Dag dames, Ik zit een beetje in dubio. Tijdens mijn werk is er een risico op agressie; zowel verbaal als fysiek. Ik was voornemens om te wachten tot na de eerste echo voordat ik mijn unithoofd inlicht over mijn zwangerschap (en in overleg met haar de rest van de collega's), echter begin te twijfelen. Het is een risico op agressie en fysieke agressie komt gelukkig niet veel voor. Alleen je raadt het al: mijn laatste dienst wel. Nu ben ik niet eens zozeer bang voor een klapje of schoppende beweging, want de situaties zijn veelal gecontroleerd, geen gerichte klappen en het kindje zit nu nog goed beschermd achter mijn schaambot.. Maar deze keer was het bijten wat maakt dat ik twijfel. Deze persoon was bekend met een SOA en heeft een collega gebeten. Ik heb het nu (in enige haast/stress) aan een collega verteld en ben uit de wind gebleven (mede dankzij lieve collega) en heb assisterende belangrijke handelingen gedaan. Nu zit ik te twijfelen.. Of aan unithoofd vertellen deze week of per keer zorgen dat ik de assisterende handelingen doe. (Wat sowieso iets is wat ik 9 vd10x doe) Ik ben benieuwd wanneer de meiden die een zelfde soort risicovol werk doen hun zwangerschap op hun werk hebben aangegeven.
Ik had op mijn werk ook erg veel te maken met agressie, ook verbaal als fysiek. Ik heb er zelf voor gekozen om het met 12 weken te vertellen, maar in die 12 weken ben ik zelf wel een stuk voorzichtiger geworden. Bij acties dook ik er niet meteen bovenop, maar stelde bijvoorbeeld voor om de medicatie toe te dienen. Ik heb het met 12 weken verteld en toen meteen vervangend werk gaan doen, deed bijna geen client contact meer maar voornamelijk het coachen van mijn collega's. Ik moet zeggen dat mijn vriend het wel heel spannend vond en liever had dat ik het eerder had verteld. Ik zou kijken wat voor jou goed voelt, stress is voor jou en de kleine natuurlijk ook niet goed en het belangrijkste is dat jullie natuurlijk allebei goed door de zwangerschap heen gaan! Succes met je beslissing en geniet van je zwangerschap!
Hier ook werk met verbale en fysieke agressie. Ik wilde wachten tot na de termijnecho, maar door steeds meer risicosituaties in korte tijd, na 10 weken mijn manager en team op de hoogte gebracht. Moest per direct van de groep af, maar gelukkig een heel fijn team waar er heel discreet met deze info is omgegaan (we hadden het familie en zo nog niet verteld) en ben ik vervangende werkzaamheden gaan doen. Je moet doen waar jij je goed bij voelt, maar voor mij was het echt een opluchting..
Hier idem qua situatie. Aangezien ik zo misselijk geweest ben, wisten mijn collega's en ook leidinggevende het eerder dan de meeste mensenkind mijn omgeving. Zij wisten het met ongeveer 6 weken omdat ik na ieder stukje eten direct overgevend boven het toilet hing haha
Hier met 8 weken verteld omdat ik me niet meer veilig voelde. Voelt het niet goed? Dan gewoon vertellen!
Ik werk zelf ook met fysiek en verbaal geweld. Ik heb afgelopen maand vakantie gehad gelukkig maar aankomende week moet ik weer beginnen. Wil het dan wel direct vertellen tegen mijn leidinggevende. Grote kans dat ik ook vervangend werk moet doen. Ben erg benieuwd wat ze me zullen aanbieden.
Hier ook een werkplek met verbale agressie (meerdere malen per week) en af en toe fysiek geweld... Ik heb het met 12 weken verteld, maar moet zeggen dat ik mij er nu alles behalve prettig bij voel.. vooral niet in de avonden, dan is het vaak heviger... Straks een slaapdienst... Ik vind het vooral lastig te bespreken omdat ik er nog maar 4 maanden werk.
Hier werkzaam in gehandicaptenzorg met lichte mogelijkheid op fysieke agressie, maar wel assisteren bij zware fysieke agressie bij buurwoningen. Vanaf 6 weken heb ik het enkele collega's verteld zodat ik niet meer hoefde te assisteren op de buurwoning en na de eerste goede echo gelijk mijn teamleidster ingelicht. Op dit moment mag ik 1 bepaalde dienst niet draaien en niet assisteren bij de buren, maar verder doe ik nog mijn normale werkzaamheden. Het ziet er wel naar uit dat ik doordat ik geen gebroken diensten meer kan draaien dat ik na mijn vakantie voor 20% ziek gemeld wordt, zodat ik aan mijn uren blijf komen.
Ik lees ook ff mee! Weet pas net dat ik zwanger ben, heb gelukkig nu vakantie maar moet met 2 weken weer beginnen. Ik werk in de paychiatrie en ook veel kans op agressie! Niet altyd maar je zult het net zien. Ik twijfel ook over het draaien van nachtdiensten, wat vinden jullie? Je schijnt dan meer kans op een miskraam te hebben door nachtdiensten te draaien?
Ik werk ook in de zorg (arts in opleiding op SEH) en heb vanaf 10 weken geen nachten meer gedraaid. Omdat kans op miskraam wordt verhoogd met 25%, dus ipv 10% dan een kans van 12,5% en dat zou ik mezelf nooit vergeven. Plus het feit dat in de nacht de meer ongure types binnen komen: agressief, al dan niet onder invloed van alcohol en drugs, zwevers/junks etc. Zul je zien, gisteren tijdens een saaie dagdienst hard in buik geschopt door een kind van 11 jaar omdat hij geen injectie wenste te krijgen... En een alcoholist die het dan voor me opneemt... Het kan raar gaan! Maar de nachten: voor mij een no-go!
Zo! Heftig en naar zeg! Is indd zo, het komt vaak als je het niet verwacht. Is dan ook weer het risico van werken met mensen in de zorg...
Wel fijn om te lezen dat meer meiden het herkennen. Nog een beetje in dubio maar misschien toch maar eens langs mijn unithoofd. Weet ook niet of er op het werk een zwangerschapsprotocol ofzo is.. heb me er nog nooit echt in verdiept. Denk niet dat ik direct niet meer op de groep zal werken, maar misschien wel met bepaalde mensen niet.
Vanmorgen dus een agressie incident tussen 2 clienten. Ik hield mij wat afzijdig tot het bijna escaleerde, maar na escalatie heb ik slachtoffer meegenomen, dat leek mij het veiligst.. Ik had slaapdienst en stond op het punt naar huis te gaan. Dus leidinggevende heeft er voor gekozen de boosdoener pas het pand uit te laten verwijderen als ik weg was, omdat hem kenne de hij heel moeilijk kan doen en agressief kan doen. Dus dat was wel prettig op zich....
Ik werk ook in de psychiatrie, in een beschermende woonvorm. Kans op verbale alleen fysieke agressie. Heb met 6 weken iedereen daar verteld dat ik zwanger ben om risicovolle situaties te vermijden. Werk op verschillende locaties en eentje daarvan heeft een cliënt daar wonen die iets tegen zwangere heeft. Ik kan dus niet meer op die locatie werken. Ben blij dat ik het zo snel verteld heb want anders ga je dingen doen die tegen je principes ingaan
ik denk dat je het zo snel mogelijk moet vertellen. Je gaat denk ik toch anders reageren in een situatie en daar help je je collega's ook niet mee.
Ik heb het in die rede direct verteld op het werk, dit was erg prettig omdat iedereen rekening ermee hield, en mocht het mis gaan is dat natuurlijk zacht uitgedrukt kl*te maar ook dan heb je steun aan je collega's, tenminste wij zijn een hecht team en het is bij een collega mis gegaan en iedereen hield rekening met haar ect.
Ook ik werk in de gehandicaptenzorg, op een woongroep met drie mannen die bekend staan om lichamelijk geweld. Eentje heeft dat al jaren niet meer gedaan, maar de andere twee nog dagelijks. Ik twijfel op dit moment. Ben pas 4 weken en 3 dagen hoor, maar werd twee dagen geleden (toen ik het net wist) al in mijn buik geslagen door een cliënt. Zijn voeten misten mij gelukkig net. Schrok er ontzettend van natuurlijk. Ik probeer de twee cliënten zoveel mogelijk bij mijn collega's 'af te schuiven' zonder dat ik iets hoef te vertellen. Met 6 weken ga ik op vakantie, met 9 kom ik weer terug. Dat wil ik eigenlijk uitzingen.
Bij de politie ben je verplicht het te vertellen zodra je het weet. Daarna worden alle risico's zoveel mogelijk vermeden. (Nichtje werkt bij de politie ) Ik zou het vertellen dan kan iedereen er rekening mee houden. Als er wel iets gebeurt dan vergeef je het jezelf nooit.
Fluitekruid, je bent niet verplicht het te vertellen zodra je het weet hoor... je mag zelfs tot 12 weken gewoon nog op straat blijven werken dus executief. Of je dat wil dat is weer iets heel anders. Ik ben met 5 weken van de straat af gegaan en doe vervangend werk.