Sinds donderdag weer opgenomen in het ziekenhuis vanwege pijnklacht van de operatie wond van een week eerder maar ik slaap er zo ontzettend slecht telkens zusters die in en uit lopen assist voeding en dan al die pompen die dan om de haverklap af gaan.vreselijk herkenbaar?
Ja wel herkenbaar, afgelopen tijd veel in het ziekenhuis geweest ivm vroeggeboorte van mijn zoon en toen hij nog geen week uit het ziekenhuis was weer opgenomen ivm een virus dat ie had gekregen. Ik sliep er zo beroerd, zijn monitor die soms ging bellen, infuus piepen, kolven om de paar uur pfffffff. Ben zo blij dat ik thuis ben, hoewel ik nu om de drie uur voed. Iig in eigen omgeving. Ik hoop voor je dat je snel naar huis mag. Sterkte!
Hier ook al drie dagen geen oog dicht. Lig in het ziekenhuis door bloedingen ( voorliggende placenta). Ze laten me redelijk met rust, maar wat liggen die bedden shit! Gelukkig al wel twee nachten alleen op een kamer. En toch denk ik dat ik thuus ook niet zou kunnen slapen dus dan maar in een veilige omgeving wakker liggen.
Ja, dat is echt vreselijk! Na mijn laatste ks had ik een lieve verpleegster die een briefje op de deur had geplakt met "niet storen", dat scheelde gelukkig.
Allereerst beterschap. Ik slaap ook niet in het zh. Constant voetstappen, andere patiënten die snurken. Gelukkig was het toen voor 1 nacht maar kwam toen zwaar vermoeid thuis.
Dank jullie dames voor de reactie ben toch niet de enige dat scheelt dan weer maar t is wel lastig hoor zeker bij langer er moeten liggen doe korte slaapjes maar meest wakker
Ik probeer overdag ook wakker te blijven, omdat ik anders helemaal niet slaap maar dat werkt ook niet. Net gedoucht maar kan nu al wel weer een tukkie doen. Na t ontbijt komen mijn man en zoontje als het goed is nog even, daarna even slapen tot volgende visite
Je kan bij wat langere opnames vaak een beter matras krijgen. Vaak heeft de verpleging ook oordopjes, dat scheelt een hoop. Verder is het helaas gewoon knudde, ik ben ook altijd helemaal kapot en mn ritme kwijt.
Ja vreselijk... Ik hen tijdens mijn zwangerschap een week in het ziekenhuis gelegen. Was zo blij toen ik naar huis mocht!
Ik heb in februari in het ziekenhuis gelegen voor een week en vond het verschrikkelijk! Enige wanneer ik goed sliep was met de dosis morfine die ik had gehad na de operatie Ik had wel oordopjes en dat hielp. Wat ik helemaal verschrikkelijk vond is dat ze je rond zes uur al wakker kwamen maken voor controles.
Ik sliep ook erg slecht in het ziekenhuis! Slecht matras, later wel eigen kussen van thuis laten meebrengen, te veel licht, te veel geluid, etc etc.
Ja ik vond het echt verschrikkelijk en ik had steeds de pech dat ik lag aan het begin waar ze de rondes begonnen. Ze draaide het elke dag wel om. Lag je aan het einde dan was het een uur of half 8 lag er ook wat er tussendoor kwam natuurlijk Ik ben namelijk meestal ook gelijk wakker daarna.
Bij de bevalling van de 1e heb ik 2,5 dag in het ZH gelegen. Wat een verschrikking. Het was mijn eerste keer in een ZH dus alles vreemd natuurlijk. Lawaai op de gang, toch continu "bang" dat er zomaar iemand binnen zou lopen. Ik heb niet geslapen. Gelukkig was het wel een kamer waar ik alleen lwg. Moet er niet aan denken dat ik ook nog met vreemden op een zaal zou liggen. Moest eigrnlijk nog 2 dagen blijven maar heb mn spullen gepakt en ben gegaan. Thuis rustte ik beter uit dan daar....
Ik heb best vaak in het ziekenhuis gelegen tijdens/vanwege mijn zwangerschappen. Heb wel eens naast een vrouw moeten liggen die ontzettend snurkte dus toen kwam er idd niet veel van slapen. Ook een keer met longontsteking en toen dacht ik dat ik droomde over dat er iets gezaagd werd, alleen toen werd ik wakker om naar de wc te gaan en bleek het een man te zijn met heel erge ademhalingsproblemen. Slaap was toen natuurlijk ook weg, gelukkig hoefde ik maar 1 dag te blijven want op die afdeling liep het bezoek contstant in en uit. Verder redelijk goede matrassen, snap alleen niet dat ze zo'n lullig klein dekentje geven, ook in de winter... Dat is voor mij als koukleum echt gewoon niet genoeg.
Bij mij zit het ziekenhuisbed probleem vooral in de wielen, ja ik weet het die wielen staan gewoon op de rem maar ik heb daar zo een last van in mijn lijf. Niemand die mij daarin snapt overigens. Maar ik krijg dan een heel akelig gevoel als ik erin lig. Tijdje geleden lagen we thuis in bed nadat ik had schoon gemaakt en het bed had verschoond, snapte er niks van. Volgende nacht weer hetzelfde toch gaan kijken stonden de poten van het hoofdeinde op de platte plint van het laminaat, er af gezet en het eigenaardige gevoel was weg. Volgens een 'zweverige' kennis heeft het te maken met contact met de aarde.
Dat aarden geloof ik wel. Ik ben stabieler op blote voeten en zit het liefst op de grond. Ja ik moet ook om mezelf lachen
Ja ik loop ook het liefste op blote voeten inderdaad. Maar zitten doe ik wel liever op een stoel haha. Sterkte en beterschap overigens voor de dames hier die momenteel in het ziekenhuis moeten verblijven.
Ja plakkerige bedden. Iedereen die binnen wandelt. Ik kreeg ook bloedtransfusie voelde verschrikkelijk kou en naar aan... deden ze in de avond nacht... constant slapeloze nachten. Gelukkig kon ik overdag wel wat hazenslaapjes doen.
Ja bah! Op 1 opname na. Toen was ik zwanger en kreeg ik Mexicaanse griep. Moest toen in quarantaine, was lekker rustig. Verpleegsters kwamen ook niet zo graag binnen, die moesten zich helemaal omkleden ivm besmettingsgevaar.