Lamaris, dat is het probleem. Alleen mensen in de mmm snappen je echt! Ik ga morgen een testje wagen denk ik.. Had zoveel vertrouwen en nu weer angst. Menstruatiepijn, lage rugpijn, gevoel dat ik bloed voel lopen maar het is kurkdroog.. Net wel een mini lichtbruin stipje na het plassen.. Pffffff
Ik heb heel wat berichten gemist.... Ik heb volgens mij alles wel doorgelezen. Twee weken geleden heb ik mijn (voorlopig) laatste gesprek in ons eigen ziekenhuis gehad. Uit onderzoek is gebleken dat mijn eicelreserves sterk verminderd zijn. Mijn AMH is <0,1. Met deze waarde zullen ze in Nederland zeker geen IVF doen. Onze arts heeft ons aangeraden om toch naar België of Duitsland te gaan. Na veel wikken en wegen, hebben we besloten om voor België (Genk) te kiezen. Puur voor een second opinion. Ik zie zelf extreeeeeeem op tegen een IVF/ICSI en weet niet of ik dit lichamelijk en geestelijk aan kan. Mijn gevoel zegt meer om meteen voor een ECD te gaan, maar mijn hubbie vind dat ik dan een stap oversla. Vandaar dat we alleen voor een second opinion naar Genk gaan, kijken wat ze daar zeggen. Daarnaast heb ik ook met de verzekering gebeld. Zij hebben geen contract met DD en dat betekent dat ik zelf alles moet voorschieten en maar 75% van het NL tarief vergoed krijg. Met in ons achterhoofd voor een ECD in Spanje te gaan en de kosten die het met zich meebrengt, wil ik nu niet teveel eigen geld steken in misschien een (als ik het al aan zou durven) IVF/ICSI in DD. Ik besef heel goed dat met de lage AMH mijn slagingskansen heel klein zijn. Ik wil zelf niet 2 jr bezig zijn met zo'n traject, en misschien dat het dan nog altijd op niks uit blijft draaien. Is dat raar dat ik meteen aan ECD denk? Ik ben me in ieder geval helemaal aan het inlezen voor een eventuele ECD in Spanje. Ik merk dat ik er echt voor opensta. @Babsie34 Wat vervelend dat je aan Genk zo'n rotgevoel hebt overgehouden. Als dat het rotte gevoel bij jou verminderd/wegneemt, moet er zeker met je meiden naar toe gaan. Je kunt dan nog meer genieten van wat je nu hebt. Maar het is idd wat Jolanda1971 zegt, het is maar net welke arts je hebt. Over dr. O. heb ik ook al verschillende verhalen gehoord. Wij hebben zelf een afspraak bij dr. V. @Jolanda1971 bedankt voor je advies. Ik weet dat ik in DD beter zit met mijn problematiek, maar naast hetgeen ik hierboven heb beschreven, is Genk qua afstand ook nog eens beter te doen voor ons. Ik weet dat ik zo niet moet denken, want het is het aller belangrijkste dat de arts/ziekenhuis het beste bij je problemen past. Nogmaals ik denk niet dat ik een IVF traject en dan doel ik vooral op de puncties aan kan. Ik heb daar al zoveel horrorverhalen van gehoord dat ik er bij voorbaat al nachtmerries over heb. En dat wat jij schrijft, dat zit bij nu al in het hoofd; Vandaar dat ik graag direct voor ECD wil gaan. Proficiat iig met je zwangerschap. Ik hoop dat je er vollop van kunt genieten! @awishfullthinking wat een mooie oppeppende woorden voor @Miss. Ik ben het er helemaal mee eens. @Miss, heel veel succes met je volgende poging. Geef de moed niet op! @Broos fijn dat het gesprek in DD zo goed is verlopen. Ja uiteindelijk hoor je liever vele positievere berichten, maar toch fijn dat ze een poging willen doen. Wacht eerst het gesprek in Gent af en hopelijk kunnen jullie daarna een juiste beslissing nemen. Suc6. @Elfjes ik zou zeker voor een second opinion gaan. Dat doe ik ook. Ook ik wil graag eerst een kijkoperatie, ook met het eventuele vervolgtraject van een ECD, wil ik alles uitsluiten. @MI87 spannende dagen voor jou zie ik. Heel veel succes met de laatste loodjes. @Lamaris wat ontzettend rot voor je. Hopelijk gaat het enigzins met je. Ik denk dat we ons allemaal ongeveer kunnen indenken hoe je je voelt. Heel veel sterkte, maar probeer idd wat Miss76 zegt binnenkort met goede moed weer vooruit te kijken. @poppetje77 ook voor jou niet leuk. Ook jij moet vol goede moed weer vooruit kijken. Ik duim voor jullie net zo hard, als dat bik voor mezelf duim.
Hoi Roosje, Wat een ontwikkelingen allemaal. Ik verwacht dat de uitkomst in Genk niet heel anders zal zijn als in Nederland. Je AMH is heel laag en dat kan helaas niemand veranderen. Het is dan inderdaad aan jullie zelf om te bepalen of je met een kleine kans toch nog een poging wilt wagen in het buitenland, omdat ze hier in Nederland niet zo happig op zijn. Ik snap jouw vriend volkomen om toch zelf eerst nog voor een 'eigen' kans te willen gaan. Dat gevoel heb ik ook. Mijn man zit wat meer op jouw lijn en denkt al wat sneller richting ECD, omdat de kansen dan toch groter zijn. Wat betreft de punctie: ik heb er een gehad en omdat er bij mij maar 1 follikel aangeprikt hoefde te worden is er voor gekozen om dit zonder verdoving te doen ( dat zou immers ook 1 prik zijn). Het was zeker geen pretje, maar tegelijkertijd was het ook binnen no time over. De pijn kon ik opvangen door het weg te puffen. Het heeft mij zeker niet afgeschrikt en ik zou het zo weer doen... Wilde ik toch even zeggen. Wellicht verminderd dat je angst een beetje. Anyway, met veel praten zullen we er allemaal wel uitkomen welk pad we gaan bewandelen. Mag ik vragen waarom jij voor ECD aan Spanje denkt? Groetjes, Broos
Aah lieve poppetje wat ontzettend balen zeg en dan druk Ik me nog heel zacht uit! Heel veel sterkte en ontzettende dikke knuffel! Hopelijk brengt augustus je super veel geluk!
@Broos Ik heb over Spanje al zoveel goede dingen gelezen. Goede resultaten, geen wachttijden. Mijn gevoel zegt dat ze in Spanje met dit soort technieken gewoon verder zijn dan NL. Daarnaast spreekt de anonieme eiceldonatie ons ook erg aan. Dank je wel voor je iets wat bemoedigende woorden mbt de punctie. Ik zal het onthouden...
Wat lief Lamaris! Ik zou de afspraak graag overnemen, maar dan zijn we net op vakantie we zijn 22 september pas terug... Jammer en super lief van je aanbod! Wb je vragen over hoe het gegaan is in DD: we hebben nu 4 pogingen daar gedaan met 2 x geen bevruchtingen en 2x prachtige embryos. 1 x van de geen bevruchtingen was duidelijk door het zaad: mn man liep toen al een week met 40 graden koorts rond, niet echt slim van ons om die poging door te laten gaan, maar ja je wilt door he? Stom! Daarna 2 pogingen met mooie bevruchtingen en mooie A kwaliteit embryos, die jammer genoeg niet zijn blijven zitten. Afgelopen poging hadden we weer geen bevruchtingen. Mijn E2 waarde was vooraf geprikt om de punctie niet te vroeg en niet te laat te plannen, dus daar lag het niet aan. Wel waren de zaadcellen ineens net zo slecht als die keer met 40 graden koorts. Heel raar, want mijn man was afgezien van wat stress, helemaal fit. De gyn heeft ons uitgebreid besproken met de embryoloog, en die kwam tot deze conclusie. Dus ja... Ben heel benieuwd wat dr de S in Gent er allemaal van gaat zeggen en ik hoop ook dat we de MOAT test kunnen doen (of zelfs de nieuwste variant daarop die nog nauwkeuriger is) Er blijven echter dagen waarop ik me echt afvraag waar we mee bezig zijn. Heeft het nog zin om nog een poging te doen? Mezelf weer volpompen met hormonen, de spanning met elke FM en dan de dag na de punctie dat telefoontje... En waarvoor? Heb ik nog kansen? Kunnen we niet beter voor ECD gaan? Dan zijn de kansen wel een stuk hoger, maar durf ik dat? Kan ik het aan dat de kleine niet op mij zal lijken? Wat vertel ik hem/ haar dan? Gaat hij/zij zich niet afvragen van wie de eicel is geweest? We hebben geen bekenden die het voor ons zouden willen doen, de eicelbank in NL is een wachtlijst voor waar ik niet op ga wachten, dus komt Spanje in beeld. Maar dan is het helemaal anoniem. Twijfel, twijfel, twijfel. Zo irritant dat mijn hoofd nooit stilstaat! Hoe gaan degenen daar mee om die uiteindelijk wel voor ecd hebben gekozen?
Oh wat onwijs knudde, Poppetje! Wat een verdriet. Waarom lukt het nu niet?! Kan je bij iemand flink uithuilen? Ik had na elke mislukte poging dat het verdriet van onze dochter* ook gelijk weer boven kwam. "Waarom nou zij? Waarom mocht ze nou niet gezond zijn? Waarom lukt het nu niet meer?" Zo kon ik dan weer flink van de leg zijn. Heb jij dat nu ook? Dikke knuffel voor jou!
Roosje, goed dat je voor een second opinion gaat en ben benieuwd wat Genk zal zeggen. Heb je al eens een uitgangsecho laten doen op dag 3 van je cyclus? Hoeveel follikels lagen er toen klaar? Heeft je verzekering wel een contract met Genk dan? Ik dacht dat je bij alle buitenlandse zkhen eerst zelf moest voorschieten namelijk? Over je angst voor de puncties en de behandelingen: het is ook retespannend en dat doe je ook niet eventjes. Wel kan ik je zeggen na 5 pogingen in NL en 4 pogingen in Dd dat het me echt alles meevalt. Ik heb geen last van de hormonen (gelukkig!) de puncties in NL vond ik wat minder, maar die werden ook met maar een lichte verdoving gedaan. Maar nog was het geen hel. In DD lig je lekker onder narcose, dus daar merk je niets van. Het moeilijkste van de hele behandeling vind ik de constante spanning. Hoeveel follikels liggen er klaar, hoeveel groeien er op de 1e FM? Hoeveel zijn er gegroeid bij de 2e? Weer een paar afgevallen of juist bijgekomen? En dan de punctie: hoeveel eicellen zijn er gevonden? De volgende dag: hoeveel bevruchtingen? Daarna, hoeveel embryos blijven er over? Het is zo'n afvalrace wat het zo slopend maakt. De hormonen en de punctie vind ik persoonlijk een eitje vergeleken met de spanning van alles, maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. Wanneer heb je het gesprek in Genk? Heel veel sterkte iig!
@Poppetje77: wat een vette teleurstelling weer...knuffel... @Roosje34: over IVF/ICSI: Het spuiten is echt appeltje eitje (tenzij je een naaldenfobie hebt). Ik heb van de FSH heel erg weinig last gehad. Ik heb Gonal-f, Menopur en Puregon gebruikt en van alle drie ondervond ik maar weinig bijwerkingen. Daarnaast heb ik als remmers Orgalutran en Decapeptyl gebruikt. Ook daarvan ondervond ik geen noemenswaardige bijwerkingen. Dan de punctie. Die viel me enorm mee, ondanks dat deze naar het oordeel van de arts lastig was omdat mijn linker eierstok moeilijk te bereiken is. Ja, het deed ff gemeen zeer maar de pijn is daarna direct weg. Een kwartier na de punctie stond ik klaar om naar huis te gaan. Napijn heb ik niet gehad. Ik heb eigenlijk altijd alleen last van de trigger, de Pregnyl en van de Orgalutranbolletjes die je moet opsteken na de terugplaatsing. Bah, wat voelde ik me opgeblazen en wat deden mijn borsten zeer. Kortom op IVF vind ik echt het volgende van toepassing: men lijdt het meest onder het lijden dat men vreest. Wat ECD betreft: na de 4 afgebroken IVF-pogingen was ik er helemaal klaar voor. Het zou zo toch immers nooit van een punctie komen! Steeds groeiden er maar 1 of 2 follikels door en dan moesten we afbreken van het ziekenhuis (V.oorburg). Zij willen niet puncteren bij zo weinig follikels. We hadden al een gesprek gepland bij het MCK te Leiderdorp. Hier kun je namelijk terecht voor IVF met donoreitjes; dat kan in V.oorburg niet. Ik heb een tweelingzus die wel makkelijk een kind heeft gekregen en die wil wel doneren. Maar dat gesprek liep anders: de arts vond dat we eerst maar eens een punctie moesten doen. De behandelmogelijkheden waren volgens haar helemaal nog niet benut. Dus gingen we daar onder behandeling. Dat pakte goed uit (nou ja, tot aan de terugplaatsing dan). Dus nu staan onze ECD-plannen even in de koelkast. Maar ja, ik sta er dus voor open, en ook voor eitjes van een anonieme/Spaanse donor. Zo'n kindje zou echt wel van ons samen voelen! Het kindje zal in mij groeien, ik zal ervan bevallen en het is voor de andere helft van mijn lief. Weet je zeker dat je in NL bent uitbehandeld? De ene kliniek/zkh is de andere niet! MCK heeft trouwens een eicelbank, als enige kliniek in NL. Je zou daar ook op gesprek kunnen gaan, hetzij voor ecd hetzij voor eventueel een behandeling met je eigen eicellen!
Och, vakantie is ook belangrijk! Dat hebben wij echt nodig om weer op te laden van deze vreselijke rollercoaster. Door jouw verhaal besef ik me weer al te goed hoe weinig men eigenlijk weet van de voortplanting. Artsen kunnen eigenlijk alleen maar constateren dat het niet lukt om zwanger te worden. En vervolgens wordt het paardemiddel IVF/ICSI ingezet, in de hoop dat daarmee het onderliggende vruchtbaarheidsprobleem wordt omzeild. Dat lukt aardig als er alleen een mechanisch probleem is, bijv. dichte eileiders. Maar als dat verder allemaal in orde is, tasten de artsen in het duister naar de reden van de onvruchtbaarheid. Ze kunnen niet bepalen of een eicel of een zaadcel helemaal gezond is. Alleen op het oog zien ze of een eicel of een embryo er goed uitziet, en er kan worden getest of zaad kwa aantallen/beweeglijkheid en vorm ok is. Dan zijn er nog fragmentatietesten en chromosomentesten. Artsen kunnen verder ook niet verklaren waarom bij sommige stellen IVF niet werkt en ICSI wel: is de schil van de eicel te hard, of is er iets mis met de zaadcel, kortom wat is precies een 'bindingsprobleem' en wat is de oorzaak daarvan? En dan nog de innesteling. Het is niet bekend waarom dat lang niet altijd goed gaat. Ligt het toch aan de kwaliteit van het embryo? Veel embryo's stoppen na 3 dagen met delen: het schijnt dat slechts 1 op de 5 embryo's uitgroeit tot een blastocyst! Maar dat zul je nooit weten aangezien ze in Nederland de embryo met 3 dagen terugplaatsen. Misschien ligt het wel aan de omstandigheden in je baarmoeder. Laatst las ik dat uit onderzoek zou blijken dat de slaagkans wordt bepaald door de in de baarmoeder aanwezige bacteriën. Ik quote: "Lactobacillus en bacillus sp. RG4, een familieverwant van de lactobacillus, waren in verhoogde mate aanwezig bij vrouwen die wel zwanger raakten, terwijl stafylococcus bij hen in verlaagde mate aanwezig was. Op basis van de genoemde bacteriën kon een voorspellingsformule worden gemaakt, die vervolgens is getest bij 27 andere vrouwen. Kok: Met deze formule kunnen we met 96 procent zekerheid voorspellen of een IVF-behandeling zal aanslaan. " Dus tja. Zoveel factoren die in de weg kunnen staan van een succesvolle behandeling. Als je pech hebt duurt het lang voordat de juiste formule is gevonden en de behandeling lukt. Je moet natuurlijk ook gewoon geluk hebben. De meeste gezonde stellen doen er 6 maanden over om zwanger te worden, terwijl wij maar 3 pogingen vergoed krijgen...
@ Dolfijntje01 Ik heb nog nooit een uitgangsecho gehad. Ja met Genk en Gent hebben ze wel een contract en dan wordt het rechtstreeks vergoed. Gent is helaas te ver weg voor ons. Ook jij bedankt over je 'bemoedigende' woorden mbt de puncties. Wel fijn dat je in DD onder narcose de punctie kunt ondergaan. Ja die spanning vond ik bij de IUI's al verschrikkelijk. We hebben 2 sept. in Genk de uitslag. Ik verwacht niet een hele andere uitslag, maar ik wil gewoon dat er iets meer onderzoek wordt verricht, waaronder een nieuwe HCG of een kijkoperatie. @Lamaris.... spuiten is voor jou mss appeltje eitje, maar hier zit iemand die idd echt een hele grote naaldenfobie heeft. Ik heb nog geen spuit zelf kunnen en durven zetten. Ik ben zo blij dat mijn hubbie dit voor mij doet, want alleen al bij het idee raak ik volledig in paniek. Ik heb ook al eens op de site van MCK gekeken. Sprak me ook wel aan, maar toch die anonieme donatie in Spanje spreekt mij meer aan. Jij hebt iig nog 2 cryo's, en hopelijk gaat het je zonder ECD lukken. Ik ben ook van mening dat een kindje na een ECD echt wel van ons samen zal voelen, omdat -zoals jij het al schrijft- het kindje in mijn buik zal groeien. Ik hoop dan ook wel dat het niet te veel afwijkt van mijn uiterlijke kenmerken. Of ik in heel NL ben uitbehandeld, weet ik niet. Ik zat zelf in het OMC en het ziekenhuis wordt opgeleid door het AZM. Bij het AZM kan ik ook met deze lage waarde niet terecht. België is voor ons het beste om naar toe te gaan qua afstand. In Limburg werken de meeste ziekenhuizen inmiddels met elkaar samen. Dus als je bij de ene locatie uitbehandeld bent, ben je dat automatisch ook bij de andere locaties. Helaas. Voel me vandaag een beetje KL*TE. Mijn cyclus zit altijd rond de 20/21 dagen. Dag 20 was voorbij, dag 21 was voorbij, dag 22 was voorbij..... en dan begint het toch een beetje te kriebelen. Maar helaas....vanmorgen op dag 23 was de droom weer over. Ik zou gewoon eens graag tot dag 27/28 willen komen, dan krijg ik weer iets meer vertrouwen in mijn eigen lichaam. Ik weet dat het bijna onmogelijk is, maar toch hoop je dat het misschien toch een keer spontaan lukt.
Bedankt voor jullie tips! Miss, dolfijntje en lamaris ( KEI rot voor jullie, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.. Jullie, en ook die van de andere dames, doorzettingsvermogen geeft mij meer energie @ Dolfijntje, mijn geheim? Ehmmm ik heb een speciaal kuurtje gevolgd van 8 maanden geloof ik. Blijkbaar heeft het geholpen. Ik heb morgen een afspraak bij de arts. Ben benieuwd of mijn bloeduitslagen zijn veranderd tov vorig jaar.veel verschil zal er natuurlijk niet zijn. Wat betreft een second opinion, wat houdt het precies in? Ik dacht nl. Dat je voor een SO alleen maar terecht kan bij een zh in nl en dat het anders niet wordt vergoed.
Hoi dames! Wilde even melden dat ik gister bevallen ben van een prachtig jongetje! Hij weegt 3615gram. We liggen nog in het ziekenhuis ivm met de vacuüm pomp waar hij mee gehaald is. 4 jaar op gewacht. Ik geniet er echt van! Ik hoop oprecht dat jullie snel volgen!!! Liefs Ikke
Ooh MI van harte gefeliciteerd met jullie kleine man Levi Nu heb je eindelijk je lang gekoesterde droom in je armen! Geniet met volle teugen meid! Ps : is de bevalling een beetje vlot gegaan? En hoe lang is de kleine?
Heb mijn verhaal op het topic van eind juli/augustus gezet onder zwangerschap. Dan kun je hem daar lezen