Even over nagedacht maar niet zoveel denk ik... Me hooguit wat minder druk maken of ze wel genoeg drinken, of hun slaapjes wel gaan 'passen' in de planning van bezoek enzo... Er wel vanuitgaande dat nummer twee net zo makkelijk is als nummer 1 met eten en slapen natuurlijk. Wie weet komen we voor hele andere dingen te staan dan is het natuurlijk kijken hoe we daar mee om gaan. Maar in het algemeen zou ik de dingen weer net zo doen!
Niet meer teveel kraamvisite laten komen, de baby lekker laten slapen en niet meer uit bedje halen 'omdat de visite ook de baby vast moet houden', bij een keizersnede langer verlof nemen
Het maximale!!! Mijn partner kreeg geen vrij van zijn baas en ik heb geen ouders. Mijn schoonouders voelen niet 'eigen genoeg' en wonen sowieso te ver weg om 'even' langs te komen en ik zou mij bezwaard voelen om hen het huishouden te laten doen. Ik voelde mij op zich wel prima na mijn ideale bevalling; maar het was echt fantastisch om 's morgens om half 9/9 uur de deur open te doen, de baby af te geven en op bed te gaan liggen om rond 12:00 wakker te worden met een bak koffie, een boterhammetje en de baby te knuffelen om vervolgens de keuken/badkamer/wc/woonkamer brandschoon te hebben. Ik had het achteraf gezien ook nodig, want ik was compleet uitgeteld En zo'n baby slaapt gemiddeld de eerste 3 maanden niet door hoor, dat kun je vergeten.
Mijn ouders wonen ook ver weg. Ik denk dat ik ook het maximale ga nemen. Mijn partner is ondernemer en ik wil niet dat hij extra vrij neemt. Niet werken betekent geen inkomsten. Mijn zoontje sliep pas rond 7/8 maanden door.
Als we ooit een 2e kindje mogen krijgen zou ik graag een draagdoek willen aanschaffen maar langs de andere kant vraag ik me dat af of het wel eerlijk is tegenover mijn zoontje omdat ik het bij hem niet heb gedaan.
Heel herkenbaar. Al had ik het na drie weken alles geven wel gezien. Bij de tweede meteen flesvoeding gegeven vanaf het begin. Wat een verademing. Ook fijn omdat je parner en jij net zo veel aandacht aan de eerste als aan de tweede kan geven. Minder jalours gedrag tot gevolg. En heerlijk slapen. Mijn man nam de voeding van 9 en 12 uur en ik die tussen 3 en 5 uur. En dan hij weer die tussen 6 en 9 uur (als hij niet hoefde te werken). Heb toen beter geslapen dan tijdens de zwangerschap.
??? Kan hij zich dat nog herinneren dan? Zeg gewoon dat je dat gedaan hebt Of anders zeg je: ja, als ik het niet doe, dan kan ik niet met jou spelen of wandelen of whatever. Dan is het ook snel goed hoor Life isn't fair, sometimes. Je eerste heeft weer andere dingen gekregen die de tweede niet heeft.
Ik ga de tweede eerder in de draagdoek doen en een rekbare draagdoek kopen (makkelijker). Verder nogmaals BV proberen maar als het niet lukt ook niet zo erg. Ook minder stressen op het aantal flesjes dat hij drinkt per dag (als bv niet lukt). De rest zou ik denk ik hetzelfde doen: veel in de box leggen, gewoon laten worden aan overal te slapen, methode estivill, op eigen kamer slapen, etc.
Hier zelfde met BV. Vind het echt heel mooi, maar ben er echt depri van geweest.. Ons meisje viel te veel af, bv kwam niet opgang, ze kon niet goed aan de tepel zuigen. Heb er best een trauma van. Eerste weken was het een hele dag; BV, bijvoeden, kolven. Pff Tijd daarna ook veel met kolven/aanleggen/productie verhogen bezig geweest, en ik heb echt het idee dat ik te weinig heb genoten. Was erg gestrest.
Ik ben op m'n intuitie gaan vertrouwen en daarop gaan handelen, in plaats van wat artsen zeiden. Bij de oudste dacht ik toch dat artsen het wel beter zouden weten dan ikzelf, maar dat bleek keer op keer niet het geval. Ook wel logisch: een arts ziet m'n kind een kort moment, ik ben 24/7 bij ze. Ben dus veel assertiever op gaan treden naar artsen en dat heeft wel een hoop gescheeld. Beiden waren huilbaby en ik ben bij Caitlyn de draagdoek eerder gaan gebruiken en langer blijven gebruiken en dat heeft me ook enorm gescheeld. In plaats van hele dagen met m'n kind op de arm gewoon met kind in de doek ook nog wat kunnen doen met m'n oudste of iets aan het huishouden doen. Verder had ook Caitlyn weer enorm veel slaapproblemen door de medische klachten. Ik heb alle nonsens van CB en huisarts over "als je eenmaal samen gaat slapen, kom je er nooit meer van af" naast me neergelegd, (bij de oudste overigens al), en in goede gezondheid slapen beide meiden perfect. Totaal geen punt geweest om samen slapen af te leren: het was simpelweg de veiligheid die ze nodig hadden op het moment dat ze zich heel naar voelden en op het moment dat ze zich goed voelden, vroegen ze daar ook niet om. Heeft ons vele uren slaap opgeleverd....
bij de tweede meer gerelaxed, meer naar mn eigen gevoel geluisterd. Mijn kinderen slapen overdag niet zoveel, bij de oudste was ik de hele dag bezig met m op bed leggen en troosten en proberen hem overdag te laten slapen. Bij de tweede heb ik dat meteen opgegeven. Ik probeer het 2x p dag en lukt het niet om te slapen dan is het jammer. Verder: Ik wou perse niet meer inbakeren omdat het tegen mn gevoel inging, ik wilde liever dragen in de draagdoek. Ik ben eerder begonnen met bijvoeden omdat ik het gevoel had dat hij het nodig had
Je tweede moet vanaf zijn of haar geboorte wel de aandacht delen met grote broer, dat is toch ook anders. Niet perse eerlijker of minder eerlijk, maar anders. Ik heb bij nr 2 de kraamvisite wat meer verdeeld en de eerste dagen wat afgehouden, ook om onze oudste te laten wennen. De jongste jeeft veel meer bij ons in bed geslapen maar onze oudste sliep gewoon goed.
Ik zou bij de 2e een cosleeper willen ipv een wiegje naast het bed. Lijkt me veel makkelijker en fijner. En ook eerder beginnen met dragen. Was al wel redelijk vlot bij mijn dochter maar zou het nu vanaf de eerste week al wel willen doen. Voor de rest veel dingen hetzelfde.
Leuk topic! Voor de bevalling meer m'n rust nemen..haha ondanks al een kindje. Maar nu heb ik door gedraafd met alles tot het moment dat ik beviel, daar heb ik veel spijt van gehad. Kraamborrel ipv. kraamvisite op eigen familie en beste vriendinnen na. Proberen m'n huishouden meer los te laten en me echt te focussen op m'n baby (zal moeilijk zijn voor mij, 'k ben nogal een controlefreak) meer m'n rust nemen als ik dat nodig heb, ipv. mezelf groot voordoen nooit nee zeggen en na 2 maanden bijna doordraaien. Borstvoeding nogmaals proberen maar als het niet gaat eerder opgeven. Meer hulp accepteren van m'n man en familie. M'n kindje gelijk gaan dragen in de doek als hij of zij ook zo onrustig is en me niks aantrekken over geklets als verwennen ed. En in alles meer luisteren naar mezelf. Kortom bijna alles anders, maar ik kijk ook niet positief terug op de eerste 2 a 3 maanden.
Ik ben met mijn zoontje veel makkelijker dan ik destijds bij dochter was. Met eten, slapen, op bezoek gaan, alles eigenlijk. Bij dochter had ik een strak ritme en wilde daar eigenlijk niet vanaf wijken. Terwijl het prima ging als ik dat wel een keertje deed. Zoontje gaat een beetje meer in het ritme mee. Slaapt waar het zo uit komt, toen hij klein was in de doek, in de kinderwagen, nu in de buggy. We gaan meer op bezoek en dagjes weg. En hij gaat er gewoon in mee, heel makkelijk is ie.
Ja daar heb je gelijk in. De 2e krijgt dan veel speelgoed van de 1e dus niet nieuw. Dus dat is wel een compensatie En dat is ook waar. Daar had ik nog niet over nagedacht