Ik denk zelf dat je een premature geboorte voelt aankomen. Zijn er meer mama's van te vroeg geboren schatjes die dit hadden? Tijdens de zwangerschap was ik ineens heel zenuwachtig voor mijn gezondheid, al ruim voor de 20ste week had ik me al helemaal ingelezen over het HELPP-syndroom, hoewel dit toch maar een hele kleine kans is dat je dit krijgt. En ja hoor, ik kreeg het. Alsof ik het voelde aankomen, al ruim voor ik klachten had. Ook de babykamer liet ik even op zijn beloop. Tot een paar dagen voor opname. Ik kreeg enorme poetsdrang, schoonmaakdrang, opruimdrang etc. ook ben ik in 1 keer alle babyspullen gaan kopen. ik dacht nog: dan hebben mijn ouders niet zoveel te doen als ik in het ziekenhuis zou komen. En mijn ziekenhuistas was met week 27 al gepakt. Zelf zei ik 6 weken eerder tegen een vriendin: ik denk dat ik rond de 31 weken en 5 dagen ga bevallen. Vraag me niet waarom, maar ik voel dit zo. En hij kwam 2 daagjes eerder dan verwacht: 31w3d. Gek toch? hadden meer mensen dit?
Misschien ken je je lichaam erg goed. Ik wist al vanaf het begin dat ze te vroeg geboren zou worden.. voelde dat ook. Thuis zeiden ze dat ik niet zo gek moest denken maar het gebeurde ook. En wist ook alle 3 de keren dat ik zwanger was.
Nee ik heb het niet aan voelen komen. De symtonen die er op zouden wijzen die jij wel had, had ik niet.. heel frustie. Wel had ik hoge BD, en die was voo rmij VK verontrustend genoeg om me naar het ziekenhuis te sturen. Vreemd wel dat jou gevoel dan zo is uitgekomen he... Bah... Maar lieverd probeer ond anks alles zoveel m ogelijk te rusten. Dit is goed voor je herstel.
Ik had helemaal niets dat er opwees dat ik vroeg zou bevallen. Alles was goed bij mij. Ik kon maandag op dinsdag 10 juli / 11 juli niet slapen. Ik moesty elke keer naar de wc en was ook erg onrustig. Ik had geen pijn ofzo. Dinsdag ochtend had ik wat bloedverlies en na wat onderzoeken van de vk werd ik voor de zekerheid naar het ziekenhuis gestuurd. Ze zei dat het gewoon routine was en dat ik bang hoeft te zijn. Ik ging aa nde monitor voor weeen, maar die had ik niet. Ik kreeg een echo om te kijken of alles goed was met de baby en de placenta. dat was ook goed. Toen zei ze, volgens mij is je baarmoederhals open. Toen ging e voelen en ik ahd al 4 cm ontsluiting zonder dat ik wat gevoelt had. Ik moest gelijk blijven en tamer is ´snachts op 12 juli om half 5 geboren tamer is met 34w5d geboren. Ik had mijn tas 2 weken geleden al klaar staan voor het geval dat. MIjn man vond het onzin. Hij zei het duurt nog 2 mnd voor dat hij komt. Maar hij kwam toch eerder.
Hier ook niet zien aankomen. Mijn broer is geboren bij 26 weken en bij mij had mijn moeder suiker en zoutloos/arm dieet. Vermoeden is nu dat ze misschien wel zw. vergiftiging heeft gehad. Maar dat zullen we nooit komen te weten. Maar ik werd dus vooral gecontroleerd op suiker, tenminste dat was de bedoeling. Ik heb wel eens gelezen over HELLP maar echt me erin verdiept heb ik niet. En toch ook gekregen. Nu verwacht ik het overigens wel, maar ja.. nu heb ik ervaring he.
Ja hier wel, ik had een tijd voor mijn bevalling ook een berichtje geplaatst daarover. Ik voelde het gewoon....
Tot 23 helemaal niet! Toen ik met 23 weken een bloeding kreeg heb ik er nooit meer helemaal vertrouwen in gekregen al zeiden ze in het ziekenhuis dat het maar zelden gebeurde in mijn situatie. Evengoed ben ik na die eeste bloeding alles in orde gaan maken en toen ik na ruim 27 weken werd opgenomen was alles (op een paar kleine dingen na) af. Ik was in de week ervoor naar de Prenatal geweest en heb alles uitgezocht om het in het weekend (actieweekend) op te halen en te betalen. Ik lag toen al in het ziekenhuis maar mijn moeder en vriend hebben dus alleen hoeven te betalen en ik had precies de spulletjes die ik wilde en nog nodig had. Toen ik met ruim 29 weken ontslagen werd had ik er geen goed gevoel over, ik heb toen nog tegen de arts gezegd dat ik niet geloofde dat het goed zou komen. Een dag later lag ik alweer in het ziekenhuis en zou ik de rest van mijn zwangerschap moeten blijven, niet wetende dat die 'rest' nog maar een paar dagen zou zijn.......maar mijn omrustige gevoel, gebrek aan vertrouwen, is al die tijd terecht gebleken...helaas want ik had met 'plezier' tot mijn geplande KS mijn dagen in het ziekenhuis willen slijten om zo mijn zoon een betere start te geven. Helaas met 30 weken precies is hij geboren met een gewicht van 1286 gram, bijna net zo zwaar als jou kleine man. Ondanks mijn gevoel was ik toch nog overdonderd want ik was niet overgeplaatst, lag dus gewoon in een streekziekenhuis en dat stelde me toch wel een beetje gerust, want een streekziekenhuis mag per slot van rekening geen kindjes van voor 32 weken te wereld brengen....... En nu is hij mijn grootste trots, alweer 1 jaar oud! Nou heel verhaal geworden
Ik heb wel altijd gezegd dat ze eerder zou komen, maar daarmee bedoelde ik niet prematuur, maar gewoon met 37./38 weken. Ik heb nog geroepen dat ik dacht dat het tussen de 18e en de 26e geboren zou worden. Maar ik bedoelde daarmee november en niet oktober.. Wel wilde ik de week van te voren toch zo'n matje onder m'n hoeslaken leggen (is er niet van gekomen, zouden we doen als we het bed gingen verschonen), want ik voelde een soort druk. Ik heb m'n slijmprop zaterdag verloren, maar dit is mijn eerste kindje en ik dacht dat het nog de slijmprop was..... Linda
Ik heb ook het gevoel gehad dat ik te vroeg ging bevallen. Vanaf 16 weken had ik dat gevoel al. Op 31 weken wou Elena ook al komen maar we hebben het kunnen rekken tot 36 weken. Ik heb zelfs gezegd dat ik er zeker van was dat ze dan op 14 maart zou geboren worden en het klopte nog ook. Alles stond hier al klaar vanaf 30 weken.
nou mijn zoontje is dan niet te vroeg geboren maar ik heb altijd heel de zwangerschap door geweten dat ie te laat zou komen ( ik voelde het ook). en ja hij kwam te laat 3 dagen niet veel maar toch wist ik het heel de tijd al.
Ik heb ook altijd gezegt dat ik te vroeg ging bevallen, zeker omdat een tweeling vaak eerder geboren word maar dat ik zo vroeg ging bevallen daar was echt niet op voorbereid
Ik wist van de eerste dat het een jongen zou zijn en dat hij eerder zou komen. Hij was dan niet prematuur maar kwam wel 10 dagen eerder dan de uitgerekende datum. En, heel stom, ondanks dat ik het wist kwam het toch nog onverwachts en had ik niet alles in huis. Geen slingers en ook geen kruiken. Het eerste hebben we maar overgeslagen en omdat het zondag was hebben we kruiken bij de buurvrouw geleend die 3 weken later moest gaan bevallen. Nu heb ik alles in huis, inclusief beschuit met muis, slingers en kruiken. En gisteren heb ik mijn tas al klaar gezet want van deze denk ik ook dat hij niet blijft zitten tot de 40 week. Het enigste wat er nu 'mis' kan gaan is dat ik ineens de verkeerde kleur muisjes en slingers blijk te hebben, heb blauwe......
Ik wist het ook, ik lag met 32 weken aan de weeenremmers in het ziekenhuis, met 33.5 week mocht ik naar huis en vroeg aan de gyneacoloog wanneer hij mij wel zou laten bevallen als de weeen terug zouden komen. 36 weken zei hij toen, de kleine is ook met 36 weken geboren...ik merkte het gewoon..heel raar! ook met deze zwangerschap heb ik het idee niet de volle 40 weken te gaan uitlopen..of het weer een prematuur worden weet ik niet, maar ik beval wel eerder dan de 40 weken zeg mijn gevoel..
nee hoor hier ook niet voelen aankomen. haad de maandag ervoor nog een groei echo en afspraak bij verloskunde gehad en alles was perfect. 2 dagen daarna had ik een dochter.
ik heb het ook niet echt aan voelen komen, maar ik heb wel al vanaf een week of 25 geroepen... van mij mag ze eerder komen tsja...misschien is het toch ergens een soort van voorgevoel geweest... ik weet het niet... ik ben iig erg blij dat ik van dat zwanger zijn af ben
Ik wist het echt niet bij de 1e. Heb gezegd dat ik later zou bevallen en mijn man dacht iets vroeger dan 40 weken, maar daarmee bedoelde hij niet 4 weken vroeger. Bij de 2e hield ik maar in mijn hoofd dat ik tot 42 weken zou lopen, maar hij kwam met 38 weken.
Ik ben dan nog niet bevallen, maar ik heb echt al heel de zwangerschap het gevoel dat ik te vroeg ga bevallen... Ik hoop dat ik het toch nog een week of 10 uithou!(als m'n gevoel al juist zit natuurlijk )
HOI DAMES ik heb bij beide keren het gevoel gehad ik te vroeg ging bevallen! Bij me dochter voelde ik het aan toen ik net zwanger was zij is uit eindelijk geboren met een spoedkeizersnede met 33.1 weken ik lag met 27 weken aan weeen remmers en met 32 weken had ik gebroken vliezen. Ze word in maart alweer 6 jaar En bij onze zoon was het heel erg de angst denk ik ik zei vanaf begin af aan als ik maar voorbij de 33.1 weken kom. Maar had met 12 weken ook al last van weeen regelamtig bloed verlies. Met 33.3 weken ben ik nog met me dochter naar een voorstelling geweest van ernst bobby en de rest en zei toen ook al als je maar blijft zitten tot na de voorstelling! Toen we er geweest waren 2 dagen later brak ons kleine manneke me vliezen! en met 33.6 weken is hij uiteindelijk ook gehaald met spoedkeizersnede. op een of andere manier wil ik niet echt ontsluiting krijgen maar beide keren herb ik het dus aan gevoeld. we willen ooit graag nog een 3de maar de angst word des te groter voor weer een prematuur
Ik kreeg van begin van de zwangerschap te horen dat ik een erg grote baarmoeder had (terwijl ik dus geen buik had) dus ik zei de hele tijd.. och let op.. die komt eerder.. Was de weken aan het tellen.. ow.. nu ben ik 24 weken.. nu ben ik 26 weken.. nu bn ik 28 weken.. bij 30 weken konden mensen eindelijk zien dat ik zwanger was. Ze dachten een maandje of 4 En in week 31 voelde ik me "niet lekker" maar kon niet uitleggen wat me dan niet lekker zat.. paar keer naar de VK geweest.. alles leek in orde.. en een week later braken spontaan mijn vliezen en 20 uur later was hij er.. Dus ja, of ik het aan voelde komen.. geen idee.. wel een voorgevoel dat wel.. Zijn jullie ook bang voor een eventuele volgende baby dat het weer gebeurd?
Ik heb het ook een beetje aan voelen komen (al kan ik het niet vergelijken omdat het ons 1e kindje is) Ik had de week voor kerst ontzettende poetsdrang (moest mezelf kunnen zien in de vloer, zo erg ) en ben toen ook spontaan begonnen met het wassen en inpakken van babykleertjes. De babykamer was al klaar rond de 23 weken. (op de gordijntjes na) Ik had de maandag voor kerst last van krampen en beetje bloedverlies, ben toen naar de vk geweest en die zei me dat alles goed was en er waarschijnlijk een adertje geknapt was. Ik moest rustig aan doen want had een hele gespannen buik, maar na de kerst zou het over moeten zijn. Donderdag na kerst had ik nosgteeds last van kramp, maar niet gedacht dat het eventueel weeën konden zijn (was pas 25 weken). Zaterdagavond moest ik heel nodig naar de wc, en daar kwam plotseling een hele lading bloed los, ik me vriend geroepen en de vk gebeld. Die kwam kijken en weer het verhaal dat er niks aan de hand was (waarschijnlijk adertje geknapt). Ik heb toen 15 min moeten zeuren om een echo want ik vertrouwde het niet, en uiteindelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis. Om 23.30 een echo gehad waarop te zien was dat de vruchtblaas met voetjes van onze meid wel heel erg laag lag, Na inwendig onderzoek bleek ik al 9 cm ontsluiting te hebben.