met een weggelopen hondje kun je dat wel zo 123 doen ja na 3mnd. Maar niet met een kind wat 9mnd in jou heeft gegroeid, dat jij op de wereld hebt gezet en wat zooooo welkom is.. dat is niet even teruggeven en klaar.. dat gaat er toch iets gecompliceerder aan toe.. en daarnaast heb je geen achtergrond info. Een rechter zal heel weloverwogen zijn keuze gemaakt met behulp van een advies team..
Daar ben ik het niet mee eens. Ookal heeft zij ze gedragen, op de wereld gezet en zijn ze zó welkom. Het zijn niet haar kinderen. Bij de biologische ouders waren de kinderen zeer zeker óók welkom.
Dat vind ik niet. Ik vind het heel zwart wit. En daarbij komt nog dat zij wéét dat het ziekenhuis een fout heeft gemaakt. Notabene al na 3 maanden! Kinderen houden die niet van jou zijn? Ja, ik vind dat crimineel. Wie zegt dat ik geen empathie heb met de draagouders? Als ik mezelf even verplaats in de draagouders... Juist omdat ik als geen ander begrijp hoe het is om moeilijk kinderen te kunnen krijgen, jaren lang wachten, ik nu kindjes draag die niet van mij zijn en ik dus BEWUST een ander stel hun kinderen ontneem.. Zou ik ze direct bij de geboorte afstaan Ik kan me niet indenken zelf zo egoistisch te zijn om ze te houden alleen omdat ik al zo lang wacht.
Ik vind het juist crimineel om een baby bij een moeder weg tehalen vlak na de geboorte. Zij heeft het kind gedragen, waarschijnlijk zeker de eerste drie maanden met het idee dat het haar eigen kinderen waren. Ik betwijfel of ze het daarna niet meer zo voelde. Bovendien twee gezonde kinderen aborteren, vanwege het foutje van een ziekenhuis, dat druist tegen mijn principes in. Het zijn geen producten die omdat ze niet zo zijn als je wilt naar de winkel terug brengt. Het valt me op dat veel over de kinderwens van het ander stel praten, maar weinig over wat goed voor de kinderen is en ik neem aan dat de rechter dat juist heeft afgewogen. Daarnaast het argument "eigen vlees en bloed" . Als ik iemand een nier geef blijft die zeker ook van mij, heb ik dan ook nog bepalingsrecht over hoe diegene hier mee omgaat? Hebben zaaddonoren ook nog recht op een vaderrol?
Als je kijkt naar het belang van het kind. Het kind weet niet wie de biologische ouders. Het kind weet dat het geboren word. Het kind ruikt de draagouders, kent hun stem al maandenlang. Uit belang van het voorkomen van hechtingsproblematiek is het noodzaak dat een baby bij zijn natuurlijke omgeving blijft (Draagouders). Een pasgeboren baby weghalen bij alles wat zij kent na een bevalling is juist abnormaal, en totaal niet in het belang van het kind. Het is een ongelukkige situatie. Alleen het kind wegnemen bij de draagouders, die emotioneel verbonden zijn vanaf dag een. De baby die verbonden is aan de draagouders, zou in mijn ogen daarom de onjuiste keuze zijn.
Nee maar dit is wel exact de reden waarom anoniem zaaddonorschap in Nederland niet meer bestaat. Kinderen hebben het recht om te weten waar ze genetisch gezien vandaan komen, wie hun biologische ouders zijn. Dat de draagouders de kinderen in deze situatie niet terug plaatsen bij de biologische ouders vind ik tot daar aan toe, maar om ze dan ook nog geheel weg te houden uit het leven van de kinderen. Come on, hoe meer kun je een kind beschadigen?
Ik ken de feiten niet genoeg om te kunnen oordelen dat ze compleet worden weggehouden uit een leven. Wordt er aan de kinderen niets verteld dan ? Ik wist niet dat je in Nederland de zaaddonor van je kind ook in je leven moest toelaten?
Ook al is het niet gegeven heb je dan het recht een kind bij een moeder vandaan te plukken. Die moeder heeft ook veel gegeven, negen maanden lang. Er is misschien geen familiare band, maar al wel een emotionele band. Als eicellen en zaadcellen bij een ziekenhuis aflevert heb je altijd risico dat er iets mis mee gaat. Het ziekenhuis is daar naar mijn idee voor aansprakelijk, niet een ander ook al heeft zij een embryo, zaadcel of eicel van je gehad. Wat ik al aangaf, als een ziekenhuis morgen mijn nier eruit haalt voor donatie en geeft het aan de verkeerde ontvanger, moet die ander het alsnog eruit laten snijden om terug te geven?
Kan best zo zijn maar later dan? Mama en papa wilde jullie houden maar je biologische ouders ook. Maar mama had meer recht want ja ik heb jullie gedragen? Onzin. Als ik draagmoeder zou zijn voor iemand is het ook niet in het belang van het kind om hem/haar bij mij te laten blijven. Dan heeft niemand het over hechtingsproblematiek
Maar beide stellen willen dolgraag kinderen. Wie geeft de garantie dat de moeder die nu de kinderen heeft gebaard nogmaals zwanger kan worden? Als zij de kinderen dus opgeeft is er een hele reeele kans dat zij wel een zwangerschap heeft doorgemaakt, maar nooit kinderen zal krijgen. Voor de andere ouders ook zo vreselijk. Zij weten dat embryo's van hen zich konden ontwikkelen, maar niet bij hun, maar bij een ander gezin. Ik vind het van beide kanten vreselijk. Ik had al gruwelijk verdriet toen mijn nooit verwachtte zwangerschap bij 7 weken in een miskraam leek te eindigen, laat staan de pijn die je hebt als blijkt dat je weliswaar zwanger bent, maar niet van jezelf. Er wordt hier door sommigen gezegd, ze wist het al met 3 maanden, maar ik vind dat echt niet vroeg. Zelfs rijkelijk laat, dat is het moment dat vele moeders het gevoel hebben door de engste tijd heen te zijn. Stel je toch voor, je durft het eindelijk groots te vertellen, meldt het op je werk en dan krijg je bericht dat het niet je kinderen zijn, je wereld stort toch in? Andersom ook, je hoort dat er goede embryo's waren, maar een of andere prutser heeft ze aan iemand anders gegeven, je wordt toch gek? Echt alleen maar verliezers, wat ontzettend triest.
Ik denk dat niemand hier hierover kan oordelen tot je zelf met zo´n situatie te maken krijgt... stel je voor zeg, dat iemand anders jouw door jouw eigen man bevruchte ei draagt! Hoe reageer je dan? En de kinderen die niet op ´papa en mama´ lijken? Kan me de reactie van de echte ouders heel goed voorstellen. Maar ook die van de draagouders... jeetje...wat een drama. Maar ook voor het kind. Moeilijk hoor... het zal jouw kind maar wezen zeg...
Trouwens van het woord ´werpen´ gaan bij mij de nekharen wel aardig omhoog staan... gaat hier niet om een stel puppies. Maar dat is typisch POWnet...