Een uitspraak die ik vaak hoor; " Dat ga ik bij de 2de ECHT anders doen!!" Waar heb jij van geleerd en wat ga jij dus anders doen/doe jij anders bij de 2de? Wellicht kunnen alle moeders die nog bij de eerste zijn, hier van leren
Niet meer wakker maken in de kraamweek voor voeding. Zelf laten komen. Mits het goed op gewicht is ed. Voor de rest niks denk ik.
Het enige wat ik wel kan zeggen is dat ik bij de eerste teveel op haar gefocused was en naar mijn idee te vaak gepakt heb en aandacht heb gegeven, maar dat zie ik bij heel veel moeders.
Eigenlijk weinig, al deed mijn tweede het totaal anders (niet zo lekker) dus bleef er niets meer over van mijn relaxte moederschap.......
Ik merk dat ik nu een stuk relaxter ben! Bij mijn eerste deed ik dingen omdat ik dacht dat het zo hoorde, en nu volg ik veel meer mijn eigen gevoel!
Ik ben al iemand die alles op zijn gevoel doet, maar nu bij de 2e nog meer. Het is niet meer nieuw, dus je geeft nog meer een eigen draai aan dingen.
Ehh niks... waar ik tevreden op terugkijk is de babytijd van mijn eerste. Ik was zelf heel relaxed en droeg haar heel veel bij me, voedde op verzoek, etc.. Ik hoop juist dat ik het weer zo mag doen als bij de eerste.
Ik wil tijdens de zwangerschap dit keer wel een 3/4d echo laten maken, heb er spijt van dat ik dat niet gedaan heb. En ik hoop heeeel hard dat we niet weer in het ziekenhuis hoeven te blijven en we echt een kraamweek thuis hebben ipv eerst zelf opgenomen te zijn en de dagen erna 3x p dag met de auto heen en weer te gaan.
Mijn oudste was een über-relaxte baby, bij haar ging het allemaal soepeltjes. Mijn zoontje huilde juist heel veel, daar raakte ik heel erg gestrest van. Mocht een eventuele derde weer zo'n huiler zijn, dan zou ik beter uitspreken naar mijn man dat ik hulp nodig heb en zou ik eerder bij de ha aan de bel trekken.
Op de eerste dag kraamvisite uitnodigen. En ga ook niet meer borstvoeding forceren. Bij mijn eerste kind was ik heel de dag bezig met voeden. Eerst aan de borst, bijvoeden en daarna weer kolven. Het was echt een obsessie. Oja en twee keer een lactatiekundige uitgenodigd. Ik kon hierdoor niet echt genieten. Pff en dat heb ik een half jaar volgehouden.
Bij mijn tweede ben ik eerder met verlof gegaan Daarnaast me minder aangetrokken van anderen (met name mbt bedtijden & slaapplaatsen). Dit is me uitstekend bevallen!
Meer naar mijn eigen gevoel luisteren ipv de getalletjes van het consultatiebureau, daarom langer borstvoeding geven. Meer thuis zijn.
Genieten van het moment. Dus waarom ik nu met die stomme telefoon in m'n handen zit ipv naar mijn 6 dagen oude chillbaby te kijken weet ik niet...
Dit had ik geschreven kunnen hebben! Ik hoop nu wat meer te kunnen genieten en wat minder te stressen. Verder wil ik gedurende de kraamperiode meer zelf de touwtjes in handen hebben en desnoods de kraamzorg naar huis sturen. De vorige keer voelde ik me echt visite in mn eigen huis. Niet leuk . Wat betreft de tijd na de eerste weken hoop ik alles hetzelfde te kunnen doen. Mn dochter lijkt aardig goed terecht te zijn gekomen en we hebben een leuke tijd gehad samen (en hebben deze nog steeds natuurlijk). Dus ik hoop dit nogmaals zo te kunnen doen.
Hier ook wat betreft het bv gedeelte hoe mooi ik het ook vind.. Van de eerste twee kan ik van de eerste maanden niks anders herinneren als het gedoe met de bv.
Ik zou meer buik-foto's laten maken; de 4d-echo inderdaad maar voor de rest zou ik alles exact hetzelfde doen - maar dan met een minder stressgevoel. Ik had het gevoel dat ik mijzelf telkens moest verantwoorden voor vrijwel elke keuze die ik maakte. Well, i didn't and i don't have to. En ik zou de volgende keer wanneer het ziekenhuis mijn zwangerschap probeert af te pakken en mij probeert dwars te bomen linea recta een ander ziekenhuis kiezen. Want ik wist dat ik gelijk had en goed zat, gevoelsmatig wist ik het, in theorie wist ik het ook - maar het ziekenhuis deed mij twijfelen aan mezelf en heeft daarmee heel veel stress en leed veroorzaakt. Dus ik zou hun elimineren. En daarbij iedereen die het met het ziekenhuis eens was Qua (op)voeding/verzorging/manier van mama-zijn etc., daar zou ik niks aan willen veranderen. Ik vind dat ik het goed doe. Misschien niet perfect, maar wel zo perfect mogelijk volgens mijn eigen (en gedeeltelijk die van mijn partner - hij heeft de lat wat lager liggen ) maatstaven.
Ik schrijf het net in een ander topic. Ik zou niet meer meegaan in de "wet van rugliggen". Als mijn kindje beter slaapt op zij of buik, dan zou ik dat lekker zo laten.
Ik heb eigenlijk een vraag over kraamzorg. Willen jullie meer of minder uren afnemen bij de tweede? Bij mijn eerste had ik het maximale afgenomen.
Over kraamzorg: ik bleef de eerste 4 dagen in het ziekenhuis (is standaard hier), en vond dat heerlijk. Goede verzorging en begeleiding, een beetje op adem komen... toen we naar huis gingen had ik eigenlijk geen kraamzorg nodig. Gelukkig kon mijn man lang verlof nemen. Daarna heb ik wel kraamzorg gehad, maar alleen 4 uurtjes per week, 1 keer per week. Dit ging wel door tot 3 maanden na de geboorte. Ze deed ook schoonmaakwerk en evt. boodschappen. Ik zou het nu weer zo doen.
Ik ben sowieso een stuk relaxer dan bij de eerste...ik laat hem ook veel meer zijn gangetje gaan en doe alles op zijn verzoek ipv steeds zoeken naar iets dat niet is... Ook sta ik minder snel stijf naast hem bij het eerste ongeduldige geluidje. Ben nog steeds van mening dat ik hem absoluut niet laat huilen maar als ik net ff op de wc ben of broer een luier moet verschonen ofzo ben ik niet meteen helemaal in de stress...dan moet hij ff wachten. Qua opvoeding zal ik denk ik niet veel veranderen...het zijn meer de kleine dingen...