Hoi dames, ik hoop dat iemand tips voor mij heeft en misschien zoek ik wel herkenning. Mijn situatie: ik heb een 4,5 maanden oude dochtertje. Wij wonen samen met papa. Daarnaast komt er weinig bezoek. En wij gaan eens in de twee weken naar schoonouders. Wat ik zelf fijn vindt hoor. Maar mijn dochtertje houdt niet van drukte, als we bijvoorbeeld naar mijn schoonouders gaan ,dan wordt ze helemaal bedwelmd door hun. Terwijl zij rustig op de bank wilt spelen, en zodra ze schoonmoeder of vader ziet begint ze een pruillip te trekken en daarna te huilen. Ook schoonzus kan er wat van gelijk oppakken, en zeggen wat ik moet doen. Sophia ons dochtertje raakt er helemaal van overstuur. Op een afstandje vindt ze het prima maar niet steeds bij iemand op schoot, waardoor ik de reacties krijgt: ja maar ze moet toch wennen hoor, of nee ze wilt spelen aaah laat haar spelen. Of ja je moet haar naar buiten ect...heel vervelend. Want ik weet dat ze moe is van de drukte en eigenlijk wilt slapen, en dan zet ik haar in de maxicosi en dan slaapt ze met moeite ik doe een doek over die maxi cosi. Dan komt weer een ander kijken en expres hard praten zodat ze wakker wordt, en dan zeggen ze; kijk kijk aah ze is wakker ,ze wilt spelen! :x ik word er boos om. en zeg ja laat haar maar want ze is moe ze wilt slapen, en dan krijg ik toch rare blikken van hun. ik heb het gevoel dat mijn dochtertje gevoelig is en niet bij mensen wilt zitten. straks moet ik gaan werken , hoe moet ik dat dan doen? gisteren waren bij mijn schoonouders, en die had natuurlijk iedereen uitgenodigd (wat wij niet wisten) dus het was behoorlijk druk, ze werd steeds opgepakt wat ik ook zei, en papa liet het maar gaan. Op een gegeven moment pakte schoonzus Sophia op om te troosten, maar dat werkte natuurlijk averechts, want ik zei leg haar nou even neer, en Sophia werd knalrood /paars en begon te krijsen! zo hard en zielig dat ik haar gelijk oppakte, en naar buiten ben gegaan om te kalmeren zonder iemand erbij....en ze werd uiteindelijk stil gelukkig , toen zei ik nee we gaan naar huis het is klaar. komt mijn schoonvader naar buiten: dat Sophia een moeilijk kind is, en dat ze haar zinnen moet doordrijven ik liet hem maar praten had er geen zin in, niemand luistert toch... ja...ondertussen een lang verhaal met super veel spelfouten, maar ach... ik hoop dat iemand tips heeft wat ik het beste kan doen, want ik word steeds maar aangekeken als de boeman...
Bah die schoonfamilie!!! Je doet het goed meid! JIJ bent de mama en JIJ voelt perfect aan wat je dochtertje nodig heeft! Ik heb in de kraamtijd ook drukke familie op bezoek gehad, en ipv allemaal na elkaar te komen, waren sommigen te vroeg en anderen te laat met als resultaat: een tiental mensen 2 dagen na de bevalling waarvan de helft érg druk en met joelende kids. Ik werd gek! En ik was niet assertief genoeg, en daar heb ik spijt van! Mijn baby vond het ook allemaal maar niks en werd er erg gespannen van! Hoe het verder moet als je gaat werken, waar gaat je kleintje naartoe? Toch niet naar de schoonouders hopelijk? Als het bvb een gastouder is, zal ze wel wennen, hoewel dat niet zonder slag of stoot zal gaan als het een gevoelig kindje is. Succes meid!
Er zijn wel meer baby's die niet zo van drukte houden. Onze dochter is er ook zo eentje. Allemaal leuk en aardig, dat iedereen haar vast wil houden, maar wij zaten daarna met een oververmoeid kind. Toen ze zo klein was, stond ik gewoon niet toe dat ze door iedereen werd opgepakt, van schoot naar schoot ging of dat mensen haar wakker maakten (wat gemeen, een slapende baby wekken, omdat iemand zo nodig wil spelen! Lekker laten slapen.) Als we naar een druk verjaardagsfeest (of zo) gingen, namen we mooi de draagzak mee. Dan kon ze lekker bij mij zitten en hoefde ze niet bij iedereen op schoot. Laten slapen deden we dan in de kinderwagenbak, ergens op een rustige plek, of in de draagzak. Nu ze wat ouder is, maak ik me er niet zo druk om. Als het ergens heel druk is, moet ze eerst even de kat uit de boom kijken. Daarna vindt ze het prima om bij opa's/oma's/ooms/tantes te zitten of gaat lekker spelen. En als ze er genoeg van heeft, komt ze wel naar papa of mama.
Mijn dochter is ongeveer even oud en heeft precies hetzelfde. Ze is ook erg snel overprikkeld en heel eenkennig. Ik heb uiteindelijk gevraagd of ze haar niet meteen willen benaderen als wij er zijn. Dus haar even de kat uit de boom laten kijken, vanaf mijn schoot of een kleed op de grond. Als ze eenmaal wat is gewend, gaat het beter en kan ook wel iemand haar vasthouden. Ze gaat nooit van hand tot hand, daar wordt ze helemaal overstuur van. Het is wel zo dat ook ik veel commentaar krijg. Ik zou haar eenkennig maken, moet haar meer uit handen geven etc. Maar ik geloof daar niet in. Mijn dochter is gewoon een verlegen kindje en heeft mij nu wat meer nodig. Ik ben er voor haar en als de tijd rijp is, gaat het vast wel beter. Of misschien ook niet. Jammer voor de familie, maar het is een kind, geen product. Maar ik begrijp dat het een lastige situatie is. Probeer je dochter te volgen, je hebt het goed aangepakt vind ik. Commentaar ga je nog heel veel krijgen, maar sta achter je kindje. En dat doe je echt goed. Hoe het bij de opvang gaat, kan ik je geen tips over geven. Ik ben voorlopig nog thuis namelijk, maar ik vraag me dat ook wel af als ik straks ga werken.
Heb meer het gevoel dat jij er last van hebt dan je dochtertje. Maar vervelend blijft het! Misschien eens ter sprake proberen te brengen?
Je familie kun je niet veranderen, maar je kunt zelf wel iets doen om je dochter meer rust te geven. Hou haar bij je in een draagdoek of draagzak, of leg haar gewoon in een bedje op een andere kamer. Een maxicosi is bedoeld om je kind veilig te vervoeren in de auto, niet als slaapplek! Neem de volgende keer een campingbedje of Deryan slaaptentje mee, en leg haar daarin op een rustige kamer. Als ze geprikkeld wordt van een drukke kamer vol bezoek zul je zelf initiatief moeten nemen om haar rust te geven, assertief zijn dus.
Is het niet een idee om de reiswieg, of een campingbedje mee te nemen naar je schoonouders? Als je dochtertje dan moe wordt, dan kan je haar rustig, in een slaapkamer te slapen leggen. Ik vind het wel normaal dat ze in de MC niet in slaap kan vallen...
lastig zeg! herkenbaar. Veel mensen vertellen je (onbewust) wat je wel of niet zou moeten doen. Denk dat ik dat vroeger zonder kinderen ongetwijfeld ook wel eens heb gedaan, mensen hebben niet altijd door dat het niet fijn is. Onze dochter was ook rond die leeftijd wat moeilijker met drukte en door 'vreemde' mensen oppakken. Ging ze vaak huilen als iemand haar vasthield. Ik nam haar dan meteen weer terug over, en daar was niet iedereen het mee eens. Zou ze aan moeten wennen enzo. Ik vond dat moeilijk, maar heb me daar niet door laten weerhouden door te doen wat ik prettig vond. DAt zou ik jou ook aanraden! doen waar jij je goed bij voelt, dat is het allerbelangrijkste. En tuurlijk kun je best luisteren naar wat anderen voor advies hebben, soms heb je er wel eens wat aan. Onze dochter is vanaf een maand of 5/6 mnd juist heel open en enthousiast voor anderen geworden. Ze heeft zelfs nooit heel erg eenkennigheid gehad! Ik denk dat het belangrijk is dat je op die jonge leeftijd meegaat in de behoeften van je kind. De een vind het al snel prima, het ander kind is wat gevoeliger. En dat mag best. Succes en laat je niet kisten!
Dit vind ik een goede tip Zo doen wij het ook altijd! Verder doe jij het goed hoor meid! Je kijkt juist heel goed naar de behoeften van je kindje. Heel vervelend als je schoonfamilie zo over je grenzen gaat...
Mijn dochtertje hield ook niet van drukte op die leeftijd, ze was sowieso een kind wat graag alleen in de box lag en met verjaardagen/feestjes was het dan ook vaak drama, hard huilen en overstuur. Iedereen wilde haar dan troosten, op schoot houden en met haar bezig zijn. Terwijl ik wist dat ze juist met rust gelaten wilde worden en dat ook duidelijk probeerde te maken, maar dat was vaak lastig, want een kind dat huilt moet opgepakt worden. En wat is er nou leuker dan knuffelen met een baby. Ik nam inderdaad ook altijd de reiswieg mee en legde haar dan op een rustig plekje en zette haar muziekje op en ging naast haar zitten. Dat hielp meestal wel en zo niet gingen we naar huis. In de auto was ze dan ook meteen weer stil. De fles gaf ik boven. Waar gaat ze naartoe als je gaat werken? Mijn dochtertje gaat vanaf 3 maanden naar het kinderdagverblijf en dat heeft haar goed gedaan. Ze leerde wennen aan geluiden om zich heen en ze kon daar op haar gemakje in de box of op de grond spelen zonder dat er steeds iemand aan haar zat. Mijn schoonmoeder heeft een half jaar een dag in de week opgepast, maar dat was vreselijk. Ze wilde niet inzien dat ze met rust gelaten wilde worden, was continue met haar in de weer en het was altijd huilen (krijsen) als ik thuis kwam. Dat nooit meer! Inmiddels is ze 1,5 jaar en vindt ze drukte juist gezellig en zit graag op schoot en knuffelen .
Oohh verschrikkelijk druk zal het geweest zijn voor jou. maar dat is ook logisch hoor dat je gespannen werd, je was PAS bevallen! dat is niet echt fijn. en dan ook nog eens de kraamverzorgster (als je die had) hoe oud is jou kleine? Nou, we hadden eerst bedacht om haar naar de kinderopvang te brengen die letterlijk bij ons aan de overkant is. Maar dat besluit hadden wij genomen voordat ze geboren was. Maar dat is inmiddels verandert mijn idee, we gaan als ik een baan heb, haar naar een gastouder brengen. Denk voor haar wat kalmer en rustiger , dan heeft ze de tijd om deze gastouder te leren kennen....
inderdaad wat je zegt! heel erg gemeen om een slapende baby te wekken. kan daar echt boos om worden. Dat is inderdaad wel een idee om een draagzak mee te nemen, ik heb er wel 1 liggen en gebruik die dan zo af en toe ... ik ken dat hoor , dat oververmoeid zijn...erg is dat voor zo een kleintje en niemand lijkt dat te snappen? terwijl de meeste toch echt wel kinderen gehad hebben..
Oohh bah bah, jij ook zoveel commentaar, vreselijk vindt ik dat. Hoe ga jij ermee om met al die commentaar? Mijn partner zegt ook altijd ze is geen stuk speelgoed, maar ja niemand luistert ernaar en zegt ook ach ze is niet van porselein ik zit ook voorlopig thuis hoor, zal toch wel gauw moeten solliciteren. wij hebben toch voor een gastouder gekozen i.p.v. een herriemakende kinderopvang
nou ja tuurlijk vind ik het vervelend! als ik zie dat Sophia overprikkeld is geraakt, en mensen haar continue willen oppakken en spelen. Terwijl ze erg moe is.... dan zou jij dat toch ook mee zitten? Ach ik heb het elke dag erover...
Wij hadden ten eerste haar boven gelegd, maar dat was geen succes, de kamer was te druk en mensen kwamen toch kijken met de vraag: Slaapt ze al? Maxicosi was dus een dringende optie ..... maar wat ik ga proberen is een draagzak mee te nemen, kijken hoe Sophia daarop reageert, in ieder geval is ze dan bij mij of bij papa. En niet iedereen kan dan haar optillen.
wij gaan volgend keer de draagzak meenemen, denk als ik een campingbedje daar neerleg dat iedereen toch zal komen kijken en 10keren vragen of ze aan t slapen is... heel frusterend, en boven in de kamer is er geen plek voor de campingbedje, ja op zolder maar daar is het bloedje heet
Ja vervelend is dat he! phoe.. mensen vinden het blijkbaar raar en arrogant van mij als ik zeg : Dat ik heel goed weet wat Sophia nu wilt. Maar ik weet heel goed wat zij wil, ik ben immers elke dag 24/7 bij haar. Dan leer je toch een hoop. En ookal heb ik gisteren schuine ogen gekregen ,ik heb haar toch bij me gehouden na die erge krijsende huilbui waar ze bijna soort van stikte..ik zei toen tegen mijn partner, we gaan nu weg ,kan me niet schelen wat mensen daarvan denken... Kreeg ik toch de opmerking: Goh ,gaan jullie nu al? Wat goed dat jouw dochtertje de wereld is gaan verkennen op een hele prettige manier dat is toch wel het fijnst, mama liefde en veiligheid. ik ben benieuwd hoe Sophia het zal doen over een paar maanden..
Heel erg herkenbaar! Sophia is namelijk ook zo, ze houd van vrij spelen. En niet steeds oppakken en lopen met haar. Maar ja het is vervelend met schoonfamilie, zodra ze binnenkomen dan is het kom maar bij tante en als ik er wat van zeg: Laat haar maar nog even spelen, dan gaat ze er gewoon bovenop zitten bijna letterlijk pfff... ohhh wat erg joh, niks is erger dan een oververmoeiende kind..zielig ook ,nee ons kind gaat naar een gastouder, toen ik zwanger was zeiden we eerst om haar op een kinderopvang te zetten ,maar nu ga ik dat echt niet doen..ik laat haar wel de wereld verkennen op een rustige manier..Wat goed dat jouw dochtertje het zo goed doet op de kinderopvang! ik durf die stap niet te nemen hoor...
Ik denk dat je toch echt assertiever en duidelijker moet worden. Als iemand wil gaan kijken op de kamer waar je dochter probeert te slapen zeg je: "Ze slaapt, ik wil niet dat je gaat kijken. Als je dat toch doet gaan we direct naar huis." En hou je daar dan ook aan.
Ik heb ook van die schoonouders! Zodra ze ons meisje zien, willen ze er vol op duiken. Vooral mijn schoonmoeder is daar heel erg in. Ze kan DL geen seconde met rust laten, moet constant aan haar zitten en bij elk geluidje dat DL maakt komt zij eraan gerend om te kijken wat er gebeurde. Nu heb ik DL dus _altijd_ bij mij als ik mijn schoonouders zie. Er wordt zoveel aan haar geplukt, dat zij het zelf ook niet leuk meer vindt en dat wil heel wat zeggen, want DL geniet echt van aandacht. Afgelopen weekend hebben we een redelijk drukke beurs bezocht en had ik DL in de draagzak bij mij en nog zat schoonmoeder elke seconde aan haar. Als ze bijna sliep bleef ze tegen haar praten en geluiden maken en wanneer ik moest voeden, dan zat ze er bovenop. Dat vond zij, maar ook ik niet prettig. Dat aangeven werkt niet. DL kan prima tegen druktes als ze lekker tegen mij aan geplakt zit en van daaruit alles rustig kan bekijken. Dan flirt ze met iedereen en ze zal altijd naar je lachen. Ze is gewoon een hele vrolijke baby! Maar als ze niet bij mij is in zo'n situatie of mij niet kan zien, dan is het mis, dan raakt ze overstuur en komen er veel te veel prikkels binnen. Daarom zorg ik ervoor dat ze gewoon bij mij is. Als ik haar wel aan iemand anders geef, dan is het sowieso bij huilen weer terug bij mij. Aan mijn vader of zijn vriendin kan ik haar rustig afgeven, omdat zij rustig met haar omgaan, mijn schoonouders daarentegen... Ik zie nu al op tegen het bezoek dat we aan hun moeten plegen waarbij DL uit de draagzak wil om te spelen. Arm meisje