Hier ben ik het mee eens, deze man veranderd echt niet hoor. Hij gaat heel jullie relatie al vreemd, hoeveel kansen wil je iemand geven?! Hij neemt je gewoon in de maling en blijft tegen je liegen waar je bij staat. Vreselijk zulke mensen, ik vind dat zo ontzettend respectloos!! Hij gaat gewoon echt niet veranderen. Ik hoop voor jou en vooral voor je kindje dat je dit echt gaat inzien en bij hem weggaat. Jullie kindje voelt al deze spanning nu ook en wil je dat je kind opgroeit in een gezin waarin vreemdgaan en liegen maar normaal wordt gevonden?! Met jou en je kindje komt het inderdaad wel goed, kies voor jezelf en je kind. En ik denk ook dat je jezelf moet laten helpen. Ga met iemand praten, want dat je zo met jezelf laat omgaan is echt niet goed en komt ook ergens vandaan.
Ik heb mijn ex ook nooit betrapt op daadwerkelijk afspreken of meer te doen met de dames waarmee hij contact had. Alleen maar gesprekken en smsjes gelezen, en zelfs een mail die hij had gestuurd naar een escort dame. Ik kon onze dochter ook niet meenemen. Ik heb 2 maanden lang overal geslapen. Bij familie, bij een vriendin, bij een buurvrouw, in mijn auto, in hotels, in een studio, in een b&b, in een woning bij een stelletje via AirBnB. Maar ik werk nou eenmaal in BE, heb opvang in BE, en wilde mijn ex geen handvatten geven dat ik niet voor onze dochter zou zorgen en hij dat kon misbruiken in de rechtszaak. Ik kon niet zomaar mijn boeltje en dochter pakken en vertrekken naar NL. Het is heel moeilijk om sterk in je schoenen te blijven staan tegen zo'n kerel en er definitief een punt achter te zetten, zeker als je kinderen hebt. Ben je financieel onafhankelijk? Zo niet, ga daar zsm aan werken. Anders kom je geen steek verder.
Wat de andere dames al zeggen: hij gaat niet veranderen, en daarbij heeft hij heel goed door dat jij toch wel om te praten bent. Omdat je nu jezelf in bescherming moet nemen is het dus beter als jij weggaat. Blijf een weekend bij je ouders of bij vrienden of familie, even op adem komen met de kleine. Hij mag contact zoeken met/over jullie kind, maar niet met jou. Jij moet nu even op adem komen en je kracht winnen. Anders eindig je als een buurvrouw van me, 56, werkloos, 2 inmiddels volwassen kinderen met wie niemand echt goed contact heeft en een vent die ik weet niet hoeveel 'bijvrouwen' heeft in de huizen die hij verbouwt. Het enige dat zij doet en kan doen is haar hart uitstorten bij de overbuurvrouw. Ze is nooit gelukkig of blij. Ze ziet er minstens 10 jaar ouder uit. Opgevreten door de onzekerheid, door het constant zichzelf afvragen: wat doe ik verkeerd waardoor mijn man niet trouw kan zijn? Big news, zij en jij doen helemaal niks verkeerd! Het zit in hem zelf. Hij heeft een probleem, een verslaving, en zolang hij daar niet zelf aan wil werken zal hij daar never nooit in veranderen.
Het houdt niet op, niet vanzelf! Ik vind het alleen heel jammer dat je niet, voordat jullie kindje er was, voor jezelf hebt gekozen. Maarja, das altijd makkelijker gezegd achteraf. Niet dat je kindje het niet waard is om te bestaan, maar als je al voor die tijd was weggegaan hadden jullie allebei gelukkiger kunnen zijn, zonder elkaar en had je misschien een hele lieve betrouwbare vriend gehad waar je een kindje mee had kunnen krijgen.
Lieve Ennudan, wat een sh*t situatie! Helaas, helaas, helaas heb ik een dergelijke situatie van zeer dichtbij meegemaakt, te weten met mijn ouders. Mijn vader, pathologisch leugenaar en huichelaar eerste klas ging met een meisje die hij via het werk had leren kennen. Zij was (is nog steeds) maar 3 jaar ouder dan ik ben. Ik was destijds 15 dus tel maar uit Hij loog dat het niet waar was maar die muts belde gewoon naar ons huis met k*tsmoesjes. Dit speelde in de tijd van het nog gratis kunnen sms'en via internet en als wij dat deden vond hij het belachelijk maar ineens had hij zelf een account. Hij loog tegen mijn moeder dat hij het wachtwoord niet wist, ik tikte haar naam in en bingo. Er stonden berichtjes die je als kind niet wil lezen van je vader maar die alles verduidelijkten. Mijn moeder brak bij het lezen, ik ben met broertje en zusje een ijsje gaan kopen zodat zij konden praten. Het was weken stil in huis maar vader beloofde beterschap en moeder geloofde hem op zijn grijze ogen. Helaas, de historie herhaalde zich keer op keer en steeds op net wat andere wijze. Na een paar jaar, moeder doodongeluk, vader zoop zich klem, kwam ik erachter door wat Google speurwerk dat mevrouw inmiddels was verhuisd naar een gehucht vlakbij ons gehucht (80 km van haar oorspronkelijke woonplaats en van haar en mijn vaders werk). Ik heb mijn moeder geïnformeerd, ze kregen heibel voor de zoveelste keer maar toch bleef ze bij hem...voor mijn broertje overigens, die is 8 jaar jonger dan ik en ik 4 jaar jonger dan mijn zusje, ik was inmiddels het huis ontvlucht. Pas na 11 jaar elkaar verdriet en ellende aan doen en elkaars leven vergallen is mijn vader op een avond boos weggelopen omdat hij met zijn zatte harses mijn zusje zat af te zeiken en mijn moeder er iets over zei. We wisten hem niet te traceren (aangezien hij suiker heeft wilden we hem wel traceren zodat mijn moeder niet de schuld kreeg voor nalatigheid als hij ergens in een berm lag) pas na een paar uur wist ik zijn vriendinnetje haar nummer te achterhalen en daar bleek hij zielig te zitten doen. Hij is daar nooit meer weggegaan, mijn moeder overspannen achterlatend. Ik schrijf dit hele verhaal om tot het volgende te komen. Ons als kinderen is in die jaren ook enorm veel verdriet aan gedaan. Nobel en lief om bij zo iemand te willen blijven die jou helemaal sloopt en jou totaal niet respecteert puur en alleen voor je kindje. Maar je kindje ziet jouw verdriet ook echt. En jouw kindje voelt de onderlinge spanningen ook echt. Je kindje wordt er niet beter van. Echt niet. En jij al helemaal niet. Meid, kom op, richt je kop op, doe je schouders naar achteren en maak deze keuze voor zowel jezelf ALS voor je kindje. Je kindje kan papa blijven zien maar hoeft er geen stille getuige van te worden dat papa mama sloopt. Wat hij jullie beiden aandoet is respectloos, gevoelloos en hij heeft al ruimschoots aan je bewezen dat hij je laat vallen als een baksteen en zijn beloften keihard breekt. Persoonlijk geloof ik niet dat je hem maar blijft geloven, kom op, je moet jezelf meer credits geven. Ik geloof dat je bij hem blijft omdat je bang bent voor de gevolgen als je weg gaat bij hem, maar dit verdien je niet, echt niet. En je kind ook zeker niet. Ik wens je alle wijsheid en sterkte toe, hopelijk kom je tot een waardig besluit. Een hele dikke knuffel voor je, ook al is 'ie digitaal maar meid wat kun jij die hard gebruiken!
Ik was allang weg gegaan. Zo'n vent hoefde ik echt niet hoor. Ook al zijn er kinderen in het spel. Ik wil hun en mezelf recht in de ogen aan kunnen kijken en geen relatie hebben die als een leugen in elkaar zit. Nee nee... Die had ik allang verbannen in mijn/ons leven
Wat betreft dat andere e-mail adres... Kun je daar niet in komen met hetzelfde wachtwoord? Zit daar verder niet een optie op, om je wachtwoord te herstellen met een geheime vraag? Of misschien wordt het wachtwoord dan naar zijn primaire e-mail adres gestuurd. Als je dáár wel in kan, dan kun je er alsnog bij. Als dat lukt, zou ik meteen zijn hele mailbox doorspitten. Ik vermoed dat dat e-mail adres speciaal is aangemaakt voor het vreemdgaan. Als je wat ontdekt, kun je dat uitprinten (of screenshots maken) en hem daar mee confronteren. Moet je wel snel handelen, want het kan ook zijn dat hij een notificatie krijgt op zijn telefoon, dat het wachtwoord op zijn andere account opgevraagd is! En dan kan hij alles wissen voordat je hebt kunnen kijken.
Eens. Heel triest dat je natuurlijk een kind hebt gekregen met hem, maar die vent zal nooit veranderen. Dumpen die loser. Je kind verdient een gelukkige jeugd dus dáár moet je je nu op gaan richten, zorg idd dat je zsm financieel onafhankelijk wordt. Ga een opleiding doen, studie, werken. Dan komt de rest vanzelf wel weer ooit in de toekomst. Sterkte!
Helaas, ik kom echt nergens in. Heb echt alles geprobeerd, maar niks... Wil mijn tijd ook niet meer verdoen met inbreken in accounts en zoeken, dat heb ik lang genoeg gedaan. Hier zal ik het mee moeten doen. Meer bewijs dan twee profielnamen die teveel op elkaar lijken, met hetzelfde wachtwoord heb ik niet. Had ik dat maar, dan had ik sterker in mijn schoenen gestaan. De vraag of ik wel genoeg bewijs heb om het zeker te weten blijft maar in mijn hoofd spoken. Vandaag komen mijn ouders, die nemen een achternicht mee die ik al jaren niet meer heb gezien. Ik twijfel of ik het allemaal aan ze zal vertellen of wachten tot ik met mijn vriend heb gesproken. Slaapplaats voor dit weekend is geregeld, alleen oppas voor de kleine nog. Heb drie opties, daar ga ik vanmiddag maar achteraan. Bloednerveus ben ik voor morgen. Wat als hij blijft volhouden dat hij het niet is, op mijn gevoel gaat spelen? Wat als ik dus niet sterk genoeg in mijn schoenen sta? Financieel ben ik redelijk afhankelijk van hem, kan daar verder niks over zeggen in verband met herkenning. Jullie woorden en verhalen doen me goed. Sterken me in mijn gevoel. Bedankt daarvoor!
Succes lieverd, bedenk maar dat je voor een nieuw begin gaat, en het begin is altijd moeilijk, maar uiteindelijk ben je blij dat je de stap genomen heb. Been there, done that!!!
Je pikt wel erg veel zeg. Je zegt dat hij door het stof is gegaan, je bent weggegaan bij hem voor eventjes, en toch doet hij het weer. Hij snapt het nog steeds niet! Er zijn van jouw kant geen dreigementen meer over om te doen. Het enige wat rest zijn 2 opties; Je Blijft bij hem en de rest van je leven vertrouw je hem niet meer, wat waarschijnlijk terecht blijkt. Of je gaat bij hem weg. Dreigen met weggaan helpt niet, paar dagen weggaan helpt niet, praten helpt niet. Iemand die zo weinig respect voor jou en voor jullie kindje heeft verdiend jullie niet. Wat is dit nou voor echtgenoot en vader? Hij heeft toch geen zin om onderdeel uit te maken van het mooie gezinnetje, anders bleef hij wel bij jullie en had hij genoeg aan jullie. hij zit liever ergens anders. Laat hem dat dan doen. Hij zoekt zijn geluk ergens anders, dan moet jij dat ook doen. Wie zegt dat hij daar nu niet zit, of dat hij wel voor werk ergens is maar na werktijd daar langsgaat? Ik zou hem nooit meer kunnen vertrouwen.
Ik weet niet hoe je Engels is, maar dit is misschien erg nuttige info voor je ; Psychological manipulation - Wikipedia, the free encyclopedia Laat er anders een google translate op los. Als je weet hoe gladde praters te werk gaan is het veel makkelijker om er doorheen te kijken. Wat betreft of hij het toegeeft of niet. Ik snap eigenlijk persoonlijk niet waarom je daar waarde aan hecht. Hij is overduidelijk niet eerlijk. Als ik je verhaal zo lees gaat hij al je hele relatie vreemd en is hij daar nooit mee opgehouden. Af en toe betrapte je hem en beloofde hij beterschap maar dat was het dan. Dit soort mannen veranderd gewoonweg niet. Waarom heb je zo'n moeite om hem los te laten? "Loslaten is niet opgeven of onverschillig zijn. Loslaten is de waarheid de ruimte geven." Loslaten | Hoe laat je iemand los? | Emoties en Stress loslaten
Die 2 accounts zeggen toch al meer dan genoeg..! Als je hem nu zijn verhaal laat doen dan zullen daar alleen maar smoesjes en manipulatieverhalen uit komen. Sterkte
Ik vertrouwde hem echt niet meer hoor. Ook al zou ik financieel afhankelijk zijn.. of een gedeelte ervan. Zou niet in me opkomen om dan evengoed bij m te blijven. Zo'n vent is jullie echt niet waard hoor. Bewijs heb je.. waarom zou iemand anders een profiel maken op zo'n site? En in dit geval zelfs 2!
Opvang voor de kleine is geregeld, die gaat morgenmiddag naar het kinderdagverblijf. Ben aan het twijfelen of ik op hem ga zitten wachten en een gesprek aanga, of gewoon een briefje neerleg en weg ben. Dat vind ik ook zo laf... Bah, bah, ben misselijk als ik er aan denk. Het komt nu wel dichtbij! Maar ik moet het doen, voor mij EN vooral voor mijn kindje!
Ik wil even zeggen: sterkte en kom op.. Wat hij jou allemaal al heeft aangedaan.. is niet normaal jij verdient zoveel beter!! Kom voor jezelf op!
En zo is het. Ik weet niet hoe ik het zou doen. Van de ene kant op hem wachten maar van de andere kant zou ik denken... ik g weg, laat wel een briefje achter en ik hoor wel of hij belt. Zo voorkom je dat hij je gaat claimen, smeken te blijven etc etc.. Als je weg bent kan hij zoiets hebben wat is dit? En kan hij helemaal denken shit.. wat heb ik nu gedaan etc... maar goed... ik zit zelf niet in deze situatie. Hoe je het ook doet, doe het op de manier wat goed voelt. Ga je weg met een briefje.. is het ook goed.. ook al zouden andere dat laf vinden. Het is gewoon ff direct rust voor jezelf. Op het moment dat hij terug komt heb je die rust niet meer. Het is niet dat je hem nooit meer ziet toch? Ik denk dat ik dat zou doen... succes en laat je weten hoe en wat? Sterkte!
Ik zou wel een briefje neerleggen en weggaan. Waarom? Omdat je in zijn manipulatie trapt keer op keer geloof me weet er alles van (verslaving.) Laat hem maar achter jou aan komen, is die nou helemaal betoeterd.. En iemand die zo manipulatief in het leven staat gaat echt niet veranderen...