Sorry alvast, ik moet even mijn verhaal kwijt.. Ik ben moe.. zo moe.. Al jarenlang het ene gezeik na het ander. In december gescheiden na een jaar vol verdriet. Ik heb gevochten voor wat het waard was, tot ik écht niet meer kon. 4 maanden bij mn ouders ingewoond, uiteindelijk samen besloten dat ik voorlopig met mijn kindje in ons huis zou blijven wonen, eindelijk rust.. dacht ik.. Nieuwe buurman, veel geluidsoverlast.. nu probeert hij een stukje van onze grond in gebruik te nemen. Klein stukje maar, maar dat doet er niet toe. Hij heeft nooit iets gevraagd, gezegd.. Bouwt gewoon een schuur met een deur die op mijn grond uitkomt. Asociaal dus, als je het mij vraagt tenminste. Woon in een dorp waar ik niet vandaan kom en weinig mensen ken, hij kent alle overige buren en er wordt flink over me geroddeld en ik wordt als de lastpak weggezet. Ondertussen worstel ik zelf met de gevoelens voor mijn ex. Ik kan hem niet loslaten, het lukt me niet. Hij zou het opnieuw willen proberen, maar ook dat kan ik niet. Het vertrouwen is niet meer goed genoeg en ik geloof niet dat hij onvoorwaardelijk van mij houdt.. Ik voel me zo zwak, zo moe.. Ik was altijd een jankerd, minste geringste zat ik te huilen. Nu kan ik niet meer huilen en dat is een slecht teken, ik ben mezelf niet meer. Ik ben gewoon even helemaal op... Sorry, moest het ergens even kwijt..
Aaawww meis toch Ik snap wel wat je bedoelt. Ik hoop dat je je binnenkort wat beter zult voelen. Knuffel!
Geen sorry voor nodig vrouwke. Hopelijk helpt het van je afschrijven een beetje. Neem de tijd die je nodig hebt.
Nou, het klinkt alsof je er even helemaal doorheen zit. En dat is niet zo gek, als je vertelt wat er allemaal gebeurd is. Heb je wel iemand om mee te praten? Misschien eens naar de huisarts gaan?
Ach jee. Werk je, heb je wat afleiding? Hobby's, clubjes, etentjes met goede vriendinnen? Misschien beter om voorlopig zo min mogelijk contact te hebben met je ex anders wordt het steeds lastiger om hem echt emotioneel los te laten. Richt je voorlopig alleen maar op jezelf, je kind en alle positieve mensen en dingen in je leven. Bouw weer wat eigenwaarde op, sociale contacten en een werkkring als je die niet al hebt. Krijg je echt energie van! Sterkte, komt echt wel weer goed allemaal.
Bah, wat naar voor je. Als ik dit lees, heb ik 1 advies voor je: probeer uit alle macht een andere woonsituatie te regelen. Je moet je veilig voelen in je eigen huis, anders kom je er nooit aan toe om te herstellen en weer op te krabbelen. Heel veel sterkte!
Meis sterkte messchien met iemand praten,wat betreft je buurman schakel rechtsbijstand in want als je je huis wilt verkopen kan je d'r hoop gezeik mee krijgen..
Bedankt voor al jullie reacties.! Ik werk 34 uur in de week. Ben héél blij met mijn baan, maar vind het ook wel pittig, in combinatie met mama zijn en het huishouden. Vrienden en familie heb ik ook, helaas wel allemaal redelijk ver weg, ik mis het wel om wat contacten te hebben in de omgeving. Zou graag terug willen richting mijn geboorteplaats, maar kan daar niet aan een betaalbare woning komen. Bovendien zal ons huis verkocht moeten worden en zal er een restschuld ontstaan. Dat is de reden dat we er nu voor gekozen hebben om nog niet te verkopen.. de eerste voorzichtige tekenen zijn er dat de huizenmarkt weer wat gaat aantrekken, dus we wachten liever nog even af. Is ook alleen maar fijn dat het nu zo kan, maar dan dat gezeik met de buurman, ik kan het er gewoon níet bij hebben. Enerzijds denk ik daarom, laat hem z'n gang maar gaan.. maar anderzijds slaat het nergens op dat hij dit zomaar doet zonder überhaupt een keer bij mij langs te komen en zijn plannen te bespreken.. Wat hij doet mag gewoon niet, en wat iemand hier al aangaf, als ik mijn huis ga verkopen, dan kan ik daar gedoe mee krijgen... Dus moet ik toch de strijd maar aan Ik weet dat het vroeg of laat allemaal weer beter wordt, maar voor nu.. heb ik het écht even gehad..
Wat naar, fijn dat je werkt zodat je toch nog gewoon wat afleiding hebt. Snap wel dat het pittig is hoor, zeker als je ook nog energie kwijt raakt aan alle emotionele dingen er omheen. Weet niet veel te zeggen verder, wil je alleen nog veel sterkte wensen! Hopelijk komen er snel weer betere tijden.
He bah wat naar dat je er zo doorheen zit. Ik hoop dat er iemand is waar je mee kunt praten, desnoods de huisarts. Veel sterkte!
Klinkt misschien een beetje raar, maar een soortgelijk geval was gisteren bij de Rijdende Rechter. Dit mag dus absoluut niet! Het zat in de aflevering van 15 juli: Hulp bij conflicten - Eerste Hulp Bij Recht. Misschien heb je hier iets aan... Ik wil je verder heel veel sterkte wensen met alles, pittig!
De buurman heeft zijn bouwplannen aangepast.! Ik ben zo blij en opgelucht, wilde ik even met jullie delen.. Eerder kreeg ik de indruk dat hij dat zeker niet van plan was, maar blijkbaar heeft hij toch het licht gezien.! Dat is alvast een zorg minder..