Hoi meiden, Wat een mooie buikjes hebben jullie!! Wij willen graag weten wat het wordt dus ik hoop dat ze dat bij de 20 weken echo kunnen zien 😊 Verder gaat het goed hier, dinsdag komt mijn man weer thuis, kan ik daarna een beetje uitrusten haha Nog drie weken en dan gaan we op vakantie, heb ik echt zin in. Janna, hoe is het bij jou? En avon hoe verloopt het traject bij jullie?
Hey meiden! Ben hier echt al lang niet meer geweest! Maar ben blij dat ik weer even heb gekeken want wat een goed nieuws janna!! Gefeliciteerd!! Hoe voel je je? Wanneer mag je naar de vk/eerste echo? Spannend allemaal weer he!! @frysk en mamsie super mooie foto's!! Geweldig om weer die mooie buikjes te zien. Jullie stralen echt. @mara gefeliciteerd met je goede echo! Nou ik kan jullie vertellen dat een broertje/zusje erbij hebben echt geweldig is. Onze meid is nu bijna 6 maanden en het is zo genieten! Ze reageren ook zo leuk op elkaar. Maar ik denk wel dat wij tevreden zijn met z'n vieren. Zeg natuurlijk nooit nooit, maar zo voelt het nu wel. Merk het dus bv ook aan mijn bezoekjes aan dit forum, ben er helemaal niet meer mee bezig. Weten jullie hoeveel kinderen je zou willen? Geniet van de zwangerschappen! Ik waai af en toe nog binnen om te kijken of er een update is
Wat leuk om weer eens wat van jullie te lezen. Fijn dat het goed gaat met al jullie ukkies, nog in de buik of al geboren. En wat een leuke buikfoto's! (En grappig dat ik nu eens een gezicht bij de persoon zie!) Ik zie dat iedereen druk bezig is met kamertjes in huis. Wij zijn hier ook al druk aan het plannen. Wij willen de baby in de kamer van R. gaan leggen. R. krijgt dan een nieuwe kamer. Ze is toch wel eens aan een groter bed toe (ligt nog in haar ledikantje) en dat past helemaal niet in haar huidige kamer, die is daar veel te klein voor. Bovendien hoeven we dan maar één kamertje te maken, i.p.v. twee. Voor we de grote kamer voor haar gaan inrichten, moeten we echter eerst een nieuw dakkapel op zolder, want ons huidige dakkapel lekt. Dachten we de zolder net een beetje op orde te hebben, moet ie weer leeg! De kamer die van R. wordt, gebruiken we dan als opslag voor alle spullen van zolder. Als de zolder klaar is, kunnen we een kamer voor haar gaan inrichten en gaat zij over. Hopelijk is dat ergens voor de jaarwisseling, zodat ze al even in haar nieuwe kamertje slaapt, tegen de tijd dat de tweede komt. @mamsie: Nee, niet iedereen van dit topic is zwanger. Avon niet. @avon: Hoe is het met jou? @hier: Ik ben erg misselijk. Dat had ik bij de zwangerschap van R. ook. Het is echt non-stop. Ik voel me zo lamlendig. Ik heb al een paar keer uitgeroepen dat dit de laatste zwangerschap is en dat ik het nooit meer doe! Dusse, foofer, het zou zomaar kunnen dat wij het ook bij twee kids houden! Ik vind het nu ook wel zwaarder nu ik ook R. hier heb rondlopen. De misselijkheid duurde toen bij R. tot wk 25. Ik hoop dat het deze keer eerder stopt. Ik heb vanochtend de ha gebeld om er iets voor te krijgen. Ik hoop dat dat gaat helpen, want vorige keer kreeg ik een middel waar ik me alleen maar slechter van voelde. Ik heb dus gezegd dat ik dat middel nu niet wil en gevraagd of ze iets anders hebben. Verder hebben we vorige week nog een paar spannende dagen gehad, want ik dacht dat ik een miskraam kreeg. Veel bloedingen en ik verloor ook stolsels. Vrijdag heb ik een echo gehad en toen bleek dat het een gedeeltelijke miskraam is geweest. Dat betekent dat het eerst een meerling was, en dat er nu nog maar eentje zit. Daarvan hebben we een kloppend hartje gezien. Ik bloed nog steeds, dus het zou ook nog steeds fout kunnen gaan, maar we hebben goede hoop dat deze ene wel blijft zitten. Bij de zwangerschap van R. heb ik met deze termijn ook een bloeding gehad, waarna ik bijna het hele eerste trimester gebloed heb en dat is ook goed gegaan. (Het feit dat het er eerst meer waren, verklaart trouwens ook dat de klachten deze keer eerder begonnen dan bij R. Het zijn er waarschijnlijk drie geweest , waarvan er dan twee gestopt zouden zijn. Ze konden het echter niet meer met zekerheid zeggen of het er twee of drie zijn geweest.) Ik heb volgende week mijn intake bij de vk. En dan 21 juli de termijnecho. Daarna willen we het onze ouders vertellen.
Jeetje janna, ik schrik er een beetje van. Wat een spannende dagen hebben jullie achter de rug! Hoe voel je je eronder? Heftig dat het er misschien zelfs drie zijn geweest! Komen Tweelingen voor bij jullie in de familie? Ik was ook zo misselijk tot de 20e week. En later bij een groeispurt heb ik een aantal keer overgegeven. De tweede zwangerschap was duidelijk heftiger. Ik had ook spul gevraagd bij de ha, helaas werkte het bij mij niet en heb ik het maar geaccepteerd. Had geen zin om van alles te gaan proberen. Maar je kunt je er goed ellendig door voelen ja. Dat is toch ook wel een reden dat ik het niet nog een keer wil meemaken Hoe wonderlijk het ook allemaal is
@foofer: Het wisselt een beetje hoe ik eronder ben. Grotendeels laat ik het allemaal maar over me heen komen. Het scheelt misschien dat de zwangerschap toch wel onverwachts voor ons was, dat we er erg aan moesten wennen en dat we het nog maar kort wisten, maar ik had steeds wel zoiets van: "als het niet goed is, is het niet goed en dan moet het misschien maar stoppen." Ik heb me natuurlijk wel zorgen gemaakt / in spanning/onzekerheid gezeten, maar ik was er niet heel erg onrustig of paniekerig onder. Tijdens de echo waren we eigenlijk wel opgelucht dat we geen drieling gaan krijgen. Ik zag/zie sowieso al tegen de zwangerschap en die eerste babytijd op, omdat die bij R. heel pittig zijn geweest. We moeten er echt niet aan denken om DRIE baby's te krijgen! Dat lijkt ons heel erg zwaar. Echt respect voor mensen die dat doen. En als het ons zou overkomen, zouden we er ook wel weer mee dealen, want dan kun je nu eenmaal niet anders, maar 't is niet bepaald ons ideaalplaatje! Meerlingen komen trouwens niet in onze families voor, dus het was ergens ook wel heel bijzonder. Met die ene die er nu nog zit ben ik wel wat onrustiger. Ondertussen heb ik het idee van het kind dat komt wat meer omarmt en wil ik echt niet meer dat het mis gaat. Gisterenavond in bed voelde ik ineens een nare steek, op de plek waar hij ongeveer zit. Daar word ik wel wat onrustig van. Die steek leek namelijk ook op drie steken die ik vorige week heb gehad, de avond voor de eerste bloeding begon. Maar goed, we kunnen niks anders dan rustig aan doen en afwachten. Ik moet trouwens zeggen dat we nog enigszins in spanning zitten over de vraag of het er ook nog twee zouden kunnen zijn. Ze zag namelijk eerst de twee aan de rechterkant van mijn bm. Van één zei ze meteen dat het niet goed zat. De ander zag ze wel een vruchtzakje, maar nog niet duidelijk iets erin. Ze zei toen dat het zou kunnen dat ik iets minder ver was, maar dat daar nog wat in zou gaan komen. Ze had mijn bm al twee keer bekeken en keek toen weer goed naar die ene. Ze zei dat ze het niet met zekerheid kon zeggen. Toen keek ze nog een keer goed mijn hele bm door en vond ze er helemaal aan de linkerkant nog een verstopt! Hij zat zo ver dat ze even goed gecontroleerd heeft of ie niet buitenbaarmoederlijk was, maar hij zat echt in de bm. Ze had hem bijna gemist. Daar zat dus een kloppend hartje in. Maar ze heeft dus niet gezegd dat die met het lege vruchtzakje ook echt gestopt was. Wij waren ook zo overdonderd dat we er niet naar hebben gevraagd. Toen we thuis kwamen, zaten we ineens van: "zou het nou kunnen dat die ene toch nog leeft?!" @misselijkheid: Ik ga nog gembercapsules proberen. Als dat niet werkt, ga ik het ook maar weer accepteren en uitzitten. Heb ik toen bij R. ook gedaan. Ik moet zeggen dat het ook wel wisselt hoe ik me voel. Gisteren en vandaag gaat het wel. Ik voel het wel, maar het is niet zo erg dat ik eigenlijk alleen maar op de bank of mijn bed kan hangen. Ik kan nog wel in een rustig tempo dingetjes ondernemen. Maandag bijv. lukte dat helemaal niet. Wat een ellende. Hoop dat er niet te veel van zulke dagen tussen zitten. Of dat de gembercapsules gaan helpen. Ik lees daar heel verschillende verhalen over. Beetje lang verhaal, maar ik heb verder helemaal niemand met wie ik het kan delen, want niemand in onze omgeving weet het nog. En ach, jullie zijn die lange verhalen van mij ondertussen ook wel gewend!
Wat mij betreft mag je je verhalen zeker nog met ons delen. Vind het wel leuk dat er weer wat leven in dit topic komt Dan merk je ineens wat je gemist hebt. Ik begrijp je gevoel wel heel goed. Zeker in zo'n vroeg stadium kun je er wat makkelijker afstand van doen en ben je al heel blij dat er in ieder geval een hartje klopt. Maar dan zitten jullie nog wel in een spannende tijd of het er nu een of twee zijn! Krijg je ivm de bloedingen niet tussentijds nog een echo? Misschien als je je verhaal uitlegt aan de vk krijg je misschien wel een echo extra. @steken ik snap dat het je onzeker maakt, maar ook bij een gezonde zwangerschap krijg je van die felle steken. Zeker in het begin, dat weet ik nog wel. @de zwangere hoe gaat het met jullie? Hebben jullie al een naam?
Goed om te lezen dat die steken normaal zijn in het begin. Ik kan me dat van mijn zwangerschap van R. niet herinneren. Ik heb over 2.5 week mijn termijn echo. Ik vind het niet echt nodig om tussendoor nog een echo te krijgen. Eerlijk gezegd vind ik de vele echo's waar mensen hier op het forum vaak recht op denken te hebben een beetje overdreven. Bovendien helpt het in de praktijk meestal toch niet tegen de onzekerheid: zwangeren die echt onzeker zijn, zijn voor een dag gerustgesteld, maar een dag na een goede echo zijn ze al weer ongerust. Persoonlijk denk ik dat je de rust op een gegeven moment toch zelf moet vinden. En nu ik nog steeds geen grote hoeveelheden bloed verlies en het allemaal oud bloed is, heb ik er eigenlijk wel weer vertrouwen in. Er is daardoor feitelijk niet aannemelijk dat het al fout is gegaan en een goede echo zegt niet dat het niet alsnog fout kan gaan. Ik vind het trouwens ook erg leuk om hier weer eens wat van iedereen te lezen. @Namen: ben ik ook benieuwd naar! Bij R. hadden we haar naam al in het eerste trimester. Het is de enige naam waar we het ooit over eens zijn geweest. Voor een jongen hebben we nooit een naam gehad. We zijn nu af en toe al aan het steggelen, maar liggen mijlenver uit elkaar.
Hoi meiden. Ik wilde even laten weten dat het toch mis is gegaan. Ik heb vorige week donderdag weer een flinke bloeding gehad. Daarna werd het bloeden wel weer minder, maar ik wist niet of we er nog wel van uit mochten gaan dat het nog goed zat. Vanochtend hadden we de termijn echo. Daar bleek dat het kindje met 9 wk overleden is. Hoewel ik wel steeds veel bloed verlies, komt de mk nog niet spontaan op gang. Geen buikpijn, geen stolsels. Vrijdag word ik gecuretteerd.
oh nee janna!! wat ontzettend k*t 9 weken... Jeetje dat is al best ver! Blijft heftig he.. Sterkte voor nu en voor aanstaande vrijdag!
Sterkte meid, wat een rot nieuws.. Bij mij kwam het ook niet vanzelf op gang, ik vond die tijd van wachten op de miskraam psygisch zo zwaar! Fijn dat ze je vrijdag sowieso helpen. Heel veel sterkte met het verwerken en het een plekje geven. Had je het je dochter nog niet verteld dat mama een baby zou krijgen?
Bedankt voor jullie medeleven. We hadden onze dochter gelukkig nog niet verteld dat ze een broertje of zusje kreeg. We hadden afgesproken dat het beter was om daar nog even mee te wachten. Ik heb meerdere keren vanuit mijn gevoel op het punt gestaan om het haar toch te vertellen, maar bedacht dan dat mijn man echt not amused zou zijn als ik het haar zomaar verteld had, en dan kon ik me beheersen. Daar ben ik nu wel blij mee. Desalniettemin krijgt ze er wel wat van mee. Ze was er bijvoorbeeld bij toen ik vorige week veel bloed verloor. We waren onderweg naar de kinderboerderij en ik heb me omgedraaid en ben terug naar huis gegaan. Zij natuurlijk ontroostbaar dat we niet naar de kinderboerderij gingen, want daar had ze erg naar uit gekeken. Ik kreeg haar thuis nauwelijks uit het fietsstoeltje: ze bleef maar zeggen dat ze weer weg wilde fietsen. Toen we binnen kwamen zag ze het bloed. Ik heb gezegd dat mama ziek was en dat dat wel eens kan gebeuren. Ik ben wel heel rustig gebleven, ook voor haar, maar het heeft toch indruk gemaakt. Toen ik later mijn man belde om het te vertellen, vertelde ze van de kinderboerderij, maar ze zei ook tegen hem: "mama bloed". En nu zegt ze dat nog af en toe. Dan zeg ik: "dat was niet leuk he?" en dan zegt ze: "nee". En dan komt ze me meestal een kusje geven. Het wisselt hoe ik me voel. Ik heb momenten dat ik me heel goed voel, maar ook dat ik verdrietig ben. Die momenten kunnen elkaar ook snel afwisselen. Dat voelt soms wel raar. Ik heb het gevoel dat ik me op een bepaalde manier zou moeten voelen, maar weet niet hoe. Ik laat het gevoel dus maar een beetje per moment op me af komen. Ik vind het "wachten" nu wel ok. Ik heb een beetje het gevoel alsof het bijna is dat het kindje nooit bestaan heeft, omdat er zo weinig mensen van weten. De rest van de wereld draait gewoon door. Dat voelt verdrietig. Ik vind het verdrietig dat het nooit liefde heeft gekend. Ik ben daarom blij dat ik het tot vrijdag nog even met me mee mag dragen, ook al is het dood. Het voelt alsof ik zo even de tijd krijg om afscheid te nemen.
Hoi janna, Ik weet niet of je het nog op tijd leest maar ik wilde je veel sterkte wensen voor morgen, Dikke knuffel!
Jup....een beetje onverwachts, maar o zo welkom gezien mijn verleden... dus laten we hopen dat ik een keer zonder MK voor een goede zwangerschap mag gaan... Dank meid. Hoe gaat het met jou verder en de kleintjes?
Hoi meiden, nogmaals bedankt voor al het medeleven. @PCOmama: Ja, ik weet nog wel wie je bent. Wat bijzonder dat je weer een spontane zwangerschap hebt! Gefeliciteerd.
hoi meiden tijdje radio stilte geweest hoe gaat het met jullie? @fryskfamke volgens mij ben je nu aan de laatste loodjes begonnen of heb ik het mis??