Ik kwam een erg interessant stuk tegen, en dacht even delen hier . Zijn er veel moeders die bewust voor co-sleeping gekozen hebben en/of een draagdoek ipv (of gecombineerd met) een kinderwagen? De tragiek van het eigen kamertje | Natural mama
Heel interessant en er zit zeker een kern van waarheid in Maar in de praktijk kunnen de meeste moeders niet 24 u per dag hun kind voeden met fysiek contact. Ook vraag ik me af hoe het dan gaat met moeders die bijvoorbeeld last hebben van depressies, angstaanvallen enz. Nemen deze kinderen dat dan over omdat ze de wereld afspiegelen aan de reactie van hun moeder ? Ook vraag ik me af in hoeverre een kind kan aangeven niet meer bij moeder te willen slapen, er zijn ouders die soms nog met hun 14 jarige kind in bed slapen. Het karakter van het kind bepaalt ook hoe het met deze manier omgaat. En ik vraag me af in hoeverre dit gezond is voor de relatie tussen man en vrouw. Heb je dan overdag sex, geen sex of waar het kind naast ligt sex? In hoeverre is er nog intimiteit tussen man en vrouw
Ik mijn dochtertje slaapt vanaf dag 1 bij mij liep met haar in de draagzak maar ze was mij ook snel beu als baby al speelden ze echt uren zelf en viel inslaap fles deed ik of borst maar dan was het ook dag mama..Nu slaapt ze nog bij mij..Zonder borst en die dingen dat is niks voor mij zolang maar in mijn.cultuur is het wel normaal maar dat komt denk ik ook door de armoede slapen soms gezinnen in 1 bed.Dus denk dat zoals ze zegt he tligt ook aan het karakter van het kind de mijne wou wel samen slapen maar zelf spelen en niet op schoot en al teveel.knuffelen vond ze niks samen slapen was mijn knuffel.moment..En ano 2014 is het ook alleen haalbaar 24/7 mogelijk.voor thuismama's Heb wel gewoon een normaal of denk meer dan normaal crea bea seks leven ze gaat ook wellis naar opa en oma slaapt ze ook niet alleen. Mijn vriend en ik hebben de douch woonkamer extra kamer en nog wel een aantal andere plekken voor ons zelf anders was ik nu niet zwanger..Maar of ik.het bij een 2e wel weer doe. Eerlijk gezegd nee wij bouwen het nu ook bij de oudste af meer omdat met 2 kids dat niet wil en niet pas wil doen als de baby er is en zij dan de baby gaat verwijten.
Je hebt toch meer kamers in je huis neem ik aan? Andere meubels andere mogelijkheden Wij hadden geen cosleeper maar een mozesmandje dus dat was ook makkelijk even te verplaatsen
Beetje eenzijdig belicht stuk, maar zeker met kern van waarheid. Zoals ik die zie in ieder geval. Hier heel bewust gekozen voor een eigen kamer. Beide kinderen sliepen er rustiger en beter en het kwam onze eigen nachtrust ook ten goede, zodat we overdag meer energie over hadden voor quality-time met de kinderen. Wel veel gedragen (doek). Niet altijd geloven wat er geschreven staat. Kijk naar je kind, letterlijk en figuurlijk. En kijk wat het individuele kind nodig heeft. Geen kind is hetzelfde, dus de oplossing ook niet.
Hebben anderen dan enkel seks in de nacht in bed? Saai Maar goed, los daarvan. Ja, wij co-sleepen. Onze zoon van 22 maanden slaapt nog lekker bij ons en over vier weken komt daar een baby bij. We kunnen reageren op ieder signaal en dat vinden we belangrijk. Dragen doen we ook. Hoewel we ook een kinderwagen hebben. Maar veelal dragen. Heer-lijk. Borstvoeding? Ja. Op verzoek en tot een kind het niet meer wil. En hier chronische depressie maar dat gaat prima hoor. Mijn kind is hartstikke blij en juist je kind zo dicht bij je hebben zorgt ook bij jezelf voor bepaalde stofjes die je weer rustig maken.
Ik De oudste slaapt een deel van de nacht af en toe nog bij mij (bij nare droom), heeft tot ze 2 werd bij ons geslapen en wilde toen zelf in haar nieuwe grote bed. De jongste heeft tot voor kort altijd bij ons geslapen, sliep het eerste jaar in mijn armen geslapen 's avonds. Nu is ze te onrustig en slaapt ze liever in haar eigen kamer (haha). Draagdoeken, ja altijd gebruikt, kinderwagen bijna nooit, zeker het eerste jaar eigenlijk niet. De jongste vond de doek niet fijn en liep al heel jong, en zit graag in het wagentje nu. Ik blogte ooit over haar: ze is geen draagling maar een loopling Loopling Maar het eerste jaar sliep ze altijd op mijn rug. Heerlijk, zo'n ronkend kopje in je nek. Bib krijgt geeneens een eigen kamer (in eerste instantie, geen babykamer). Ook bij de tweede hebben we maar heel weinig gedaan aan het eigen kamertje, het was vooral een plek met haar spullen en een plek waar een commode stond. We hebben genoeg kamers nu die op kinderen zijn ingericht, de co-sleeper blijft staan en ik geef 't geld liever uit aan nog een mooie doek
Wij hebben altijd gekeken naar de signalen van ons mannetje en waar hij behoefte aan had. De eerste maand heeft hij bij ons op de kamer geslapen, maar na dat maandje merkten we dat hij onrustig begon te slapen en hebben we hem op zijn eigen kamer gelegd. Hier slaapt hij veel beter en prettiger. Nog steeds merken we dat hij snel wakker word als we zijn kamertje in komen lopen of als we 's morgens onze eigen kamer uitkomen en hij hoort ons. Voor hem is het dus prettiger zo en voor ons ook. Wat betreft die opmerking dat baby's geen tijdsbesef hebben en het dus heel erg is om ze te laten huilen: dat zou natuurlijk ook andersom kunnen he? Dat een baby denkt dat je maar 1 minuut weg bent maar het is eigenlijk langer... Het ene huiltje is het andere niet en elk huiltje heeft zijn eigen aanpak. In het begin voelde ik me heel erg schuldig en vond dat ik ons zoontje bij elk huiltje moest knuffelen, maar al snel bleek dat hij hier af en toe helemaal niet op zat te wachten en juist heel gepikeerd reageerde als ik hem oppakte.
Overigens vind ik de titel "tragiek van een eigen kamertje" echt zwaar overdreven en overtrokken. Draagdoeken en attachment parenting is nu opeens helemaal hip, wie weet word er over 10 jaar wel gezegd "de tragiek van de draagdoekbaby" en hebben ze weer iets anders bedacht Ik heb zelf altijd in mijn eigen kamer geslapen en ben er niet slechter van geworden.
Dat ik een goede bolkje. Alles is zo afhankelijk van 'hypes' tegenwoordig. Ik draag graag, maar zit ook op een Facebook site waar ik soms foto's van kleuters voorbij zie komen die nog dagelijks 'in de doek' gaan. (Soms meer voor het plezier van de ouders die weer een doek willen showen, zo lijkt het, maar dat terzijde). Dan heb ik echt medelijden. Over tien jaar blijken die kindjes misschien wel een achterstand in loop ontwikkeling oid of hebben kindjes die tot na peuterleeftijd gedragen en ge-Co.-sleept zijn moeite te hebben met volwassen/zelfstandig worden... Zo is het tot nu toe met alles geweest wat zogenaamd 'goed' was.
Ik moet gelijk denken aan het gedoe over baby's die te dik zijn. Doordat de ouders ze alleen maar ik een wipstoeltje en maxi-cosi zetten kunnen ze niet genoeg bewegen. Hoe zit dat dan met constant dragen? Dan zitten ze toch ook vast? Overigens ken ik ook verhalen van ouders die braaf de baby op de kamer hadden. Zowel baby als ouders werden wakker van elkaar. Nadat baby op een eigen kamertje lag sliep iedereen een stuk beter, de baby ook. Kijken naar je eigen kind dus en niet je keuzes maken op basis van een artikel.
Het volgen van je kind herken ik wel heel goed. De eerste vier maanden hadden we echt een symbiose, met een heel groot deel van de dag lichaamscontact en slapen in t wiegje naast ons bed, als ik niet al met haar in slaap was gevallen, en na de eerste nachtvoeding bleef ze tegen mij aan liggen. Na die vier maanden veranderde er iets, in onze favoriete slaaphouding kregen we een conflict met onze benen (ik trok ze op en zij strekte ze, het paste niet meer) en we namen automatisch wat meer afstand, het wiegje werd te klein en zij kreeg last van ons gerommel bij het naar bed gaan. Vanaf dat moment begon ze de nacht in haar eigen kamer maar kwam ze met de nachtvoedingen terug bij ons. De nachtvoedingen werden vanzelf steeds minder en steeds vaker sliep ze door in haar eigen bed. Ergens rond de anderhalf werd papa en mama's bed meer een plaats voor party time dan voor slapen, dus nu (net twee) slaapt ze nog maar heel af en toe bij ons. We merken aan haar gedrag bij het wakker worden heel goed of ze bij ons moet slapen of in haar bed getroost moet worden. Het ruime eerste jaar heb ik haar heel veel gedragen, maar ze werd te groot en zwaar voor de buik en rugdragen beviel ons allebei niet. Ze wil makkelijk even kunnen lopen. Rond anderhalf hebben we dan toch een buggy gehaald die we veel gebruiken.
Dragen is in plaats van een kinderwagen, en/of een plek om te slapen. Wat jij beschrijft zijn mensen die kinderen voor het gemak in MCs laten zitten thuis, of overmatig veel gebruik maken van een wipstoeltje waardoor het kind niet genoeg leert rollen en al veel te jong gedwongen in een zithouding zit. Onze kinderen hebben juist altijd veel de ruimte en gelegenheid gehad om vrij te bewegen, maar voor vervoer koos ik een draagdoek ipv een wagen. Het slaapkamertje is ook iets dat cultureel normaal is hier, maar in ander culturen (en ook als je verder in het dierenrijk kijkt, we zijn immers zoogdieren), niet heel gebruikelijk buiten de Westerse cultuur. Daarmee is het niet goed of fout, maar vind ik ook weer niet dat dit opeens een 'hype' is. Het is een keuze die je bewust kunt maken. Overigens beveelt men tegenwoordig ook vanuit de overheid 'rooming in' aan, het eerste half jaar.
Nou, inderdaad, 'de tragiek', pff Ik zie het steeds vaker voorbij komen; Mei Tai, Hashiwashi, weet ik veel wat voor draagdoeken allemaal.. Je ziet overal 'draagconsulentes' opduiken.. Echt iets van de laatste tijd. En tuurlijk, die dingen worden al veel langer gebruikt, maar het is ineens helemaal hip en daarna wordt ook direct geroepen dat het een must is.. Die vergelijking met andere zoogdieren ook.. Ik ben toch zó blij dat wij niet de neiging hebben om elkaar eerst uitgebreid te besnuffelen als we iemand voor het eerst ontmoeten en er geen problemen mee hebben om te poepen terwijl al onze soortgenoten rustig toekijken.. Ik zou m'n keuze om wel of niet in hetzelfde bed of dezelfde kamer te slapen, daar dan ook niet op baseren Hier slaapt de baby de eerste tijd overigens ook bij ons op de kamer, maar dit artikel.. Echt vreselijk overdreven..
Wat een onzin, we zijn gewoon zoogdieren, dat is simpel biologie Vanuit dat oogmerk is er wel degelijk veel te zeggen voor samen slapen, de baby kan meteen de borst zoeken als het honger heeft, ipv eerst te moeten gaan huilen (= stress). Huid op huidcontact is bewezen noodzaak/voordelig voor een pasgeborene. Maar goed, ik had niet anders verwacht dat mensen hier het belachelijk zouden gaan maken. *heft abonnement weer op*
Ja, en? Dat betekent (godzijdank!) toch niet dat we alles hetzelfde doen als andere zoogdieren? Puppy's liggen ook bij hun moeder in het nest, kunnen inderdaad drinken wanneer ze willen. En dan, als ze oud genoeg zijn, worden ze verkocht. Waarom zou je bij elkaar in bed slapen wél vergelijken met 'andere zoogdieren' en de rest wat wij of die andere zoogdieren doen, niet? Dat we op dezelfde manier ademhalen, zegt toch niet dat we bij dezelfde gebruiken gebaat zijn? Ik ben overigens écht niet tegen op dezelfde kamer slapen, borstvoeding, draagzakken of wat dan ook, maar dat er gedaan wordt dat het een must is, door iets anders 'tragiek' te noemen, omdat je anders niet het beste voor hebt met je kind, vind ik echt belachelijk.
Bonobo-apen hebben seks om ruzies op te heffen en houden orgies onderling Doen wij toch ook niet?? Dat vind ik echt een kul-argument. En belachelijk maken?? Ja, eerlijk gezegd wel ja. Ik denk dat de schrijfster van dat stukje dat wel een beetje uitlokt door zo'n hoogdravende titel te kiezen.... Weet je wat tragisch is? Kindjes die misbruikt worden. Kindjes die dagenlang in hun vieze luier worden achtergelaten. Kindjes die regelmatig bont en blauw geslagen worden. Een kindje in de eigen kamer leggen tragisch noemen? Dan ben je in mijn ogen echt een beetje wereldvreemd en ja, dan lach ik zo iemand uit.
Hahaha Shaddixxx! Ben het trouwens helemaal met je eens! Onze kinderen hebben we eerst ook bij ons op de kamer gehad, ik ben echt niet tegen. Maar, kijkend naar onze kinderen, dit bleek op langere termijn niet in hun belang. Heb borstvoeding gegeven en draag geregeld in de doek (maar vervoer ook met kinderwagen). Prima als mensen hier keuzes in maken. Wat ik jammer vindt is dat veel mensen deze dingen als absolute waarheid zien. In geval van 'ergonomisch dragen en draagconsulentes': ik zal maar niet beginnen over een babybjorn, want je wordt afgeslacht! Bij de borstvoedingsmaffia: vooral niet beginnen over flesvoeding! Zoooooo slecht! Terwijl er mi zat redenen zijn om toch geen borstvoeding te willen of kunnen geven. Mensen praten zo vanuit hun eigen straatje (we zijn zoogdieren. In afrika dragen ze ook zo en daar is amper hd, dus het is goed). En dat is logisch, want iedereen heeft zn eigen referentiekaders. Die selectieve referentiekaders vind ik ook heel duidelijk naar voren komen in het genoemde artikel. Kijk naar je kind en baseer daar je keuzes op, maar laat andere mensen die op basis van dezelfde overwegingen toch anders kiezen, in hun waarde. Ps. Bedoel dit trouwens tegen niemand specifiek, die hier op het topic heeft gereageerd!