Mijn man wel, ik niet. Ik zou graag autoloos leven, onze compromis is dat we 'm zoveel mogelijk laten staan. Voor boodschappen en bij erg rotweer is het voor mijn man handig. En in de vakantie natuurlijk, maar we zouden het op zich met een huur of gedeelde auto ook wel redden. Hoe ik overal kom? Nou, ik kan toevallig héél goed fietsen Ik heb een bakfiets, met een beetje stouwen passen daar straks ook wel 3 kinderen in. Baby gaat ws. ook wel op mijn rug in draagdoek mee voor korte stukjes naar school. OV gebruik ik nauwelijks, soms voor werk met de trein. We wonen in stad, maar wel aan de rand. Via kdv/school naar werk is 14-15 km in totaal op een dag. Prima te doen en buiten zwangerschappen trap ik flink door - lekker goed voor de conditie/beenspieren OV naar werk is geen optie omdat ik vanaf de bus nog zo ver moet lopen dat ik net zo goed met de fiets had kunnen gaan.
Man: ja Ik: ja en nee. Ik heb een Nederlands rijbewijs, maar woon in Canada. Kan mijn rijbewijs hier helaas niet zo maar omwisselen, en mijn rijbewijs is dus niet geldig hier. Als ik het wel zou inwisselen krijg ik eerst een 'graduate license' - een rijbewijs waar ik alleen met iemand met rijbewijs naast me mee mag rijden. Plus, omdat ik geen driving record heb zouden de verzekeringskosten voor mij tussen de 250 en 300 dollar per maand liggen. Aangezien mijn man onze ene auto harder nodig heeft dan ik (ik werk op het moment vanuit huis) is dat het niet waard voor die 5 keer per maand dat ik de auto zou gebruiken. Daar kan ik heeeeeeeeel vaak voor met de bus
Ja, allebei! Ik verbaasde me er ook over dat veel mensen geen rijbewijs hebben. Kan me echt niet voorstellen hoe het zonder is! Ik spaar nu ook al iedere maand een klein bedrag zodat we als dochter straks 18 is haar rijbewijs kunnen betalen. Net als leren zwemmen vinden we dat het bij de opvoeding hoort.
Allebei een rijbewijs, allebei gehaald tijdens onze studies. Het zou ons professioneel enorm belemmeren om geen rijbewijs te hebben. Ik heb meteen een eigen auto gekocht bij mijn eerste job (anders raakte ik er niet) en heb er nog steeds eentje (de 3de al). Mijn man kreeg bij zijn eerste job een bedrijfswagen en heeft er sindsdien altijd één gehad. We gebruiken onze beide auto's dagelijks tijdens werkweken, en voor uitstapjes en vakantie. In de weekends en wanneer we tijdens vakantie thuisblijven (zoals nu), doen we het meeste met de fiets. Althans papa en de kinderen, ikzelf mag niet fietsen nu.
Allebei. We kunnen ook niet zonder. Voor werk,familie en vrienden.. Geen idee hoe we dat moesten doen als we geen rijbewijs hadden. Openbaar vervoer is tegenwoordig ook niet goedkoop.
Mijn man niet, ik wel. Op het moment geen auto, en ook niet nodig gezien we in London wonen en autorijden hier verschrikkelijk is. Als we een dagje uit gaan huren we een auto of gaan we met de trein.
Ja allebei rijbewijs en allebei een eigen auto. Ik heb m gekregen van m'n ouders toen ik 18 werd en daarna meteen een auto. Vriendlief heeft hem wat later gehaald geloof ik
Allebei hebben we een rijbewijs. Als we weg gaan met zijn vieren rij ik altijd. Man geeft er niets om en mij maakt het niets uit. Voor het werk heb ik geen auto nodig.
Mijn man wel ik niet. Ben wel bezig met lessen dus hopelijk heb ik binnenkort zelf ook een rijbewijs. Lijkt me echt lastig als geen van beide een rijbewijs heeft, wij hebben momenteel (sinds 2 maanden) geen auto, we krijgen een lease van mijn man z'n werk die is besteld maar moeten we nog op wachten. En wij missen een auto heel erg, woon in hartje r'dam maar zonder auto heb je toch minder mogelijkheden. Als ik naar mijn ouders wil (100km verdrop) dan moeten we met de tram, trein en dan nog eens de bus. Vind dat echt een gedoe, plus dat je afhankelijk bent. Zelf miste ik geen rijbewijs maar nu ik een kind heb wel. Kan niet wachten tot ik hem heb gehaald!
Allebei een rijbewijs en allebei een auto. Als man werken is en er gebeurd wat wil ik niet gaan wachten tot hij thuis is of op de bus ofzo....
Allebei en rijbewijs en allebei een auto. Was toch wel een pre toen wij naar Friesland gingen verhuizen. Ik begrijp wel dat je in een grote stad prima zonder rijbewijs kan.
Mijn man en ik hebben allebei ons rijbewijs. Ook allebei nog voor de vrachtwagen erbij. Omdat mijn man nu geen werk heeft maar 1 auto. De 2e hebben we verkocht omdat we het geld wel ergens anders voor konden gebruiken. Als mijn man weer aan het werk is en hij heeft de auto nodig om er te komen dan wil ik wel graag weer een auto voor mezelf. Fietsen kan ik niet zo heel goed en lopen al helemaal niet. Voor het werk heb ik het niet nodig ik heb de bus van het werk bij huis staan.
Beiden een rijbewijs. Vriendlief heeft een werkbus van zijn werk en ik rijd in onze luxe auto zeg maar. Ik gehaald toen ik 18 was gelijk achteraf heel trots op. Ik moet sparen van mijn ouders en dat vond ik toen niet leuk. Achteraf heel blij mee want mijn vader is overleden toen ik 17 was en stiefmoeder had echt geen geld om mijn rijbewijs te betalen en echte moeder had ik geen of slecht contact mee. Toen ik 18 was kon ik gelijk beginnen en was toen 2 maanden werkloos (overgang tussen 2 banen extra vakantie genomen enz) en heb hem toen gehaald gelijk. We hebben het thuis na mijn vaders overlijden heel zwaar gehad financieel dus was echt fijn dat ik hem kon halen gelijk. Zit vaak nog in de auto en dan denk ik heb ik toch even geflikt zo in me eentje Vriendlief is 15 jaar ouder en heeft hem vanaf zijn 20e.
Bijde rijbewijs. Voorlopig 1 auto want ik werk niet. Heb bijna altijd auto thuis want partner gaat met de fiets naar zijn werk
Wij hebben allebei ons rijbewijs en we hebben 1 auto. Over het algemeen gaan we allebei op de fiets naar ons werk, dus dat gaat prima. Wij hadden het van de week nog over onze vakanties-van-vroeger. Zijn ouders hadden een tijd lang geen auto. Dan gingen ze met een kind van 5 en een kind van 8 naar een vakantiepark. Als ik dan zie hoeveel zooi wij bij ons hebben. En nu heb ik al veel 'zuiniger' ingepakt dan voorgaande jaren (kind erbij, dus meer spullen nodig terwijl er minder ruimte vrij is op de achterbank. Maar dan nog blijft er genoeg over. En dan gingen ze dus met twee kinderen om op te letten en ieder twee grote koffers (kids allebei nog een rugzak) met de bus naar het treinstation, de trein in, een keer overstappen, weer met de bus en nog een stukje lopen. Aaarrrggghhhh! Dat zou echt een te grote aanslag op mijn geduld en humeur zijn, haha. Blij dat ik rij.
Nee, ik heb geen rijbewijs. Manlief wel. Hij is altijd om 14.00 thuis, dat scheelt al.. Daarnaast is hier alles op loopafstand, kom overal waar ik wil komen lopend. Afspraken zoals tandarts, dokter plan ik altijd na 14.00.