Ons zoontje van 2,5 daagt mij echt uit. Hij Haal het bloed onderijn nagels vandaan. Vandaag stond hij op de rand van z'n badje waar die perse in wilde gevolg water eruit na drie keer heb ik hem in de hoek gezet. Gisteren overal om huilen dus na een tijdje elke leer bij onnodig huilen ga maar in de gang en als je klaar bent met huilen kom je maar terug. En bij mijn man?is hij poeslief.komt dat dat papa hem nooit in de hoek of gang zet? Voel me aan het eind van de dag zo een slecht mama.en dan willen we nog een tweede ook. Wat ik hier mee wil bereiken? Hoor graag van anderen tips hoe ik m'n zoontje aan moet pakken want nog even en hij krijgt een tik op z'n billen of ik sleep hem naar de gang aan z'n arm en dat wil ik echt niet.
Lastig om hierop te reageren, want het hangt natuurlijk van de situatie af. Maar ten eerste is je kind 2.5: dat is gewoon een lastige leeftijd. Ten tweede geef je een voorbeeld waardoor ik denk: dat is er niet een van de makkelijkste soort. Mijn oudste is ook zo. Die heeft zo zijn buien. Gelukkig tegenwoordig (hij is 5) bijna nooit meer (behalve vandaag: de hele dag LUID praten, ook na tien waarschuwingen, gooien met zand (op het strand), ook na tien waarschuwingen, en algemeen druk gedrag - zeer vermoeiend als het heet is). Maar toen hij de leeftijd had van jouw zoontje was het echt veel erger. Hij was zo snel als het licht, en daardoor hadden we altijd mot. Maar... ik weigerde hem op de gang te zetten. Ik geloof daar niet in. Straffen werkt in mijn optiek averechts: een kind moet begrijpen waarom hij iets niet moet doen, en niet alleen het nalaten als moeder in de buurt is. Punt is alleen dat die filosofie niet zo makkelijk uit te voeren is bij een kind van 2. Ik probeerde dan altijd alles uit te leggen, maar ja... De enige tip die ik kan bedenken is: blijf rustig, probeer de situatie voor te zijn (dan maar uit bad), probeer te begrijpen waarom hij iets doet, laat hem dat ook merken. En doe even iets leuks met je zoontje. Anders sta je lijnrecht tegenover elkaar, in plaats van naast elkaar.
The terrible 2's ( en als ze 3 zijn ook nog) Hoort bij de leeftijd...even doorbijten.. Ik heb net tot 23.00 uur onze zoon van 3 ( bijna 4) steeds op zijn bed moeten leggen. ( gelukt zonder slepen en tikken) adem in adem uit....
Pff nou idd gelukkig is het weekend en is papa ook in huis.maar niet in de gang zetten kan ik echt niet hij mag van mij best even leren nadenken wat hij fout deed.ook al zal dit nu nog n
Niet zo werken maar latere leeftijd welvoer hebben we ook tot half elf met hem opgezeten maar dat kwam omdat meneer half vijf in slaap viel terwijl hij geen middagslaapjes meer doet al anderhalf jaar niet
ik geef ook geen straf (of heel zelden) en toch luistert mijn zoon over het algemeen heel goed. Jij geeft aan te willen dat hij na gaat denken over wat hij doet. Geef je uitleg? Anders weet hij natuurlijk niet waar hij over na moet denken en snapt hij enkel oorzaak-gevolg. (Ik doe iets en moet naar de gang, dat vind ik niet leuk. Ik zal het niet meer doen want ik wil niet naar de gang) Ik neem aan dat je eigenlijk wil dat hij denkt (ik neem even iets anders al voorbeeld) "Ik sla de poes, dat zou ik beter niet doen want dan heeft de poes pijn, dat is niet leuk en ik vind het ook niet fijn als iemand mij pijn doet" In mijn ogen kun je dat alleen voor elkaar krijgen door heel veel uitleg en niet door enkel op de gang te zetten. (Een combinatie van time-out en praten zal natuurlijk ook werken, soms moeten ze eerst even afkoelen om te kunnen luisteren) Hoe dan ook, het duurt sowieso lang en geduld is een schone zaak. Blijf rustig en blijf positief over de goede dingen en maak niet overal een strijd van. Ik probeer me vaak af te vragen voor ik boos word of mijn zoon echt iets doet wat niet kan of dat ik eigenlijk prikkelbaar ben en het gewoon even niet kan hebben. In dat laatste geval probeer ik mezelf streng toe te spreken anders maak ik een strijd van niets
Even reactie: mijn zoon is inmiddels vijf, dus ik leg nu inderdaad uit: de poes slaan is niet lief, want dan heeft de poes pijn. Maar toen hij kleiner was, was dat vaak te veel. Dan was hij al aan het eind van de kamer als ik midden in mijn zin was. Ik zet hem dus eigenlijk nooit op de gang. Ik haal hem alleen uit de situatie, of ik zeg dat ik denk dat we beter even uit elkaar kunnen. En dat houdt dan in en dat hij even aan de andere kant van de kamer gaat zitten, of even boven gaat zitten. Je laatste tip is inderdaad goed. Pick your battles!
Herkenbaar, mn dochter van bijna 3 is precies zo. Altijd nét even de grens over. Al-Tijd.... waarschuwen helpt (bijna) nooit, altijd moet er een consequentie achteraan komen. En dan nog doet het haar niks. En maar uitdagen en de grenzen opzoeken... Mn zoon is nooit zo erg geweest... die had wel zn driftbuien, maar vergeleken bij mn dochter was het een engeltje! Mn dochter heeft nagenoeg nooit driftbuien, maar ze is manipulatief, van het uitdagen, grensoverschrijdend ... Ook ik straf haar soms door hara op de gang te zetten, maar dat is meer omdat ik bang ben mezelf anders niet in de hand te hebben! Even uit de situatie halen en een time out. Want qua gedrag verandert er helemaal niks. Eerlijk? Het allerbeste werkt hier om haar dingen te ontzeggen. Dus: als je nu niet ophoudt met gillen mag je de volgende keer niet meer mee naar de supermarkt. Of: als je nu niet luistert en je schoenen aandoet, mag je ook niet mee naar buiten. Momenteel werkt dat goed bij haar, want dat is iets wat ze erg leuk vindt. Wel uitkijken dat je niet de hele dag politie agentje aan het spelen bent en alleen maar negatief doet. Beter zou zijn om het anders te formuleren: als je nu lief je schoenen aandoet mag je mee naar buiten! Maarja, in het heetst van de strijd... Ook een goede: probeer negatief gedrag te negeren en op het moment dat ie lief doet daar op in haken. Zo dooft het ongewenste gedrag uit en beloon je het leuke gedrag! Maar pffff...tis echt een zware fase!!
mischien toch even een middag dutje laten doen,desnoods bij jullie in bed gewoon een uurtje. mijn ervaring ze zijn liever als ze uitgerust zijn. en bv dat badje tja 1x waarschuwen,doet hij het nog hupsa washandje erover en aankleden. klaar met het badje.
Misschien sneller ingrijpen ipv drie keer waarschuwen, ik ben zelf niet zo van in de hoek of op een strafplek zetten, meer een 'straf', noem het liever consequentie die gerelateerd is aan het gedrag. Dus het badje waar hij zelf in wil, nou als hij niet luistert, 1 keer waarschuwen en dan einde badje toch?
Zo herkenbaar Mijn mannetje van bijna 2 weet ook heel goed wat wel en vooral wat niet mag. Als meneertje hier zijn zin niet krijgt gilt en krijst hij het hele huis bij elkaar, en als hij echt heel boos is kan ik nog een klap verwachten ook (als ik hem op mijn arm heb) Dat is voor mij een moment dat mijn stoppen ook bijna doorslaan. Ik ben heel consequent in de opvoeding. 1 keer waarschuwen, als hij dan niet luistert of alles bij elkaar schreeuwt geef ik aan dat ik tot 3 gaat tellen en anders kan hij even de hoek in. Meestal stopt hij als ik bij 2 ben, en als hij wel de hoek in moet komt hij er (bijna) gelijk weer uit maar dan gaat ik op mijn knieën bij hem zitten met de vraag of hij klaar is met huilen / gillen meestal zegt hij dan met grote tranen ja. Dan geef ik hem een knuffel en krijg ik een kus. Bij ons gaat het juist goed als papa er niet is . Ons zoontje weet zodra papa thuis is en ik het op het gillen zet krijg ik lekker toch alles bij papa voor elkaar :x. Je begrijpt dat ik dus strenger ben dan papa, met andere woorden bij mij probeert hij minder. Wij willen ook graag een tweede maar soms......... heb je toch een soort van twijfel
Ik herken het probleem toekomstigemam, hier ook veel zijn zin door willen drammen en niet luisteren. Ik probeer ook consequent te zijn en hem uit de situatie te halen al heb ik soms ook mijn grens bereikt. De laatste tijd ga ik als mijn grens bereikt is met hem naar buiten zodat hij zijn energie kwijt kan, zelf kom ik dan ook weer tot rust. Middagslaapje blijft lastig, hij koimt gewoon uit bed en gaat spelen. Maar als we in het weekend hem bij papa en mama in bed leggen ( en er zelf bij gaan liggen) slaapt hij binnen 5 minuten. Dan sluip ik stiekem naar beneden om wat anders te doen, ik hoor hem wel weer als hij uit bed komt haha