En tot die tijd mag hij in hetzelfde huis wonen en zijn mond houden zolang hij daar zin in heeft en jij wachten tot meneer wel wil praten om de scheiding te regelen? Hoe lang accepteer je dat dan, een week, maand, maanden?
Nope, ik woonde in zijn huis (helaas) en ben direct vertrokken. Ik wil niet onder 1 dak met een man die zegt niet meer met mij samen te willen zijn. Maar wij hadden geen kinderen. Dat scheelde natuurlijk. Als deze man een kerel is en hij meent wat hij gezegd heeft zal hij moeten vertrekken in mijn ogen tot hij weet wat hij wil (of eigenlijk tot TS weet wat zij wil!!)
Ik ben het met twinkle star eens. Tot op bepaalde hoogte mag je bij mij kinderachtig doen hoor, maar naar een zenuwslopende dag voor ts, moet het maar gedaan zijn. Zo ga je niet als volwassen mensen met kinderen met elkaar om! Zeker niet als je die ochtend nog in het ziekenhuis hebt gezeten met je kinderwens. Inderdaad zijn we niet allemaal hetzelfde, maar bij mij had het dak eraf geklapt, en kon hij vertrekken al was het alleen maar om niet met dat gedrag te maken te hebben. Is bij mijn man en mij ook een keer gebeurd. Natuurlijk hebben we naderhand (2 dagen later) met elkaar gepraat.
Z'n koffer uit het raam gooien, de stekker er uit trekken...wat een merkwaardige relatie hebben veel vrouwen hier. Als het tegenzit is het kennelijk gelijk gebeurt. TS: lastige situatie zeg. En wat een nare opmerking...helemaal omdat hij nu ook niet wil praten. Maar ik vind je dapper dat je hem niet gelijk de deur wijst. Misschien heeft hij de tijd nodig om zich te uiten. Sterkte!
Nou dat zeggen de meesten niet. Je moet goed lezen. De meesten zeggen echt van tot hier en niet verder! En dat heeft niks met koffers er uit gooien te maken maar met je eigen grenzen aan geven. Als er problemen zijn moeten we er over praten. wil je niet praten dan moet je ook de consequentie daar van dragen. Jij wilt vertrekken ga dan!! Zwijgers zijn blijvers dat is wel een gezegde daar kan t.s kracht uit putten. Maar zwijgers zijn moeilijk mee om te gaan je kunt beter even knallen dan het laten sudderen.
Kan me voorstellen dat je zo reageerde. Zou ik ook doen eigenlijk. Is zijn spaarpot... kom nou! Gelukkig hier wel een vriend die gewoon netjes wel alles terug legt. Wel veel sterkte. Het slaat ook nergens op inderdaad. Misschien knaagt t iets van vroeger. Maar om dan zo te doen? gaat ie wel erg ver. Hij zal vast wel thuis komen meis.
Wat een nare situatie. Adviezen heb je al genoeg gehad. Ik wil je enkel veel kracht en wijsheid toewensen. Ik leef met je mee. Veel sterkte.
Sterkte meid. Aan de koppigheid van je man om niet te willen praten komt echt wel een einde. Maar misschien niet direct. Kleur bekennen is nou eenmaal lastig soms (ken ik van mezelf) en als er idd iets dieper zit dan kost het je man misschien wel moeite om erover te beginnen. Maar pushen werkt vaak averechts is mijn ervaring. Ik hoop dat jullie snel op een goede manier met elkaar in gesprek kunnen en dat er duidelijk wordt wat er aan de hand is zodat je daar dan weer mee verder kunt.
Trieste man zeg, dat jullie zoiets niet uitpraten voordat je gaat slapen. Dat je niet op hem kunt rekenen of hij wel of niet thuis komt, terwijl je in de mmm zit. De basis is dan wel dat je op elkaar moet kunnen bouwen, en op een gegeven moment de boel weer bij elkaar schrapen om verder te gaan. Volwassen gedrag laten zien. Nu druk maken om je kinderen, haal je zoontje ( die uit logeren is ) weer thuis. Dat zou mijn prio 1 zijn! Je man lekker laten snikken! Sterk zijn!
Klopt je hebt helemaal gelijk er zit zeker ook een stukje cultuur achter.. toen ik thuis kwam heb ik hem genegeerd. En opeens kwam het eruit.. hij voelde zich echt beledigd door mijn opmerking. Het kwam op hem over alsof hij nooit wat aan mijn zoon geeft. Terwijl dit natuurlijk wel zo is Volgens mij heeft hij ook met zijn vader gepraat dus dat heeft ook wel geholpen. Het zit ook wel dwars dat hij wel voor mijn zoon moet zorgen maar niet voor zijn eigen dochter terwijl hij dit wel wilde.. ik denk als ik zijn koffer uit het raam had gegooid dat het dan alleen maar erger was geworden. Ik wil hem wel behandelen met respect ook al was dit kinderachtig van hem dan ga ik me niet verlagen tot hetzelfde niveau.
Daar heb je 2 mensen voor nodig niet 1. En dan nog, waarom voor het slapen gaan? Hij heeft blijkbaar wat meer tijd nodig, niet iedereen kan zo verstandig ruzies afhandelen.
Goed zo meid, goed en verstandig gehandeld vindt ik. Waarom iets erger maken terwijl je weet dat dat bij jou man niet werkt. Dat dat voor sommige mannen een eyeopener is, oke.. maar geld niet voor allen. Is denk ik ook zeker een cultuurding hoor, herken het ergens wel.
ik ben blij dat de oudste niet thuis is. Die is nogal gevoelig voor spanningen dus ik ben blij dat hij er nieg is. En het is ook niet eerlijk hij zou blijven tot donderdag en omdat ik dan ruzie heb moet hij maar thuis komen..
Nou, ligt eraan op welke toon en manier je het zegt. Als je zoiets zegt op een relaxte manier van: Joh is prima, pak maar uit de spaarpot. Vergeet je het niet weer terug te leggen schat? Hij is zo druk aan het sparen voor die legotrein. Of op een harde toon: Ja leuk dat je dat geld nu pakt maar je legt het wel terug hoor! Denk erom dat hij aan het sparen is en dat het zijn centjes zijn! Maar ehh, om nou gelijk te roepen dat je een scheiding wil alleen omdat je zegt dat die paar cent wel weer terug moeten..... mwah, wel erg overdreven. Ts, ik hoop dat jullie eruit komen.
Ik denk dat je hem gewoon rustig de tijd moet geven. Met actie reactie kom je nergens. En hem er gelijk uitgooien ga je ook niets mee bereiken wat je graag wilt. Waarschijnlijk zit hij niet lekker in zijn vel, en was dit de druppel. Praat er rustig over als hij gekalmeerd is je komt er wel
Maar jullie hebben nu gepraat dus, en hoe nu verder? is hij goed genoeg gekalmeerd om weer normaal tegen je te doen?
Nou leuke cultuur dan, dreigen met scheiden om minder dan een euro uit een spaarpot... Als je om zoiets al wil scheiden hoe zit het dan wel niet met de ergere problemen.