Ik ben nu 9 weken zwanger van ons tweede kindje!! Ik vind het zo spannend, op de eerste echo was alleen een leeg vruchtzakje te zien. De tweede echo hebben we gisteren gehad en deze zag er wel goed uit gelukkig. We kunnen het nu op zich wel gaan vertellen. Maar of het nu de hormonen zijn of niet, ik irriteer me mateloos aan een vriendin van me. Ze is al weken aan het raden of ik zwanger ben. Geen idee hoe ze erbij komt trouwens. Ik denk omdat ik met het kijken naar voetbalwedstrijden geen wijntje dronk wat ik normaal wel doe. Maar steeds flauwe opmerkingen maken. Appjes sturen in een groepsapp. Ze houdt haar vermoedens dus niet alleen voor zichzelf maar deelt dit ook met andere vriendinnen. Dingen uitlokken om te vragen. Als ik bij een andere vriendin ben geweest, gelijk vragen aan die persoon of ik verteld heb dat ik zwanger ben. Ik vind het al helemaal niet meer zo leuk om het haar straks te vertellen. Dan is de reactie toch: Ohh wisten we al. Een andere vriendin heb ik het zo niet eens kunnen vertellen, ze raadde het en aan mijn reactie zag ze dat het waar was. Zij houdt wel haar mond nu, maar toch. Leuk is het zo niet. Wat ik wil met dit bericht.. Tja gewoon jullie mening. Wat vinden jullie hiervan? Zijn het mijn hormonen dat ik me er druk om maak? Wat zouden jullie doen? Ik heb nu de neiging om het haar nog lang niet te vertellen.
Irritant zeg! Zou het haar straks gewoon vertellen van ja ik ben zwanger en vind het jammer dat jij je vermoedens niet stil kon houden. Of het balletje terug kaatsen. Steeds raden dat zij zwanger is
Bah, nee, ik zou dat ook niet trekken. Misschien niet helemaal representatief deze mening want ik heb ook diezelfde hormonen, maar toch! Als je het één keer te horen krijgt en je ontkent het of lacht het weg, dan is het gewoon klaar. Ik vind haar veel te ver gaan!
Jeetje wat irritant. Ik zou het, maar dat ben ik, iedereen vertellen wanneer jij er klaar voor bent, met de vraag om niets tegen haar te zeggen. En dan tegen haar enkele weken later gewoon beginnen te vertellen over dingen die je gekocht hebt ofzo, zoals je normaal zou doen bij mensen die je het vertelt hebt. Mocht ze dan commentaar hebben dat je haar officieel nog niets gezegd hebt, dan zou ik heel onschuldig zeggen dat ze dit toch allang wist. Maar goed, dat ben ik, zou hier wel heel kriegel van worden...
Ik zou waarschijnlijk haar geen "bekentenis" meer geven. Ze ziet en hoort het dan wel van anderen, als ze erna boos is dat je niks verteld hebt zou ik inderdaad zeggen "je wist het toch al??!!" Bah,verschrikkelijk zo een mensen. Kijk,dat ze het 1x vraagt of een grapje maakt alah...maar niet bezig blijven. Ze is de lol er voor jou inderdaad ook af! Fijn trouwens dat je een goede echo hebt gehad,geniet ervan!
Irritant zeg. Ik snap sowieso nooit dat mensen dat doen. Als ik het al vermoed dan ga ik er ''stilletjes'' mee om! Heb je er al iets van gezegd?
Ik herken het enigszins en nee, het zijn niet je hormonen die maken dat je het irritant vindt. Het IS namelijk gewoon vervelend. Als je niet zwanger bent en op dat moment wil je het niet of juist wel dan is het vervelend wanneer mensen zoiets zeggen. Als je zwanger was maar het is niet goed gegaan is het vervelend. Als je wel zwanger bent en het nog niet wil vertellen is het ook vervelend. Zo mocht ik op mijn laatste verjaardag geen wijntje vanwege medicijnen die ik op dat moment had. Nou, toen kwam het gezeur (van mijn zusje, een vriendin en een oom). Of we toch niet wat te vertellen hadden, of de verbouwing boven bedoeld was voor een kinderkamer, ect. Ik was op dat moment nog niet zwanger maar wel bezig met mijn laatste pilstrip. Ik was ook niet van plan om dat met wie dan ook te delen. We hebben de zwangerschap zelf stilgehouden tot 13 weken. Ik zou zelf tegen die vriendin zeggen: ik weet niks van een zwangerschap bij mezelf af maar het schijnt jou nogal bezig te houden. Heb je zelf iets aan ons te vertellen ofzo? Wie weet is ze dan weer stil.
Nou zeg! Ik hoorde gister zelfs mijn verstandelijk gehandicapte client aan mijn pas zwangere collega zeggen "ik dacht het al, maar dacht ze moet het zelf zeggen" Een andere client raadde het bij mij, en vroeg het op de man af, ik heb het toen bevestigd (was al 11 weken incl twee mooie echo's) en die heeft het voor zich kunnen houden tot ik het een week later aan iedereen ging vertellen. Kortom, als mijn clienten het kunnen hoort jouw vriendin het zeker te kunnen! Ik zou zeker gaan voor de aanpak die anderen voorstellen, haar niet meenemen in het iedereen vertellen, want ze weet het tenslotte al...
Wow leuke vriendinnen zie ik hier voorbij komen! Ja het is irritant en fatsoenlijk is ook anders. Maar ze is waarschijnlijk gewoon dolenthousiast en betrokken en heeft niet door dat ze over jouw gevoel heen dendert. Ik zou het haar dus 1 op 1 gewoon vertellen wanneer je het de rest vertelt, en dan als volwassenen er even over spreken dat je de manier waarop zij hiermee omgingn niet zo leuk vindt. Over dit soort dingen moet je als (volwassen) vrienden normaal kunnen praten en het daarna laten rusten naar mijn mening. Tenzij je zin hebt om zoiets je vriendschap(pen) in de weg te laten staan natuurlijk.
Ik denk dat je vriendin gewoon heel blij en enthousiast is, over haar idee dat jij misschien wel eens zwanger zou kunnen zijn. Misschien uit ze het een beetje verkeerd, maar als je echt vriendinnen bent zou ik gewoon met haar hier over praten. Daarbij is het aan de andere kant toch heel fijn dat je vriendinnen je zo goed kennen dat ze het aan je zien dat je 'veranderd'. Ik zou het positief proberen te bekijken, ze is blij voor je, en kent je zo goed dat ze het ziet als er iets speelt. Al begrijp ik best dat je liever had gehad dat ze er iets subtieler mee om zou gaan.
Gelukkig dan ben ik toch niet de enige die dit stom vind M'n vriend vind dat ik me er niet zo druk om moet maken. Maarja hij hoort het leest die toespelingen dan ook niet. Haar helemaal geen mededeling meer doen, kan ook niet echt. Want ze weet het niet zeker. En daarmee verpest ik dan wel de verstandhouding wat ik niet wil. Ze zou dolblij en enthousiast zijn als ik het zeg dat weet ik zeker. Maar ik wil haar wel duidelijk maken dat ik het niet leuk vind. Zeker niet na de onzekere echo's. En ik heb ook totaal nog geen zin om het haar binnenkort te vertellen. Ik heb er verder nog niks van gezegd. Weet niet zo goed hoe ik dat moet doen zonder te vertellen dat ik zwanger ben. Bij de toespelende appjes reageer ik gewoon niet. En het uitzoeken van haar via anderen, daarvan weet zij niet dat ik weet dat ze dat doen. Bijvoorbeeld laatst was ik een dagje uit, appte ze een vriendin die met mij mee was: let je wel een beetje op haar.. met van die glaasjes wijn erbij als plaatje. M'n andere vriendin vond dat heel erg raar, die wist nog van niks dus. Of bijv het doorsturen van foto's van een feestje: Leuke foto's, maar waar sta jij dan met je fles wijn? Ze vraagt alleen niet recht op mij af: ben je zwanger.. Dat deed een andere vriendin dus wel, die vroeg hoe het ging, tijdje niet gezien, etc. Die zij: we denken eigenlijk dat je zwanger bent doordat... En dan het verhaal van die andere vriendin. Niet leuk want ze raadde het dus goed. Mijn vriend was er niet bij toen ik het vertelde, had hij graag bij willen zijn.
Ik zou er ook niet echt blij mee zijn. Zou zelf als zij er over begint zeggen dat ze op moet houden met vissen, dat je het erg irritant vind. En mocht het wel zo zijn je het vanzelf verteld. Oh ja.... En zeggen.. Ik heb je neus gevonden in andermans zaken.
Ik snap niet dat er nog steeds mensen zijn die vragen of een vrouw zwanger is, of er toespelingen op maken. Het gaat je niks aan namelijk. Hoe blij je ook voor iemand anders ben (of misschien in sommige gevallen jaloers) het zijn je zaken niet. De zwangere bepaalt zelf wel wanneer ze het vertelt. Dat ga je toch niet afnemen? Ik zou tegen je vriendin zeggen dat je het niet kan waarderen. Zeker niet aangezien ze zo verschrikkelijk doorzaagt. Erbij vermelden dat ze voor jou wel de lol uit de aankondiging heeft gehaald. Misschien dat ze zich dan realiseert dat het echt not done is hoe ze dit heeft aangepakt. Hoe goed bedoeld ook, misschien moet het even hard aankomen eer ze er wat van leert.
Nou,als vriendin zijnde zou je ook begrijpen dat genoeg genoeg is en je deze vermoedens dan voor je houd! Ik zie hier echt niks positiefs in hoor,het is gewoon bloed irritant. Als je toch niet erop reageert dan kan deze "oh zo goed vriendin" ook denk "ze verteld het later wel". Ik heb het vermoede ook al eens bij een vriendin gehad en haar een berichtje gestuurd met "ik denk dat je zwanger bent,ik zie het aan je! ik hoor het wel over een aantal weken😜". Echter wist ze het op dat moment zelf niet eens en teste ze 2dg later positief....wat hebben we gelachen want ze bleek toen al 5-6 weken zwanger te zijn!
Hier trouwens 1 iemand moeten vertellen met 6wk omdat we naar een party gingen met nieuwjaar. Die had het tegen een collega gezegd,en laat die man (ik ken hem niet eens) net in mijn straat wonen!! Die vrouw heeft het weer op het voetbalveld staan te vertellen (waar mijn zoon dus ook voetbalt) met erna een "ow,Mss is het nog wel geheim!!" 2dg later wordt mijn schoonmoeder aangesproken door haar zus of ik weer zwanger ben...DAAAAAG verrassing!! Ik heb het dus maar bekend gemaakt met 9-10 wk op fb zodat ik het toch nog zelf bekend kon maken voordat iedereen het al wist...echt niet leuk!!
Ik zou het ook niet zo heel fijn vinden, denk ik. Een vriendin van mij had het wel geraden bij mijn derde zwangerschap (**) Maar zij heeft gewoon haar mond gehouden. Toen ik het vertelde, haalde zij triomfantelijk een pot augurken uit haar tas om te bewijzen dat ze het dus al had geraden. Dat vond ik op zich wel leuk. (Of ze liep al een half jaar met die pot augurken rond, haha.) Overigens kon ik haar dus enige tijd later bellen met de vraag waar de tweede pot augurken bleef, dus zo kon ik haar alsnog verrassen met het feit dat het een tweeling was. Is jouw vriendin zelf misschien nog nooit zwanger geweest? Misschien dat ze dich daardoor minder kan inleven.
Leuk hoor zo'n vriendin... Los van hoe blij of enthousiast ze dan mag zijn, ze kan het één keer opperen en als ze dan geen reactie van jou krijgt moet ze er verder ook gewoon mee ophouden. Er dan mee doorgaan gaat echt te ver, ook (juist?) de privacy van vriendinnen moet je gewoon respecteren toch?
Zeker Miertje, daarom zou ik het er ook zeker over hebben met haar. Hier het tegenovergestelde. 2 "vriendinnen" die al 29 weken nul komma nul interesse tonen. Erger ik me ook zo vreselijk aan!
Bij mij was het mijn broer die elk bezoekje verkondigde dat ik wel zwanger moest worden/zijn. En dat al een jaar! En omdat het bij ons wel even duurde waren die opmerkingen best pijnlijk. De laatste keer ( toen ik net zwanger was) zei ik tegen hem dat hij er echt over moest stoppen omdat het een pijnlijk punt was! Hij heeft daarna niets meer gezegd. Toen ik hem belde met de mededeling zei hij dat ie het al dacht. Mijn antwoord: jij dacht het al een jaar en ik ben nog maar 10 weken zwanger dus dat kan nooit! Hij was wel zo blij dat hij stond te springen en te huilen... De 'ooh, ik dacht het al' opmerkingen zijn echt een domper op de feestvreugde... TO: kun je haar niet gewoon vragen om ermee op te houden, want stel dat je zwanger bent, dan verpest zij het hele moment. Daarmee zeg je niet dat het zo is maar wel wat je dwars zit. Als ze daarna nog doorgaat heeft ze maar weinig respect voor jou!
Meen je dat nou echt? Toen ik ontdekte dat ik zwanger was, was ik gewoon dolgelukkig. En zo'n opmerking maakt mijn blijdschap echt niet minder hoor. Het gaat er toch om dat je -bij leven en welzijn- een kindje gaat krijgen!