Dochterlief liet gisteravond heel veel scheetjes. Of dat er iets mee te maken heeft, weet ik niet. Afgesproken met mijn man, die het ook absoluut niet kon waarderen, dat hij zijn moeder hierop aan zou spreken. Nooit gedacht dat een fruithapje mij zo'n rotgevoel zou kunnen geven!
poeh ik zou daar ook niet blij mee zijn hoor! En ik vind dat jullie daar ook echt iets van mogen zeggen. Ik zelf zou het denk ik ook door ml laten doen gezien het zijn moeder is. En daarbij ook heel duidelijk zijn dat alle nieuwe dingen graag door jullie gedaan wordt, of dat ze het anders vooraf aan jullie vraagt (dus straks met nieuwe dingen eten of snoep ofzo) Ik snap dat oma's het natuurlijk super vinden om dit te doen maar jullie zijn de ouders en jullie beslissen wat en wanneer je kindje iets krijgen! Zou er ook echt even mee zitten met zoiets..
Ik zou vooral boos zijn! Cygnet heeft gelijk, geef je grenzen aan. Jij mag er best wat van zeggen, en dat kan je prima doen zonder je schoonmoeder te kwetsen. Duidelijkheid is alleen maar beter, om dit soort dingen in de toekomst te voorkomen. Wij zijn naar onze ouders zeer duidelijk in wat onze dochter wel en niet mag eten en dat respecteren ze ook.
Snap dat je hier enorm van baalt, ik zou ook woest zijn! Maaaaaaar even tot 10 tellen, waarschijnlijk geen actie van je schoonmoeder om jou bewust voor te willen zijn of om je te kwetsen.. Maar zeker wel aangeven en uitleggen waarom het niet leuk is, en dat zou ik zeker je man laten doen.. Wij hebben hier ook wel eens ´oppas/issues´ weliswaar niet zo groot als dit maar als het om mijn ouders gaat dan communiceer ik, en bij zijn ouders, communiceert hij! Lijkt me wel zo makkelijk en zo ben jij in ieder geval niet de gebeten hond en van haar zoon kan ze het waarschijnlijk wel hebben.. Veel succes!
Pfff ik zou ook pissed off zijn!! ik denk niet dat ik me mond zou kunnen houden ik zou dan echt woedend geweest zijn weer een slechte eigenschap van mij dan.. maar ik zou het niet kunnen waarderen... gelukkig is het nooit gebeurd en hebben wij zijn eerste hapjes gedaan.. Maar als ik jou was zou ik het nog wel ff bespreken succes en je kan in iedergeval wel het groente hapje voor het eerst doen
Oeh ik zou heel kwaad zijn. Los van dat ik het eerste hapje zelf zou willen geven, vind ik het onbegrijpelijk dat je schoonmoeder dit soort dingen beslist zonder met jullie te overleggen. Ik zou er wel wat van zeggen, op een vriendelijke doch duidelijke manier.
Ik denk dat ze zich echt van geen kwaad bewust was en eigenlijk alleen maar dacht dat ze juist goed bezig was: fruit is gezond tenslotte! Ik zou het daarom alleen aankaarten als je dit zonder verwijten kunt doen! Misschien vindt ze het zelf ook wel heel erg, als ze jouw verhaal hoort. Het is essentieel hoe JIJ dit gesprek begint, hoe haar reactie is. Als je het vanuit jouw kant bekeken rustig uitlegt én zonder haar alleen maar verwijten naar haar hoofd te gooien, pas dan kun je beoordelen of ze echt dingen zonder overleg doet, of dat dit een domme vergissing was. Vergeet niet dat je haar wel 2 dagen per week met jouw kind "opzadelt" en dat wederzijds begrip en waardering essentieel is om dit zonder problemen te laten verlopen. Vergissen is menselijk!
Ik snap je helemaal ts! Mijn schoonmoeder heeft ook eens zoiets gedaan en ik heb meteen laten weten dat ik het er niet mee eens was en het ook echt niet leuk vond. Dit vond ze niet leuk om te horen maar ze heeft het niet weer gedaan. Nu overlegd ze eerst dingen en zo hoort het ook. Echt je grenzen aangeven meid.. Succes!
Ik begrijp niet waarom je daar niet ter plekke wat over hebt gezegd? Je hoeft niet kwaad te worden ofzo, maar je moet wel duidelijk maken dat je er niet blij mee bent en dat je niet wilt dat ze dat soort dingen zonder overleg doet. Nu ben je weggelopen zonder er iets van te zeggen. Oma denkt dat het oke is en je man moet er met haar op terug gaan komen. Tijd om assertief te worden!
Dit zou ik ook heel vervelend vinden! Fijn dat je man er wat van gaat zeggen, ik laat ook echt niet meer over me heen lopen.
Ik zou er echt verdrietig over zijn, maar het ook meteen gezegd hebben. Ik vind dit namelijk echt absurd.
oh wow. Ik zou heel boos zijn.. Van 't weekend heeft een tante van mijn vriend een stukje cake in mijn dochters mond gedaan "ze wilde het proeven". Heb haar maar meteen we gehaald daar en gezegd dat ik het niet zo'n goed idee vond.
Ik kan normaal goed mijn grenzen aangeven. Maar oma vertelde het zo trots dat ze banaan had gehad. Dat ik háár moment weer niet wilde verpesten. Ik werd ook overrompelend door emoties dat ik er gewoon niks over kon zeggen op dat moment. En echt, het is een schat die alles voor ons doet. Alleen nu een verkeerde keuze heeft gemaakt.
Nu is het lastig om erop terug te komen, maar ik zou het toch doen hoor. Anders barst idd een keer de bom! Ik zou in de toekomst dingen meteen aankaarten. Dan is het meteen uit de lucht en hoef je er niet zo lang mee te zitten. Je kunt het best op een vriendelijke en luchtige, maar duidelijke manier zeggen. Je had kunnen zeggen. Oh, goh, wat fijn dat hij het lekker vond, maar ik schrik ervan dat je dit zomaar zonder te overleggen hebt gedaan.
Breng het positief. Zij deed iets waarvan ze dacht dat het goed was. Is ook van een andere generatie, vroeger waren de adviezen anders. Het was vast geen opzet en boos worden is dan ook zinloos. Misschien iets in de trant van: "Ik vond het zo jammer om er de vorige keer iets van te zeggen omdat je zo goed voor ons kindje zorgt en zo blij en trots was op het fruithapje. Maar tegenwoordig wordt aangeraden om te wachten tot 6 maanden, omdat we nu weten dat de darmen eerst goed rijp moeten zijn voor vast voedsel. Daarom willen we graag wachten tot 6 maanden. Dus nu even wachten met vast voedsel, en over 2 maanden gaan we die banaan gewoon weer proberen!" Dan laat je haar in haar waarde en breng je toch je punt over. Krijg je als reactie protest, dan zal je toch echt duidelijk moeten maken dat jullie de ouders zijn en dit soort beslissingen dus zelf nemen. Maar zoals je haar omschrijft, is dat vast niet nodig!