Ik wou eigenlijk ook iets lelijks terug gaan schrijven.... Nee hoor: ons gezin heeft eigenlijk een hele ouderwetse rolverdeling: mama is thuis, papa werkt. Wij staan er helemaal achter, het werkt voor ons het beste. Dat een ander het niet vindt kunnen en niet goed vindt voor onze kinderen is hun probleem, niet het mijne. Wij doen het er goed op en dat vindt ik het belangrijkste!
Ik probeer in alles een voorbeeld te zijn voor mijn kinderen. Ik rem voor een rood licht, ik doe vriendelijk tegen mensen, ik sla of schop niet, ik geef het toe als ik een fout maak en verontschuldig mijzelf er ook voor en ik ben financieel onafhankelijk van anderen. Daarnaast laat ik mijn kinderen zien dat het leven soms anders gaat dan gepland en dat je er dan samen als gezin voor gaat.
Allereerst is het ieder zn keuze hoe je werk en gezinsleven invult. Gelukkig heb ik de luxe pm full time te werken in mm eigen bedrijf. Mm kindje speelt regelmatig in het bedrijf, ze gaat graag mee. Ik werk heel graag, zou liever niet de hele week thuis zijn, maar als het nodig is heb ik de vrijheid om mm eigen tijd in te delen.
Apart, nou ik wil gewoon thuis zijn bij de kids en mijn man wil full time werken. Maar jouw reden om te werken is omdat je anders je kids niet duidelijk gemaakt kan krijgen dat je moet doen wat je zelf wilt en wat jouw gelukkig maakt of dat nu steriotiep is of niet..... Omslachtige manier...
Ik zou ook heel graag iets lelijks willen schrijven maar daarna bedenk ik mij dat het best triest is als je zo denkt....dus zwijg ik verder
Je loopt achter Ik wil dat inderdaad graag ook mijn kinderen bijbrengen. Een van de redenen waarom ik deels werk (en man ook) en waarom ik ook deels thuis ben (en man ook)
Natuurlijk weet ik dat, maar de dingen die ik ook over zou kunnen houden aan een baan kan ik ook op een andere manier krijgen. Daar heb ik al een hele discussie over gehad hier en die wil ik niet nog een keer opstarten.
Dat vind ik een erg mooi streven. Ik vind dat ook erg belangrijk. Ik vind het belangrijk dat hij leert dat een man zowel zorgzaam als stoer kan zijn. En dat een vrouw zowel sterk als kwetsbaar mag zijn. Maar mannen en vrouwen gelijk, dat is in mijn ogen niet zo. We zijn gelijkwaardig, maar niet precies hetzelfde. In de emancipatie is (vind ik) veel te veel geprobeerd om van vrouwen een tweede soort mannen te maken.
Waarom toch deze agressieve reactie? Ze legt toch uit hoe het voor haar zit en zegt toch niks over anderen? Dit hele topic gaat toch over je eigen keuzes maken met je gezin en anderen in hun waarde laten?
Je hebt het over gelijke rollen voor man en vrouw. Maar als ik mijn man opleg dat hij ook thuis moet zijn omdat ik wil gaan werken. Dan maak ik hem echt niet gelukkig. Dat zou toch oneerlijk zijn. Dan is er toch ook geen sprake meer van gelijkheid. Ik vind het belangrijker dat ik mijn kinderen mee geef dat je respect hebt voor elkaars keuzes. Dat je naar elkaar luistert en dat je ook rekening met elkaar houdt. Ik luister niet naar mijn man als ik hem opleg dat hij thuis moet zijn. Ik heb ook geen respect voor hem als ik mijn mening aan hem opdring. En ik hou zeker geen rekening met hem Dan maar een ouderwetse rolverdeling.... Overigens, mijn man is heel gelukkig met ons gezin hoor. Maar hij is ook gelukkig met het bedrijf wat hij zelf opgebouwd heeft en dat ga ik hem niet ontzeggen.
Dat bedoel ik ook. Sorry. Mannen en vrouwen zijn verschillend, maar hun toekomst ligt niet zo vast als soms lijkt. Sorry, niet zoveel tijd om lang te typen. Ben tegelijkertijd aan het werk en voetbal aan het kijken. (Kijk: multitasken: dat kunnen wij vrouwen dus wel ECHT beter dan mannen... )
Ach kom dan moet jij ook wat beter en verder lezen hoor. Grootsgezin heeft gelijk. Je zal zo'n schoonmoeder krijgen die denkt dat je van haar zoon profiteert....
Over het algemeen werken vrijgezelle vrouwen sowieso wel, tenzij ze nog bij haar ouders woont eventueel. Dus zal hij een relatie krijgen met een vrouw die werkt. Ze zullen dan samen besluiten hoe ze de taken gaan verdelen. Hopelijk toch op een manier waar ze zich allebei in kunnen vinden Mijn grote angst is dat mijn zoon alleen een vrouw kan vinden die keihard werkt en hem dwingt om thuis te blijven en alle afwas met de hand te doen Overigens misschien profiteer ik wel van het salaris van mijn man, maar mijn man profiteert ook enorm van o.a mijn kennis op gebied van budgetteren. Toen hij mij leerde kennen had hij zijn financiele zaakjes niet bepaald op orde. Kreeg nog 2 jaar nadat we een relatie kregen brieven binnen over het terugbetalen van zorgtoeslag en dergelijke. Tegenwoordig regel ik alle financiën en krijgen we het voor elkaar om van één salaris alsnog te sparen. Dat was vroeger onmogelijk in zijn situatie.