Geen idee wat ik met dit bericht wil, maar moet het even kwijt. Zo denk je dat eindelijk je lijf mee gaat werken en de kilo's van je hellp zwangerschap met blijvende complicaties kwijt begint te raken. En zo lig je in het ziekenhuis op de hartbewaking en krijg je te horen dat je diabetes hebt. Lig nu aan een infuus met insuline, vocht met kalium, en ga om de 2 uur geprikt en gemeten worden. Als dit goed gaat ga ik morgen leren spuiten. Pfftt en dan ligt je leven voor een 2e maal binnen evenzoveel jaren overhoop. Iemand nog tips en trucs voor mij? Dingen die ik echt niet moet vergeten te vragen?
Sterkte! Maar met diabetes valt goed te leven hoor, liever niet natuurlijk! Maar mijn moeder heeft het al vanaf haar 25e en prikt ook insuline en slikt heel wat pillen, maar het wend. Zo eng is het spuiten niet hoor, zorg voor een naalden container op een handige plaats in huis
Jeetje veel sterkte! Weet je wat je waardes waren? Je leven word echt ff op zn kop gezet. Er moet niet te makkelijk over gedacht worden! Echt tips heb ik niet.. hoop dat je goede begeleiding krijgt!
Jeetje, schrikken he? Mijn vriend heeft het sinds februari 2011. Ik neem aan dat het type 1 betreft? Dit heeft mijn vriend in ieder geval wel en dan moet je sowieso insuline spuiten. Onze ervaring is dat het best wel pittig is. Iedere dag moet je er heel de dag rekening mee houden... Waarschijnlijk niet wat je wil horen, maar wel realistisch. Het belangrijkste is regelmaat. Uitvinden hoe je reageert op bepaald eten, bijvoorbeeld bij Chinees meer spuiten, en hoe je reageert op (ongemerkte) stress en lichaamsbeweging. De eerste tijd zal het best een aardige puzzeltocht worden en ik moet zeggen dat is het voor ons nu nog steeds. En ook belangrijk: prik altijd voor dat je gaat slapen. Als deze wat aan de lage kant is, iets eten met langwerkende suikers (koolhydraten) zodat je de nacht goed doorkomt. Vaak gebeuren hypo's ook ' s nachts. Heel veel succes en sterkte uiteraard met je zoektocht en het accepteren van de diabetes. Groetjes, Estha
vraag een insulinepomp. ik heb ook type 1. eerste 3jaar geprikt want je gaat toch niet met een kastje aan je lijf lopen? toch gedaan. ook omdat ik zwanger wilde worden. en oooo wat ben ik blij met het kastje. had ik het maar eerder gedaan. maakt mijn leven een stuk gemakkelijker! succes en sterkte in het ziekenhuis. voor vragen mag je me pb.en hoor.. groetjes
Oh wat naar. Het is een nare ziekte, maar als je de mazzel hebt dat je waardes goed reageren op insuline dan is er goed mee te leven. Sterkte hoor, het is niet niks.
He jakkes tips geef je er aan over je krijgt een nieuw leven je zal er altijd rekening mee moeten houden helaas ,maar als het straks als vanouds is kan je een normaal leven tegemoet gaan hoor Hier een tip... Check altijd goed je bloedwaardes voor de maaltijden en slapen gaan en ga naar de jaarlijkse controles! Mijn man heel zijn leven al diabetes maar sinds we kinderen hebben gaat hij er eindelijk goed mee om Succes meis en komt allemaal goed
Ik heb diabetes in de familie en merk dat ik zelf ook erg gevoelig ben voor suikers (koolhydraten). Na erg veel gelezen te hebben over voeding denk ik dat als je ook erg op je voeding let je minder hoeft te spuiten. Lees je in over voeding en diabetes. Aanrader is het boek broodbuik. Sterkte!
Hoi Happy, Een vraagje aan jou: wat zijn nou precies de voordelen van een insulinepomp? Want als ik het goed begrijp moet je alsnog je bloedwaarden prikken? Enkel het insuline spuiten gaat dan met de pomp? Want je moet zelf aangeven hoeveel insuline je wilt "pompen" toch? Dus dan is het voordeel dat je niet vier keer insuline hoeft te spuiten op de dag? En dat de langwerkende spuit over de gehele dag afgegeven wordt? Mijn vriend zit hier ook wel eens over te twijfelen want zijn waarden schommelen heel erg. Maar tot nu toe hebben wij niet echt het idee dat een pomp hier zo heel erg in zou helpen? Alvast bedankt!
Ik heb ook suiker type2. Slik hier medicatie geen insuline dat zal ooit wel nodig zijn. Tijdens de zwangerschap van de jongste heb ik wel moeten spuiten en wenden vrij snel en dwong mij regelmatig te leven en hoppa ik viel af in de zwangerschap. Nu niet nu tabletten en leef zo als altijd je went er aan dat je medicijnen moet nemen. Ik voel vaak wel goed aan of het hoog of laag is mijn suiker. Als je tabletten slikt hoe je je suiker niet elke dag te prikken wel een keer per drie maanden je suiker laten bepalen hoe je bloed er uit ziet.! Sterkte en ook met suiker valt te leven.
Mijn man heeft diabetes vanaf zijn 8ste (type 1). Hij heeft er moeite mee gehad in de pubertijd het te accepteren, maar nu gaat het goed. Hij vinger prikt alleen echt nooit, hij voelt wanneer hij laag en hoog zit. In het begin verklaarde ik hem voor gek, maar hij weet wat hij doet. Zijn hb1c is ook altijd keurig. Dus voor hem werkt het. Ik merk eigenlijk bijna niet dat hij diabetes heeft, hij prikt sochtends voor zijn werk zijn langwerkende insuline (Lantus, vraag hierna aan de internist of diabetes verpleegkundige, dit is een langwerkende insuline die de hele dag op 1 lijn werkt, zonder pieken. Ik voeg een plaatje toe, en daardoor beter werkt) en dan de kort werkende, tussen de middag kort werkend en na het avondeten prikt hij ook de kort werkende insuline. Maar verder leeft hij gewoon zoals iedereen. Hij eet wat hij lekker vind, en als hij merkt dat hij hoog zit, spuit hij wat bij. Ik wil hiermee zeggen dat je met diabetes nog een heel normaal leven kunt hebben. Ik wil je heel veel sterkte wensen, ik hoop dat je het een plekje kunt geven. Zoiets is best heftig. Ik ga duimen dat je snel naar huis mag.
Bedankt allemaal. Er word nu bepaald welke type ik heb. Tot dat dit bekent is krijg ik insuline. Donderdag komt er iemand om mijn man en mij alles te leren. Weten jullie nog goede websites om me in te lezen?
Het zit bij ons heel erg in de familie, mijn moeder, oom, tante, opa en oma hebben het allemaal. Mijn moeder kwam erachter toen ze 37 was. In het begin heel erg wennen, ze moest erachter komen wat van insuline ze kon gebruiken, en nog meer pillen omdat ze er ziek van werd. Het heeft 2 jaar geduurd voordat ze alles op een rijtje had maar nu gaat alles vanzelf, het word echt routine. Neemt natuurlijk niet weg dat het een slepende aandoening is. Heel veel sterkte en ik hoop dat het allemaal mee gaat vallen!
Vraag om een pomp! Mijn dochter van bijna acht heeft al zes jaar diabetes en dit maakt haar leven een stuk flexibeler. Ik hoop dat je snel beter voelt,door hoge waardes voelde je je vast niet lekker de laatste tijd.
Vandaag komt de 'diabetesverpleegkundige' om ons van alles te leren en uit te leggen. Ik ben er toch wel behoorlijk nerveus voor.
Ik krijg op dit moment in de ochtend en avond langwerkend, tussendoor kortwerkend. Het is nog even zoeken naar wat het beste werkt.
Ja het is ook maar net hoe je lichaam erop reageert. Ik snap dat je best nerveus bent, jezelf prikken is best lastig en eng. Ik heb het even moeten doen toen ik mijn nieuwe heup gekregen had en trombose spuiten moest zetten bij mezelf. Gelukkig is het naaldje van een insuline naald niet zo lang en hoef je het niet zo diep te zetten. Dat scheelt. Gewoon goed aangeven wat je vind en je mag ook best aangeven dat je het spannend vind, dat snappen ze heus wel.
Moest je een imker in de buurt hebben, en de anderen hier die diabetes hebben of iemand kennen, vraag naar honing met kaneel. Dit heeft een gunstige werking op de bloedsuikerspiegel. Mijn ouders zijn imker en hebben klanten die dit gebruiken. Honing op zich (die van de imker, niet die van de winkel!) mag al genomen worden zonder dat je de bloedsuikerspiegel verstoort (wat met gewone suikers wel zo is). Maa met kaneel erbij heeft dit een positieve invloed. Gevolg kan zijn minder prikken of niet meer prikken. Hier artikel over honing, kaneel en andere producten: De medicinale werking van honing en kaneel - Plazilla.com Kaneel is nog voor veel andere dingen goed (hartkwalen ed ook, de lijst is lang!) Zeker de moeite om te proberen.