dat je kind gelukkig, gezond en geliefd is. Tja wat wil je dan nog meer??
@chrystel jeeeeeetje wat erg! Nee met zo'n persoon hoefde ik geen contact meer. Alleen omdat het je moeder/schoonmoeder is mag je je alles laten zeggen en gebeuren ?
Ik kan prima met mijn schoonmoeder overweg en het contact is prima. Ze kan zich soms alleen teveel met bepaalde dingen bemoeien en als ze het er niet mee eens is gaat ze wel eens drammen. Dat is vervelend. Ze is daarmee ook 1 keer zwaar over de schreef gegaan. Ze zou even beslissen wie ik als getuige zou vragen voor onze bruiloft. Ik zei: nou, ik wil die en die en als die ander er ook van jou er nog bij moet dan hebben we dus, Jantje, Pietje, Klaasje en Truusje. Daar was ze het ook niet mee eens (moest die anderen maar weg laten) en toen dreigde ze niet op onze bruiloft te komen! Gelukkig greep schoonvader toen flink in. Manlief doet/deed meestal maar wat zij wilde maar ik ben hem nu aan het leren dat je ook best tegen je eigen ouders eens stevig 'nee' mag zeggen. Gelukkig gaat het steeds beter en leert hij ook dat wij ons eigen leven hebben en dat we prima in staat zijn om dingen zelf te beslissen. Van de week waren ze hier, even op de koffie. Prima. Maar op een gegeven moment ging het over de vakantie. Wij willen begin september nog even samen een weekje weg. Ik ben 18 oktober uitgerekend dus dat moet dan nog kunnen. Begint ze ons uit te leggen dat het niet zo verstandig is en daarna probeerde ze ons zover te krijgen dat we heel dicht in de buurt een huisje zouden boeken. We gaven al aan dat we pas tegen die tijd kijken OF we daadwerkelijk gaan en zo ja, waarheen. Dat laten we op dat moment afhangen van hoe ik me voel en hoe het gaat. Maar denk maar niet dat ze toen klaar was, ze blééf maar doorgaan. Mijn moeder heeft ook van die trekjes hoor maar dat is mijn eigen moeder en dan durf ik toch meer te zeggen, ook omdat ik veel beter weet hoe ze erop zal reageren.
Ik heb een geweldige schoonmoeder al 16 jaar ken ik haar nu,Ik kan met haar praten lachen en huilen,ze is een fantastische oma (oppas) voor onze kinderen. Altijd met alles kan ik bij haar terecht.Ook als we het beiden niet met elkaar eens zijn kunnen we daar uit komen. Nee ik mag niet klagen...
Ik mag mijn schoonmoeder niet omdat ze puur mijn schoonmoeder is, maar omdat ze me zulk soort dingen flikt: http://www.zwangerschapspagina.nl/de-lounge/327370-oma-negeert-verbod-kwaad.html (gepost met mijn vorige account) Ik probeer elke keer alles te vergeten wat er voorgevallen is, maar elke keer komt er weer iets nieuws bij. Tja.... dan valt het niet mee hè... Ik hoop echt dat ik later een lievere/leukere schoonmoeder mag worden/zijn.
Niet alle schoonmoeders zijn vreselijk, ik heb ooit een vreselijk lieve schoonmoeder gehad, waar ik nog steeds contact mee heb. Echt, een geweldig mens is dat. Zo lief, meegaand, begripvol, respect voor iedereen die het op een andere manier doet dan zij zou doen. Met mijn huidige schoonmoeder heb ik echt helemaal niets (positiefs, in ieder geval ), door haar opmerkingen en acties. Dus ja, er zijn absoluut leuke schoonmoeders, je moet het alleen maar net treffen!
Mijn schoonmoeder vind ik echt een trut. Kan er niets anders van maken. Ik had het graag anders gezien. En dan zeggen mensen wel van ze hebben wel je man opgevoed maar ook dat hebben ze niet echt goed gedaan.