Pff.. nou ik vertel het eerlijk tegen mijn partner en we praten er over. Soms laat hij wat vallen bij zijn schoonmoeder. Het doet me pijn, vooral met de feestdagen.. Rond verjaardagen en met kerst.. Ik had altijd over een grote familie gedroomd.. en eigenlijk hebben gewoon ons viertjes. Gelukkig een super betrokken overgrootoma die de positie van twee oma's in neemt.. heh.. Je zet je er nooit helemaal overheen.. het doet gewoon minder "pijn" of nja.. pijn.. je snapt wat ik bedoel.
Neefje word ook altijd voorgetrokken op onze dochter. Waarom: omdat hij prematuur is... Nu merk je daar dus echt totaal niks van, was ook geen hele vroege prematuur of zo, ontwikkelt zich compleet normaal (waarschijnlijk iets sneller zelfs). Maar mijn schoonouders trekken hem met alles voor . Het is altijd: ja maar X.... Inmiddels gaat dat ene oor in en andere uit....
Wij nodigen altijd een selectief gezelschap uit en degene die kan/wil komen mag komen en degene die dat niet wil, blijft maar lekker weg. Hahahaha. Ik zit daar echt totaal niet mee, om eerlijk te zijn. Alhoewel; ik vind wel dat een opa/oma op de verjaardag van een kleinkind moet komen. Niet elk jaar, maar wel de belangrijkste mijlpalen (1, 5, 10, 15 etc.). Maar echt niet elk jaar als het niet uitkomt. Mogen ze zelf weten. Gelukkig heb ik van die schoonouders die gewoon hartstikke betrokken zijn en willen zijn en het voor geen goud willen missen Dus dat is dan wel weer fijn. Mijn familie komt meestal niet opdagen; en missen doe ik ze allang niet meer
Hier was dat echt nooit de gewoonte. Een verjaardag wordt hier echt in "gezinsverband" gevierd. Maar mijn ouders komen dan ook uit mega-grote families (ik heb 25 tantes en nonkels en 33 neven en nichten + aanhang). Mijn partner zijn hele familie beslaat 8 man, dus daar komen we bij de 2 kinderen wel samen. Maar bij de volwassenen alleen als 't een speciale verjaardag is (50, 75, ...). Maar als ik iets organiseer en men zegt dat men komt en komt dan last minute met een belachelijke reden af om niet te komen ... dan hebben ze 't toch voor effe verkorven bij mij.
De opa's en oma's vind ik zo goed als een must maar als mijn broers bijvoorbeeld op vakantie gaan dan of al een afspraak hebben lig ik daar niet wakker van hoor. Wel als het kul redenen zijn.
Ik denk dat je niet meer kunt doen dan dit. Zelf vind ik het wel vreemd. Mijn zwager en schoonzus zijn vaak òf niet op mijn verjaardag òf niet op de verjaardag van oudste zoon. Daar zit twee weken tussen en dat is voor hun net de vakantieperiode en het is gewoon lastig om dat precies tussen die twee verjaardagen in te plannen. Maar zij komen dan altijd kort ervoor of kort erna even. Maar oom & tante vind ik toch nog wel anders dan opa en oma. En zeker met de reden 'ik kan eigenlijk wel maar heb niet zo'n zin'.
Ik vind dat ook raar. Mijn ouders wonen erg ver weg, die komen ook zeker niet iedere verjaardag, maar proberen wel bij die van de kleinkinderen te komen. en anders sturen ze zeker een mooie kaart, en bellen ze speciaal. Hier ook altijd grote feesten, ik heb alleen al aan ooms en tantes, neven, nichten met aanhang ruim 70 mensen. En aan mijn man zijn kant ook zoiets. Maar aan mijn kant is een feest voor de hele familie, dus broers, zussen, neven, nichten, echtgenotes, kinderen van neven en nichten etc. De oudste van mijn nicht heeft verkering, dus ook die is uitgenodigd Van mijn man zijn kant is het totaal anders: Als zijn tante zoveel jaar getrouwd is (in sept) worden alleen de broers en zussen uitgenodigd met partner. Meer niet. Dat zou niet erg zijn, maar zij worden ook altijd bij ons uitgenodigd, komen dan ook. Wij gaan een enkele keer daar naar een verjaardag, sturen wel eens een kaart etc. Niet overdreven contact, maar wel regelmatig, zeg maar. Vind het best raar dat wij niet worden uitgenodigd omdat "ze dan alle neven en nichten ook moet uitnodigen", terwijl ze die dus nooit ziet. En ons dus wel. Dit is in mijn familie echt ondenkbaar!
Ik kom zelf helemaal niet uit een hecht gezin, maar ook hier komen er familieleden gewoon op een kinderverjaardag, al is het maar voor een uurtje, zelfs als er onderling geen contact meer met elkaar is, zetten ze hun trots even opzij en gaan aan de andere kant van de tafel zitten.
Poeh... ik denk dat mijn schoonouders het ook 2x willen vieren, dus op de dag zelf en wanneer wij het vieren verder. Doordeweeks komt ons nooit uit, dus we kunnen het wel op 1x houden 2x wordt mij echt teveel! Mijn pa heeft het heel druk, maar houdt meestal wel tijd vrij voor verjaardagen als we op tijd doorgeven wanneer we het vieren (weekend ervoor of weekend erna). Als ik tegen hem zou zeggen "Joh, ga lekker werken", dan zou hij erover twijfelen, maar uiteindelijk wel gaan werken, alleen dan heb ik het zelf aangegeven en kan ik er ook niet boos over worden. Qua ooms/tantes heeft DL alleen mijn zusje en die is er ook bij Ze baalde al ontzettend dat ze in september waarschijnlijk niet bij mijn verjaardag kan zijn. Mijn eigen ooms en tantes zie ik eigenlijk niet op mijn verjaardag en dat is ook niet zo erg. Ik moet ook bekennen dat ik er eigenlijk nooit zo over nagedacht heb om ze uit te nodigen. Het contact is verder prima, maar we zijn niet echt een familie die bij elkaar de deur plat loopt. Een deel van de familie hoef ik niet meer te zien, die hebben na de geboorte van DL niet eens wat van zich kunnen laten horen, dus die wil ik niet op haar verjaardag hebben.
Het gebeurt dus wel meer. Maar wordt niet als normaal gezien. Maar hoe verder? Een gesprek gaat niet werken weet ik inmiddels uit ervaring
Je zou eventueel nog een brief kunnen schrijven. En anders denk ik dat je je er bij neer moet leggen. Accepteren dat ze niet komen.
Ik denk idd niet dat het normaal is zoals het er in 'het gemiddelde' gezin aan toe gaat. Voel je echter niet te schuldig t.o.v. je kindjes, ze weten niet beter en gelukkig hebben ze de liefde en aandacht van jouw familie. Ze zullen dan niks tekort komen! Jullie kunnen een keer een gesprek aangaan, anders zou ik het zo laten. Familie heb je helaas niet voor het kiezen en een bloedband wordt altijd zwaar overschat. Niets forceren dus en gewoon genieten van je dierbare vrienden en leuke familieleden!
Bij mijn man's familie is het schijnbaar ook niet normaal om elkaar te zien op verjaardagen, laat staan, om gewoon op visite te gaan. Volgens mijn man is dat altijd zo geweest. Het is absoluut geen hechte familie. Ik ben daarentegen heel anders opgevoed. Wij zien elkaar altijd op verjaardagen. Ik heb mij erbij neergelegd dat zijn familie gewoon anders elkaar zit. Ik spreek of zie ze sowieso bar weinig, eigenlijk praktisch nooit. Ik ken ze ook niet goed eigenlijk......wel jammer. Ik denk in jouw geval, dat je het zal "moeten" accepteren dat in de familie van je man een andere "cultuur" heerst. Ook al is niet leuk en compleet anders dan wij jijzelf gewend bent......het is voor hun blijkbaar doodnormaal. Dat verander je niet zomaar. Gelukkig heb je jouw familie!! Ik wens je een hele fijne dag!!
Helaas hier ongeveer hetzelfde van mijn schoonfamilie. De twee zussen van mijn man zien we zelden, de jongste zus komt alleen als ze met haar ouders mee kan rijden en ze niets af hoeft te zeggen voor verjaardag, want alles is leuker dan hier heen komen Mijn schoonouders hebben zware voorkeur voor onze oudste dus daar komen ze wel voor voor verjaardagen. Bij de jongste zijn ze het eerste jaar niet geweest omdat ze op vakantie MOESTEN (ja echt, letterlijke woorden van mijn sm). Daar ben ik toen boos over geworden dus haar tweede verjaardag zijn ze op de dag dat we het vierde terug gekomen en direct hier langs. Ze hadden dus geen kados, waren doodmoe en sagrijnig en konden maar 10 minuten blijven. Ik heb toen gezegd dat ze dat niet nog een keer hoefden te flikken, want dan waren ze gewoon niet welkom meer. Dus haar derde verjaardag hebben ze gewoon netjes hier gevierd Inmiddels is de voorkeur overigens ook wat weg getrokken, want ze hebben door die derde verjaardag hier te vieren gezien wat een leuke meid het is Dat ooms of tantes niet komen heb ik overigens geen moeite mee. Die hebben allemaal een eigen gezin, werk etc dus prima. Maar opa en oma, die horen gewoon een verjaardag te vieren van hun kleinkind, punt.
Ik zou me echt gekwetsts voelen. Helemaal omdat ze met duidelijke smoesjes komen waarom ze niet komen. En dat ze wel bij het nichtje zijn geweest. Hoe ging het vroeger bij je man zelf op zijn verjaardag? Kwamen de opa's en oma's toen wel? Komen ze ook weleens jullie kant op dan?
Hier maakte we mee dat ze bij de een wel kwamen met flinke kadootjes en bij de ander niet, soms kwamen ze dan na met een klein prulding. Nou gaat het niet om de kadootjes maar ik vind wel dat ze ze gelijk moeten behandelen. Zeker toen ze met vragen kwamen. We hebben eerst proberen uit te leggen dat het niet netjes is wat ze doen. Toen dit niet hielp Hebben we tegen de schoonfamilie gezegd dat ze op geen een verjaardag meer welkom zijn. Nu komen ze niet meer en de kinderen zijn daar aan gewend....ze worden toch wel behoorlijk verwend aangezien ik een grote familie heb en we een behoorlijk vriendenkring hebben. Fijne verjaardag!!