Iemand weleens gemerkt dat zijn/haar kind veel beter kan praten dan dat hij/zij laat horen? Sta versteld als ik 'stiekem' luister als dochterlief in bed ligt, ze praat tegen ons op zich best heel veel en goed, kan voor haar leeftijd best goed praten krijgen we vaak te horen. Nu luister ik aan haar deur en zegt ze ipv tweewoordzinnen gewoon hele zinnen over haar knuffels: Kleintje (konijntje) en beer hebben lusie (ruzie) Beer doet bijte in kleintjes buik, au! Heb nog nooit gehoord dat ze het begrip 'ruzie' gebruikte en ook een het werkwoord 'hebben' gebruikt ze nooit in ons bijzijn. Verder praat ze tegen ons vaak zo: 'papa, ikke soepie, mama ikke buite' Deze zinnetjes zijn veel korter en hooguit 3 woorden achter elkaar. Nu merkten we ook al dat ze telt in haar bed: seve, ach, nege, tien! Zou het kunnen dat we haar te snel op haar wenken bedienen? Dat ze dus tegen ons niet de moeite doet om duidelijker of met langere zinnen te praten omdat we haar toch wel begrijpen?
Geen idee wat jullie dochter betreft natuurlijk. Hoe praten jullie tegen haar? Wij praten tegen onze zoon gewoon altijd 'normaal'. Goede grammatica, zinnen die een normale lengte hebben, geen kirre-kirre-toontje. Ik heb het idee dat dat ook wel scheelt.
Ik sta ook wel eens versteld van wat mijn dochter ineens kan zeggen. Misschien speelt het ook mee dat ze in bed 'alleen' is en dus ongestoord kan oefenen, in een gesprek met een echt persoon gebruikt ze misschien alleen de woorden en zinnetjes waarvan ze zeker weet dat het goed is en begrepen wordt. Kinderen weten en begrijpen ook altijd veel meer dan dat ze actief kunnen produceren.
we praten gewoon goed Nederlands tegen haar, geen peutertaal want dat is niet goed voor haar ontwikkeling. Als ze bijvoorbeeld zegt: 'ikke stappe buite', dan zeg ik: 'Jij mag buiten lopen'. Dus op de goede manier herhalen. Wel is het zo dat we af en toe al reageren voordat ze uitgesproken is, we weten dan al wat er komt, dan hoeft ze zich natuurlijk niet veel in te spannen om zich duidelijk te maken. De laatste dagen zijn we ons daarvan bewust en vragen we om duidelijk te praten en het woord nog eens te herhalen maar dan goed. Dit omdat we denken dat ze het anders niet de moeite waard vindt om iets duidelijk te zeggen. Ze zegt soms 'fant' terwijl ze ook gewoon olifant kan zeggen, dan zeg ik: 'Welk dier bedoel je?' Dan komt er eerst een zucht en dan: 'Olifahant mama!'
Heel leuk, ik dacht meteen "eerste kindje?" Mijn docher noemde zichzelf heel lang "Mijn" bij haar eigen naam. Ze wist met een jaar of 3 dat ze "ik" was, en nu met 3,5 weet ze dat ik ook jij bent en jij ook ik. Als ze zich bezeerde had ze "au". Zoon die zegt vanaf dat hij 2 woordjes ging praten "Ik wakker" en "pijn". heel andere zinnen spreekt hij uit, waarschijnlijk omdat we tegen hem niet zo "ahgossie heeft Xje au gedaan?" maar "Ach, heb je pijn?"
Ja hier ook een vier plus jarige die ineens frans kon praten! Nu na een paar maanden en wat gesprekken met ouders is het duidelijk dat die dat al langer kon!
Mijn jongste zei heel lang niets, en nu praat hij wel. Maar hij maakt zich er nog steeds makkelijk vanaf. Dan wijst hij als hij iets wil, of zegt "boekie". En als ik dan zeg: "Vraag het eens netjes?" Dan zegt hij: "Mama, wil je een boekje met me lezen?" Ik moet hem steeds dwingen, maar dan doet hij het wel. Dus ja, ik herken het wel. Trouwens, met die woorden fout uitspreken: daar doe ik niets aan, want dat vind ik zoooo schattig. Mijn zoontje noemt nu elke meeuw steevast "kameeuw" (van "kameel"... ) Mijn diepste wens is dat hij dat erin houdt. Ik vind het zo lief!
Haha, al die verbasteringen die ze maken met woordjes, inderdaad heel schattig! Ons meisje zei eerst bijvoorbeeld 'Foekeltjes' (vogeltjes) en 'nipnap' (wipwap) Er zijn dus meer kinderen die meer kunnen dan ze laten zien. Vind het niet erg omdat ze toch wel duidelijk te begrijpen is. We gaan de babyfoon maar weer zetten, dan kunnen we beneden meegenieten van al haar verhaaltjes Welke grappige woordjes hadden of hebben jullie kids? Mijn zusje zei vroeger altijd: ammelilliumfolie, en 'knieotter' (knieholte) en 'gloves mij' (volgens mij)
Wat bedoel je met eerste kind? Dat ze dan juist beter praten (want de hele tijd in het bijzijn van volwassenen) of minder goed (omdat je dan nog op een kindertoon brabbelt). Ik heb 1 dochter en die praat echt fantastisch. Ze gebruikt de voltooid verleden tijd en maakt zinnen (met Senna speelt), Senna is vriendin van haar. Of water gedonken. Ik heb zelf het idee dat kids eerder voorlijk zijn als ze enig kind zijn dan wel 1e kind. Moet ik er bij zeggen dat ik in het verleden met kinderen gewerkt heb (in een kinderdagverblijf) dus dat het concept op een gewone toon praten niet vreemd is maar is volgens mij bij de meeste wel bekend heb ik het gevoel. Zo ook bij ts. Ach kinderen ontwikkelen zich op hun eigen manier. Zo te horen gaat het heel goed met haar spraakontwikkeling.