Weekje geleden nog 3 nachten in het ziekenhuis gelegen na een spoedoperatie. Ik had in buitenlands ziekenhuis gelegen daarvoor en lag alleen op een kamer, wegens contact isolatie. Dat was wel fijn, moet er niet aan denken dat ik nog met anderen in een kamer lag. Maar wat liggen die bedden slecht zeg. Ik kon vanwege de pijn ook niet op mijn zij liggen en had dus echt pijn aan mijn rug na de eerste dag. Ook had ik het of te koud of te warm. Dus zat heel e tijd te hannesen met deken erop of eraf. Ik hoop nooit meer in het ziekenhuis terecht te komen, maar de volgende keer laat ik mijn eigen kussen meenemen. Dat zou veel ongemak gescheeld hebben denk ik.
Ik vind het vreselijk om in het ziekenhuis te liggen. Voelt voor mij als een soort 'gevangenis'. Voel me enorm opgesloten en 'gevangen'. Ook het slapen is een drama. En wat heb ik een hekel aan meerpersoonskamers, dan slaap ik helemaal niet meer... Nee, ben blij dat ik straks weer 'aan de andere kant' mag staan in m'n werk.
heb er nooit kunnen slapen er eens heel lang moeten inliggen wat mij hielp zijn audio boeken op doen ,, ik had altijd harry potter staan in het engels waardoor ik in slaap viel , enige wat hielp
Ik heb er een week geslapen als een os, ondanks de pijn. S ochtends werd het ontbijt apart gezet en kwamen ze het pas om 9.30 brengen haha. Lag nog net niet in coma geloof ik. Lag trouwens wel aan een morfinepomp en was uren onder narcose geweest, dat slaapt ook goed.
Hier in BE hangt het af van de kamergenote. Als die een beetje meevalt en 's nachts niet teveel kabaal maakt, slaap ik redelijk goed. Alleen dat personeel dat om de vijf voet binnen en buiten loopt en die lichten die om 7 uur al aanfloepen, vind ik stomvervelend. Nog meer als ze dan toch pas om half 9 met 't ontbijt komen. Maar onlangs 1 nacht in Griekenland in een ziekenhuis gelegen en dat was werkelijk waar "de hel". En dan lag ik nog alleen op de kamer. Ik lag precies op een stalen plaat (rotslechte matras), bij elke draai deed het zeer, stikheet, verpleging die écht op de meest onmogelijke momenten kwam kijken, een baxter in mijn arm zodat ik weinig kon, ... nauwelijks een oog dicht gedaan. Een tweepersoonskamer kan mij overigens niet schelen - dan heb je nog wat gezelschap. Maar heb ooit een vierpersoons gehad (hier in BE is de standaard eigenlijk 2persoons) en dat was toch ook lichtelijk de hel. Vooral omdat er iemand héél de tijd lag te hoesten. 2 dagen na thuiskomst had ik zelf ook een zware keelontsteking en oorontsteking met dank aan die mens.
Ik sliep wel dankzij mijn oordopjes maar met een infuus, kamergenoten en rotmatras was t niet mn beste nachtrust daar Vond overdag erger...
Ja heel herkenbaar. Eergisteren nog in het ziekenhuis Geslapen met me dochter. Maar werd om de 10min wakker.. Geluiden op de gang, gevoel hebben dat ieder moment iemand binnen loopt.. Gelukkig had dochter er geen last van. Toen ik voor me zelf in het ziekenhuis lag, sliep ik savonds op zich wel Oke, maar overdag niet. Ik was ook altijd aan het lopen door die gangen... Sterkte!
heb de nacht voor de bevalling in het ziekenhuis moeten doorbrengen. heb geen seconde geslapen, ook al had ik nauwelijks weeën... gelukkig was de kleine er om iets voor 2 uur in de middag... maar was helemaal bekaf... kan sowieso nooit ergens anders gelijk lekker slapen de eerste nacht. laat staan in een kamer met anderen....
nee juist niet, is alweer 17 jaar geleden voor mij, was net zwanger en lag aan een infuus+sondevoeding maar heb heerlijk geslapen.
Oja drama, ik had een heerlijk bed hoor en lieve verpleging daar niet van.. Alleen lag ik met 3 dames op de kamer die allemaal een maagverkleining hadden gehad, en die hadden allemaal een soort van beenpompen om die om de zoveel tijd opblaasden en dan weer leeg liepen.. Grrr
Ik werk zelf in het ziekenhuis en snap heel goed dat het niet prettig is. Zelf ook meerdere keren in gelegen. Wat tips: - idd de oordopjes - eigen kussen mee - gewoon om een extra deken vragen wanneer je het koud hebt. - lig je met meerdere op een zaal dan de bedgordijnen rondom je dicht doen. Voel je je niet continu zo bekeken. En tja de infuuspompen, spuitpompen, drains, krakende schoenen van de verpleging, snurkende zaalgenoten, delen van sanitair ( vooral de wc als je eens goed af moet), pffff en ga zo maar door. Sterkte voor degene in het ziekenhuis!!
Vooral een kamer moeten delen vind ik heet irritant; je voelt je niet goed, je buurvrouw/-man ook niet, en zo word je wakker gehouden en ben je bang de ander wakker te maken. Nadat m'n blindedarm was verwijderd, kwam ik op een kamer bij iemand met een fikse longontsteking met blafhoest; ze kon er niks aan doen natuurlijk, maar wat werd ik gék van het geblaf continu. Na de bevalling van mijn dochter had ik eerst een kamer voor mezelf, dochter sliep naast me, dat was wel echt fijn! Wel vaak verpleging 's nachts, maar ook alleen maar fijn eigenlijk; zij verschoonden mijn dochter telkens en ik kon lekker blijven liggen. Hoefde me ook niet schuldig te voelen dat een kamergenoot er wakker van werd. Later in de kraamweek kwam ik op een kamer met een kamergenoot, wederom samen met mijn dochter. Ik was telkens bang dat m'n kamergenoot wakker zou worden van m'n dochter, dus ik sliep heel licht terwijl ik echt flink ziek was en écht moest rusten. Overdag kreeg zij veel en luidruchtig bezoek, dan krijg je met zo'n dun gordijntje ook niet echt rust.... Tante van me lag in een ander ziekenhuis op een prachtige eenpersoonskamer, ze kon vanuit haar bed de deur sluiten en gordijnen dicht maken, had een eigen badkamer etc. Lijkt me een stuk prettiger als je ziek bent!
Als ik in het zkh lig denk ik altijd de enige te zijn die niet slaapt, vooral met al dat gesnurk om je heen Gelukkig ben ik zo te lezen toch niet de enige.
En? Kunnen we vannacht een beetje slapen? Ik ben vannacht de boosdoener, hihi. Heb net nog een man laten schrikken die begin van de nacht is opgenomen. Hij schrok van mij wakker en dacht volgens mij: he wie is er in mijn huis, hihi. Ik hoorde hem schrikken.
Nope, deels door mezelf; maagzuur en misselijk, zweten en er staat iemand al drie kwartier te douchen! Pfff ben zo moe
Helaas wordt dat niet altijd getolereerd in een ziekenhuis. Ik deed dit dus ook omdat ik van mijn 3 kamergenotes helemaal overprikkeld werd (al dat gekakel...) maar iedere keer kwam de verpleging zeuren dat ik moest stoppen met dat ongezellige gedoe. Ik vroeg me echt af waar die gordijnen anders voor zijn.