Ha allen, Mijn dochter is bijna 2, en nog volop in de luiers. We hebben wel een potje, maar ze wil er absoluut niet op zitten. Overal lees ik dat je dan ook niet moet dwingen. Maar ik lees ook dat je het beste met zindelijkheidstraining kan beginnen in een redelijk stabiele periode, zonder al te veel grote veranderingen. Nu komt er eind januari als alles goed gaat een brusje bij voor haar, en zal ze dus ook in de herfst of zoiets overgaan naar een ander slaapkamertje, met peuterbed enzo. Wel wat veranderingen dus. Wat raden jullie aan? Nu toch iets meer aansturen op op het potje gaan, ondanks dat ze er zelf nog geen zin heeft? Of beter toch even gewoon de komende maanden haar rustig aan laten wennen aan het idee, het blijven benoemen en aanbieden als mogelijkheid, maar zonder enige druk of moeten? Alvast dank!
Altijd je kind volgen. Stimuleren maar niet pushen, want dat heeft toch geen zin. Ik denk persoonlijk dat het 10x belangrijker is om op het goeie moment wat betreft háár fysieke en mentale ontwikkeling te beginnen dan om te kijken of het al dan niet een rustige periode is. Mijn ervaring is ook dat kleine kinderen razendsnel aan veranderingen wennen. Dus dat nieuwe kamertje zal 2 weken omschakelen zijn, en dan is het alweer "old news" Dus dan heb je nog ruim tijd voor januari om het nog eens te proberen. En als het dan niet lukt in maart nog eens een poging, als de baby alweer helemaal geïntegreerd is
Ja dat is helemaal waar . Dat past ook veel beter bij hoe ik het zelf voel. Ze is wel erg geinteresseerd in plas en poep, en heeft behoorlijk goed door wanneer ze moet, wat dat betreft is ze er wel klaar voor, maar ze wil gewoon niet op dat potje. Ik denk ook dat het dan averechts werkt als ik haar toch ga dwingen. Het enige wat ik zat te denken wat ik misschien kan proberen is op 1 of 2 vaste momenten (na het ontbijt en na het avondeten?) haar een keer het potje 'aan te bieden'? Zodat het binnen haar verwachtingspatroon komt? Misschien dat ze er dan op een gegeven moment open voor gaat staan. Ja, of ze wordt er zo gek van dat ze er maandenlang niet eens bij in de buurt wil komen...
Mijn zoontje is nu 2,5 maand en wij zijn nu net begonnen met de zindelijkheidstraining van mijn dochter van 2,5. Ik had er echt geen zin in tijdens de laatste fase van mijn zwangerschap, had weinig energie en ik wilde er ook makkelijk met haar op uit zonder aan plasjes te hoeven denken. Maar bovenal merkte ik bij haar nog geen signalen dat ze er fysiek aan toe was. Als ze bijvoorbeeld per ongeluk plaste als de luier even uit was, dan registreerde ze dat niet echt. Nu zijn we net begonnen en tot nu toe gaat het goed!
Mijn dochter merkt het dan wel, maar bij haar heeft het meer het effect dat ze er een beetje van schrikt en dan gaat huilen. Van te voren heeft ze het wel ook over 'plasje doen', maar vervolgens als je dan het potje erbij zet gaat ze heel hard huilen en roept ze 'nee, nee nee'. Ik weet eigenlijk ook niet waarom ze er zo'n afkeer van heeft, want we hebben nooit gepusht of te fanatiek aangemoedigd, sterker nog, ze heeft nog nooit op dat ding gezeten uiteindelijk . En ze zit wel heel graag op krukjes enzo, dus waarom ze vanaf het begin af aan het potje zo eng vindt...?
Dat laatste geprobeerd in de tuin, maar als ze moet plassen gaat ze net zolang 'luier om' zeggen tot ze een luier aan krijgt . Misschien moeten we oncomfortabelere luiers kopen
Ok! Misschien is dat idd het makkelijkste. Tenzij ze er eerder alsnog open voor gaat staan natuurlijk.
Dat zegt echt niks hoor. Mijn dochter was 20 mnd toen ze zindelijk werd. Als ze t merken dat ze moeten plassen dan kan er best geprobeerd worden
Dit heeft ons zoontje ook gehad. Wij hadden gewoon het potje in de woonkamer staan en hij kon erop en eraf als hij dat wilde. Na een paar maanden zei hij ineens dat hij ook wilde plassen (ik was aan het plassen). Hup broeken uit en luier uit en hij ging er zelf op zitten en plassen. Ik heb hem er nooit op mogen zetten. Dat wilde hij zelf doen of niet. Toen hij geplast had hebben we een potje op zijn slaapkamer gezet en zo gevraagd voor en na het slapen of hij wilde plassen. In het begin was het vaak nog nee maar steeds vaker wilde hij het wel. Zo was het begin.
Als ze zo'n aversie toont dan zou ik gewoon nog even wachten joh Anders ben je het alleen maar aan het forceren. Zo lang heeft ze straks waarschijnlijk niet nodig om aan haar brusje te wennen. Mijn zoon is 2,5 maand oud en onze dochter is ontzettend snel aan de nieuwe samenstelling van het gezin gewend. In de kraamweek was ze wel vermoeider. Zodra de kraamhulp de deur uit was na 8 dagen, werd ze weer helemaal zichzelf. Ik denk dat ze meer uit haar doen was van de vreemde mevrouw, dan van haar nieuwe broertje. Die heeft ze klakkeloos geaccepteerd.
Onze zoon was bijna 4 jaar en "moest" echt zindelijk worden omdat hij naar school zou gaan. We hebben toen met hem een datum afgesproken en ook echt afgeteld met een kalender, maar ja hij was dan ook al een stuk ouder dan jou dochter. Maar wat ik maar wil zeggen, geef het gewoon de tijd het komt vanzelf.
Ze zomer het dichtste bij je kindjes 2e verjaardag is vaak de ideale tijd om het te proberen. Een 2 jarige praat je namelijk makkelijker uit zn luier als een 3,5 jarige. En lichamelijk kan een kind het vaak vanaf 1,5 wel, alleen is het even flink omschakelen. Mijn zoon plast heel vaak op de po, maar als hij een luier aan heeft, ook nog wel in zn luier. Ik zou het zelf dus deze zomer proberen. Als je straks de baby hebt en een peuter die zindelijk probeert te worden en 3x op de grond plast terwijl je baby net begint te tijgeren... Is het weer een heel andere lastige fase!
Ik zou lekker wachten... hebben wij ook gedaan, vorig zomer wilde mijn zoontje ook niet.. Paar keer op het potje gezet maar hij schreeuwde moord en brand...Oké dan niet. Vorige week luier af gedaan en hij is binnen drie dagen dag en nacht droog! Heerlijk! Hij heeft bijna geen ongelukjes en geeft het zelf aan! Ben blij dat ik gewacht heb!
Op het potje zetten mocht ik ook niet en schreeuwde zoontje ook moord en brand. Maar er zelf op gaan zitten (wel al potje een half jaar hebben staan) vond hij wel fijn. Hij zei na een half jaar toen ik aan het plassen was dat hij ook wilde plassen. Altijd zelf laten bepalen hierin en idd niet geforceerd erop zetten want dat werkt averechts. Nu 2,5 maand nadat hij voor het eerste op potje plaste is hij nu zindelijk. Ook de afgelopen 3 weken veel in blote billen en zelf laten bepalen. Nu zegt hij dat hij moet plassen en gaat zelf op de wc. En nog steeds gaat hij niet op commando.
Dank allen! Ik ga het sowieso niet opdringen inderdaad. Daar is ze nog jong genoeg voor. Ze is cognitief eerder wat verder dan bijna 2 jaar dus wat dat betreft zit het wel goed, maar motorisch loopt ze juist wat achter. Ze loopt pas 1.5 maand. Dus ik denk dat dat soms ook wel meespeelt met haar potje-angst, die is natuurlijk vrij laag bij de grond en zo diep door haar knietjes gaan vond ze nog erg moeilijk. De laatste dagen gaat ze wel steeds makkelijker op een krukje zitten wat even laag bij de grond is en op stoeprandjes enzo, dus ik denk dat dat gedeelte wat makkelijker wordt nu voor haar. Ik kan nog even kijken of ze misschien wel op de grote wc wil met een verkleiner erop, want ze is op zich wel erg geïnteresseerd in wc's, ze wil altijd mee als ik ga. Denk dat we het gewoon voor nu op de niet-pressie manier af en toe blijven aanbieden, en mocht ze dan volgend jaar lente/zomer nog niet willen dan gaan we het wat systematischer proberen.
Jouw situatie (qua leeftijd / baby op komst etc) is precies hetzelfde als bij mij vorig jaar. Ons dochtertje (werd vorige zomer 2) was die zomer nog helemaal niet geinteresseerd in het potje. In het najaar heeft ze inderdaad een nieuw bed enzo gekregen, maar dat was na een paar dagen al alsof het nooit anders geweest was. In oktober ofzo begon ze zelf steeds vaker aan te geven dat ze naar de wc moest, dus toen hebben we in de kerstvakantie besloten om een paar dagen haar luier uit te laten. Dat ging eigenlijk meteen goed. Ik was eind januari uitgerekend van dl2 en je hoort vaak dat als er een nieuwe baby komt, dat ze dan een terugval hebben qua zindelijkheid. Ik was dus erg benieuwd wat er zou gebeuren, maar alles ging prima, geen terugval te bekennen. Dus ik zou het nu lekker op z'n beloop laten en wie weet toont ze later in het jaar wel wat belangstelling. En als dat niet zo is, dan niet. Je hebt nog tijd zat. En het is met een dikke buik ook niet zo handig om telkens 'ongelukjes' te moeten opdweilen.