Ik twijfel hier al maanden over en ik kom er gewoon níét uit.. Op het geboortekaartje van ons meisje zal onze zoon, haar grote broer, natuurlijk ook een rol spelen.. Nu willen we op de rechterkant van het kaartje een tekst als 'Intens gelukkig met de geboorte van onze dochter en (mijn?) zusje Naam Naam Naam' Ik heb alleen géén idee of ik 'mijn' er nu wel of niet tussen wil zetten. Ik weet dat het er hoort, maar toch klinkt het helemaal niet lekker als ik het nalees. Aan de andere kant; als ik het weglaat, lijkt er toch ook weer iets te missen. Als ik google kom ik het allebei tegen.. Ik neig nu toch meer naar met 'mijn' ertussen. Wat zouden jullie doen / hebben jullie gedaan?
Wij kiezen ook heel bewust voor 'onze' (in tegenstelling tot 'een') en 'mijn'. Ik vind zo veel persoonlijker staan! Doen dus .
ik vind alleen onze meer laten zien dat je één gezin bent. snap wel dat t taalkundig vast niet klopt, maar onze slaat op jullie gezin en anders op jullie als ouders en mijn apart op jullie zoon..
Ik zou ook voor onze en mijn gaan. Anders klopt het taalkundig niet en ik kan mij daar persoonlijk erg aan storen haha.
Ik zou 'mijn' er wel tussen zetten of de hele zin anders formuleren, denk ik. 'Intense gelukkig zijn we met de geboorte van Naam naam naam' En dan ergens anders op het kaartje: 'Naam is het zusje van naam zoon'
Ik vind dat je 'mijn' prima weg kunt laten in deze zinsconstructie. En ik ben best wel een Pietje Precies
Ik ook, dat is waarschijnlijk het probleem Voor redenen als die Souries noemde, ben ik alleen ook érg gevoelig, haha. Dan toch maar zonder? De meningen hier zijn ook lekker verdeeld. Ik weet het echt niet
Ik lees even mee, zit namelijk met precies hetzelfde! Het staat niet zo mooi met mijn ertussen maar aan de andere kant kan ik me dr enorm aan ergeren dat het anders verkeerd staat
Ik zou "mijn" ook weglaten, bekt lekkerder. Ik vraag me trouwens af of beide gevallen taalkundig wel kloppen , kun je in 1 zin vanuit twee/meerdere personen spreken (zoals in de variant met "onze" en "mijn") ? Ik weet even niet hoe het te formuleren, hopelijk begrijp je wat ik bedoel .
Hahaha, da's ook nog een mooie! Nu je dat zegt, zou ik 'mijn' weglaten (de zin anders formuleren is geen optie ). Ik vind het trouwens wel grappig dat bijna iedereen die aangeeft erg op spelling en grammatica te letten, toch 'mijn' zou weglaten. Bij de drukkerij gaan ze overigens standaard van met 'mijn' uit.
Ik heb vannacht een paar uur wakker gelegen (niet hierom hoor ) en toen heb ik dit ook nog een paar keer door m'n hoofd laten gaan.. Als je 'mijn' weglaat, heb je het dan grammaticaal gezien niet over 'onze zusje'? Aan de andere kant; wie gaat een geboortekaartje nu zó vaak lezen en dit soort fouten opzoeken (schuldig.. ). Wat een gedoe om 4 letters..
Ik zou wel mijn schrijven omdat anders ons ook op zusje slaat. Jouw zoon wordt grote broer. Dus onze dochter en mijn zusje.
Taalkundig gezien moet er 'mijn' voor. Anders leest de zin door: onze dochter en onze zusje. Niet goed dus. Maar wat zou je doen als je meerdere kinderen zou hebben? Dus: onze dochter en ons zusje. Zou je dan ook ons weglaten, zoals je nu mijn zou weglaten? Begrijp je een beetje wat ik bedoel ?
Nou ja, laat ik het dan zorgvuldiger formuleren: ik zou niet gaan voor een taalkundig duidelijk incorrecte tekst. Enneh, over een paar jaar slaat die kleine je daarmee om je oren.